با ورود به سال ۱۵۳۰ باستانی طبری، مردم مازندران در برخی مناطق که همچنان به رسوم گذشتگان پایبند هستند، آغاز آن را جشن گرفتند.
جمعی از فرهنگ‌دوستان بابلی دوشنبه شب در آیینی که در شهر برگزار کردند، آغاز سال نو طبری را جشن گرفتند.
مبدا سال طبری از دوم مرداد ۱۳۳ سال پیش از هجرت، مصادف با پادشاهی «قباد ساسانی» و حاکم شدن فرزندش «کیوس» بر طبرستان است. در این روز مردم طبرستان با برقراری یک روز کبیسه به نام «ششک»، سال را از گردش بازداشتند.
نخستین روز سال طبری «فردینه ماه» نامیده شده و نام‌های طبری هم عبارت از «فردینه ماه، کرچه ماه، هر ماه، تیر ماه، ملار ماه، شروینه ماه، میر ماه، دونه ماه، ارکه ماه، د ماه، همنه ماه و نوروز ماه» است.
در تقویم باستانی طبری فصل بهار ۱۰۰ روز شامل ۵۰ روز بهار سرد و ۵۰ روز بهار گرم، تابستان ۸۵ روز، پاییز سرد ۵۰ روز و زمستان ۸۰ روز است. پنج روز اضافه هر سال در ماه‌های دوازده‌گانه سال طبری محاسبه نشده و به‌عنوان «پتک» به پایان سال افزوده می‌شود؛ همچنین روزهای اضافه سال کبیسه هم «ششک» نام دارد.
نصرالله هومن، نویسنده و پژوهشگر گاه‌شمار طبری، در این جشن که با عنوان سومین همایش طبرستان بزرگ که به‌عنوان آغاز سال نو در بنیاد حریری بابل برگزار شد، گفت:
تقویم طبری به‌لحاظ علمی و دقت بسیار فراتر از تقویم میلادی است و باید به خود ببالیم که ستاره‌شناسان این سرزمین ۱۷۰۰ سال قبل از میلاد مسیح تقویمی تهیه کرده‌اند که کوچک‌ترین خطایی در آن دیده نمی‌شود. تقویم بازمانده از طبرستان ارزشمندترین میراثی است که همه ما باید به آن افتخار کنیم.
دکتر ابوالقاسم پور مطلق، استاد دانشگاه نیز دراین‌باره افزودند:
طبری‌ها با پیشینه چهار هزار ساله خود یکی از قدیمی‌ترین اقوام ساکن ایران هستند که پیش از آریایی‌ها در این منطقه زندگی می‌کرده‌اند. امروزه بسیار خرسندیم که در برخی شهرهای مازندران سنت‌های هزاران ساله همچنان پابرجاست و مردم این قبیل اعیاد را با شکوهی خاص برگزار می‌کنند.
علت نام‌گذاری طبرستان یا «تپورستان»، وجود قومی به نام «تپور» بوده است که از چهار هزار سال پیش در این استان زندگی می‌کردند. طبرستان به‌لحاظ جغرافیایی در تاریخ شامل استان مازندران، بخش‌هایی از گلستان، و گیلان، شمال استان سمنان و استان تهران بوده است که از قرن دهم هجری خورشیدی نام مازندران بر آن نهاده شده است.
دیدگاه