زندگی‌نامه داروین؛ خالق نظریه تکامل

زهرا آذرنیوش چهار شنبه، ۲۳ فروردین ۱۴۰۲ ساعت ۱۸:۰۵

چارلز داروین، دانشمند و طبیعت‌شناس انگلیسی، نظریه تکامل را برپایه انتخاب طبیعی بنیان گذاشت و نظراتش در این زمینه، علم زیست‌شناسی را توسعه داد.

چارلز داروین طبیعی‌دان بزرگ بریتانیایی بود که با ارائه نظریه تکامل بر اساس انتخاب طبیعی شهرت یافت. نظریه بحث‌برانگیز او در ارتباط با تکامل موجودات زنده در جهان و اجداد مشترک انسان و حیوان، افراد زیادی را دچار حیرت کرد. این نظریه به‌ویژه برای جامعه مذهبی، شوکی بزرگ محسوب می‌شد؛ اما برای جامعه علمی بسیار جذاب بود.

داروین کیست؟

_{منبع عکس: careelite.de}

چارلز داروین از دانشمندان بزرگ انگلیسی و یکی از زیست‌شناسان معروف بریتانیایی بود. او را نجیب‌زاده‌ای خوش‌اخلاق توصیف کرده‌اند که با ارائه نظریه «نیای مشترک انسان‌ها و حیوانات»، جهان زیست‌شناسی را حیرت‌زده کرد. داروین در سال ۱۸۸۲ میلادی از دنیا رفت و او را در کلیسای وست‌مینستر (Westminster Abbey) به خاک سپردند.

چارلز داروین طبیعی‌دان بزرگ انگلیسی و صاحب نظریه تکامل بود

داروین نظریه تکامل بیولوژیکی بر اساس انتخاب طبیعی را به جهان ارائه داد و آن را به‌عنوان تغییر نسل‌ها تعریف کرد. او در این ایده، ثابت کرد که گونه‌ها با گذر زمان تغییر و گونه‌هایی جدید با وجه مشترک را تولید می‌کنند. به عقیده داروین، منابع در طبیعت محدودند و انتخاب طبیعی با گذر زمان، سبب سازگاری جمعیت‌ها با محیط خود می‌شوند. به‌این علت او به پدر علم تکامل معروف شد.

داروین هم در زیست‌شناسی و هم در زمین‌شناسی از توانایی بالایی برخوردار بود. او بیش از هرچیزی به یافته‌های خود درباره دانش فرگشت اهمیت می‌داد. نظریه‌ وی درباره نسب مشترک گونه‌ها در دنیای زیست‌شناسی پذیرفته شد و پایه بسیاری از مفاهیم زیست‌شناختی قرار گرفت. داروین را یکی از مهم‌ترین دانشمندان تاریخ بشر می‌دانند و از کتاب «خاستگاه گونه‌ها» یا «منشا انواع» وی نیز به‌عنوان مهم‌ترین کتاب علمی تاریخ یاد می‌شود.

زندگی‌نامه داروین

_{منبع عکس: nhm.ac.uk}

چارلز داروین که با نام چارلز رابرت داروین (Charles Robert Darwin) نیز شناخته می‌شود، در تاریخ ۱۲ فوریه سال ۱۸۰۹ میلادی در شروزبری (Shrewsbury) شهری کوچکی در انگلستان متولد شد. او پسر دوم و فرزند پنجم «رابرت وارینگ داروین» (Robert Waring Darwin) محسوب می‌شد. وارینگ شغل پزشکی داشت و از افراد ثروتمند جامعه بود. مادر داروین، «سوزانا وجوود» (Susannah Wedgwood) نیز به هنر سفال‌گری آشنا بود.

«اراسموس داروین» (Erasmus Darwin) ، پدربزرگ چارلز نیز پزشکی آزاداندیش و نویسنده‌ای بزرگ محسوب می‌شد. او شعر هم می‌سرود و در زمینه جنبش‌های ضدبرده‌داری فعالیت می‌کرد. محتوای اشعار او درباره موضوعات تاریخی طبیعی، از جمله تکامل و ارتباط اشکال زندگی بود. اراسموس کتاب زونومیا (Zoonomia) که به معنی قواعد زندگی ارگانیک بود را در سال ۱۷۹۴ میلادی نوشت. کتاب او یک اثر دوجلدی درباره تاریخ پزشکی به شمار می‌رود که در آن آناتومی بدن انسان و عملکرد آن را بررسی کرده است؛ همچنین به جنبه‌های روان‌شناسی و آسیب‌شناسی بدن انسان نیز پرداخته است.

