بزرگ ترین اشتباهات معماری که تاکنون دیده‌اید (قسمت دوم)

مطالعه قسمت اول

ساختمان‌ها و سازه‌های فراوانی با معماری عجیب و منحصربه‌فرد در سراسر دنیا وجود دارند که به‌خاطر ظاهر متفاوت و دیدنی خود توجه گردشگران را به خود جلب می‌کنند.

اما هنگامی که چاشنی خلاقیت در طراحی و ساخت بناها به میان می‌آید، نمی‌توان اطمینان حاصل کرد که نتیجه‌ی نهایی به زیبایی و دل‌نشینی طرح‌های اولیه باشد. گاهی این ساختمان‌های عجیب و غریب تبدیل به یک بنای خجالت‌آور برای معمارها می‌شوند و گاهی نیز به‌خاطر اشتباهاتی که در ساخت آن‌ها رخ می‌دهد دردسرساز می‌شوند.

مرکز استاتای ری و ماریا

نه، اینجا کارخانه‌ی شکلات‌سازی ویلی ونکا نیست. اینجا مرکز استاتای ری و ماریا (Ray and Maria Stata Center) در محوطه‌ی دانشگاه «ام آی تی» است. این ساختمان که «فرانگ گری» (Frank Gehry)، معمار برنده‌ی جایزه‌ی مشهور آن را طراحی کرده، نمایانگر دید فنی و ایده‌ی طراحش است. صد البته که اگر تنها به گفتن همین مطلب اکتفا کنیم، آن را دست کم گرفته‌ایم؛ اما هر کسی که این بنا را ببیند در نگاه اول آن را با یک خانه‌ی اشباح که ساختش طبق برنامه پیش نرفته اشتباه می‌گیرد.

کتابخانه دبلیو ای بی دو بوآ

شنیدن عبارت «بلندترین کتابخانه‌ی دنیا» برای همه لذت‌بخش نیست. مخصوصا زمانی که شخصی نیاز به کتابی داشته باشد که در بالاترین طبقه‌ی این ساختمان است. داستان‌های فراوانی درباره‌ی کتابخانه‌ی دبلیو ای بی دو بوآ (W.E.B. Du Bois Library) وجود دارد. مثلا طبق یکی از این افسانه‌ها، وزن کتاب‌های این کتابخانه به قدری زیاد است که ساختمان نشست کرده. به‌طور کلی ایده‌ی بسیار بدی است که ساختمان بلندی را تبدیل به یک کتابخانه کنید.

دفتر کار شرکت لانگابرگر

این یک ساختمان است یا لونه‌ی مورچه؟ شکی نیست که هر شخصی که نگاهی به دفتر کار شرکت لانگابرگر (Longaberger) بیندازد، متوجه می‌شود که آن‌ها چه محصولاتی تولید می‌کنند. دیدن نمای این ساختمان خاطره‌انگیز است، اما برای ما جالب است که بدانیم دقیقا عقل سلیم کدام معماری اجازه‌ی ساخت چنین چیزی را داده است.

هتل Grand Lisboa

معماری «هتل Grand Lisboa» طوری است که به نظر می‌رسد یک بمب اتمی در محل ساخت آن منفجر شده است. توصیفی که زیاد به نفع صاحبان این هتل نیست.

زمین بازی تروپیکانا

زمین بازی تروپیکانا از خارج شبیه هر زمین بازی گنبددار دیگری است. مشکل اصلی در داخل استادیوم یا اگر بخواهیم دقیق‌تر بگوییم، در بالای زمین بازی است. فضاهایی که بر فراز استادیوم و برای عبور ساخته شده‌اند، مشکلات زیادی برای مسابقات ایجاد کرده‌اند، چون توپ‌های بیسبال دائما به این گذرگاه‌ها برخورد می‌کنند. بسیاری بر این عقیده هستند که این گذرگاه‌ها عامل شکست تیم «تامپا بی ریز» (Tampa Bay Rays) در مسابقه‌ی پرچم بوده‌اند.

