مقالههای مرتبط:
گذشته از سواحل دوردست آمریکا که بسیار معروف هستند، تعدادی از سواحل که در پارکهای ملی وجود دارند، نه تنها بسیار زیباتر بوده، بلکه دسترسی هم به آنها راحتتر است. در این مقاله ۱۰ ساحل وحشی، زیبا و قابل دسترس معرفی خواهند شد.
تعدادی از پارکهای آمریکا از جزایر کوکنات (Cocnut palm-Fringed) تا خلیج المپیک پنیسولا محافظت شدهاند. سیستم جالبی برای محافظت و توسعهی سواحل این پارکها ترتیب داده شده که سبب بهبود اکوسیسیتم سواحل و تغذیه و نگهداری از میلیونها موجود زنده شده است.
ساحل جزیره آساتیگ (Assateague)
ساحل دریایی ملی: اقیانوس اطلس، ویرجینیا و مریلند
جزیرهی آساتیگ که بین مریلند و ویرجینیا واقع شده، حدود ۶۰ کیلومتر با بیشتر سواحل شهرهای بزرگ فاصله دارد. این جزیره، سواحلی با شنهای سفید رنگ و تمیز دارد. فقط بخش کوچکی از ساحل این جزیره از طریق راه زمینی قابل دسترس است. این بدین معنی است که دوستداران حمام آفتاب باید تا محل مورد نظر پیادهروی کنند یا از یکی از سرویسهای اتومبیلهای مخصوص پارک، اتومبیل مخصوص شنزار کرایه کنند و بقیهی راه را از مریلند به ساحل (در این منطقه رانندگی آزاد است) رانندگی کردند. در ساحل مریلند تعداد زیادی کمپ جهت اسکان گردشگران تعبیه شده است، ولی باید به این نکته توجه کرد که به احتمال قوی مجبور خواهید شد محل استراحت خود را با اسبهای وحشی که در این منطقه زندگی میکنند، شریک شوید.
مدتها است که ماهیگیری ساحلی این منطقه رواج دارد. شکار صدف و خرچنگ هم در ساحل بسیار آسان است. این ساحل با توجه به آب گرم و مواج، یکی از بهترین مناطق جهان برای موجسواری است.
ساحل جزیره کیپ کود (Cape Cod)
ساحل دریایی ملی: ساحل مارکونی (Marconi Beach)
طبیعتگردی به نام هنری دیوید تورائو (Henry David Thoreau) که بین سالهای ۱۸۴۹ میلادی تا ۱۸۵۷ میلادی، چهار بار به کیپ کود سفر کرده بود، در مورد این جزیره میگوید:
کیپ کود محلی برای بازگشت به طبیعت وحشی است، جایی که از خطرات طبیعت میتوان فرار کرد و دوباره به دل طبیعت بازگشت.
کیپ کود همچنان در همین حال است؛ طبیعتی وحشی که از شرق ماساچوست ادامه پیدا میکند. این ساحل محافظت شدهی ملی، طولی برابر با ۶۰ کیلومتر دارد که بعضی از قسمتهایش شهری است. این ساحل از دوک هاربر (Duck Harbor) تا ساحل تاریخی مارکونی ادامه دارد. ساحل مارکونی جایی بود که اولین پیغام رادیویی بیسیم توسط مخترع ایتالیایی گوگلیلمو ماکرونی (Guglielmo Marconi) بین آمریکا و انگلیس در سال ۱۹۰۳ میلادی فرستاده شد. برای رانندگی در این ساحل باید اجازهی کتبی مدیریت پارک را داشته باشید. کمپی مستقل در این منطقه وجود دارد که زدن چادرهای شخصی در آن ممنوع است. نزدیکترین کمپ عمومی هم در پارک ایالت نیکرسون (Nickerson State Park) در همین نزدیکی واقع شده است.
