باغ چای ژاپنی

باغ چای ژاپنی در سن آنتونیو که قدمت آن به دهه ۱۸۰۰ می‌رسد زمانی بخشی از یک معدن بود. کارگران آلمانی در آنجا کار می‌کردند، بدین صورت که برای ساخت بیشتر ساختمان‌های کلاسیک شهر مانند هتل Menger سنگ استخراج می‌کردند. سپس در این قسمت یک کارخانه سیمان احداث شد که کوره‌های آن هنوز سرجای خود باقی مانده‌اند. سپس در سال ۱۹۱۸ این معدن جای خود را به باغ چای ژاپنی امروزی داد. برای ساختن پل‌ها و پیاده‌روهای باغ از کارگران زندان استفاده کردند. اما چرا هنگام ورود به این باغ با علامت «باغ چای چینی» روبه‌رو می‌شویم؟ بعد از بمباران Pearl Harbor، مخالفان سرسخت ژاپنی‌ها در کار خود چنان پیشرفت کردند که نام باغ را به باغ چای چینی تغییر دادند (حتی کارگران ژاپنی باغ را نیز عوض کردند). نام باغ در دهه ۱۹۸۰ به نام اصلی خود تغییر یافت؛ اما علامت «باغ چای چینی» همچنان سرجای خود باقی ماند. این گذشته پر پیچ‌و‌تاب، باغ را جالب و جذاب‌تر کرده و به زیبایی آن افزوده است. این باغ زیبا شامل زمین‌ها و پل‌های سنگی است که آنچنان با دقت و ظرافت محافظت می‌شوند که حتی حشرات موذی هم از آسیب مصون هستند.