۱۵ ایستگاه متروی برتر جهان از نظر معماری

معمولا حرف از ایستگاه‌های مترو که می‌شود یاد موش‌ها، زباله‌ها و شلوغی‌ها می‌افتیم، ولی اصلا به معماری آن‌ها فکر نمی‌کنیم. اما چند ایستگاه مترو در جهان هستند که این معادله را به هم زده‌اند و مثالی عالی از معماری داخلی زیبایی هستند که می‌توان در فضاهای زیرزمینی ایجاد کرد.

فضای داخلی این ایستگاه‌های مترو زمانی تاثیرگذارتر خواهند بود که بدانید معماران برای ایجاد این فضاهای راحت در زیرزمین، با چه چالش‌های منحصر به فردی دست‌وپنجه نرم کرده‌اند. معماران باید یکپارچگی ساختاری دیوارها، جریان هوا، رطوبت زیاد و هزاران موضوع دیگر را به‌طور هم‌زمان در نظر بگیرند. تعمیر و نگهداری آن‌ها هم چالش دیگری است که سازمان‌های مسئول باید چاره‌ای برای آن بیندیشند.

۱. ایستگاه تولیدو، ناپل، ایتالیا

ایستگاه متروی تولیدو (Toledo) که در سال ۲۰۱۲ افتتاح شد، متعلق به خط ۱ مترو است و در نزدیکی «ویا تولیدو» واقع شده که یکی از مهم‌ترین خیابان‌های خرید در ناپل، ایتالیا است. در نوامبر ۲۰۱۲، CNN تولیدو را زیباترین ایستگاه مترو در اروپا نامید. 

۲. ایستگاه‌های کیفسکایا، مایاکوفسکایا و پارک پوبیدی، مسکو، روسیه

ایستگاه‌های کیفسکایا (Kievskaya)، مایاکوفسکایا (Mayakovskaya) و پارک پوبیدی (Park Pobedy) و به‌طور کلی، متروی مسکو نه‌تنها موفق‌ترین سیستم حمل و نقلی محسوب می‌شود، بلکه ایستگاه‌های آن مکان‌های ملاقات محبوبی هستند که ضمن دربرگیری مجموعه‌ای از مفاهیم مهندسی و هنری، نمایانگر سیاست‌های دولت روسیه هم هستند.

۳. ایستگاه رادهوست، استکهلم، سوئد

ایستگاه رادهوست (Rådhuset) ایستگاهی در مرکز استکهلم است که مثل ایستگاه‌های دیگر آن از معماری ارگانیک استفاده می‌کند و دیوارهای سنگی مترو را بدون پوشش و بدون هیچ تراشی رها کرده‌اند، گویی این کار بر اساس سیستم‌های غارهای طبیعی انجام شده است.

۴. ایستگاه آوتوو، سنت پترزبورگ، روسیه

ایستگاه آوتوو (Avtovo) سن پترزبورگ، که سال ۱۹۵۵ و به دست معمار یوگی لوینسون طراحی شد، بخشی از اولین خط متروی لنینگراد است. اگرچه در طرح اصلی آن در تمام ستون‌های ایستگاه از شیشه استفاده شده بود، اما به‌دلیل محدودیت‌های زمانی، سنگ مرمر سفید جایگزین شیشه شد و قرار بود که این کار، موقتی باشد؛ اما سنگ‌ها هرگز جایگزین نشده‌اند.

۵. کاشی‌کاری در ایستگاه میدان سنت گلتر، بوداپست، مجارستان

ایستگاه سنت گلتر (Szent Gellért) عمیق‌ترین ایستگاه در خط ۴ متروی بوداپست است. این ایستگاه زیر میدانی به همین نام ساخته و مارس ۲۰۱۴ افتتاح شد. طراح دکوراسیون داخلی آن، توماس کوموروسکی است.

۶. ایستگاه تونل دیدنی باند، شانگهای، چین

تونل «باند سایت‌سینگ» (Bund Sightseeing Tunnel) یکی از پنج جاذبه‌ی گردشگری برتر شانگهای و از عجیب‌ترین جاذبه‌های چین است. به‌محض شروع حرکت به‌سمت پایین رودخانه‌ی هانگ پو، نمایش جلوه‌های شگفت‌آور صوتی و تصویری این تونل آغاز می‌شود.

۷.  ایستگاه متروی دانشگاه ناپل، ایتالیا

ایستگاه دانشگاه (Università) ناپل که اثر معمار معروف، کریم رشید، است از طرحی التقاطی و پر از رنگ‌های مختلف بهره می‌برد و طوری طراحی شده است تا نمادی از دنیای دیجیتال و اطلاعات باشد. رشید معتقد است فضاهایی را به تصویر کشیده است که «دانش و زبان عصر دیجیتال جدید را مجسم می‌کنند و ایده‌های ارتباط هم‌زمان، نوآوری و تحرک را که برگرفته از انقلاب تکنولوژیک سوم هستند، به ذهن متبادر می‌سازند».

۸. ایستگاه هنر و صنعت، پاریس، فرانسه

ایستگاه هنر و صنعت پاریس (Arts et Métiers) در سال ۱۹۹۴ بر اساس داستان‌های علمی تخیلی به‌صورت کامل بازسازی شد و اکنون یک جاذبه‌ی توریستی بسیار غیرمعمول در فرانسه است. ایده‌ی ایستگاه توسط فرانکوئیز شوتین، هنرمند کمیک بلژیکی و بر اساس سبک معروفی به نام استیم‌پانک طراحی شد که ماشین‌آلات بخار را طوری به تصویر می‌کشد که گویی شما مخترع یا نویسنده‌ای هستید که به آینده می‌نگرید. سبک این هنرمند در ایستگاه مترو یادآور آثار ژول ورن است.

