ارزشمندترین گنجینه های گمشده تاریخ را بشناسید

گنجینه دریاچه تاپلیتز (گنج هیتلر)

پس از جنگ جهانی دوم، گنجینه‌ای باورنکردنی از شمش‌های طلا، جواهرات و پول‌های رایج کشورهای دیگر که درمجموع ارزش آن‌ها به چهار میلیارد دلار می‌رسید و همگی این ثروت متعلق به هیتلر بود، از بانک رایش آلمان‌ها ناپدید شد. گفته می‌شود اشیای قیمتی از این گنجینه در کشورهایی مانند پرتغال، سوئیس، ترکیه، اسپانیا و سوئد یافت شده است اما مقدار آنها اصلاً قابل مقایسه با گنج گمشده هیلتر نیست. هنوز هم با وجود گذشت سال‌ها از جنگ جهانی دوم، بسیاری به دنبال به دست آوردن این گنجینه با ارزش هستند و این در حالی است که محل وجود این ثروت عظیم به صورت یک راز باقی‌مانده است. درباره محل گنجینه هیتلر، نظریات گوناگونی وجود دارد؛ بر اساس یکی از مشهورترین نظریه‌ها، همه طلا و جواهرات در جایی مخفی همراه با جسد هیتلر در آلمان به خاک سپرده شده‌اند. بعضی از محققان معتقدند که این گنجینه در زیر دریاچه «تاپلیتز» اتریش پنهان شده است و عده‌ای دیگر می‌گویند که همه پول‌ها به همراه شمش‌های طلا و جواهرات در بانک‌های مختلف جهان سپرده شده‌اند. از آنجا که محل دقیق گنج هیتلر مشخص نیست، این ثروت چهار میلیارد دلاری به صورت یک راز اسرارآمیز باقی‌مانده است.

اتاق کهربا

کسانی که اتاق کهربا را دیده بودند، می‌گفتند باید آن را هشتمین پدیده عجیب دنیا دانست. شاید بتوان گفت این منحصربه‌فردترین گنج گمشده تاریخ باشد؛ اتاقی که تمام دیوارهایش با کهربا و انواع جواهرات قیمتی و آینه‌های طلاکاری شده و چهار نوع موزائیک‌کاری فلورانسی تزئین شده ‌بود. این اتاق که ۱۱ مترمربع بزرگی‌اش بود، سال ۱۷۱۶ میلادی برای «فردریک اول» پادشاه پروس در نزدیکی کاخ «کاترین» در سن‌پترزبورگ روسیه ساخته شد. اگر این اتاق امروز وجود داشت، ارزش آن بیش از ۱۴۲ میلیون دلار بود. آوازه دلربایی این اتاق به گوش آدولف هیتلر هم رسیده بود و هنگامی که او با ارتش نازی به روسیه حمله کرد، کوشید این اتاق را همراه خودش به آلمان ببرد. اما با اولین تکان‌ها چندین کیلو از جواهرات و تزئینات اتاق شروع به خرد شدن کردند. هرچند او تلاش کرد با چسباندن کاغذ دیواری مانع از فرو ریختن آن شود، اما این اقدام هم بی‌فایده بود. سال ۱۹۴۱ نازی‌ها بخش‌های زیادی از شهر را فتح کردند و سال ۱۹۴۵ بار دیگر روسیه آن را پس گرفت. اما از آن روز دیگر کسی از این اتاق اطلاعی ندارد. البته ساختار اين اتاق را در کاخ کاترين برای نمايش بازسازی کرد‌ه‌اند که عکس بالا مربوط به همان مکان بازسازی شده است.

گنج ریش سیاه

«ریش سیاه» (با نام اصلی «اِدوارد تیچ») را می‌توان مشهورترین دزد دریایی تاریخ دانست. او تنها در طول دو سال (۱۷۱۶ تا ۱۷۱۸) ثروت بزرگی برای خودش دست و پا کرد. آن دوران، دوره چپاول طلا و نقره بود و هر کشوری طلای بیشتری داشت، قدرتمندتر بود. اسپانیایی‌ها در این مورد سرآمد دیگران بودند و با استخراج معادن در مکزیک و آمریکای جنوبی این جواهرات را در کشتی‌های بزرگ به اسپانیا منتقل می‌کردند و این بهترین فرصت برای ریش سیاه و دوستانش بود. آن‌ها سر فرصت روی آب‌های اطراف اسپانیا گشت می‌زدند تا سر و کله کشتی‌های اسپانیایی پیدا شود و آن وقت به غارت کشتی می‌پرداختند؛ بعد از غارت هم شخصاً تمام جواهرات را در جایی دفن می‌کرد.