داروین در سال ۱۸۱۷ میلادی مادرش را از دست داد. او در آن زمان در مدرسه‌ای تحصیل می‌کرد که مدیر آن یک کشیش بود. داروین سال بعد به مدرسه شبانه‌روزی Anglican Shrewsbury School رفت و تا سال ۱۸۲۵ میلادی یعنی در سن ۱۶ سالگی در همان مدرسه تحصیل کرد. مدرسه‌ای که او در آن تحصیل می‌کرد، شرایط چندان خوبی نداشت و به مباحث علمی اهمیتی نمی‌داد؛ به همین جهت داروین علاقه‌اش به تحصیل را از دست داد. او در تابستان سال ۱۸۲۵ میلادی تحصیلات متوسطه خود را به‌پایان رساند و در مطب پدرش در شهر شراپ‌شر (Shropshire) به درمان فقرای شهر مشغول شد.

پدر داروین که گمان می‌کرد داروین در مطالعه و تحصیل تنبل است، او را در سن ۱۶ سالگی به دانشگاه ادینبرو (پایتخت کنونی اسکاتلند؛ Edinburgh) فرستاد تا در رشته پزشکی تحصیل کند.

داروین در زمان تحصیل در دانشگاه، چیزهایی زیادی آموخت و تجربه‌های فوق‌العاده‌ای کسب کرد. او دو سال در دانشگاه ادینبرو درباره چگونگی سرد شدن سنگ‌ها در لایه‌های زمین و دسته‌بندی سیستم طبیعی پرندگان دانش آموخت. برخی دانشجویان نیز مطالبی درباره علوم قاره‌ای به او آموختند. او همچنین مطالب زیادی درباره توانایی‌های ذهنی مشترک بین انسان‌ها و حیوانات کسب کرد که جذابیت زیادی برایش داشتند. داروین در ادینبورگ با رابرت ادموند (Robert Edmond) که فردی با دیدگاه تکامل‌گرایی تندرو بود، آشنا شد و او به‌تدریج به معلمی برای داروین تبدیل شد. ادموند اطلاعات بسیاری درباره موجودات و نحوه رشد آن‌ها به داروین آموخت و بر تفکر داروین تاثیر بسیاری گذاشت.

داروین در سال دوم تحصیل در دانشگاه به انجمن Plinian پیوست؛ انجمنی متشکل از گروهی از دانشجویان تاریخی طبیعی که دیدگاه‌های ماتریالیستی داشتند و مفاهیم مذهبی را به‌چالش می‌کشیدند. او سال ۱۸۲۶ میلادی در این انجمن به رابرت ادموند گرانت (Robert Edmond Grant) که درباره آناتومی و چرخه زندگی بی‌مهرگان دریایی تحقیق می‌کرد، کمک زیادی کرد.

داروین تحصیلات پزشکی را رها کرد و وارد رشته تاریخ طبیعی در کالج کمبریج شد

داروین دو سال را در محیط دانشگاه ادینبرو گذراند و چیزهای زیادی آموخت؛ اما علاقه‌ای به پزشکی نداشت. او نحوه نگهداری طولانی‌مدت از جسد حیوانات را برای نمایش در موزه و نمایشگاه‌ها آموخت؛ اما از کالبدشناسی که حالش را بد می‌کرد بیزار بود. پدر داروین به این نتیجه رسید که داروین از عهده پزشکی برنمی‌آید؛ پس او را به کلیسا فرستاد.