ساحل جزایر ویرجین (Virgin Islands)
پارک ملی: خلیج هاوکسنست (Hawksnest Bay)، خلیج ترانک (Trunk Bay)، خلیج سینامون (Cinnamon)
آب فیروزهای، شن و ماسهی پودری و درختان نخلی که در نسیم در حال نوسان هستند از ویژگیهای بارز جزیرهی ویرجین در کارائیب هستند. آیا میتوان این جزیره را دوست نداشت؟ سواحل معروف اکثرا در شمال جزیره و نزدیک به جزیرهی سن جون (St. Kohn) واقع شدهاند و زنجیرهای از سواحل سفید را میتوان در خلیج هاوکسنست، خلیج ترانک و خلیج سینامون دید. خلیج ترانک شامل ساحلی است که به داخل باغهای زیبا کشیده شده است. سینامون هم کمپها و کلبههای چوبی نزدیک به ساحل دارد که همراه با وسایل شنا و موجسواری به اجاره داده میشوند. کمی شرقتر، خلیج ماهو (Maho Bay) قرار دارد که از سواحل قبلی لوکستر بوده و بین دو پارک واقع شده است.
ساحل خلیج براون (Brown Bay) ما بین تنگهی سیر فرانسیس دریک (Sir Francis Drake) به چشم میخورد. بکرترین ساحل پارک جزیره ویرجین در خلیج ریف (Reef Bay) است که حدود ۴ کیلومتر راه پیاده دارد.
ساحل پارک ملی کیپ لوکات (Cape Lookout)
سواحل ملی: سواحل شاکلفورد (Shackleford)
تفاوت جزیرهی کیپ لوک اوت با سایر جزیرهها در بکر بودن آن است. به علت عدم وجود پلی برای دسترسی به قسمت اصلی جزیره، این جزیره بکر و دور از بازدید گردشگران بوده و طبیعتی بسیار زیبا دارد. قایق تنها وسیله برای دسترسی به جزایر کارولینای شمالی است. برای سفر به این جزایر باید برنامهریزی دقیق و حرفهای داشت، زیرا این جزایر کاملا وحشی هستند. در یک روزی که در این جزیره میگذرانید میتوانید ماهیگیری، شنا، موجسواری و پیادهروی کنید.
بهتر است برای موجسواری به سواحل شاکلفورد بروید. در این منطقه ماهیهای جالب و پرندگان دریایی خاصی را خواهید دید. اسبهای وحشی که در ساحل جزیره زندگی میکنند، از زیباییهای این جزیره به شمار میآیند. برپایی کمپ در سواحل پارک ملی کیپ اوکات مجاز بوده و تعدادی کابین روستایی به این منظور در ساحل تعبیه شده است.
ساحل جزیره آتش (fire Island)
ساحل ملی: تپهی واچ (Watch Hill)، پناهگاه دریانوردان (Sailors Haven)
بهترین مسئله در مورد جزیرهی آتش، گذشته از نزدیکی آن به یکی از پر جمعیتترین شهرهای جهان، نیویورک، این است که برای رفتن به جزیره باید از کشتی استفاده کنید. سرویس مرتب بین جزیره و منطقهی سیویل (Sayville) و منطقهی پچوگ (Patchogue) در ماه مه تا اکتبر برقرار است.
ناجیها در طول تابستان در تپهی واچ و پناهگاه دریانوردان همیشه مراقب گردشگران هستند. به جز شنا کردن و حمام آفتاب، فعالیتهای مختلف دیگری مانند موجسواری و تماشای پرندگان جالب هم در این منطقه انجام میشود. خیلیها برای جمع کردن صدف به این منطقه سفر میکنند و هر شخص اجازه دارد روزانه فقط دو کیلوگرم صدف از ساحل جمعآوری کند. کمپ تپهی واچ از مه تا اکتبر باز است.
ساحل گلدن گیت (Golden Gate)
منطقه تفریحی ملی: بیکر (Baker)، منطقهی مویر (Muir)، ساحل رودئو (Rodeo Beach) و منطقهی کریسی فیلد (Crissy Field)
اکثر مردم بر این باور هستند که تنوعی که در ساحل گلدن گیت و جزایر خلیج سان فرانسیسکو هست، در هیچ جزیرهی ملی دیگری نیست. تعدادی از این سواحل کوچک بوده (مانند پارکهای آبی) که افراد برای شنای صبحگاهی به آنجا میروند و تعداد دیگری هم به قدری بزرگ هستند که شاید بیش از چندین میلیون گردشگر روزانه برای شنا به این سواحل بروند (ساحل اقیانوس) و تعدادی هم مانند تنس کوو (Tennesse Cove) بکر و حشی هستند. برای کسانی که به موجسواری و کایتبورد علاقه دارند کریسی فیلد مناسب است.