ریش سیاه که دیگر حسابی برای خودش در شرارت نامی دست و پا کرده بود، طولی نکشید که بالاخره در ۱۷۱۸ دستگیر و اعدام شد؛ اما هیچ‌کس نفهمید که او آن همه گنج و ثروت را کجا مخفی کرده بود. تا مدت‌ها افراد زیادی دنبال این گنج افسانه‌ای رفتند، حتی در سال ۱۹۹۸ کشتی غرق ‌شده او را از زیر آب بیرون آوردند، اما حتی یک نشانه هم از گنج به دست نیامد. محققان حدس می‌زنند که این گنج در جزایر «کارائیب» یا خلیج «ویرجینیا» و شاید هم غارهای جزیره «کایمان» دفن شده باشد.

مقبره فراعنه

وقتی که «هاوارد کارتر» در سال ۱۹۲۲ توانست مقبره «توت آنخ آمون» را در «دره پادشاهان» پیدا کند، از دیدن زرق و برق جواهراتی که این پادشاه جوان با خود به دنیای دیگر برده بود (در حقیقت جواهراتی که با این پادشاه دفن شده بود) زبانش به لکنت افتاد. در کنار اتاقی که این فرعون جوان در آن به خاک سپرده شده بود، خزانه‌ای وجود داشت که در آن جواهرات زیادی انباشته شده بود. جست‌وجو در این اتاق حدود ۱۰ سال وقت کارتر را گرفت تا بتواند فهرستی از تمام جواهرات و وسایل درون آن تهیه کند. این در حالی است که وقتی مقبره‌های فرعون‌های دیگر در اواخر قرن ۱۹ کشف می‌شد، تمامی خزانه‌هایشان خالی بود. این موضوع نشان دهنده این قضیه است که دزدان مقبره در طی قرن‌های گذشته تمامی گنجینه‌های این مقبره‌ها را خالی کرده‌اند. اما مسئله‌ای که ذهن تمام کاوشگران مقبره فرعون‌ها را به خود مشغول کرده این است که خارج کردن تمام گنج‌های مقبره‌ فراعنه نیاز به وسایل و مهارت خاصی دارد که ممکن است از عهده دزدان مقبره‌ها خارج باشد؛ پس چه اتفاقی برای سایر گنجینه‌های مدفون در کنار فراعنه مصر افتاده است؟ هیچ اطلاعی در دسترس نیست. 

گنج پرو

در سال ۱۸۲۰ میلادی شهر «لیما» از کشور پرو در معرض یک شورش عظیم و عمومی قرار گرفت. به همین منظور حکام پرویی تصمیمی گرفتند که جواهرات موجود در شهر را برای دور ماندن از سرقت به مکزیک منتقل کنند. گنج‌ها شامل مقادیر زیادی جواهرات به‌صورت سنگ، شمعدان‌های طلا، مجسمه حضرت مریم از طلا و ظروف قیمتی دیگر بود. این گنج یازده کشتی را به‌طور کامل پر کرد. «ویلیام تامپسون» مسئول کشتی و حمل این گنج عظیم به مکزیک بود. اما غافل از آنکه در میان همراهان و کارگران کشتی، دزدان دریایی رخنه کرده‌اند. پس از سرقت، دزدان تصمیم گرفتند که جواهرات را به جزیره «کوکاس» در اقیانوس هند برده و در آن محل نگه‌دارند تا آب‌ها از آسیاب بیافتد. تامپسون که خود هم با دزدان همدست شده بود، به‌اتفاق سارقان به جزیره می‌رود. اما ارتش مکزیک در تعقیب آن‌ها وارد جزیره می‌شود. به همین جهت دزدان به‌سوی جنگل‌های انبوه گریختند. از آن زمان تاکنون دیگر هیچ اطلاعی از این گنج نیست. تاکنون نیز ۳۰۰ گروه به جستجوی این گنج رفته‌اند اما به موفقیتی دست پیدا نکرده‌اند. به همین جهت برخی مدعی‌ هستند که دزدان دریایی گنج را در جزیره دیگری دفن کرده و سپس به این محل آمده‌اند تا مکان اصلی آن لو نرود.