پدر داروین او را در ژانویه ۱۸۲۸ میلادی به یک کالج مسیحی در کمبریج فرستاد تا مدرک لیسانس هنر بگیرد و در آینده یک کشیش روستایی آنگلیکن شود. داروین در کالج مسیحی به‌عنوان مردی متشخص درس خواند، اسب‌سواری و تیراندازی آموخت و به‌همراه دیگر دانشجوها حشرات را برای تحقیق جمع‌آوری می‌کرد. او از استادانش، گیاه‌شناسی را آموخت و با کشیش و زمین‌شناس، «آدام سجویک» (Adam Sedgwick)، به یک سفر مطالعاتی زمین‌شناسی رفت.

در سال اول تحصیل داروین در کالج مسیحی، ویلیام داروین فاکس، پسر عموی وی نیز در آنجا مشغول تحصیل بود. او با مجموعه پروانه‌ای که داشت داروین را تحت‌تاثیر قرار دارد و او را با حشره‌شناسی آشنا کرد. داروین تحت‌تاثیر فاکس، به جمع‌آوری سوسک‌ها می‌پرداخت. او تا ماه ژوئن سال ۱۸۳۱ میلادی در کمبریج تحصیل مشغول تحصیل بود.

سفرهای تحقیقاتی داروین

_{منبع عکس: britannica.com}

داروین در سال ۱۸۳۱ میلادی مدرک لیسانس خود را در تاریخ طبیعی گرفت. وی پس از اتمام تحصیل با کشتی اچ‌ام‌اس بیگل (HMS Beagle) به کاپیتانی رابرت فیتزروی (Robert Fitzroy) راهی سفر شد؛ کشتی که سفر تحقیقاتی خود را از لندن آغاز کرد و قرار بود برای ترسیم خط ساحلی به جنگل‌های آمریکای جنوبی برود.

پدر داروین ابتدا با این سفر مخالفت کرد؛ اما دایی داروین او را متقاعد کرد که اجازه سفر به چارلز را بدهد. پدر داروین با سفر او موافقت کرد و در هزینه‌های سفر نیز به داروین یاری رسانید. سفر داروین پنج سال طول کشید. او در طول سفر با سختی‌های بسیاری روبه‌رو شد؛ اما موقعیت‌های خوبی برای کشف جنگل‌های برزیل و کوه‌های آند (Andes) نیز برای او پیش آمد. داروین در روزهای آرام که خبری از دریازدگی نبود به این فکر می‌کرد که پلانکتون‌ها چگونه در اقیانوس‌ها حرکت می‌کنند؟

داروین در طول این سفر در جزایر کیپ‌ ورد (Cape Verde)، واقع در اقیانوس اطلس، صدف‌هایی را مشاهده می‌کرد که از بین سنگ‌ها عبور می‌کردند. حرکت این صدف‌ها نظریه چارلز لایل (Sir Charles Lyell)، زمین‌شناس انگلیسی، را تایید می‌کرد که عقیده داشت تغییرات سطح زمین در دوره‌های مختلف و طی گذشت زمان به وجود آمده‌اند.

داروین سفرهای تحقیقاتی بسیاری روی اسکلت جانوران مختلف انجام داد

داروین لحظات بسیاری خوبی را در جنگل‌های گرمسیری شهر سالوادور، مرکز ایالت باهیا (Salvador de Bahia) در برزیل گذراند؛ اما تماشای برده‌داری در آنجا که با افکار او در تضاد بود، حالش را آشفته می‌کرد. جنگل‌های گرمسیری برای داروین جایی بود که شرارت انسان‌ها در آن به چشم دیده می‌شد. با این وجود او نزدیک به یک سال در ریودوژانیرو، از شهرهای پرجمعیت برزیل ماند و جذب تحقیق روی عنکبوت‌ها شد؛ اما طبیعت علاوه بر جذابیت، زشتی‌هایی نیز داشت که به مذاق داروین خوش نمی‌آمد.

داروین فسیل‌هایی از پستانداران منقرض شده را کشف کرد که شامل جمجمه‌ها، پوست سخت محافظتی و استخوان ران آن‌ها می‌شد و با خود به داخل کشتی برد. او گمان می‌کرد استخوان‌ها مربوط به ماموت‌ها و کرگدن‌های غول‌پیکر هستند. داروین جمجمه‌ای ۷۱ سانتی‌متری از اسکلت یک پستاندار را که سرش شبیه مورچه‌خوار بود، با اسب حمل کرد. او در این مرحله علاقه‌مند به یافت فسیل شد و تلاش کرد علت انقراض این موجودات را دریابد.

