
کدام کشورها کم ترین گردشگر را دارند
امروزه گردشگری به یکی از مهمترین منابع درآمدی تبدیل شده است و تمامی کشورها از فقیرترینها تا ثروتمندترینها نیاز به این صنعت مهم را به خوبی حس کرده و برای توسعهاش از هیچ تلاشی دریغ نمیکنند. اما گاهی عواملی باعث کاهش گردشگر میشود، عواملی چون جنگهای داخلی، نداشتن امکانات مناسب اقامتی و تفریحی، نبود امنیت و خیلی موارد دیگر که باعث میشوند یک کشور در میان دیگر کشورهای دنیا کمترین میزان گردشگر را داشته باشد. با کجارو همراه باشید تا با ۱۹ کشوری که در دنیا میزبان کمترین توریست هستند آشنا شوید.
این کشورها با وجود جاذبههای طبیعی و تاریخی بسیار زیبا نتوانستهاند آنطور که باید و شاید در زمینهی گردشگری و به دلایل متعدد موفق باشند و در فهرست کشورهایی با کمترین گردشگر قرار گرفتهاند.
جزایر سولومون: ۲۴۴۰۰ توریست
با وجود مناطق طبیعی زیبا و سواحل فوقالعاده، تنها ۲۴۴۰۰ توریست سالانه به این جزایر میآیند. این مجمعالجزایر شامل ششجزیرهی اصلی و نهصد جزیرهی کوچک است که همگی با هم کشوری بسیار زیبا را پدید میآورند. زیبایی که در رقابت جذب گردشگر چندان موفق نبوده است. با وجود آبشارهای ماتانیکو، ولا لاولا و موزهی ملی جزایر سولومون، توریستها ترجیح میدهند که از همسایگان این منطقه مثل کالدونیا و وانوآتو دیدن کنند.
سائوتومه و پرنسیپ: ۱۰۰۰۰ توریست
سائوتومه و پرنسیپ را به سواحل خیرهکننده، معماری استعماری زیبا و جذاب پرتغالی و والهایش میشناسند. این جمهوری خود مختار در اقیانوس اطلس استوایی و خلیج گینه واقع شده است و بومیانش بر جذابیتش افزودهاند.
ترکمنستان: ۸۶۹۷ توریست
ترکمنستان را ندیده رها نکنید. با اینکه برخی از شهروندان این کشور یا همان ترکمنها در شهرهای مدرن زندگی میکنند، بسیاری هنوز زندگی پدران خود یا همان زندگی در صحرا و دشت را برگزیدهاند که ۸۰ درصد از خاک این کشور را هم دربرمیگیرد.
بهتر است که با ترکمنها دربارهی سیاست حرفی نزنید و به جای آن موضوعاتی مثل غذا، فرهنگ و جاذبههای گردشگری اصلی این کشور را انتخاب کنید.
در سرتاسر کشور میتوان مجسمهی طلایی ساپارمیرات نیازوف را دید. او حاکم این کشور تا سال ۲۰۰۶ بوده است. جالب است بدانید که نیازف کسی بود که نام ماههای سال را به نام خود تغییر داد. توریستهایی که به این کشور میآیند علاوه بر بازدید از طبیعت زیبا به شترسواری، اسبسواری و تماشای دهانهی آتشفشان دروازه هم میروند.
تیمور شرقی: ۷۸۰۰۰ توریست
تیمور شرقی در میان مجمعالجزایر اندونزی و منطقهی استعماری پرتغال قرار گرفته است و سالانه میزبان ۷۸۰۰۰ توریست است. با اینکه این منطقه تقریبا یک منطقهی دورافتاده محسوب میشود، توریستهای نسبتا زیادی را به خود جذب میکند و این را مدیون نزدیکیاش به شمال استرالیا است. البته وجود جاذهایی چون جزیرهی آتائورو (مناسب برای طبیعتگردها) غواصی و دیگر فعالیتهای آبی هم گردشگران را به تیمور شرقی میکشاند. اگر به این کشور سفر کردید حتما سری به بلندترین کوه آن به نام تاتامایلائو و بازارتاییس بزنید. در این بازار میتوانید انواع محصولات متعلق به صنایع دستی این کشور به ویژه تاییس (نوعی پارچه که زنان تیمور شرقی میبافند) را بییابید.
