آشنایی با مکان هایی که از یک قرن پیش تغییرات زیادی کردند

سرعت تغییر و تحولات به‌اندازه‌ای است که حتی اگر از شهر زادگاه خود به‌مدت چند ماه دور شوید، زمانی که برگشتید مشاهده خواهید کرد که تغییراتی هر چند کوچک در پیکره‌ شهرتان روی داده است. رفته‌ رفته این تغییرات ممکن است به حدی باشند که پس از مدتی با بعضی چیزها احساس غریبگی خواهید کرد و موارد جدید بسیار زیادی نیز در اطراف شما روی خواهند داد که قبلا اتفاق نمی‌افتادند.
اما همیشه مشاهده‌ی تغییرات جدید و مقایسه‌ی آن‌ها با آنچه که قبلا بودند بسیار فرح‌بخش و گاهی تعجب‌برانگیز است. این امر در مورد شهرهای بزرگ دنیا بیش از بقیه مکان‌ها قابل‌مشاهده است. همیشه در شهرهای بزرگ، تغییرات با سرعتی بیشتر از شهرها و روستاهای کوچک اتفاق می‌افتند. آنچه امروز به نام شهرهای مدرن و ساختمان‌های بلند می‌بینیم، ممکن است در آینده به تاریخ بپیوندند و ساختمان‌ها و شهرهای مدرن‌تری نیز به وجود آیند. در این مقاله بعضی از معروف‌ترین مکان‌های دنیا را به شما معرفی می‌کنیم که تا کمتر یک قرن پیش، تقریبا غیرممکن بود که همچین آینده‌ای را برای آن‌ها متصور شد.

کوه راشمور

سال ۱۹۱۰

اکنون

ساخت این تندیس یادبود در سال ۱۹۲۵ میلادی روی زمین‌های سرخ‌پوستان قبیله «لاکوتا» آغاز شد. در واقع پس از اطمینان از تأمین بودجه فدرال، ساخت‌وساز این بنای یادبود در سال ۱۹۲۷ آغاز شد و چهره‌های رئیس‌جمهورها بین سال‌های ۱۹۳۴ تا ۱۹۳۹ تکمیل شد. از سال ۱۹۳۳ در حالی که هنوز زیر ساخت‌های این بنای یادبود در حال آماده شدن بود تا به امروز، ۲ میلیون گردشگر را در سال به‌سمت خود جذب کرده است.

کوه راشمور علاوه بر یک بنای یادبود به‌دلیل طبیعت زیبا و حیوانات مختلف از جمله: کرکس، عقاب، شاهین، سنجاب، جوجه‌تیغی، گرک صحرایی، گوسفند کوهی آمریکایی و... که در این منطقه وجود دارد، مورد توجه بسیاری از گردشگران قرار دارد. این مجسمه ۱۸ متری، تصویر چهره ۴ تن از مشهورترین رئیسان جمهور آمریکا است که از چپ به راست عبارت‌اند از: تصویر جورج واشنگتن، توماس جفرسون، تئودور روزولت و آبراهام لینکلن.

یادبود لینکلن

سال ۱۹۲۱

اکنون

یادبود لینکلن از بناهای مشهور شهر واشنگتن دی سی در آمریکا است که مقصود از ساخت آن، بزرگداشت آبراهام لینکلن است. این بنای مرمری در محوطه‌ای در مرکز شهر و در کرانه شرقی رودخانه «پوتوماک» قرار دارد. این بنا که در ۱۹۲۲ میلادی افتتاح شد به سبک معماری دوریک یونان و توسط «هنری بیکن» طراحی شده است. اینجا همان محلی است که مارتین لوتر کینگ سخنرانی مشهور «رویایی دارم...» خود را نطق کرد.

اهرام جیزه و مجسمه ابوالهول

سال ۱۸۷۱

اکنون

مجموعه اهرام جیزه نام مجموعه اهرام تاریخی ساخته شده در دوران مصر باستان است که در حاشیه شمالی شهر قاهره کنونی واقع شده‌ است. قدمت اهرام جیزه به دودمان چهارم مصر می‌رسد که نام‌های این اهرام عبارت‌اند از خوفو، خَفرِع و مَنقُرع. خوفو بزرگترین‌شان و یکی از عجایب هفت‌گانه است.