_{منبع عکس: redsvn.net}

وقتی کشتی بیگل به جزایر فالکلند (Falkland)، جزایر آرژانتینی اقیانوس آرام رسید، داروین اسکلت گونه‌ای جدید از پرندگان را پیدا کرد. او سپس به شیلی رفت و از نزدیک آتشفشان اوسورنو (Osorno) را در آنجا دید.

داروین کشورهای آمریکای جنوبی را یکی پس از دیگری پشت سر می‌گذاشت تا تحقیقات خود را کامل کند. وقتی زلزله والدیویا در سال ۱۹۶۰ میلادی در بالدیبیا (Valdivia) شیلی رخ داد، شهر کنسپسیون (Concepcion) را نیز نابود کرد. آنچه نظر داروین را در این شهر جلب کرد، صدف‌های دو کفه بستر دریا بودند که همه مرده و در ارتفاعات قرار گرفته بودند. این اتفاق، نظریه لایل، زمین‌شناس معروف درباره اینکه «تغییرات زمین‌شناسی علت چیزی است که امروز می‌بینیم» را ثابت می‌کرد.

داروین یادداشت‌ها و نتایج تحقیقات خود درباره تکامل را در کتاب منشا انواع آورد

داروین کشور پرو را در سال ۱۸۳۵ میلادی ترک کرد و به جزایر آتشفشانی گالاپاگوس (Galapagos) واقع در غرب اکوادور رفت. در آنجا لاک‌پشت‌های بزرگ و ایگوانای دریایی (Iguana؛ نوعی مارمولک در نواحی استوایی) زندگی می‌کردند که داروین روی آن‌ها تحقیق کرد؛ اما داروین در این جزایر به نتایج علمی مورد نظر خود دست نیافت.

داروین در سال ۱۸۳۶ میلادی به خانه بازگشت. او در آخرین سفر خود حدود ۷۷۰ صفحه خاطره نوشت، سپس آن را به‌همراه ۱,۷۵۰ یادداشت و ۱۲ کاتالوگ از ۵,۴۳۶ پوست استخوان و لاشه به پایان رسانید. او بعد از بازگشت از سفر با بیگل، در سال‌های ۱۸۳۷ تا ۱۸۳۹ میلادی نتایج سفر خود را منتشر نکرد.

چارلز داروین پس از بازگشت از سفر در سال ۱۸۳۸ میلادی با اما داروین (Emma Darwin)، دختر دایی خود، ازدواج کرد. او پس از چاپ اولین کتاب خود در ۱۸۳۹ به داون هاوس (Down House) در نزدیکی بروملی انگلستان، نقل مکان و تا پایان عمر در همان جا زندگی کرد. او در مدت ۴۰ سالی که در داون هاوس ساکن بود، علاوه بر تحقیقات خود، به بازسازی باغ‌های اطراف نیز پرداخت.

داروین در طول ۴۰ سال زندگی مشترک با اما، صاحب ۱۰ فرزند شد که سه‌تا از آن‌ها در کودکی فوت کردند. داروین از سال ۱۸۴۰ تا ۱۸۵۰ میلادی بیشتر اوقات خود را روی تحقیقات متمرکز شد و در طول این دهه سه تا از مهم‌ترین کتاب‌های خود را منتشر کرد.

داروین از سال ۱۸۵۰ تا ۱۸۵۹ مشغول مطالعه و تجزیه و تحلیل داده‌های سفر خود بود تا سرانجام در سال ۱۸۵۹ میلادی کتاب «منشا انواع» را منتشر و با بیان نظریه خود در این کتاب، توجه جامعه مدرن غرب را به خود جلب کرد. بعد از آن نیز کتاب‌های دیگرش را تالیف و منتشر کرد که در ادامه به آن می‌پردازیم.

داروین در ۲۶ آوریل سال ۱۸۸۲ میلادی در منزل خود در داون هاوس انگلستان درگذشت. پزشکان علت مرگ او را نارسایی قلبی و آنژین صدری تشخیص دادند. برخی علت مرگ او را بیماری شاگاس (Chagas) می‌دانند؛ شاگاس نوعی بیماری انگلی است که به نارسایی قلبی منجر می‌شود. داروین زمانی که از سفر طولانی خود بازگشت، تپش قلب، سردرد، خستگی و تهوع داشت.

