ضرورت ساخت موزه جامع دریایی
ایران نیازمند یک موزهی جامع ملی دریایی است که تمامی آداب دریانوردی و ساحلنشینان مختلف کشور را یکجا جمع کند.
یک فعال دانشجویی حوزه دریا با بیان اینکه وظیفهی دولتها است که از تمامی آداب دریانوردی و ساحلنشینان مختلف کشور محافظت کرده و اجازهی فراموشی بیشتر را ندهند، گفت:
این امر میسر نمیشود مگر اینکه در قالب محیطی به نام موزه، اینها نگهداری و حفظ شود.
امیررضا یاقوتی با تأکید بر اینکه موزههای دریایی نمودی از دریا و دریانوردی، بندر و ساحلنشینان و موجودات و جاذبههای دیدنی دریا و همچنین حفاظت و آموزش این موارد به دیگران است خاطرنشان کرد:
امروزه اکثر کشورهای دنیا به نقش موزههای دریایی در اعتلای صنایع مرتبط به دریا پی بردهاند و برای رسیدن به این هدف اقدام کردهاند.
کشورهایی مثل کشور انگلستان با موزهی دریانوردی گرینویچ، موزه ملی دریانوردی پاریس در فرانسه یا موزهی دریانوردی روتردام هلند در این زمینه پیشقدم شدهاند که این امر باعث شده که سالانه میلیونها گردشگر را به خود جذب کرده و منبع درآمد خوبی برای این کشورها باشد.
البته درآمد، هدف اصلی این موزهها نیست و این کشورها با رونق موزهی خود به حفظ و ترویج فرهنگ و هنر خود پرداختهاند.
این فعال دانشجویی در خصوص آثار این موزهها بیان کرد:
مواردی مانند سیر پیشرفت ابزارها و تکنولوژیهای استفاده شده برای ساخت و پیشرانش کشتی، صنایع دستی مردم ساحلنشین به خصوص صنایع دستی برگرفته شده از دریا، بخش موزهی تاریخ طبیعی برای نمایش جانداران مومیایی شده دریاییِ منطقه، بخش نگهداری از گونههای دریایی در حال انقراض، کتابخانهی مجهز مختص کتابهای مرتبط با دریا، بخش آموزشی برای آشناییِ دانشجویانِ رشتههای مرتبط به دریا با اصول کار صنایع گذشته و سیر امروزی شدن آنها، ویترینهایی برای عکسها، تمبرهای پستی، سکهها، یادگاریها، نقشهها و طرحهای منقوش مرتبط به دریا و بخش مجسمه و عکس از دریانوردان معروف و کشتیسازانِ برتر یا افراد مهم در حوزهی دریا برای تجلیل از آنها را میتوان نام برد.
در کشور ایران متأسفانه تنها یک موزه تخصصی دریا در بندر بوشهر وجود دارد، این موزه هم به شیوهی سنتی اداره شده و امکانات محدود آن نمیتواند جوابگوی نیازهای بازدیدکنندگان باشد.
در این موزه حدود ۴۰ شناور سطحی و زیرسطحی قرار دارد که البته بیشتر اینها شناورهای جنگی هستند که از زمان قاجاریه تاکنون مورد استفاده قرار گرفته بودند و اکنون از رده خارج شدهاند.
علاوه بر موزهی دریا و دریانوردی خلیجفارس بوشهر چند موزهی مردمشناسی در شهرهای گوناگون از جمله بندر لنگه هم به مقولهی دریا اما فعالیت آنها محدود است.
این فعال دانشجویی با پیشنهاد اینکه این موزه به صورت آموزش محور اداره شود اضافه کرد:
پیشنهاد میشود که ملوانان و دریانوردان قدیمی و باتجربه که بازنشسته شدهاند را بهعنوان راهنما در موزه استخدام کنند تا برای بازدیدکنندگان تجربیات خود را بازگو کنند. همچنین میتوان از دانشجویان خلاقِ رشتههای مرتبط با دریا برای انجام آموزش به کودکان و نوجوانان و ترغیب آنها به رشتههای دریایی بهره گیرند که در دراز مدت میتواند سبب کشف استعدادهای جدید شود.
شناساندن روشهای ماهیگیری، صنایع دستی و زندگی بندرنشینان از شهرهای مختلف کشور در قالب غرفههای هر شهر، بخش تاریخ طبیعی و حفاظت از گونههای خاص دریا، بخش مشاهیر دریایی، بخش تمبر و اسکناسهای دریایی، سالن اجتماعات که ملوانان قدیمی برای بازدیدکنندگان خاطرات دریایی خود را بازگو کنند و فروشگاه صنایع دستی و اسکله و گشت دریایی با لنجهای چوبی یا کشتیهای قدیمی که وسایل درون آن از امکانات قدیمی باشد، میتواند از رویکردهای این موزه باشد.
این فعال دانشجویی درباره متولی این موزه بیان کرد:
سازمان میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری، شهرداریها، سازمان حفاظت محیط زیست، سازمان بنادر و دریانوردی، نیروی دریایی ارتش و سپاه پاسداران و حتی بخش خصوصی میتوانند علاوه بر سهیم بودن در اعتلای فرهنگ کشور در این کار سرمایهگذاری کرده و درآمد خوبی را هم کسب کنند. امید است مسئولین با تأسیس چنین موزهای به حفظ فرهنگ دریایی کشور و اعتلای آن کمک کنند.
دیدگاه