شاهکارهای معماری که میتوانید در استانبول ببینید
از جاذبههای دیدنی استانبول میتوان به شاهکارهای معماری آن اشاره کرد که بهواسطهی تزیینات، معماری و گنجینهای از تاریخ و فرهنگ، برای هر گردشگری جذاب هستند.
استانبول، از مهمترین مقاصد در سفر به ترکیه، شهری با شاهکارهای معماری است که بیشترین آنها در منطقه سلطان احمد قرار دارد؛ جایی که شلوغترین منطقهی گردشگری شهر به حساب میآید. با این حال، در سایر مناطق استانبول نیز میتوان بقایای امپراتوریهای گذشته و فرهنگها و مذاهب مختلفی را مشاهده کرد که این شهر را به محل تجمع ادیان تبدیل کردهاند.
مناطق بالات و فنر اخیرا بیشتر مورد توجه گردشگران قرار گرفتهاند؛ علت آن هم به خانههای رنگارنگ و دارای تزییناتی است که به خانوادههای سرمایهدار ارتدوکس یونانی تعلق داشته است؛ اما این همه ماجرا نیست و کلیساها، مساجد و حمامهای کمتر شناختهشده نیز باعث شهرت بیشتر این مناطق شدهاند. با کجارو همراه شوید تا تعدادی از این شاهکارهای معماری استانبول را به شما معرفی کنیم.
کلیسای ارتدکس قسطنطنیه
کلیسای ارتدکس قسطنطنیه از سال ۱۶۰۰، مقر رسمی رهبر معنوی ۳۰۰ میلیون مسیحی ارتدکس در سراسر جهان بوده است. قدمت کلیسای اصلی این سازه تاریخی موسوم به کلیسای سنت جرج، به اواسط قرن ۱۹ میرسد و از همین جهت، با سایر کلیساهای ارتدوکسی که به سبک بیزانس ساخته شدهاند، تفاوت دارد.
قسطنطنیه، بهدلیل موقعیت تاریخیاش از نظر پایتخت امپراتوری روم شرقی (بیزانس) و نقش آن بهعنوان کلیسای مادر اکثر کلیساهای ارتدکس مدرن، جایگاه ویژهای بین ارتدکسها دارد. این کلیسا به گسترش دین مسیحی و باور ارتدکس میپردازد و در زمینه گفتگوی بین ادیان، کارهای خیرخواهانه و دفاع از سنتهای مسیحی ارتدکس، فعالیت میکند. از سیاستهای این کلیسا در قرن ۲۱ میتوان به تلاش برای امنیت مسیحیان در خاورمیانه، آشتی کلیساهای ارتدکس شرقی و کاتولیک و بازگشایی مدرسه مذهبی هالکی (Halki) اشاره کرد.
کالج ارتدکس یونانی فانار
کالج ارتدکس یونانی فانار (Phanar Greek Orthodox College)، یکی از قدیمیترین مدارس ارتدکس یونانی در استانبول به شمار میرود که همچنان پابرجا است. معماری یونانی – عثمانی به نام کنستانتینو دیمادیس (Konstantinos Dimadis)، طراحی این کالج را برعهده داشت که در فاصلهی سالهای ۱۸۸۱ تا ۱۸۸۳ و با هزینهی هنگفتی ساخته شد. این ساختمان ارزشمند، بهشکل قصری با یک گنبد است که با نمای آجری قرمزرنگ و قلعهمانندش، بهخوبی همخوانی دارد.
ساختمان کالج در نزدیکی کلیسای سنت جرج در منطقه فنر قرار دارد و در میان مردم بومی با نام «قلعه سرخ» و «مدرسه سرخ» نیز شناخته میشود. این ساختمان بهرغم عملکردش بهعنوان یک مدرسه، بهدلیل شکل قلعهمانندی که دارد، اغلب «پنجمین قلعه بزرگ اروپا» به حساب میآید. گنبد بزرگ بالای ساختمان، نقش یک رصدخانه را برای کلاسهای نجوم دارد و یک تلسکوپ عتیقه بزرگ نیز در داخل آن به چشم میخورد.