لیختن اشتاین: ۶۰۰۰۰ توریست
لیختن اشتاین معمولا اولویت اغلب توریستهایی نیست که به اروپا سفر میکنند. این کشور در بالای درهی راین واقع در آلپ اروپا قرار گرفته و سالانه میزبان ۶۰۰۰۰ توریست است که برای انجام فعالیتهایی چون کوهنوردی، بازدید از قلعههای گوتنبرگ و وادوز و تماشای فرهنگ هنرپرور این کشور میآیند.
تووالو: ۱۰۰۰ توریست
مقالات مرتبط:
در جایی بین استرالیا و هاوایی جزیرهی پلینزی تووالو قرار دارد که تنها سالانه ۱۰۰۰ توریست را به سمت خود جذب میکند. افراد برای دسترسی به این کشور باید از فرودگاه فیجی سوار هواپیمای ملخی شوند که در هفته تنها دو بار به سمت تووالو پرواز میکند. برای کسانی که علاقهمند به طبیعتگردی و غواصی هستند، این جزیره با وجود تالابهای فراوان، صخرههای مرجانی، تعداد زیادی جزیره و نه آبسنگ مرجانی، میتواند مثل یک مقصد رویایی باشد.
جمهوری کیریباتی: ۶۰۰۰ توریست
منطقهای دیگر در اقیانوس آرام که از نظر استانداردهای جغرافیایی کاملا بکر و دور از دسترس است، کیریباتی است. در این منطقه از گردشگران برای شرکت در فعالیتهای فرهنگی مثل رقص کیریباتی استقبال میشود. در این رقص حرکاتی شبیه به حرکات مرغابی دریاهای گرمسیری انجام می شود. این پرنده بقدری برای این ملت اهمیت دارد که تصویرش روی پرچم کشور هم درج شده است.
تونگا: ۴۵۰۰۰ توریست
برایتان دانستن راجع به خانوادههای سلطنتی جالب است؟ دوست دارید یکی از پادشاهیهای مطلقهی جهان را از نزدیک ببینید؟ به اقیانوسیه و کشور تونگا سفر کنید. این کشور دارای ۱۷۰ جزیره است که بیشتر آنها خالی از سکنه هستند. با وجود آبهای فوقالعاده زیبا و حیات آبی شگفتآور، این منطقه میتواند جذابیتهای خاص خودش را داشته باشد.
سودان جنوبی: ۵۵۰۰ توریست
سودان جنوبی که به تازگی از سودان جدا شده است، یکی از جدیدترین کشورهای دنیا است. با وجود اینکه جنگ تأثیرات خودش را بر منطقه گذاشته است، سالانه ۵۵۰۰ توریست به این کشور سفر و از خونگرمی و مهماننوازی مردم این کشور تعریف میکنند. وجود تعدادی سایت تاریخی، غذاهای فوقالعاده، فرهنگ متنوع و تاریخ باستانی، همگی از این مقصد گردشگری یک مقصد بخاطر ماندنی میسازند.
جیبوتی: ۶۳۰۰۰ توریست
جیبوتی کشوری در شاخ آفریقا است که هنوز با وجود سربازهای فرانسوی حالت نظامی دارد. اگر از این جو نظامی واهمهای ندارید میتوانید به جاذبههای این کشور چون پارک ملی جنگل دی برای تماشای پرندگان و دریاچهی ابه برای چشمههای آب گرم و تماشای آتشفشان سفر کنید.
کوموروس: ۲۱۰۰۰ توریست
از زمان استقلالش از فرانسه در سال ۱۹۷۵، ۲۰ کودتا یا اقدام به کودتا در کوموروس رخ داده است. این کشور تنها ۸۰۰۰۰۰ نفر جمعیت دارد و سالانه ۲۱۰۰۰ نفر برای تماشای جاذبههای این کشور به آن سفر میکنند. از جاذبههای کوموروس میتوان به پارک آبی موهلی برای تماشای عظمت لاکپشتهای دریایی سبز و آتشفشان ماونت کارثالا اشاره کرد.
