بهرام چوبین، نجیب‌زاده‌ای دلیر از خاندان مهران، در سال ۵۹۰ میلادی بر ساسانیان شورید و خود را شاه ایران خواند.
ابونصر فارابی، فیلسوف، دانشمند، منجم و ریاضی‌دان قرن سوم و چهارم و بزرگ‌ترین شارح فلسفه ارسطو، نقشی موثر در رواج فلسفه در جهان اسلام داشت.
مهدی اخوان ثالث شاعر معاصر نوگرا، صاحب سبک و دلبسته به فرهنگ کهن ایران، اوضاع اجتماعی زمانه خود را در قالب شعر به تصویر می‌کشید.
خواجوی کرمانی از شاعران دوره ایلخانی بود که با هنرنمایی در شعر، تمرکز بر صنایع ادبی و نوآوری در اوزان شعری، لقب «نخل‌بند شاعران» را گرفت.
ملک الشعرای بهار، شاعر، ادیب، نماینده مجلس و روزنامه‌نگار دوره مشروطه و پهلوی بود. قصیده «دماوندیه» و قطعه «مرغ سحر» از معروف‌ترین اشعار وی هستند.
بوذرجمهر قاینی، شاعر و سیاستمدار هم‌عصر فردوسی بود که علم، فرهنگ، ادب و حکمت ایرانی را در دربار سلاطین غزنوی اعتلا بخشید.
اوحدی مراغه‌ای، شاعر و صوفی عصر پایانی حکومت ایلخانان مغول و از هم‌عصران شاعران بزرگی چون مولانا، سعدی و حافظ بود.
باباطاهر عریان، شاعر و عارف بزرگ ایران‌زمین، به واسطه سرودن دوبیتی‌های ساده، زیبا و بی‌پیرایه‌اش به شهرت رسید.
جلال آل احمد نویسنده، روشن‌فکر، منتقد ادبی، داستان‌نویس، روزنامه‌نگار، مستند‌نگار، مترجم، فعال سیاسی، معلم و مدرس دانشگاه بود.
ابوسعید ابوالخیر، عارف بزرگ قرن چهارم و پنجم، با ترکیب مفاهیم عرفانی با شعر، شیوه‌ای نو در تصوف را بنیان نهاد.
ابوحامد غزالی واعظ، فیلسوف، عارف، صوفی و فقیه بزرگ دوره سلجوقیان بود که تحول عظیمی در علم فلسفه ایجاد کرد.
شاهزاده ایرج میرزا، شاعر بزرگ قرن سیزدهم شمسی، ملقب به «صدای شعر عصر مشروطه»، از پیشگامان شکل‌گیری تجدد در ادبیات فارسی بود.
عمو حاجی پیرمردی با شمایل انسان‌های غارنشین، خاکستری رنگ و رفتارهایی عجیب بود که موجب شد تا نحوه زندگی او گاه به تیتر رسانه‌ها بدل شود.
نلسون ماندلا، پدر آفریقای جنوبی مدرن و مبارز ضد آپارتاید بود که به‌پاس تلاش‌های صلح‌آمیز در راه آزادی، موفق به دریافت جایزه صلح نوبل شد.
میرزا یونس مشهور به میرزا کوچک خان جنگلی از مبارزان مشروطه‌خواه ایران بود که با هدف آزادی کشور از چنگال بیگانه، نهضت جنگل را پایه‌ریزی و رهبری کرد.
لطفعلی خان زند، آخرین پادشاه دلاور زندیه و سرداری رشید بود که مدت زمان سلطنت کوتاه او در میدان جنگ سپری شد.
انوشه انصاری اولین کیهان‌گرد زن جهان و اولین ایرانی فضانورد است که به مدار کره زمین سفر کرد و نامش را در تاریخ به ثبت رساند.
گاندی رهبر ملی، بنیان‌گذار استقلال هند و از شخصیت‌های سیاسی و اخلاقی بزرگ در تاریخ جهان است.
شیخ صفی‌الدین اردبیلی از شیوخ بزرگ و رهبران مشهور فرقه تصوف و پایه‌گذار سلسله صفویه در اردبیل بود.
محتشم کاشانی شاعر پارسی گوی قرن دهم هجری و پدر مرثیه‌سرایی ایران است که با ترکیب‌بند عاشورایی «باز این چه شورش است» به شهرت و محبوبیت رسید.
کلئوپاترا آخرین فرعون مصر از سلسله بطالمه بود که دوران حکومتش ماجراهای فراوانی را به‌همراه داشت.
برادران امیدوار نام اولین جهانگردان معاصر ایرانی است که در حدود ۶۸ سال پیش سفری ۱۰ ساله را با موتورسیکلت به دور دنیا انجام دادند.
سیمین دانشور، اولین نویسنده زن در ادبیات مدرن ایران است که با نگارش سووشون به شهرت فوق‌العاده‌ای رسید.
شهرت علی اکبر دهخدا به‌دلیل وجود آثاری چون لغت‌نامه و امثال و حکم است؛ ارزش علم او تنها با عنوان «علامه» توصیف می‌شود.
