گردشگری وحشت: سفرهای ترسناک گالیور
ژاپن از جمله کشورهایی است که دست کم به دلیل حضور یک جنگل مرموز، مقصدی ایده‌آل برای گردشگری وحشت است. اما این روزها بقایای پارکی تفریحی با حال و هوای پر رمز و راز و تا حدودی ترسناک خود به جاذبه‌ای جدید در این حوزه تبدیل شده است.
این پارک تفریحی موضوعی با نگاهی به کتاب معروف «سفرهای گالیور» اثر «جاناتان سوئیفت» طراحی و اجرا شد، اما خیلی زود متروکه شد. در سفری به این پارک با کجارو همراه باشید.
سفرهای گالیور یک رمان کلاسیک است که ماجراهایش چه برای کودکان و چه برای بزرگسالان الهام‌بخش و خیال‌انگیز است، ماجرایی با ته رنگی از هزل اجتماعی آن دوران که با نبوغ و لطافت طبع نویسنده خواندنی‌تر هم شده است.
براساس این کتاب قرن هیجدهمی و البته با درجات کمتری از الهام، «پارک موضوعی و شهربازی سفرهای گالیور» در کشور ژاپن ساخته شد. متأسفانه این پارک از زمان تعطیل شدنش در سال ۲۰۰۱ تاکنون، متروکه شده و از زرق و برق افتاده است.
شاید عجیب و جالب‌ترین بخش این پارک تفریحی مجسمه‌ی غول پیکر «لمئول گالیور» است که روی زمین خوابیده و ظاهرا در میان شبکه‌ای از طناب لیلی‌پوت‌ها به دام افتاده است. وضعیت این مجسمه اشاره‌ای است به ماجرایی که گالیور در بدو سفرهای ماجراجویانه‌ی خود با آن مواجه شد.
عکاسی به نام «مارتین لایل» ۴۴ ساله (Martin Lyle)، شجاعت به خرج داده و در سفری به این پارک متروکه، مجموعه تصاویری دیدنی را از آن به ثبت رسانده است. او می‌گوید که مجسمه‌ی غول پیکر گالیور حقیقتا فراتر از تصور او و بسیار تماشایی بود، اما به خاطر وضعیت قرارگیری در بدو امر به درستی قادر به تشخیص آن نبود. او ادامه می‌دهد وقتی برای عکاسی به سراغ بخش‌های درونی‌تر پارک رفته، ناگهان با چشم‌اندازی بهت‌انگیز از این مجسمه مواجه شده است.
او می‌افزاید که این یکی از عجیب‌ترین، سرگرم‌کننده‌ترین و در عین حال فرا واقعی‌ترین چیزی بود که تاکنون به چشم دیده است؛ تماشای پیکره‌ی مردی غول پیکر که روی زمین دراز کشیده، در حالی که با مناظری زیبا احاطه شده است.
پارک موضوعی قلمروی گالیور در کنار کوه فوجی و البته در نزدیکی جنگل «آئوکیگاهارا» ملقب به «جنگل خودکشی» واقع شده است. از سوی دیگر جایی در همان نزدیکی قرارگاه سابق فرقه‌ی مذهبی واقع شده است که مسئول مرگ ۱۳ نفر در جریان حمله با گاز اعصاب سارین در سال ۱۹۹۵ هستند.
سرزمین گالیور نخستین بار در سال ۱۹۹۷ درهای خود را به روی عموم گشود، اما تنها چهار سال بعد به دلیل فقدان بازدیدکننده، ناگزیر تعطیل شد. ظاهرا محل قرارگیری آن مهم‌ترین عاملی بود که باعث کاهش جلب نظر مردم و محبوبیت این پارک شد. آئوکیگاهارا بعد از «پل گلدن گیت» در سان فرنسیسکوی آمریکا، دومین نقطه‌ی جهان است که هر ساله شاهد تعداد قابل توجهی از موارد خودکشی است. از قضا این جنگل در شمار ترسناک‌ترین نقاط زمین نیز جایگاهی خاص دارد و بسیاری این جنگل را شوم و تسخیر شده می‌دانند.