مساحت جیزه در حدود ۸ کیلومتر است. علاوه بر سه هرم اصلی، چندین هرم کوچک‌تر، مجسمه ابوالهول و کشتی بزرگ مصری متعلق به ۲۵۰۰ سال پیش از میلاد مسیح نیز در منطقه جیزه واقع شده‌ است. برخی از پژوهشگران، تاریخ ساخت اهرام را به بیش از ۱۲ هزار سال پیش نسبت می‌دهند که هنوز منبع موثقی در این مورد یافت نشده‌ است. ابوالهول غول افسانه‌های مصر باستان و اسطوره ایدیپ، مخلوطی از انسان و حیوان با پیکری از شیر، مزیّن به بال‌های عقاب و دارای سری شبیه سر زنان است. در قصه‌ها آمده است که این موجود افسانه‌ای کسانی را که موفق به حل معمای او نمی‌شدند می‌کشت و در نظر مصریان باستان مظهر آفتاب محسوب می‌شد. ابوالهول بزرگ که در مصر قرار دارد از صخره‌ای تراشیده شده است و ۲۰ متر ارتفاع و ۷۰ متر طول دارد.

عکس اول متعلق به سال ۱۸۷۱ میلادی و در بازدید «امپراتور پدرو دوم»، پادشاه آن زمان برزیل بوده است.

تندیس مسیح نجات‌دهنده

سال ۱۹۲۲

اکنون

تندیس مسیح نجات‌دهنده یکی از مجسمه‌های بزرگ جهان، برفراز کوهی در ریودوژانیرو خودنمایی می‌کند. در اواسط دهه ۱۸۵۰ پیشنهاد ساخت مجسمه عیسی مسیح بر فراز کوه «کورکوادو» مطرح شد اما ساخت و تکمیل این مجسمه مدت زیادی به طول انجامید و در سال ۱۹۳۱ به بهره‌برداری رسید.
گروهی از مهندسین و متخصصان به این نتیجه رسیدند که برای ساخت این مجسمه بزرگ از بتون آرمه به‌جای فولاد استفاده کنند. لایه‌های خارجی این مجسمه از نوعی سنگ نرم ساخته شده چراکه هم دوام بیشتری دارد و هم استفاده آن‌ها راحت‌تر است. ساخت این مجسمه ۹ سال به طول انجامید یعنی شروع آن از سال ۱۹۲۲ و پایان آن سال ۱۹۳۱ بود. ارزش این مجسمه چیزی حدود ۳ میلیون و سیصدهزاردلار در سال ۲۰۱۴ برآورد شده است.

ورزشگاه‌های المپیک آتن

سال ۱۸۹۶

اکنون

بازی‌های المپیک به جشنواره ورزشی‌ گفته می‌شود که به عقیده باستان‌شناسان و تاریخ‌نویسان در یونان باستان به انجام می‌شده است و در اواخر قرن ۱۹ میلادی مجددا احیا شد. در دوره باستان جشن‌ها در ابتدا جنبه مذهبی داشته و برای ادای احترام به زئوس (پادشاه خدایان یونان) در صحن مربوط به او در «المپیا» برگزار می‌شد. در یونان باستان شرکت کنندگان متشکل از مردانی که ثروت و وقت کافی داشتند که به تمرین ورزشی بپردازند بودند. پس از احیا مسابقات در دوران مدرن، تا دهه هفتاد قرن بیستم میلادی شرکت کنندگان حتما باید ورزشکاران غیر حرفه‌ای بودند ولی در طی دهه هشتاد قرن بیستم، درها به روی ورزشکاران حرفه‌ای هم باز شد. تفاوت برگذاری این مسابقات و امکانات ورزشگاه‌ها در دوران گذشته و دوران مدرن بسیار مشهود است.