قرار بود داروین در قبرستان کلیسای سنت مری شهر داون به خاک سپرده شود؛ اما اطرافیان وی نپذیرفتند و جسد داروین را برای خاکسپاری به کلیسای وست مینستر بردند. داروین تنها طبیعت‌گرایی است که در این کلیسا به‌خاک سپرده شده است. به گفته فرزندان داروین، او مردی خانواده‌دوست بود که به فرزندانش علاقه بسیار داشت. داروین لحظاتی پیش از مرگ به همسرش گفت:

من کمترین ترسی از مرگ ندارم. یادت باشد چه همسر خوبی برای من بوده‌ای و به فرزندانم نیز بگو که فرزندان خوبی برای من بوده‌اند.

نظریه‌های داروین

_{منبع عکس: historic-uk.com}

داروین در طول زندگی خود تحقیقات بسیاری روی گونه‌های مختلف جانوران انجام داد. او در سفرهای خود اسکلت‌های بسیاری از گونه‌های منقرض شده را جمع‌آوری کرد و با تحقیق روی آن‌ها به نتایج شگفت‌انگیزی دست یافت. داروین علاوه بر جانوران و حشرات، روی گیاهان و صخره‌های مرجانی نیز دقیق شد و نتابج درخشانی در این زمینه به دست آورد. آنچه سبب شهرت داروین به‌عنوان یک طبیعی‌دان بزرگ شد، نظریه تکامل بر اساس انتخاب طبیعی بود که تحولی عمیق در علم زیست‌شناسی ایجاد کرد.

نظریه تکامل انسان

_{منبع عکس: newyorker.com}

چارلز داروین تئوری تکامل را مطرح کرد، آن را پروراند و در کتابی بنام «منشا انواع» در سال ۱۸۵۹ میلادی منتشر کرد. از نگاه او موجودات روی زمین در طول زمان در یک فرایند مستمر، تغییر کرده و به‌شکل امروزی درآمده‌اند. موجوداتی که دارای ویژگی‌های ناسازگار با محیط بودند نیز، در روند تکامل حذف می‌شوند و گونه‌های سازگار با محیط باقی می‌مانند.

از نظر داروین، انسان نیز مانند دیگر موجودات زنده، روند تکاملی را طی کرده تا به امروز رسیده است

تکامل از نگاه داروین فرآیندی است که طی آن، گونه‌ها در پاسخ به محیط در حال تغییر خود، ثابت نیستند. داروین در نظریه تکامل، ظرفیتی را مشخص کرد که طی آن، محیط زیست تغییر می‌کند و گونه‌هایی که توانایی سازگاری با این تغییرات را دارند، برای بقا انتخاب می‌شوند و گسترش می‌یابند.

چهار اصل تنوع، وراثت، زمان و انتخاب در نظریه تکامل داروین وجود دارد؛ اصولی که اجزای مکانیسم تکاملی انتخاب طبیعی محسوب می‌شوند. از دیدگاه داروین، ویژگی‌های سازگار با محیط با گذر زمان، در یک گونه گسترش می‌یابند و شرایط آن را برای تکثیر، فراهم می‌کنند. به این شکل، در طول چندین نسل، تغییراتی ظریف در یک گونه رخ می‌دهد و به مرور انباشته می‌شود تا در نهایت به تغییرات بزرگ‌تر و گونه‌ جدیدتری تبدیل شود.

طبق نظریه تکامل، سیستم‌های زنده از لحاظ اجرای اعمال حیاتی، طبق میزان نقصی که دارند، در برخورد با نیروهای تکاملی، حذف یا از تاثیر در روند تکامل منع می‌شوند. داروین شواهد علمی بسیاری برای اثبات نظریه خود داشت که حیات روی زمین را فرگشت یافته و گونه‌ها را دارای جد مشترک می‌دانست.

