حقایق جالبی که از لندن قرون وسطایی نمی دانستید (قسمت دوم)
از حقایق جالب لندن در قرون وسطی میتوان به نگهداری حیوانات وحشی در برج لندن، وجود بیش از ۱۰۰ کلیسا در شهر، اعدام در ملاء عام و زندان نیوگیت که خانه مرگ زندانیان بود، اشاره کرد.
لندن در دوران قرون وسطی تفاوت زیادی با لندن مدرن امروزی دارد. از آلودگی و سر و صدای فراوانی که شهر را گرفته بود تا اعدام در ملاء عام و اداره شهر توسط اتحادیههای صنفی، تنها بخشی از حقایق جالب و باورنکردنی این شهر در گذشته به حساب میآید که در این مقاله توضیح خواهیم داد.
۱. برج لندن محل نگهداری حیوانات بود
پادشاه جان (کینگ جان)، اولین کسی بود که حیوانات وحشی را در برج لندن نگهداری میکرد و طبق اسناد، به مسئول نگهداری شیر حقوق میدادند. بعدا به این باغوحش سلطنتی، پلنگ (هدیهای از امپراتور مقدس روم، فردریش دوم)، یک خرس قطبی (هدیهای از هاکون چهارم نروژ) و فیل آفریقایی (برای تشکر از جانب لوئی ششم از فرانسه) نیز اضافه شد. این باغوحش در قرن ۱۸ به روی عموم باز شد و هزینه ورودی آن، آوردن یک سگ یا گربه بهعنوان غذای شیرها یا سه عدد نیم پنی بود. یک مرغدانی سلطنتی نیز در قرن ۱۷ در حاشیه جنوبی پارک سنت جیمز ساخته شده بود که به همین دلیل، بردکیج واک (Birdcage Walk) نامیده شد.
۲. به غیر از برج و باروی شهر، چیزی زیادی وجود نداشت
هنگامی که حکومت رومیها در قرن پنجم سقوط کرد، این شهر برج و بارودار عملا متروکه شد. آلفرد کبیر در سال ۸۸۶، اقدام به بازسازی شهر کرد و باعث احیای تجارت و زندگی در این منطقه شد. برای قرنها، تا دوران تودور، بخش اعظمی از لندن محدود به همین شهر برج و بارودار میشد و تعدادی روستای کوچک نیز در حومه بکر آن وجود داشت.
مورفیلدز (Moorfields) که امروزه مرکز پرجمعیت لندن به حساب میآید، در گذشته یک فضای باز بود. نقشه سال ۱۵۶۰ به لندنیها نشان میداد که میتوانند از این منطقه برای خشک کردن لباسها و تمرین تیراندازی استفاده کنند. اسمیتفیلد (Smithfield)، یک منطقه پوشیده از چمن در آن سوی دیوار لندن بود و امکان چرای حیوانات و دسترسی به آب (از رودخانه فلیت) را فراهم میکرد و در نتیجه مکانی عالی برای بازار حیوانات محسوب میشد. این محله حتی امروزه نیز بهعنوان بازار گوشت فعالیت میکند.
۳. های گیت و همپستید بخشی از جنگل بود
جنگل میدلسکس (Forest of Middlesex) در گذشته به اندازه ۳۲ کیلومتر از دیوار شهر در Houndsditch به سمت شمال امتداد یافته بود. ویلیام فیتز استفن، این منطقه را بهصورت جنگل وسیعی توصیف میکند که درختهای کوتاه و فشرده آن باعث استتار حیوانات وحشی (گوزن، خرس، گاو نر وحشی) میشود. از این جنگل عظیم فقط هارو ویلد کامن (Harrow Weald Common)، هایگیت وود (Highgate Wood)، کوئینز وود (Queen's Wood) و اسکرچوود (Scratchwood) باقی مانده است. هایگیت و همپستید نیز بخشی از این جنگل بودند.
۴. اتحادیههای صنفی، شهر را مدیریت میکردند
اتحادیههای صنفی لندن مسئولیت نظارت بر نحوه فعالیت تجارتها را بر عهده داشتند و با کمک افرادی که در موقعیتهای تاثیرگذار در جامعه منصوب کرده بودند، شهر را اداره میکردند. هر یک از این اتحادیهها، تشکیلات و اختیارات زیادی داشتند و مشاغل موجود را به لندنیهای قرون وسطی معرفی میکردند. برای نانواییها، کارد فروشها، زینسازها، لولهکشها، بافندهها، ساختمانسازها، قصابها، دباغها، نمک فروشها، آهنگرها و رنگرزها، اتحادیه داشتند.