برج ایفل

سال ۱۸۸۸

اکنون

برجی فلزی در میدان شان دو مارس و در کنار رود «سن» واقع در شهر پاریس است. برج ایفل که امروزه به‌عنوان نماد فرانسه شناخته می‌شود، پربازدیدترین بنای جهان و یکی از شناخته‌ شده‌ترین بناها در کل دنیا است. ساخت برج ایفل در سال ۱۸۸۷ آغاز و در ۳۱ مارس ۱۸۸۹ به پایان رسید. در آغاز برج ایفل برای نمایشگاه جهانی و به مناسبت صدمین سالگرد انقلاب فرانسه ساخته شد ولی پس از ساخت این بنا مورد قبول همگان واقع نشد و ۳۰۰ نفر که در بین آن‌ها می‌توان از «امیل زولا»، «گی دو موپاسانن، «شارل گارنیه» و همچنین «الکساندر دوما» نویسنده شهیر فرانسوی نام برد، به ساخت آن شدیداً اعتراض کردند.
ساخت برج ایفل دو سال و دو ماه طول کشید و ۸۵۰ نفر در ساخت آن کار کرده‌اند. این برج از ۱۸ هزار و ۳۸ قطعه ساخته شده است و برای اتصال آن‌ها از ۲ و نیم میلیون پیچ و مهره و میخ پرچ استفاده شده است. ارتفاع برج ۳۲۴ متر است که در زمان خود مرتفع‌ترین برج جهان به شمار می‌رفت. وزن برج ایفل بیش از ۱۰ هزار تن است که ۷ هزار و ۳۰۰ تن آن فولاد است. نام برج ایفل از نام سازنده‌اش «گوستاو ایفلن» گرفته شده است.

کیوتو

سال ۱۹۰۰

اکنون

کیوتو یکی از بزرگ‌ترین شهرهای ژاپن با جمعیتی حدود یک و نیم میلیون نفر است. این شهر در گذشته پایتخت ژاپن نیز بوده و همچنین گردشگران زیادی را در سال به‌سمت خود می‌کشاند. بخشی از این زیبایی‌های این شهر از خانه‌های کوچک چوبی با پنجره‌های کاغذی و درهای کشویی در خیابان‌های باریک محله‌های قدیمی سرچشمه می‌گیرد. در آغاز فصل بهار و با شکوفایی گل‌های درختان گیلاس، زیبایی کیوتو صدچندان می‌شود.

معابد، زیارتگاه‌ها، موزه‌ها و دیگر سازه‌های کیوتو به‌شدت مورد محافظت قرار دارد. تقریبا ۲۰ درصد گنجینه‌های طبیعی ژاپن و ۱۵ درصد سازه‌های فرهنگی آن در این شهر قرار دارد و همین امر باعث شده که این شهر در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شود.

اگرچه کیوتو جنگ‌های متعددی را از سر گذرانده ولی توانسته از همه آن‌ها جان سالم به در ببرد و امروزه با زیبایی خیره‌کننده‌اش جلوه‌گری کند. در بخش مسکونی و شهری کیوتو، تجهیزات فوق مدرن، سازه‌های شیشه‌ای و فولادی و ساختمان‌های بسیار بلندی که گویی از آینده به زمان حال آمده‌اند، خودنمایی می‌کند. البته باید این را هم اضافه کرد که این شهر با وجودی که کاملا مدرن و امروزی است ولی هرگز به منابع طبیعی و آثار تاریخی خود بی‌اعتنا نبوده است.

بوستون

سال ۱۹۰۸

اکنون

بوستون شهری با جمعیت ۶۵۰۰۰۰ نفر، پایتخت و بزرگترین شهر ایالت ماساچوست (Massachusetts) است. بوستن بیست‌ و چهارمین شهر بزرگ آمریکا است. بوستون یکی از قدیمی‌ترین شهرهای آمریکا است که در سال ۱۶۳۰ توسط مهاجران پیوریتَن (Puritan) تاسیس شده‌ است. این شهر در سال ۱۸۷۲ طی یک آتش‌سوزی بسیار عظیم کاملا تخریب شد اما با کمک‌های فراوان دولت، طولی نکشید تا دوباره این شهر روی پای خود بایستد و به‌قدری پیشرفت کند که اولین مترو و اولین مدرسه عمومی آمریکا در این شهر ساخته شود.
در حال حاضر، بوستون بعضی از بهترین دانشگاه‌های دنیا را دارد که از جمله آن‌ها دانشگاه هاروارد (Harvard University)، مؤسسه فناوری ماساچوست (MIT)، تافتس (Tufts) و دانشگاه بوستون (Boston University) هستند. بوستن دارای یکی از بزرگترین و شناخته‌شده‌ترین مراکز پزشکی و تحقیقاتی و تعدادی از معروف‌ترین بیمارستان‌های دنیا است.