داروین می‌گوید:

بشر هرکاری انجام دهد، جلوه‌ای از یک انتخاب طبیعی را به‌نمایش می‌گذارد و چون انسان یک موجود طبیعی است، الگوی رفتاری او الگوی همه موجودات طبیعی است. به‌این شکل اعمال احساساتی مانند حمایت از ضعفا، آسیب‌دیدگان و بیماران، نوعی مانع‌ بر سر راه رقابت آزادانه ضعیف و قوی در طبیعت محسوب می‌شود.

نظریه تکامل داروین در سال ۱۸۵۹ عمومی شد و نهاد مذهبی بریتانیا را شوکه کرد. شاید گمان کنید این نظریه را امروز همه دانشمندان پذیرفته‌اند؛ اما چنین نیست. این نظریه هنوز هم توسط بسیاری از آمریکایی‌ها رد می‌شود؛ زیرا با اعتقادات مذهبی آن‌ها در مورد خلقت در تضاد است.

انتخاب طبیعی

_{منبع عکس: aeon.co}

داروین مقاله‌ای از توماس رابرت مالتوس (Thomas Robert Malthus)، اقتصاددان انگلیسی مطالعه کرد که در آن گفته شده بود جمعیت طبق تصاعد هندسی افزایش می‌یابد؛ در صورتی که روند تولید منابع غذایی با تصاعد حسابی افزایش می‌یابد. به‌ این صورت، طبق نظریه مالتوس، برخی افراد جامعه برای ادامه حیات باید شرایط دشواری را پشت سر بگذارند.

داروین انفجار جمعیت را علت رقابت اعضای جامعه برای دسترسی به منابع ‌دانست که منجر به تنازع برای بقا می‌شد و در این تنازع، قوی ضعیف را از بین می‌برد. داروین این ایده را در نظریه خود دنبال کرد و نظریه‌ اقتباس شده از مالتوس را «انتخاب طبیعی» نامید. در روند انتخاب طبیعی، صفات سودمند در طی مبارزه برای بقا انتخاب می‌شدند.

نظریه داروین بر سه اصل تفاوت اعضای یک گونه، توارث فرزندان و سازگاری آن‌ها با محیط استوار بود

نظریه تکامل داروین بر اساس انتخاب طبیعی، بر سه مشاهده استوار بود.

اعضای یک گونه متفاوت هستند.
فرزندان یک گونه، ویژگی‌هایی را از والدین خود به ارث می‌برند
گونه‌ها با محیط طبیعی خود سازگارند.

داروین این نظریه را در سال ۱۸۳۸ میلادی در ذهنش پرورش می‌داد؛ اما هنوز نیاز به تحقیقات بیشتر داشت، تا اینکه در سال ۱۸۵۸ میلادی مشغول نگارش نظریه خود شد و مقاله‌ای با عنوان «درباب تمایل گونه‌ها به ایجاد اقسام، به روش انتخاب طبیعی» نوشت. در نگارش این مقاله آلفرد راسل والاس (Alfred Russel Wallace)، طبیعت‌شناس انگلیسی نیز با وی همکاری می‌کرد. این مقاله اولین منشور فرضیه تکامل داروین-والاس بر مبنای انتخاب طبیعی بود که اساس دیگر مطالعات مدرن در این زمینه شد.

برخی سخنان داروین

هر چیزی که خلاف طبیعت باشد، در دراز مدت دوام نخواهد آورد.
حیوانات نخستی (پریمات‌ها، Primates)، مانند انسان، آشکارا احساس لذت و درد، شادی و بدبختی می‌کردند.
زمان مهم‌ترین عنصر در دستور‌العمل زندگی است.
قوی‌ترین گونه‌ای که زنده می‌ماند، سازگارترین گونه با تغییر است.
گونه‌ها در طول زمان منقرض و دیگران جایگزین آن‌ها می‌شوند.
هیچ چیز در تاریخ زندگی ثابت‌تر از تغییر نیست.
یقین بیشتر نتیجه زایش جهل است تا دانش.
عشق به موجودات زنده، اصیل‌ترین صفت انسان است.
تفاوت روحی بین انسان و حیوان، فقط درجه آن است.
انتخاب طبیعی تضمین می‌کند که همیشه قوی‌ترین موجودات، یعنی سازگارترین آن‌ها با محیط، زنده بماند.