گنجینه مونتزوما

در زمان هجوم اسپانيايی‌ها به امپراتوری «آزتک» در مکزيک در سال ۱۵۲۰، پادشاه «مونتزوما» به‌شدت مجروح شد و «هرناندو کورتس» فرمانده اسپانيايی به همراه افرادش تحت محاصره جنگجويان آزتک در پايتخت قرار گرفت. پس از روزها درگيری خونين، کورتس به افرادش دستور داد که گنجينه‌های عظيم مونتزوما را بسته بندی کرده و شبانه از آنجا فرار کنند، اما هنوز مسير زيادی را طی نکرده بودند که دوباره تحت محاصره قرار گرفتند. اين درگيری و کشتار عظيم، درياچه «تزوکو» را مملو از اجساد اسپانيايی‌ها و گنجينه به سرقت رفته کرد. ارتش وحشت‌زده اسپانيا در تلاش برای نجات جانشان، از بردن غنايم و گنجينه صرف‌نظر کرد. اين گنجينه حاوی سکه‌های طلا و نقره بی‌شمار و جواهرات قيمتی بود. ‌

کورتس و افرادش يک سال بعد دوباره به آنجا برگشتند. ساکنان پايتخت با آگاهی از هجوم دوباره اسپانيايی‌ها، بقايای گنجينه‌های شهر را در اطراف و درون درياچه «تزوکو» دفن کردند. اين گنجينه عظيم در زير انبوه گل و لای به قدمت ۵ قرن در حاشيه مکزيکوسيتی (مظهر مدرن پايتخت آزتک‌ها) مدفون شده است. نسل‌های متعدد جويندگان گنج تلاش‌های ناموفقی برای يافتن اين گنجينه عظيم انجام دادند و حتی يکی از ر‌ؤسای جمهور سابق مکزيک دستور داد بستر درياچه را لايروبی کنند؛ اما هيچ اثری از گنجينه يافت نشد.

کشتی فلور دِلامار

«فلور دِلامار» یک کشتی ۴۰۰ تنی پرتغالی بوده که طبق اسناد موجود در سال‌های ۱۵۰۰ میلادی که عصر «کشتی‌ها و اکتشافات» نامیده می‌شود، در دریاها حکمرانی می‌کرد و به آن لقب «گل اقیانوس» را داده بودند. این کشتی ۳ دکل بزرگ و ۶ بادبان داشت. فلور دلامار در زمان وجودش، هزاران کیلومتر از اقیانوس‌ها را درنوردید و صدها شهر گوناگون را کشف و البته گنجینه‌های زیادی را هم غارت کرد. علی‌رغم تمام قدرت و صلابتی که این کشتی در دریاها داشت و گویی شکست‌ناپذیر بود، به‌طور غیرمنتظره‌ای در خلیج «سوماترا» گرفتار طوفان می‌شود و همراه با تمام خدمه‌اش غرق می‌شود. گفته می‌شود بار این کشتی در آن موقع مقدار بسیار زیادی طلا، جواهر، عطرهای گران‌بها و صندوقچه‌هایی مملو از سنگ‌های قیمتی از سراسر دنیا بوده است.

هنوز بعد از سالیان دراز، مکان اصلی غرق شدن این کشتی مشخص نشده است و با اینکه تعداد زیادی از محققان و کاوشگران، ادعا کردند که این مکان را پیدا کرده‌اند ولی مدرکی برای اثبات ادعای خود نداشته‌اند و همچنان این غول افسانه‌ای همراه با یاران و سرمایه عظیم خود، در ته اقیانوس‌ها آرام گرفته است.

مقبره کین شی هوانگ

مقبره «کین شی هوانگ» اولین امپراتور چین  که در ۲۱۰ سال قبل از میلاد بر این سرزمین حکومت می‌کرد، واقع در مرکز کشور چین و مدفون در خندقی عمیق است. با اینکه مکان حدودی قبر آرامگاه وی مشخص شده است اما به دلیل محدودیت‌های وضع شده از طرف دولت چین و همچنین محدودیت‌هایی که تکنولوژی فعلی برای انسان رقم زده است، هنوز کسی نتوانسته به قسمت اصلی این مکان اسرارآمیز پا بگذارد. البته محیط بیرونی این مقبره که سربازان سفالی در آن قرار دارند، کشف و مورد بازدید قرار گرفته است ولی قبر اصلی که در مرکز قرار دارد و طبق افسانه‌های گفته شده، همراه با ۸۰۰۰ سرباز سفالی دیگر و مقدار زیادی فلزات گران‌بها مدفون شده، هنوز دست‌نخورده و مانند یک راز بزرگ مانده است.