بیشتر بخوانید:
دست کم از سال ۱۹۵۰ تاکنون بیش از پانصد نفر جان خود را در این جنگل از دست دادند و البته این آمار کسانی است که اجسادشان در جنگل پیدا شده است. اما بسیاری دیگر به دلیل وضعیت خاص این جنگل، یا ناخواسته گم شده و هرگز پیدا نمی‌شوند یا اجسادشان بدون کشف شدن، به تدریج می‌پوسد یا توسط حیوانات وحشی تکه تکه شده و اثری از آنها باقی نمی‌ماند. از این رو ارائه‌ی آماری دقیق از تعداد واقعی قربانیان این جنگل کار مشکلی است.
از سوی دیگر دهکده‌ای در همان نزدیکی واقع شده که «کامیکویشکی» (Kamikuishki) نام دارد و روزگاری مقر سازمان تروریستی و مخوفی به نام «اوم شین‌ریکیو» (Aum Shinrikyo) در آنجا واقع شده بود، سازمانی که هنوز هم بیش از هزار عضو در اقصی نقاط جهان دارد. این گروه مسئول حمله‌ی تروریستی به متروی توکیو بود که با استفاده از گاز سارین صورت گرفت.
این عکاس می‌گوید:
در خلال این پروژه‌ی عکاسی من نیز به نوبه‌ی خودم به یکی از دلایل شکست این پارک پی بردم. واقعیت این است که حتی خود من هم میل چندانی ندارم که برای تفریح کردن به پارکی بروم که درست در کنار چنین نقاط خطرناکی با پیشینه‌ی خطرناک ساخته شده است.
از سوی دیگر با یک نگاه عادی نیز دیگر مشکل این پارک هویدا است، اصولا چرا باید بر اساس یک رمان قرن هجدهمی انگلیسی، پارکی با این وسعت را بنا نهاد؟ واقعیت این است که پاک موضوعی گالیور فاقد تمامی آن جذابیت‌هایی است که مردم را به سوی شهربازی و پارک‌های موضوعی و سرگرم کننده جذب می‌کند، در واقع اسباب چندانی برای سرگرمی در این پارک مشاهده نمی‌شود، شاید یک ترن هوایی قدیمی و یک مسیر ریلی معمولی.
جنگل ترسناک آئوکیگاهارا بی‌شک تأثیری عمیق بر تعطیلی این پارک داشته است، جایی که عنوان دومین محل خودکشی جهان را از آن خود کرده است
البته نمی‌توان با قاطعیت چنین مسائلی را دلایل واقعی ناکامی این پارک دانست، چرا که شاید با رونق گرفتن کسب و کار مالکان و برای جذب گردشگران بیشتر، شاهد اضافه شدن بخش‌های تفریجی بیشتر به این پارک بودیم.
اما به هر حال سایه‌ی سنگین آئوکیگاهارا را نباید دست کم گرفت که حتی از مسافتی دور نیز بر این پارک حکمرانی می‌کند.
گویی جنگل دستان مرموز خود را به سمت آن دراز کرده و جاذبه‌ی ترسناک خود را در تار و پودشش دمیده است. جاذبه‌ای که شاید آئوکیگاهارا را به یکی از محبوب‌ترین جاذبه‌های دنیای گردشگری وحشت تبدیل کرده، اما از سوی دیگر حیات این پارک را تهدید و در نهایت باعث تعطیلی آن شده است.
اما علی‌رغم تمامی مسائل دیگر، پارک موضوعی گالیور با آن سکوت و انزوای خود، جذابیتی دیگر برای عاشقان دنیای هیجان و ترس است. چه کسی می‌داند شب هنگام در این متروکه‌ی وسیع چه می‌گذرد؟ شاید ارواح سرگردان جنگل خودکشی که جسم‌شان هرگز رنگ آرامش به خود ندید، شب‌ها را در این پارک به صبح می‌رسانند. شاید پارکی که قرار بود روزهایش را با صدای خنده و شادی مردم و شب‌هایش را با درخشش هزاران لامپ رنگی و نوای موسیقی سپری کند، اکنون به شکلی دیگر به زندگی برگشته و در خلوت ناخواسته‌ی خود به محل سرگرمی ارواح و اشباح مبدل شده است؟
امیدوارم از مطالعه این مطلب و همراهی با ما لذت برده باشید.