چگونه توکیو از یک روستای ساکت، به یک کلان‌شهر مدرن تبدیل شد (قسمت دوم)
توکیو، پایتخت ژاپن، در سال‌های ابتدایی پیدایشش، به اندازه‌ی امروز پیشرفته و مشهور نبوده است. در این مطلب به بررسی سیر تحول پایتخت ژاپن می‌پردازیم.
در قسمت اول، عوامل و موارد تاریخی موثر در رشد و پیشرفت شهر توکیو را بررسی کردیم و در این قسمت هم از عوامل تاریخی می‌گوییم و به دوران معاصر می‌رسیم.
مقاله‌ی مرتبط:
یوشیوارا (Yoshiwara) یکی از بزرگ‌ترین محله‌های مجوزدار کشور ژاپن و در توکیو واقع شده بود؛ دیگر محله‌های مجوزدار بزرگ ژاپن در شهرهایی مثل کیوتو، اووساکا و بعدها در ناگاساکی (Nagasaki) واقع شده بودند.
در کتاب هاروی شیرانه درباره محله‌های مجوزدار می‌خوانیم:
این محله‌ها (مخصوصا آن‌هایی که در سه شهر کیوتو، اووساکا و ناگاساکی واقع شده بودند) در شکل‌گیری فرهنگ جامعه‌ی مدرن ژاپن که عمر زیادی هم نداشت، موثر بودند.
محله‌های مذکور معمولا در حاشیه‌ی شهرهای بزرگ، جایی که اطراف‌شان را بازارچه‌ها یا حتی گودال‌ها و چاله‌ها محصاره کرده‌اند، واقع شده بودند. هر کدام از این محله‌ها یک دروازه‌ی بزرگ داشت که ورود و خروج مراجعه‌کنندگان کنترل می‌شد.
در این تصویر، ایتسگاه توکیو را می‌بینیم. ایستگاه قطاری که در سال ۱۹۱۴ بازگشایی شد و در سال ۱۹۴۵ و در جریان موشک‌باران توکیو، از بین رفت. اولین ایستگاه شبکه‌ی ریلی توکیو در محله‌ی مارونوچی (Marunouchi) ساخته شد و جدیدترین ایستگاه آن در محله‌ی گینزا (Ginza) واقع شده است. ایستگاه توکیو امروزه با جابه‌جایی روزانه بیش از ۳۰۰۰ قطار، شلوغ‌ترین و پر مشغله‌ترین ایستگاه قطار در ژاپن است و از نظر تعداد مسافرانی که جابه‌جا می‌کند، پنجمین ایستگاه شلوغ در شرق ژاپن محسوب می‌شود.
پارک آساکوسا (Asakusa) یکی از بزرگ‌ترین مراکز تفریحی شهر توکیو است و بزرگ‌ترین تئاتر توکیو هم در این پارک واقع شده است. در تصویر بالا که یک کارت پستال از این پارک را نمایش می‌دهد، در وسط و فاصله‌ی دور، معبد سنسو جی (Senso-ji) دیده می‌شود؛ معبدی که به عقاید ذن یکی از الهه‌های مذهب بودا با نام بادیساتاوا کانون (Bodhisattava kannon) مربوط می‌شود. بادیساتاوا کانون به معنی الهه‌ی رحمت است.
امروزه در این منطقه معابد بسیاری ساخته شده است و فستیوال‌های مختلفی هم برگزار می‌شود.
در این تصویر، هتل سلطنتی و تاریخی توکیو را می‌بینیم. این تصویر در سال ۱۹۳۵ گرفته شده، ولی خود هتل، در سال ۱۸۸۰ و با هدف جلب توریست‌های غربی ساخته شده و در جنوب قصر سلطنتی واقع شده است. طراحی اولیه‌ی این هتل توسط یوزورو واتانابه (Yuzuru Watanabe) انجام شد. هتل مذکور در سال ۱۹۲۲ در آتش سوخت و پس از آن، فراند لوید رایت (Frank Lloyd Wright) که یک معمار آمریکایی بود، ساختمان جدید هتل را با سبک بناهای قوم مایا (Maya) طراحی کرد که در آن هرم‌ها و جوهره‌ی معماری مایایی به وضوح دیده می‌شود.
روزی که هتل سلطنتی به دچار حریق شد، ادوارد هشتم، پادشاه ولز، مشغول بازدید از ژاپن بود. در این تصویر که در سال ۱۹۲۲ گرفته شده، ادوارد هشتم را می‌بینیم که درحال خروج از ایستگاه توکیو و در مسیر قصر سلطنتی است.
تصویر بالا در تاریخ ۶ جولای سال ۱۹۵۴ گرفته شده؛ یک صحنه از روزهایی که مردم به دیدن جشنواره‌ی تاناباتا (Tanabata) می‌رفتند و همراه با کودکان‌شان، به میهمانی گرفتن و تفریح کردن می‌پرداختند.
در این تصویر، شاهزاده آکیهیتو (Akhihito) و همسرش میچیکو شودا (Michiko Shoda) را می‌بینیم که البته بعدها، پادشاه و ملکه شدند را مشاهده می‌کنیم. در تصویر بالا شاهزاده آکیهیتو و همسر وی میچیکو شودا در حال حرکت به سمت قصر سلطنتی توکیو در جریان مراسم ازدواج‌شان هستند. این عکس در ۱۰ آپریل سال ۱۹۵۹ گرفته شده است.
توکیو بعد از جنگ جهانی دوم، به‌طور کلی بازسازی شد. این شهر فوق‌العاده مدرن، در سال ۱۹۶۴ میزبانی المپیک تابستانی را برعهده گرفت و میزبان المپیک تابستانی ۲۰۲۰ هم هست؛ اولین شهری که دوبار میزبان رقابت‌های تابستانی المپیک می‌شود.
در روزنامه‌ی تلگراف مطلبی درباره‌ی شهر توکیو منتشر شده که در بخشی از آن می‌خوانیم:
میزبانی المپیک نتایج مختلفی را برای این شهر به همراه آورده است. نه‌تنها حال و فضای کلی شهر سر زنده و شاداب‌تر از قبل شده، بلکه شاهد ساخت هتل‌های بسیار پیشرفته و بهبود و ارتقای وضعیت ساختمان‌های این شهر نیز هستیم.
برای آشنایی بیشتر با توکیو و دیگر شهرهای ژاپن، می‌توانید راهنمای سفر به ژاپن را در کجارو بخوانید.
دیدگاه