بسیاری از این محدودیت‌ها که به وسیله دولت چین برای اکتشاف این مکان وضع شده، به دلیل اشتباهاتی است که کاوشگران هنگام تجسس مقبره «پادشاه تات» مرتکب شدند و دولت چین نمی‌خواهد همان اتفاق دوباره در این مکان تکرار شود و اطلاعات مهم و حیاتی از دست برود. دست‌نوشته‌های باستانی می‌گویند که پادشاه هوانگ خود را همراه با چند هزار سرباز سفالی دفن کرده تا در دوران پسا مرگش او را در برابر اهریمنان حفظ و حراست کنند. همچنین در آن‌ها اذعان شده که محیط مقبره با بخار جیوه و رودهایی پر شده از مایع آن محافظت می‌شود. به همین دلیل باستان‌شناسان از کاوش بیشتر دست نگه داشته‌اند تا روزی که علم و تکنولوژی بتواند سلامت آن‌ها را تضمین کند. آن زمان کی می‌رسد؟ در حال حاضر کسی نمی‌داند!

کشتی سن‌خوزه

کشتی بادبانی سن خوزه (San Jose)، کشتی افسانه‌ای اسپانیایی و مملو از جواهراتی از مستعمرات امریکایی بوده که بیش از ۳۰۰ سال قبل و در جریان جنگ با انگلیسی‌ها غرق شده است. ارتش کلمبیا، به همراه گروهی علمی متشکل از تاریخ‌شناسان و مهندسان، موقعیت کشتی را در ۱۶ مایلی «کارتائنا» (Cartagena) شهری ساحلی در شمال کلمبیا، شناسایی کردند. گفته می‌شود این کشتی حامل میلیون‌ها سکه‌ی طلا و جواهرات مختلف است که ارزش آنها مجموعا ۱۴ میلیارد دلار برآورد شده است. آسوشیتدپرس اعلام کرد که شاید این «بزرگ‌ترین گنجینه‌ی غرق‌شده در دنیا باشد».

کشتی سن خوزه در تابستان ۱۷۰۸ غرق شد. این کشتی در تلاش بوده تا از کشتی‌های جنگی انگلیسی پیشی بگیرد که قصد داشتند سن خوزه را اسیر و یا مسیر آن را مسدود کنند. سن خوزه یک کشتی مهم، با سه عرشه و ۶۰۰ نفر روی آن بوده است. محموله‌ی آن شامل طلا، نقره، زمرد، مروارید، الماس و یاقوت بنفش به‌عنوان سرمایه برای جنگ اسپانیا علیه انگلستان و متفقین در نظر گرفته شده بود که بر سر جانشینی تاج و تخت اسپانیایی جنگیدند.

از گنجینه‌ی موجود در سن خوزه از زمان غرق شدن آن تاکنون به‌عنوان گنجینه‌ای افسانه‌ای یاد می‌شد. اکنون که این گنجینه کشف شده است، جنگ تازه‌ای بر سر اینکه چه کسی آن را تصاحب می‌کند، ایجاد شده است. قطعاً کلمبیا خواهان این گنج است. اما شرکت منجی امریکایی که در دهه‌ی ۱۹۸۰ موقعیتی مکانی برای کشتی مشخص کرده بود، مدعی سهم بزرگی از این گنجینه است (این ادعا سال‌ها در دادگاه مورد بحث قرار گرفته است.) اسپانیا نیز در تلاش است تا بخشی از این گنجینه را از آن خود کند. با تمام حرف‌های گفته شده، هنوز برخی از کارشناسان معتقدند که بخش عظیمی از این گنجینه در ته دریا جا خوش کرده و کشف نشده باقی‌مانده است.

گنجینه شوالیه‌های معبد

شوالیه‌های معبد (تِمپلارها) یکی از مرموزترین محفل‌های شناخته شده در تاریخ بشریت هستند. این گروه نظامی-سیاسی در قرون وسطی قدرت و نفوذ بسیاری داشت. تمپلارها به دلیل داشتن اعتقادات مذهبی خاص خود، برای سال‌های متوالی از حمایت اشراف‌زادگان و سیاسیون قدرتمند برخوردار بودند و در عوض آن، قول محافظت از آن‌ها را می‌دادند. این گروه بعد از سالیان دراز در قدرت ماندن، با شکست خوردن‌های متوالی مسیحیون از مسلمانان، این محفل هم کم کم از آن صلابت همیشگی افتاد. با از هم پاشیدن این گروه، ثروت هنگفتی اعم از جواهرات، طلا و دست‌نوشته‌های مهم مذهبی که در اختیار داشتند، ناپدید شد. بعد از قرن‌ها مکان این گنجینه عظیم مادی و معنوی، به‌صورت یک راز باقی‌مانده است و هیچ‌کس حتی از محتویات اصلی این گنجینه و ارزش واقعی آن اطلاع دقیقی ندارد.