ساختمان رادیو اسلواکی

«ساختمان رادیو اسلواکی» (Slovak Radio Building) را «ساختمان قرن» خطاب می‌کردند. اما نه به‌خاطر اهمیت آن بلکه به‌خاطر این‌که ساخت آن زمان زیادی طول کشید و از ظاهر آن به نظر می‌رسد که معماران نقشه‌ها را برعکس به دست گرفته بودند. اگر چه ایده‌ی ساخت یک هرم وارونه خلاقانه به نظر می‌رسد، اما احتمالا مصریان باستان آن را درست‌تر اجرا کرده‌اند.

ساختمان میرادور

در اولین نگاهی که به «ساختمان میرادور» (Mirador) در شهر «مادرید» می‌اندازید، این‌طور به نظر می‌رسد که قسمتی از این ساختمان درست در وسط آن گم شده است. این ساختمان را به این شکل ساختند تا در تضاد با ساختار یک‌پارچه و رسمی ساختمان‌های اطرافش قرار گیرد، اما در طراحی و ایده‌پردازی آن خلاقیت بیش از حد به کار گرفته شده است. طوری که این سازه بیش‌تر شبیه اولین تلاش‌های یک کودک دو ساله در بازی تتریس است تا یک ساختمان واقعی.

مرکز سیتی گروپ

«مرکز سیتی گروپ» (Citigroup Center) تنها به اندازه‌ی یک وزش باد تا تخریب بخش بزرگی از منهتن فاصله داشت. اما به لطف یک دانشجوی نابغه‌ی معماری مشخص شد که این ساختمان یک ایراد جدی و خطرناک در طراحی دارد که سبب می‌شود بادهای شدید را تحمل نکند. معماران این ساختمان به‌طور مخفیانه مشکل مربوطه را حل کردند و هیچ‌کس تا ۲۰ سال بعد از این ماجرا باخبر نشد. حقیقتا شنیدن چنین داستان‌هایی سبب می‌شود هنگام وزش بادهای شدید نفس راحتی بکشیم.

سفارت روسیه در کوبا

ساختمان سفارت «روسیه» در «کوبا» شبیه به یک شمشیر است که در زمین فرو رفته است. اگرچه به نظر می‌رسد حین ساخت این بنا، دولت محلی با کمبود بودجه مواجه شده است و به جای کامل کردن برج، ادامه‌ی آن را کوچک‌تر ساخته و چند اتاق را برفرار یک ساختمان بزرگ قرار داده است.

ساختمان دانشکده فنی آئویاما

بسیار خب. فهمیدیم که ربات‌ها عالی هستند و با وجود این‌که ساختمان دانشکده‌ی فنی آئویاما را یک معمار برنده‌ی جایزه ساخته، به جرأت می‌توان گفت که این بنا یک سازه‌ی خجالت‌آور است و به نظر می‌رسد که یک ربات مبارز در وسط شهر به دنبال حریف می‌گردد.

برج الفنت

در نگاه اول، «برج الفنت» (Elephant Building) بیشتر شبیه یک حرف M غول‌پیکر است تا هر چیز دیگر. شاید طراحی ساختمانی شبیه حیوانات مختلف روی کاغذ ایده‌ی جذابی باشد (که نیست)، اما اجرای آن در دنیای واقعی به هیچ وجه حرکت درستی نیست.

موزه تنوع زیستی پاناما

«فرانگ گری» (Frank Gehry) و مرکز استاتای ری و ماریا را به خاطر دارید؟ او برگشته و به نظر می‌رسد که آقای «گری» این بار قصد داشته نبوغ معماری خود را در «پاناما سیتی» و روی «موزه تنوع زیستی پاناما» (Biomuseo) پیاده‌ کند. این بنا در نوع خودش نمونه ندارد. اشکال، رنگ‌ها و درهم‌ریختگی کلی آن آشنا به نظر می‌رسد. اگرچه به نظر می‌رسد این‌ بار آقای «گری» پا را حتی از استانداردهای خودش نیز فراتر گذاشته است.

موزه‌ فرهنگ پاپ

«موزه‌ فرهنگ پاپ» (EMP Museum) در «سیاتل» یک موزه‌ی پاپ محور بوده و به جرأت می‌توان گفت که یک فاجعه‌ی معماری است. معماران این موزه کار ساده‌ای باید انجام می‌دادند و به نظر می‌رسد که از عهده‌ی همان هم برنیامده‌اند و فقط چند شکل هندسی تصادفی را در کنار هم قرار داده و لقب شاهکار را به آن اعطا کرده‌اند.