چه مکان هایی در سال ۲۰۱۹ در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیدند؟ (قسمت دوم)

از سال ۱۹۷۸ که فهرست میراث جهانی ایجاد شد تاکنون مکان‌های فرهنگی و طبیعی زیادی در این فهرست به ثبت رسیده‌اند تا مردم جهان با این شگفتی‌ها بیشتر آشنا شوند و اقدامات لازم برای حفاظت از آن‌ها انجام شود تا نسل‌های بعدی چنین جاهای باارزشی را به ارث ببرند. برای اینکه مکانی در یونسکو ثبت شود، باید با ۱ یا بیش از ۱۰ معیار هماهنگی داشته باشد؛ مثلا «نشان‌دهنده یک شاهکاری باشد که حاصل ابتکار و نبوغ انسانی است» یا اینکه «زیبایی طبیعی استثنایی» باشد؛ یا اینکه نمونه برجسته‌ای از سکونتگاه سنتی بشر باشد.

در سال ۲۰۱۹ نیز مثل سال‌های گذشته، جلسه کمیته میراث جهانی برگزار شد و از میان مکان‌هایی که نامزد ثبت در فهرست میراث جهانی یونسکو شده بودند، تعدادی در این فهرست به ثبت رسیدند. در قسمت اول این مقاله، تعدادی از این مکان‌ها را به شما معرفی کردیم. در ادامه با سایر بناها و مکان‌های ثبت شده در میراث جهانی یونسکو در سال ۲۰۱۹ آشنا شوید.

پناهگاه‌های پرندگان مهاجر در سواحل خلیج Yellow Sea-Bohai در چین

منبع عکس: وب‌سایت whc.unesco.org

پناهگاه‌های پرندگان مهاجر در سواحل خلیج Yellow Sea-Bohai در چین، تالاب و باتلاقی دارد که پرندگان آنجا به جست‌وجوی غذا و استراحت می‌پردازند. 

مناظر فرهنگی استخراج معدن Erzgebirge در آلمان

_{منبع عکس: وب‌سایت montanregion-erzgebirge}

Erzgebirge منطقه استخراج معدن در آلمان است که از قرون وسطی به بعد مورد استفاده قرار گرفته است. در این منطقه هم دفتر گردشگری و هم موزه معدن افتتاح شده است. 

گروه کوفون موزو-فوروئیچی (Mozu-Furuichi): مقبره‌های تپه‌ای ژاپن باستان در ژاپن

_{منبع عکس: وب‌سایت http://kansai.gr.jp}

گروه کوفون موزو-فوروئیچی (Mozu-Furuichi) از ۴۹ تپه دفن متمایز تشکیل شده که معمولا به‌شکل سوراخ کلید است. این تپه‌ها در ژاپن قرار دارند. در این مکان مراسم خاکسپاری پادشاهان برگزار می‌شد؛ طول برخی از این مقبره‌ها به ۵۰۰ متر می‌رسد. قدمت کوفون به اواخر قرن ۴ و اوایل قرن ۵ میلادی می‌رسد.

میراث معدن زغال‌سنگ اومبیلین (Ombilin)  Sawahluntoدر اندونزی

_{منبع عکس: وب‌سایت thejakartapost}

میراث معدن زغال‌سنگ اومبیلین در اندونزی، یک سیستم صنعتی قرن نوزدهمی است که توسط دولت استعماری هلند ساخته شده است. کارگران معدن از مردم محلی بودند (از جمله کارگران اجباری) و جمعیت شهر Sawahlunto تا ۷ هزار نفر افزایش یافت. این میراث از ۱۲ مکان مختلف تشکیل یافته است، از جمله معادن، مناطق دارای زغال‌سنگ، تونل‌ها، یک دانشکده معدن و سیستم راه‌آهن. 

پاراتی؛ فرهنگ و تنوع زیستی در برزیل

_{منبع عکس: وب‌سایت http://whc.unesco.org}

فرهنگ و تنوع زیستی پاراتی از ۵ بخش در امتداد ساحل برزیل تشکیل شده است: ۴ پارک یا پناهگاه طبیعی و مرکز تاریخی شهر پاراتی. کوهستان‌ها و مناطق جنگلی صحنه رویارویی اروپایی‌ها و مردم بومی بود. اکثر قسمت‌های این چشم‌انداز پوشیده از جنگل آتلانتیک با تنوع زیستی متنوع است. 

دشت خمره‌ها در جمهوری دموکراتیک خلق لائوس

_{منبع عکس: وب‌سایت jclao}

خمره‌های سنگی در Xiengkhuang که با عنوان دشت خمره‌ها شناخته می‌شود، شاهدی بر مراسم‌های خاص تدفین عصر آهن است. در این دشت ۱۳۲۵ خمره سنگی باستانی وجود دارد که توسط تمدنی ساخته شده که ۵۰۰ سال قبل از میلاد مسیح در این منطقه زندگی می‌کردند. در قسمتی از این دشت ۴۰۰ خمره با اشیای سنگی مثل درپوش و صفحات گرد وجود دارد. 

Risco Caido در اسپانیا

_{منبع عکس: وب‌سایت cadenaser}

Risco Caido و کوه‌های مقدس مناظر فرهنگی Gran Canaria در اسپانیا، نمایانگر فرهنگ ماقبل هیسپانیک این جزیره است. منطقه کوهستانی شامل تعداد زیادی از سکونتگاه‌های انسان‌های غارنشیت، مکان‌های باستانی و هنر روی سنگ‌ها می‌شود. 