مسجد یاووز سلطان سلیم
مسجد سلطنتی یاووز سلطان سلیم (Yavuz Sultan Selim Mosque) روی یک تپه قرار دارد که از سمت شاخ طلایی، به چشمانداز زیبای شهر مشرف است. این عمارت مذهبی را سلطان سلیمان بهعنوان یادبودی برای پدرش، سلطان سلیم اول، در قرن شانزدهم بنا کرد. حیاط بسیار بزرگ آن، رواقی ستوندار دارد که از سنگ مرمر و گرانیت هستند. داخل مسجد نیز با نمونههای اولیه کاشیهای دستساز و معروف ایزنیک تزیین شدهاند.
مسجد یاووز سلطان سلیم که دومین مسجد قدیمی سلطنتی در استانبول به حساب میآید، بهدلیل ابعاد بسیار بزرگ و موقعیت جغرافیاییاش، بهخوبی در خط افق استانبول خودنمایی میکند. فضای داخلی این مسجد بهشکل یک مربع ساده است که گنبدی به ارتفاع ۳۲ متر دارد.
کلیسای بلغاری سنت استفان
کلیسای بلغاری سنت استفان (Bulgarian St. Stephen Church)، از آن جهت شهرت دارد که جزو معدود کلیساهای باقیماندهی دنیا با مصالح پیشساخته چدنی است. این کلیسا برای نخستین بار در سال ۱۸۴۹ از چوب ساخته شد و سالنی بهشکل صلیب و سه گنبد داشت. زمانی که در اثر آتشسوزی مهیبی، خسارت زیادی به کلیسا وارد شد، بر اساس طرحی از هوسپ آزناوور (Hovsep Aznavur)، معمار ارمنیتبار اهل امپراتوری عثمانی، با آهن ساخته شد.
در ادامه، با برگزاری مسابقهای برای ساخت بخشهای پیشساختهی کلیسا، یک شرکت اتریشی برنده شد و این بخشهای پیشساخته که حدود ۵۰۰ تُن وزن داشتند، در فاصلهی سالهای ۱۸۹۳ تا ۱۸۹۶ در وین ساخته و به استانبول منتقل شدند. کار ساخت کلیسای مذکور در نهایت در سال ۱۸۹۸ به پایان رسید و سبک معماری نئوگوتیک و نئوباروک در آن مشهود است.
حمام کوکوک مصطفی پاشا
حمام کوچوک مصطفی پاشا (Kucuk Mustafa Pasa Hammam)، یکی از قدیمیترین حمامهای استانبول است که در سال ۱۴۷۷ و در زمان سلطنت سلطان محمد دوم، به دستور مولا خسرو (Molla Husrev) ساخته شد. این سازهی تاریخی، ۱۹۰۰ متر مربع مساحت دارد و بهواسطهی طاقهای نوکتیز دارای مقرنس، گنبدهای سوراخدار برای ایجاد تهویه و ورودی نور خورشید به داخل ساختمان و کف کاشیکاری، معماری حمامهای اولیه را نشان میدهد. حمامها در دههی ۱۹۰۰، کاربری خود را از دست دادند و بهعنوان مرکزی برای نمایشگاهها و رویدادها، مورد بازسازی قرار گرفتند. روند بازسازی این ساختمان از سال ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۱ و ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۵ ادامه داشت.
این ساختمان به دو بخش زنانه و مردانه تقسیم شده است که شامل بخشهای سنتی حمام ترکی هستند: اتاق سرد، محوطه لباس، اتاق گرم و اتاق داغ. روی اتاق سرد و محوطه لباس، یک گنبد وجود دارد و در بخش اتاق داغ که دارای حوضچههای مرمر و تختهسنگهای ماساژ است نیز یک گنبد ساخته شده بود.
دیدگاه