نام خیابانهای مدرن امروزی همچنان به نوعی به کسب و کارهای آن روزگار ارتباط دارد نظیر پولتری (مرغ)، میلک استریت (خیابان شیر)، کورنهیل (تپه ذرت)، تریتنیدل استریت (خیابان سوزن بافندگی)، برد استریت (خیابان نان) که همگی به فعالیت آنها در دروه قرون وسطی برمیگردد.
گیلدهال (Guildhall)، محل اجتماع و ملاقات نمایندههای اصناف بود و همچنان بهعنوان مرکز اداری شهر لندن فعالیت میکند. زمان ساخت این محل به سال ۱۴۱۱ برمیگردد؛ اما اهمیت این گوشه از لندن به قبل از این تاریخ میرسد. در طول دوران رومی، بهعنوان آمفیتئاتر استفاده میشد که بزرگترین در بریتانیا بود.
۵. بیش از ۱۰۰ کلیسا در لندن وجود داشت
بیش از هر شهر دیگری در اروپا، در لندن کلیسا وجود داشت. والتر بیسانت در کتاب «تاریخ لندن» آورده است که هیچ خیابانی در لندن بدون کلیسا، باغ صومعه، محل آموزش کشیشها، راهبان، خادمان و برادران خدمتگذار نبود.
شاید این مطلب کمی اغراقآمیز باشد اما جالب است بدانید در لندن قرون وسطایی بیش از ۱۰۰ کلیسا، هفت خانقاه، پنج دیر، پنج کالج کشیشان و ۴ صومعه وجود داشت. با این حال، تعداد معدودی کلیسا از آتش بزرگ جان سالم به در بردند.
۶. قشر ثروتمند لندن در استرند زندگی می کردند
جادهای که شهر لندن را به وستمینستر وصل میکند، جایی بود که عمارتهای لندن قرون وسطایی در آن ساخته شده بود. پشت این عمارتها به رودخانه تایمز بود (واژه استرند از کلمه قدیمی انگلیسی استراند میآید که به معنای لبه رود است) که میتوان به یکی از آنها یعنی قصر ساووی (Savoy Palace) اشاره کرد که در اثر شورش دهقانان در سال ۱۳۸۱ تخریب شد. اضافه کردن تایمز امبارکمنت (Thames Embankment) باعث عقبنشینی رودخانه در قرن نوزدهم شد. یورک واتر گیت (York Water Gate) که در سال ۱۶۲۶ بهعنوان دروازه ورودی یورک هوس به تایمز ساخته شد، تنها بخش باقیمانده از این عمارت است.
۷. لندن به دست فرانسوی ها افتاد
آخرین باری که لندن به دست نیروهای خارجی افتاد سال ۱۲۱۶ بود که نجیبزادگان شورشی مخالف پادشاه جان، از لوئی هشتم فرانسه خواستند برای تصاحب تاج و تخت به انگلیس بیاید. نخستین نبرد بارونها باعث شد بخش اعظمی از جنوب و شرق کشور از جمله لندن به دست فرانسویها تسخیر شود و شهروندان لندنی نیز با آغوش باز از لوئی استقبال کردند. طرفداران پادشاه جان دست از حمایت او برداشتند و او سال بعد مجبور شد توافق را بپذیرد و به فرانسه برگردد.
۸. اعدام در ملاء عام رایج بود
در لندن، محلهایی برای اعدام وجود داشت که معروفترین آنها، اسمیتفیلد (محل اعدام ویلیام والاس)، تایبرن (یکی از شلوغترین نقاط لندن)، گرین تاور (محل اعدام آن بولین، لیدی جین گری)، تاور هیل (محل اعدام توماس کرمول و سر توماس مور) و سکوی اعدام (محل اعدام دزدان دریایی، قاچاقچیان و سربازان خائن) بودند.
۹. زندان نیوگیت، قبرستان زندانیان بود
بدنامترین زندان لندن در قرون وسطی، نیوگیت بود و شخصیتهایی نظیر کازانوا، ویلیام کید و دانیل دفو در آن زندانی بودند. طی تحقیقاتی که پزشکی قانونی در سالهای ۱۳۱۵ و ۱۳۱۶ انجام داده بود، مشخص شد که ۶۲ جنازه از ۸۵ جنازه متعلق به زندان نیوگیت بودند و به خوبی نشان میداد که قبرستان زندانیان است.
ساختمان این زندان در سال ۱۶۷۲ بازسازی و در نهایت در سال ۱۹۰۴ تخریب شد. اولد بیلی (Old Bailey) الان در محل این زندان قرار دارد و اگر به سمت کلیسای سپولکره مقدس بروید، ناقوس اعدام این زندان را خواهید دید. در آمن کورت (Amen Court) میتوانید یکی از دیوارهای به جا مانده از این زندان را مشاهده کنید و در میخانه ویاداکت (Viaduct Tavern) نیز ۵ سلول یک بازداشتگاه در زیرزمین آن به چشم میخورد.
دیدگاه