۹. ایستگاه بلوار فورموسا، کائوسیونگ، تایوان

ایستگاه متروی بلوار فورموسا (Formosa Boulevard) ایستگاه مترویی در ناحیه‌ی سین‌سینگ کائوسینگ در تایوان است و به خاطر پروژه‌ی بلوار فورموسا که مربوط به طرح آماده‌سازی برای بازی‌های جهانی ۲۰۰۹ بود، به این نام خوانده می‌شود. شهرت این ایستگاه به خاطر «گنبد نور» آن است که بزرگ‌ترین اثر شیشه‌ای در جهان است و اثر هنرمند ایتالیایی، نارسیسی کوالیاتا است. قطر آن ۳۰ متر و مساحتش برابر با ۲۱۸۰ مترمربع است. گنبد نور از ۴۵۰۰ پانل شیشه‌ای ساخته شده است و به‌عنوان محلی برای برگزاری مراسم‌های عروسی استفاده می‌شود. 

۱۰. ایستگاه متروی کونگستراگاردن، استکهلم، سوئد

شهرت ایستگاه «کونگستراگاردن» (Kungstradgarden) به خاطر گیاهان و جانوران منحصربه‌فرد آن است. اینجا تنها مکان در اسکاندیناوی است که می‌توانید عنکبوت «Lessertia dentichelis» را ببینید. این عنکبوت غارنورد از اواسط دهه‌ی ۱۹۷۰ در دیوارهای این ایستگاه زندگی می‌کند، اما دانشمندان دقیقا نمی‌دانند که چگونه به اینجا راه یافته است. همچنين خزه‌هایی روی ديواره‌های ایستگاه رشد می‌کنند که پيش از اين تصور می‌شد در استكهلم منقرض شده‌اند. در سال ۲۰۱۶، دانشمندان دو گونه‌ی جدید از قارچ با ژن‌های ناشناس و DNA منحصربه‌فرد روی دیواره‌های ایستگاه کشف کردند.

۱۱. ایستگاه سیتی هال، نیویورک

ایستگاه متروی سیتی هال (City Hall)، زیبایی غیرمنتظره‌ای دارد و در بهره‌گیری از معماری نئورومانیسک، یگانه عمل کرده است. طراح ایستگاه، رافائل گوااستوینو، از کاشی‌های کلاسیک گواستاوینو برای پوشش قوس‌های سقف بلند ایستگاه  استفاده کرد. این ایستگاه، علی‌رغم عظمتی که در معماری آن به چشم می‌خورد، هیچ‌وقت ایستگاه مهمی در نیویورک نبود و در سال آخر خدمات‌رسانی، تنها ۶۰۰ مسافر در روز جابه‌جا می‌کرد و شب‌ها تعطیل بود. چون برای تجهیز آن به استانداردهای مدرن بازسازی گسترده‌ای لازم بود، مقامات شهری در سال ۱۹۴۵ تصمیم به تعطیلی آن گرفتند. 

۱۲. ایستگاه متروی مرکزی، استکهلم، سوئد

ایستگاه (T-Centralen) ایستگاهی است که قلب سیستم متروی استکهلم را تشکیل می‌دهد؛ یعنی تنها ایستگاهی است که تمام خطوط این سیستم از آن می‌گذرند و همین باعث شده است که پرکاربردترین ایستگاه مترو در استکهلم باشد.

۱۳. ایستگاه متروی اولیاس، لیسبون، پرتغال

مانند خیلی از ساختمان‌های پرتغال، ایستگاه اولیاس (Olaias) در لیسبون، با کاشی‌های سرامیکی و بر اساس یک الگوی انتزاعی و رنگارنگ آراسته شده است. سقف راهروها یک پانل شیشه‌ای است که با ستون‌هایی حمایت می‌شوند که هرکدام به رنگ متفاوتی هستند. طراحی فوق‌العاده‌ی اولیاس اثر معمار معروف، توماس تاویرا است و آنتونیو پالولو، هنرمند معروف، پانل‌های رنگی سقف آن را نصب کرده است.

۱۴. ایستگاه استادیون، استکهلم، سوئد

ایستگاه استادیون (Stadion) یکی از اولین ایستگاه‌های غارگونه‌ی استکهلم است که در سال ۱۹۷۳ ساخته شد. سازندگان ایستگاه، نه‌تنها قصد داشتند آسمان را به زیر زمین بیاورند، بلکه می‌خواستند اهمیت این مکان در تاریخ ورزش را هم به مسافران یادآور شوند که در نزدیکی استادیوم المپیک استکهلم، محل برگزاری بازی‌های المپیک ۱۹۱۲ قرار گرفته که همچنان یکی از بزرگ‌ترین میادین استکهلم برای میزبانی رویدادهای ورزشی و کنسرت‌ها است.

۱۵. ایستگاه بلوار اسلاویانسکی، مسکو، روسیه

ایستگاه متروی بلوار اسلاویانسکی (Slavyansky Bulvar) در مسکو، اثر معمار والویچ، طاق‌های کم‌عمقی دارد که روی دیوارهای افقی قرار گرفته‌اند. سطح داخلی دیوارها با سنگ مرمر سبز کوبایی پوشانده شده است و از نوعی گرانیت خاکستری برای پوشش کف و جدا کردن آن از لبه‌ی سکو که رنگ تیره‌تری دارد، استفاده شده است.