کتاب‌های چارلز داروین

_{منبع عکس: amazon.ca}

چارلز داروین نویسنده‌ای پرکار بود و کتاب‌های زیادی در موضوعات متنوع نوشت. او تا اواسط سال ۱۸۳۷ میلادی فعالیت داشت و بعد از آن با توصیه پزشکان از فشار کار خود کاست و برای استراحت در ییلاق اقامت کرد. کتاب‌های داروین عبارت‌اند از:

سفرنامه بیگل (The Voyage of der Beagle)

چارلز داروین شواهد تجربی را که از اکتشافات دریایی به دست آورد، یادداشت و آن‌ها را با عنوان «سفرنامه بیگل» منتشر کرد. این سفرنامه به نام کشتی سفر اکتشافی داروین، یعنی «بیگل» مزین شد. داروین کتاب خود را در ۲۳ فصل نوشت و آن را در سال ۱۸۳۹ میلادی منتشر کرد.

ساختار و گستره صخره‌های مرجانی (The Structure and Distribution of Coral Reefs)

کتاب ساختار و گستره صخره‌های مرجانی درباره سفر زمین‌شناسی بیگل تحت فرماندهی کاپیتان نیروی دریایی پادشاهی بریتانیا از سال ۱۸۳۲ تا ۱۸۳۶ میلادی است. داروین نظریه‌اش را در این کتاب درباره تشکیل آب‌سنگ‌های مرجانی و آب‌سنگ‌های حلقوی مطرح کرد و آن را در سال ۱۸۴۲ میلادی به‌چاپ رسانید.

داروین در سفر با کشتی HMS بیگل، در آمریکای جنوبی، قبل از تماشای جزیره مرجانی، به این ایده دست یافت و در سفر روی اقیانوس آرام، آن را نوشت. داروین در آن زمان علاقه بسیاری به چگونگی شکل‌گیری صخره‌های مرجانی داشت و یکی از اهداف مهم سفر دریایی کاپیتان دریاسالار فیتزروی جست‌و‌جوی آب‌سنگ‌های حلقوی بود. او در ۱۸۵۳ میلادی به‌علت کار روی این رساله، مدال سلطنتی انجمن سلطنتی را دریافت کرد.

منشا انواع (On the Origin of Species)

کتاب منشا انواع، یکی از مهم‌ترین کتاب‌های داروین است. او در کتابش شواهدی که از سفر دریایی خود جمع‌آوری کرد را توضیح داده و به‌دنبال آن، نظریه خود را بیان کرده است. ایده اصلی داروین در کتاب منشا انواع این است که گونه‌های متنوع موجودات از طریق انتخاب طبیعی تکامل می‌یابند. امروزه از نظریه داروین به‌عنوان پایه علم زیست‌شناسی استفاده می‌شود. او این کتاب را در ۲۴ نوامبر سال ۱۸۵۹ میلادی منتشر کرد.

_{منبع عکس: discovery.org}

گوناگونی جانوران و گیاهان در اهلی شدن

کتاب گوناگونی جانوران و گیاهان در اهلی شدن را چارلز داروین در سال ۱۸۶۸ میلادی منتشر کرد. محتوای کتاب اطلاعات مفصلی درباره اهلی شدن جانوران و گیاهان ارائه می‌دهد. داروین در فصل ۲۷ این کتاب درباره «نظریه وراثت» صحبت کرده است. او نسخه دوم کتاب را با اندکی ویرایش در سال ۱۸۷۵ میلادی منتشر کرد. این کتاب محبوبیت چندانی نیافت و مخاطبان کمی جذب آن شدند.

تبار انسان و گزینش در ارتباط با جنسیت (The Descent of Man, and Selection in Relation to Sex)

داروین کتاب تبار انسان و گزینش در ارتباط با جنسیت را درمورد نظریه فرگشت نوشت و در سال ۱۸۷۱ میلادی آن را منتشر کرد. او در این کتاب قوای ذهنی و جسمی انسان را با دیگر موجودات زنده مقایسه کرد. این دومین کتاب فرگشتی داروین بعد از کتاب خاستگاه گونه‌ها بود که در سال ۱۸۵۹ میلادی منتشر شد.