در ساحل مویر تعدادی رستوران مدیترانهای معروف وجود دارد. ساحل رودئو هم منطقهای نسبتا بکر است. در شمال گلدن گیت تعدادی بنای نظامی که در جنگ جهانی دوم ساخته شدهاند هم در این ساحل دیده میشوند.
ساحل تپه ایندیانا (Indiana Dunes)
سواحل ملی دریاچهها: ساحل دریاچهی میشیگان
دیدن دریاچهی میشیگان برای بار اول تجربهای است که از یاد هیچ کس نمیرود. مسئلهای بسیار جالب در مورد این پارک، فضا و امکانات آن است که با بندر مشترک است. محافظکاران برای حفاظت از ساحل شنی این منطقه سالها قبل اعتراض کردند که اعتراضات آنها در سال ۱۹۶۰ جواب داد. این ساحل تا شرق شیکاگو کشیده شده و شامل پارک شنزار ایندیانا است. شنا از ساعت ۷ صبح تا غروب آزاد است. باید توجه کرد که دریاچهی میشیگان به اندازهی اقیانوسهای آزاد به علت داشتن صخرهها و امواج بزرگ میتواند خطرناک باشد. دوچرخهسواران و کسانی که پیادهروی میکنند اجازه دارند که یک ساعت زودتر وارد پارک شوند. گردشگران میتوانند در کلبههای کنار ساحل شب را سکونت کنند.
ساحل پارک ملی المپیک
پارک ملی: ساحل کالالوچ (Kalaloch)، ریالتو (Rialto) و ساحل اوزت (Ozette)
المپیک ساحلی در ایالت واشنگتن است که همیشه میتوان ساحلی خالی حتی در وسط تابستان در آن پیدا کرد. ساحل پارک شامل صخرهها، شنزار و تعدادی تالاب کوچک است که منزل پرندگان دریایی است.
کالالوچ یکی از محبوبترین سواحل این منطقه است و دو قسمت ساحل به کمپها اختصاص داده شده است. در فاصلهی ۵ کیلومتری این سواحل، سواحل اوزت قرار دارند. تعدادی از سواحل نورگیر این منطقه در پارک ساحلی المپیک قرار دارند. دسترسی به تعدادی از آنها با پای پیاده ممکن است، ولی برای رفتن به تعدادی باید پیادهرویهای طولانی و طاقتفرسا انجام داد. کمپ زدن در ساحل با شرط اجازه از مدیریت پارک ممکن است.
اشخاص حرفهای، برای گیر نیافتادن در دام امواج جذر و مدی همیشه نقشهی امواج و نقشهی توپوگرافیک زمین را به همراه دارند.
جزیره پادره (Padre Island)
پارک ساحلی ملی: جزیرهی پادرهی شمالی
ساحل جزیرهی پادره از ۵۰۰ سال پیش که جستجوگران اسپانیایی آن را کشف کردند تا به حال دستنخورده باقی مانده است. آب و هوای نامناسب طوفانی و امواج بزرگ جذر و مدی سبب شده که طبیعت این جزیره همچنان وحشی باقی بماند.
پنج گونهی نادر لاکپشتهای دریایی در نزدیک ساحل این جزیره تخمگذاری میکنند. این جزیره منطقهای مناسب برای دوستداران پرندههای کمیاب است. در این ساحل میتوان به فعالیتهایی مانند شنا، ماهیگیری و کایاکسواری پرداخت. جاده فقط تا ابتدای جزیره ساخته شده و تنها راه دسترسی به قسمت اصلی بهصورت پیاده یا با دوچرخه یا اتومبیلرانی روی شن و ماسه است. به استفاده از اتومبیلهای مخصوص در این ساحل اجازه داده میشود.
دریاچه ملی صخرههای مصور (Pictured Rocks)
جالب است که تعدادی از بهترین سواحل آمریکا بسیار دورتر از دریا هستند. رستورانها و هتلها علاقهی زیادی به تصاحب این سواحل دارند. نام ساحلهای کوچکی مانند صخرهی معبد (Chapel Rock) و قلعهی معدن (Miners Castle) از شکل صخرهها گرفته شده است.
این ساحل در جنوب دریاچهی میشیگان واقع شده و یکی از جلوههای خاص آن مربوط به صخرههایی با رنگهای متفاوت است که شکلهای بسیار عجیب و غریب دارند.
دیدگاه