محراب Bom Jesus do Monte in Braga

_{منبع عکس: وب‌‌سایت movingshoe}

محراب Bom Jesus do Monte in Braga پناهگاهی در بالای تپه و مکان زیارتی کاتولیک است. این مجموعه به‌خاطر پلکان به سبک باروک‌اش شهرت دارد؛ ارتفاع این بنا از سطح زمین ۱۱۶ متر است. این مکان مذهبی جایی ساخته شده است که از قرن ۱۴ میلادی به بعد، اقامتگاه زاهدان گوشه‌نشین بوده است. در قرن‌های بعدی اینجا هم بازسازی شده و هم توسعه یافته است. 

Seowon، آکادمی نئو کنفوسیانیسم در جمهوری کره

_{منبع عکس: وب‌سایت twitter}

Seowon، نُه آکادمی نئو کنفوسیانیسم است که به‌خاطر نوع معماری و نقش آن‌ها در آموزش، به هم مرتبط هستند که در قرن ۱۶ و ۱۷ میلادی تاسیس شده‌اند. از این آکادمی‌ها (که در سراسر کشور واقع شده‌اند) نئو کنفوسیانیسم آغاز شده و در سراسر کره گسترش یافته است. عمدتا نجیب‌زادگان و مدیران خدمات شهری آینده در این آکادمی‌ها آموزش می‌دیدند. 

شکی (Sheki) در جمهوری آذربایجان

منبع عکس: وب‌سایت www.azernews.az

مرکز تاریخی شکی در قرن ۱۸ میلادی شهری تجاری بود و به‌خاطر پرورش کرم ابریشم شهرت داشت؛ کاخ خان یکی از مهم‌ترین جاذبه‌های این مکان تاریخی در جمهوری آذربایجان است. این کاخ در سال ۱۷۹۷ توسط یک معمار ایرانی طراحی و ساخته شد. شکی پایتخت سلسله خانات شکی بود؛ سلسله‌ای که دوران حکومت‌شان زیاد به طول نینجامید.

تپه‌های پروسکو (Prosecco) در ایتالیا

_{منبع عکس: وب‌سایت forbes}

تپه‌های پروسکوی Conegliano و Valdobbiadene، مناظری زیبا از تاکستان‌های سرسبز را در زمین‌های کوهستانی ایتالیا شکل داده‌اند که بسیار دیدنی است. این منطقه بسیار زیبا و سرسبز و همچنین خلوت و آرام است.

پارک ملی Vatnajokull در ایسلند

_{منبع عکس: وب‌سایت spotlight.it-notes.ru}

پارک ملی Vatnajokull دارای طیف گسترده‌ای از دگرگونی‌های پوسته زمین، ویژگی‌های آتشفشانی و گلاسیو ولکانیسم است. Vatnajokull بزرگ‌ترین یخچال طبیعی اروپا است و یکی از بزرگ‌ترین یخچال‌های طبیعی جهان محسوب می‌شود. این پارک ۱۴ درصد از سرزمین ایسلند را در بر می‌گیرد. 

سیستم مدیریت آب آگسبورگ در آلمان

_{منبع عکس: وب‌سایت wassersystem-augsburg.de}

سیستم مدیریت آب آگسبورگ (Water Management System of Augsburg) هم آب آشامیدنی پاک را تامین می‌کند و هم به واسطه شبکه‌ای از کانال‌ها، آب مورد استفاده در صنایع را فراهم می‌کند. 

آگسبورگ در دوران قرون وسطی به وجود آمد و تبدیل به سیستم نوآورانه‌ای از مهندسی هیدرولیکی شد. این سیستم متشکل از ۲۲ سازه است که شامل مخازن، کانال‌ها و نیروگاه‌های هیدرولیکی می‌شود. 

سنگ‌نوشته / Aisinai’pi در کانادا

منبع عکس: وب‌سایت cbc

سنگ‌نوشته / Aisinai’pi مکانی مقدس در کانادا برای سرخ‌پوستان سیاه پا بود. در این منطقه هزاران نمونه از هنرهای روی سنگ و حکاکی روی سنگ‌های سیاه وجود دارد.

منطقه اهرید (Ohrid Region) 

_{منبع عکس: وب‌سایت adventurouskate}

میراث طبیعی و فرهنگی اهرید شامل شهر باستانی اهرید و دریاچه‌ای به همین نام در نزدیکی این شهر است که یکی از عمیق‌ترین و قدیمی‌ترین دریاچه‌های اروپا محسوب می‌شود.

شهر اهرید مرکز فرهنگی به شمار می‌رود که اهمیت زیادی برای بالکان و زبان اسلوونی دارد. کلیساهای این شهر به‌خاطر نقاشی‌های مذهبی دیواری و تصاویری که در تزیین آن به کار گرفته شده، شهرت دارد. اهرید در آن دوران به‌عنوان یک شهر مذهبی مسیحی، مرکز فرهنگی مهمی محسوب می‌شد. تقریبا تمام کلیساهای باقی مانده توسط بیزانسی‌ها و بلغارها ساخته شده است. 

آب دریاچه میزبان انواع ماهی‌های بومی، جانوران نرم‌تن و... است. در ساحل دریاچه نیزارها و تالاب‌هایی وجود دارد که محل زندگی صدها هزار پرنده مهاجر است، از جمله گونه‌های نادر و در معرض انقراضی مثل پلیکان دالماسین، اردک قهوه‌ای مایل به سرخ، قو، عقاب خالدار و عقاب شاهی (Eastern Imperial Eagle).