بررسی هیجان و احساسات انسان‌ها و جانوران (The Expression of the Emotions in Man and Animals)

کتاب بررسی هیجان و احساسات انسان و جانوران، بعد از کتاب‌های منشا انواع و تبار انسان، سومین اثر داروین درباره نظریه تکامل است. او ابتدا قصد داشت این بخش را فصلی از کتاب تبار انسان در نظر بگیرد؛ اما به‌علت طولانی شدن متن، آن را در سال ۱۸۷۲ میلادی به‌صورت کتابی جداگانه منتشر کرد.

محتوای کتاب، جنبه‌های بیولوژیکی زندگی عاطفی موجودات را بررسی می‌کند. او در این کتاب به مواردی چون بالابردن ابروها در لحظات حیرت و بالا بردن لب بالا در مواقع پوزخند پرخاشگرانه پرداخته است. نسخه‌های هلندی و فرانوس این کتاب در سال‌های بعد منتشر شدند.

گیاهان حشره‌خوار (Insectivorous Plants)

کتاب گیاهان حشره‌خوار داروین برای اولین بار در دوم ژوئیه سال ۱۸۷۵ میلادی در لندن منتشر شد. این کتاب بخشی از کارهای داروین در ارتباط با نظریه انتخاب طبیعی بود. کتاب درباره گیاهان گوشتخوار و سازگاری‌ آن‌ها با شرایط سخت برای ادامه زندگی نوشته شده است.

در کتاب گیاهان حشره‌خوار تصاویری از داروین و نقاشی‌هایی از پسرانش جوروج داروین و فرانسیس داروین ثبت شده است. کتاب همچنین آزمایش‌های داروین روی گیاهان گوشتخوار و مکانیزم تغذیه آن‌ها را مورد بررسی و مطالعه قرار می‌دهد.

توانایی حرکت گیاهان (The Power of Movement in Plants)

_{منبع عکس: darwinproject.ac.uk}

کتاب توانایی حرکت در گیاهان، اثر چارلز داروین، درباره نوع‌گرایی و دیگر انواع حرکت گیاهان است. داروین در این کتاب، تحقیقات خود را برای تولید مدارکی دال بر نظریه انتخاب طبیعی ادامه داد. فرانسیس پسر داروین او را در جمع‌آوری دست‌نوشته‌ها یاری کرد و آن دو موفق شدند این کتاب را در ۶ نوامبر سال ۱۸۸۰ میلادی منتشر کنند.

تشکیل کپک گیاهی از طریق عمل کرم‌ها و مشاهده در باب عادات آن‌ها (The Formation of Vegetable Mould Through the Action of Worms, with Observations on their Habits)

کتاب تشکیل کپک گیاهی از طریق عمل کرم‌ها و مشاهدات در باب عادات آن‌ها را چارلز داروین در ماه اکتبر سال ۱۸۸۱ میلادی درباره کرم‌های خاکی منتشر کرد. کرم‌ها آخرین کتاب علمی داروین بود و او ۶ ماه بعد از نشر این اثر، درگذشت. داروین در این کتاب به فعالیت‌ها و اثر اکولوژیک کرم‌های خاکی پرداخت و نشان داد که چگونه کرم‌های خاکی برگ‌ها را می‌خورند و خاک را حاصل‌خیز می‌کنند.

داروین همچنین نشان داد که سنگ‌ها با گذشت هزاران سال با فعالیت کرم‌های خاکی در زمین فرو می‌روند و سرنگون می‌شوند.

_{منبع عکس: nsf.gov}

داروین دانشمند و طبیعی‌دان بزرگ انگلیسی با نظریه تکامل خود، تحولی عظیم در علم زیست‌شناسی ایجاد کرد. او جایگاه والایی در تاریخ اندیشه غربی دارد و تئوری تکامل را به‌خوبی دریافته است. کتاب منشا انواع او بیشترین مخاطب را داشت و مورد استقبال آزاداندیشان قرار گرفت. اگر شما هم درباره چارلز داروین نظری دارید، آن را با ما و کاربران کجارو به‌اشتراک بگذارید.