ایالات فدرال میکرونزی: ۳۵۰۰۰ توریست
تنها راه برای دسترسی به این کشور، استفاده از هواپیماییهای جزیرهی هاپر و ایرلاین ما در جزیرهی نائورو است. به این کشور که رسیدید حتما به دیدن تپههای مرجانی و مهمترین سایتهای باستانشناسی تاریخی و ماقبل تاریخی لِلو بروید.
افغانستان: ۱۳۳۰۰ توریست
با وجود مشکلات فراوانی چون بمبگذاریهای پی در پی، حملات تروریستی، عملیات طالبان و غیره افغانستان هنوز هم قادر است میزبان ۱۳۳۰۰ توریست در سال باشد.
گینهی بیسائو: ۷۵۰۰ توریست
گینهی بیسائو یکی از فقیرترین کشورهای آفریقا است که سالانه ۷۵۰۰ نفر از آن بازدید میکنند. متأسفانه مشکلات فراوانی چون جنگ داخلی، بدهیهای بالا، اقتصاد ضعیف و بدتر از همه ویروس ایبولا، باعث شده است این کشور بیش از پیش به انزوا فرو رود. به توریستها اکیدا توصیه میشود که به این کشور سفر نکنند، هر چند قطعا زیباییهای طبیعی خیرهکننده و معماری پرتغالی چشمنواز آن را از دست خواهند داد.
نائورو: ۱۶۰ توریست
کمترین میزان توریست در بین کشورهای این فهرست متعلق به نائورو است. در سال تنها ۱۶۰ توریست از این جزیره و برای تماشای آخرین بقایای حضور ژاپنیها و زیرساختهای معدنی بازدید میکنند.
لیبی: ۶۲۵۰ توریست
با وجود اینکه این کشور هفدهمین کشور پهناور دنیا است، در سال و به دلیل جنگ تنها میزبان ۶۲۵۰ توریست است. ۹۰ درصد از این کشور متشکل از بیابانهای غیر قابل زندگی است و توریستها برای بازدید از جاذبههای آن بیشتر به قسمت شمالیاش میروند؛ جایی که به دلیل وجود دریای مدیترانه، آب و هوای قابل تحملتری دارد. از جاذبههای مهم این کشور میتوان به لپتیس منگا (شهری از شهرهای امپراطوری رم) و شحات اشاره کرد.
سیرا لئون: :۴۴۰۰۰ توریست
کشوری در غرب آفریقا که برای دسترسی به آن میتوان از فرودگاه بینالمللی فری تاون استفاده کرد که در پایتخت این کشور است. وقتی به سیرالئون رسیدید جاهای زیادی برای دیدن وجود دارد. میتوانید به پارک ملی اوتامبا کیلیمی بروید و به تماشای حیات وحش غیر قابل توصیفش بنشینید یا اینکه به جزایر موز رفته و غواصی کنید.
جزایر مارشال: ۴۶۰۰ توریست
به رویاییترین مقصد ماهیگیری فکر کنید. حالا آن را از نظر زیبایی در عدد صد ضرب کنید. با وجود بیش از هزار جزیرهی بزرگ و کوچک، جزایر مارشال پر از ماهیگیران حرفهای است که برای انجام فعالیت مورد علاقهاشان به آنجا سفر کردهاند. واحد پول در این کشور دلار آمریکا است. این منطقه را بزرگترین پناهگاه کوسهها هم مینامند. با وجود این تواناییها در زمینهی گردشگری، عواملی چون خطر جاری شدن سیل (سیلخیزترین منطقهی دنیا) به دلیل تغییرات آب و هوایی و آلودگی با رادیو اکتیو (بزرگترین آزمایشهای هستهای ارتش آمریکا در اینجا انجام میشود) این کشور را از نظر جذب توریست در این فهرست قرار داده است.
مائوریتانیا: ۳۵۰۰۰ توریست
این کشور آفریقایی با وجود جاذبههایی چون پارک ملی بنک د آرگوین (محلی برای ماهیگیری و تماشای پرندگان) و مسجد چینگوئتی میتواند مقصد جالبی برای گردشگران باشد. ۷۵ درصد این کشور را بیابان فراگرفته که در حال توسعه است.
دیدگاه