سان‌فرانسیسکو

سال ۱۹۰۶

اکنون

شهر سان‌فرانسیسکو در نوک شمالی شبه‌جزیره سان‌فرانسیسکو و در کنار خلیج آن قرار دارد. چندین جزیره درون خلیج و جزایر «فارالون» نیز که در ۲۷ مایلی ساحل در اقیانوس آرام قرار دارند بخشی از محدوده شهری سانفرانسیسکو بشمار می‌آیند. در سال ۱۹۰۶ این شهر با یک زلزله ۷.۸ ریشتری به‌کلی ویران شد و حدود ۳۰۰۰ نفر در این حادثه کشته شدند. این اتفاق باعث از بین رفتن چیزی حدود به ۸۰ درصد کل ساختمان‌های شهر شد و تعداد بسیار زیادی از مردم سان‌فرانسیسکو در آن روز بی‌خانمان شدند.
امروزه اگر در این شهر گشت‌وگذار کنید، حتی ذره‌ای از آن ویرانی و فاجعه گذشته نمی‌بینید. سان‌فرانسیسکو به‌کلی دگرگون شده است و در حال حاضر به‌تنهایی یکی از قطب‌های اقتصادی کل جهان محسوب می‌شود.

میدان تایمز

سال ۱۹۲۰

اکنون

«تایمز اسکوئر» نام تقاطعی بسیار مشهور در محله منهتن و در شهر نیویورک است. تایمز اسکوئر (یا میدان تایمز) در تقاطع خیابان «برادوی» و خیابان هفتم قرار دارد. این میدان یک مرکز تجاری و گردشگری محبوب شهر نیویورک است و به خاطر این میدان است که این شهر لقب «شهری که هرگز به خواب نمی‌رود» را به خود گرفته‌ است.

دبی

سال ۱۹۹۰

اکنون

دبی بزرگ‌ترین شهر کشور امارات است. نخستین اشاره‌های تاریخی در دبی از سال ۱۰۹۵ میلادی ثبت شده‌ است و نخستین نشانه‌های شهرسازی در دبی به سال ۱۷۹۹ برمی‌گردد. دبی در سال ۱۸۳۳ به دست «شیخ مکتوم بن بطی بن سهیل آل مکتوم» به‌طور رسمی به‌عنوان یک شهر بنیان نهاده شد. جایگاه جغرافیایی مهم این شهر، باعث شد تا در قرن بیستم به یک بندر مهم تبدیل شود. 
با شروع جنگ خلیج فارس در سال ۱۹۹۰ سرمایه‌داران و تاجران پول‌ها و دارایی‌های خود را از این شهر خارج کردند که باعث شد اوضاع اقتصادی این شهر برای مدتی بحرانی بشود اما با دگرگونی فضای سیاسی، دوباره رونق خود را به دست آورد. امروزه دبی به‌عنوان یک شهر جهانی و بازرگانی موفق و مهم در منطقه جای خود را پیدا کرده‌ است. اگرچه اقتصاد دبی با صنعت نفت رشد کرد اما بیشتر درآمدش از منطقه آزاد «جبل علی»، فروش ملک به شهروندان خارجی در مناطق آزاد، اعطای اقامت، صدور دوباره کالا، ترانزیت مسافر و کالا و همچنین قسمت بزرگی نیز از گردشگری و دیگر خدمات مالی و بازرگانی تأمین می‌شود. دبی به‌تازگی توجه جهانیان را از راه ساخت و سازهای بزرگ و همین طور رویدادهای تفریحی و ورزشی هیجان‌انگیز به خود جلب کرده‌ است.
در سال‌های پایانی دهه ۲۰۰۰ میلادی به خاطر بحران‌های مالی گسترده در جهان، ساخت‌وساز املاک در دبی برای مدت ۳ سال با دشواری جدی روبه‌رو شد. هر چند دبی توانست بنا بر یک برنامه تدریجی و مداوم خود را بهبود بخشد. در سال ۲۰۱۲ دبی ۲۲مین شهر گران‌قیمت جهان و گران‌قیمت‌ترین شهر خاورمیانه معرفی شد.