فرودگاهها در شب آرامش بخشند
فرودگاه معمولا مکان خوشایندی برای ما نیست. بیشتر افراد پیش از پرواز، از بیم تاخیر یا بروز مشکلات در تحویل بار و غیره، دچار اضطراب و نگرانی میشوند. حتی عدهای ممکن است به همین دلایل از از فرودگاه متنفر باشند. اما جدا از تمام این مشکلات، فرودگاه میتواند محلی آرامشبخش باشد؛ اگر نگاهمان را به آن عوض کنیم. در همین راستا خاطرهی یک شب دومینیک زِمودا در فرودگاه سیاتل را بخوانید تا با نگاه فردی آشنا شوید که عاشق فرودگاه است. با کجارو همراه باشید.
سلامِ من، دومینیک زِمودا، را از سالن استراحت امریکن اکسپرس فرودگاه سیاتل پذیرا باشید! بعد از خوردن یک عصرانهی خوشمزه و در حالی که مقداری نوشیدنی درجه یک معرکه مزه میکنم، با آرامش خاطر منتظر پروازم هستم. عجب عصرانهی خوشمزهای بود. خیلی خوشحالم که امریکن اکسپرس تصمیم به ساخت این سالن استراحت مجلل در سیاتل گرفت. حرف ندارد!
بگذریم. یک کم دیروقت است و پروازم هم ساعت ۲۳:۵۹ بلند میشود. پس، قبل از این پرواز شبانه، کمی وقت برای لَم دادن و استراحت کردن دارم. عصری، وقتی در حال قدم زدن داخل فرودگاه بودم، احساس آرامش و راحتی خاصی داشتم... بی شوخی! گمان نمیکنم جای دیگری به جز فرودگاهها و سالنهای استراحتش اینقدر به من احساس آرامش دهد. اکثر افراد در فرودگاه دچار اضطراب و دلهره میشوند و به معنای واقعی کلمه، از آن متنفرند، ولی من عاشق فرودگاهم!
فقط هم به خاطر سالنهای استراحتش نیست. قبول دارم، سالنهای استراحت فرودگاه شگفت انگیزند و بیشک در بهبود تجربهی کلی شما تاثیرگذارند. اما، من وقتی در حال قدم زدن در فرودگاه بودم، به همه چیز مینگریستم: به ورودیهای پرواز، مقصدها، هواپیماها، خانوادههای در حال سوار شدن و ... . صِرف تماشای هواپیماها و مقصدشان هم خود چشمنواز است. این آرامشبخش بودن فرودگاهها در شب منحصرا به دلیل تارکی هوا است که باعث میشود هواپیماها به چشم بیایند و قسمت انتهاییشان که آرم هواپیمایی هم آنجا نقش بسته، بسیار جلوه کند و پُرنور بدرخشد... دیدن این همه هواپیمایی مختلف و مردمی که به مقصدهای گوناگون سفر میکنند خیلی معرکه است.
همچنین، احساسم بر این است که اضطراب کمتری بر فضای فرودگاه حاکم است، زیرا مسافران خستهتر و خوابآلودهترند و همین سبب بهبود جو کلی فرودگاه میشود و سر و صداهای بلند و رفتارهای عجیب و غریب، کمتر به گوش میرسد و به چشم میخورد. به زبان ساده، فرودگاهها شبهنگام محشرند! با این که فرودگاه را بسیار دوست دارم، فقط علاقه دارم شب پرواز کنم تا بتوانم شبهنگام در فرودگاه باشم و از این تجربهی آرام و آسایشبخش بهره ببرم.
شاید جزو معدود کسانی باشم که اینگونه فکر میکنند، اما صرفنظر از عشقم به سفرکردن، دیدن این که دیگران هم سفر میکنند و دنیا را سیاحت، لبخندی بر لبانم میگذارد. به طور مشابهی، وقتی افراد به خانه برمیگردند و خانوادههایشان برای خوشامدگویی به فرودگاه میآیند هم، منظرهای است تماشایی و هیچ وقت شنیدن تجربیات سفر دیگران، خالی از لطف نیست.
پس بله، فرودگاه در شب و به طور کلی پرواز در شب عالی و آرامبخش است. شاید به خاطر دیدن منظرهی نورهای درخشان از بالا باشد که دید جدیدی از دنیا، از فراز آسمان به شما میدهد. و شما در دل شب، رو به جلو میروید و شهرها را یکی پس از دیگری از زیر بالهایتان میگذرانید...
دیدگاه