نکاتی ضروری که هر گردشگر درباره برزیل باید بداند
کسی در دنیا وجود ندارد که نام کشور برزیل را نشنیده باشد، اما آیا همه با فرهنگ و آداب خاص زندگی در این کشور آشنایی دارند؟
سرزمین بزرگی در آمریکای جنوبی وجود دارد، که از مهاجران پرتغالی، مردم بومی و فرهنگ‌های مختلف پر شد و نام آن سرزمین را برزیل گذاشتند. بخش زیادی از شهرت بین‌المللی برزیل حول محور سنت‌ها و جشن‌های محلی مانند کاپوئیرا، ورزش‌های ملی، جشن‌ها و کارناوال‌ها گرفته شده است. مردم با تور برزیل عازم این کشور می‌شوند تا با سنت‌ها و جشن‌های بومی و محلی مردم این کشور آشنا شوند.
برزیل با کشورهای زیادی در آمریکایی جنوبی مرز مشترک دارد. آب و هوای برزیل بیشتر استوایی بوده و در قسمت‌های جنوبی کشور، معتدل‌تر است. برخلاف تصور بیشتر مردم، ۵۵ درصد جمعیت برزیل را سفیدپوست‌ها تشکیل داده و سیاه‌پوست‌ها تنها ۶ درصد از جمعیت کل را به خود اختصاص داده‌اند؛ بقیه جمعیت این کشور را بومی‌های آمریکای جنوبی یا نژادهای ترکیبی تشکیل می‌دهند. برزیل ترکیبی از نژاد‌ها و قومیت‌های مختلف است که درمجموع رنگین‌کمانی غنی از فرهنگ‌های متنوع را تشکیل داده است. خانواده در فرهنگ برزیل بنیان ساختار اجتماعی را تشکیل داده و مبنای ثبات برای بیشتر افراد است. خانواده‌های برزیلی به‌طور معمول پرجمعیت هستند و اعضای خانواده از صمیمیت و نزدیکی زیادی برخوردار هستند.
با وجود اینکه کشور برزیل از لحاظ اقتصادی در وضعیت مناسبی قرار ندارد و بسیاری از مردم این کشور سطح زندگی متوسط یا رو به پایینی دارند، ولی بسیاری از گردشگرها درباره برزیل این‌طور می‌گویند که در برزیل، مردم متفاوت از کشورهای دیگر از زندگی لذت می‌برند. مردم برزیل بالاترین امتیاز را به یکی عنوان شادترین مردم در جهان به دست آوردند. اگرچه رتبه شادی مردم برزیل در مقایسه با کشورهای اسکاندیناوی و استرالیا پایین‌تر است، ولی با توجه به شرایط زندگی و سطح رفاه در این کشور، می‌توان از قرار گرفتن این کشور در بین شادترین کشورهای جهان ابراز تعجب کرد. برزیلی‌ها به خاطر مراسم و کارناوال‌هایشان شهرت جهانی دارند؛ فستیوال‌های سالانه بی‌شمار در این کشور وجود دارد. مردم این کشور تمام موقعیت‌های ممکن مثل فصل برداشت محصول تا موسوم بارش باران را به فرصتی برای با هم بودن و نمایش هنرهای مختلفتبدیل کرده‌اند.
ورزش یکی از مهم‌ترین بخش های زندگی در برزیل است. در حقیقت این کشور در صنعت تناسب اندام یکی از پیشگامان جهان به شمار می‌رود. حتی بیرون از باشگاه‌ها، ورزش‌های همگانی مثل فوتبال، والیبال، ورزش آکروباتیک و بومی کاپوئرا، ورزش رزمی و دفاعی جوجیتسو یا حتی چوگان، کشور برزیل را تبدیل به یکی از کشورهای پیشتاز در بحث تناسب اندام کرده است. جالب است بدانید که برزیلی‌ها به‌طرز چشمگیری پایین‌ترین میانگین وزن در جهان را دارند.
اصطلاح برزیلی «JEITINHO» به‌معنای «راهی پیدا کن» است. باوری که در فرهنگ برزیلی‌ها تاثیر زیادی دارد. برزیلی‌ها معتقدند در نهایت می‌توان راهی برای انجام هر کاری پیدا کرد و همیشه راه میان‌بری برای رسیدن به آنچه دنبالش هستید، وجود دارد. منعطف بودن راجع به مسائل و مشکلات زندگی نقطه عطفی در فرهنگ برزیلی است. برزیل کشور قهوه است. خوردن قهوه راهی است که به مردم برزیل کمک می‌کند تا سلامت خودشان را تضمین کنند و از ابتلا به بیماری‌های مختلف حتی افسردگی پیشگیری کنند.
یکی از بزرگ‌ترین منابع و شاید عمومی‌ترین بخش برزیل، سواحل این کشور است. در برزیل سواحل جزیی از مکان‌های عمومی به حساب می‌آید که برای همه قابل دسترس‌اند. سواحل در این کشور مهم هستند، چراکه برزیل بیشترین اندازه خط ساحلی در کل آمریکای جنوبی را دارد. دسترسی به ساحل، یکی از ویژگی‌های سبک زندگی برزیلی است؛ زندگی کردن در نزدیکی دریا و تماشای آن با میانگین سلامت برزیلی‌ها ارتباط مستقیمی دارد.
برای بسیاری از افراد خارجی، برزیل سرزمینی رویایی است. کشوری که آن را به هر دلیلی که برای یک گردشگر جذاب است، باید در فهرست «مکان‌هایی که باید دیده شوند» قرار داد. جاذبه‌هایی مثل خورشید، ساحل‌های زیبا، موسیقی محلی، تنوع فرهنگی و مهم‌تر از همه فوتبال. اما هر گردشگر قبل از سفر به این کشور باید چند نکته را در نظر داشته باشد؛ این کشور به خاطر میزبانی از اقوام و ملیت‌های مختلف در طول تاریخ، قومیت‌ها و فرهنگ‌های متفاوتی دارد. به‌دلیل این تنوع زیاد، رسوم خاصی هم در این کشور وجود دارند که هر گردشگر باید آن را یاد بگیرد و رعایت کند. در ادامه، برخی از نکاتی که در حین سفر به برزیل باید انتظار مواجه شدن با آن‌ها را داشته باشید، آورده شده است. شاید از برخی از آن‌ها اطلاع نداشته باشید، ولی رعایت آن‌ها می‌تواند سفر شما به برزیل را لذت‌بخش‌تر کند.
فروشگاه‌های محلی
وقتی شما به‌دنبال یک فروشگاه در برزیل هستید، اگر می‌خواهید از یک فرد محلی درخواست راهنمایی کنید، آن‌ها فروشگاه‌های مدرن را به شما معرفی می‌کنند. شما هم به خاطر تصوری که از یک فروشگاه معمولی دارید، این نوع از آدرس دادن را عادی تصور می‌کنید. اما تعداد کمی هستند که به گردشگرها آدرس یک فروشگاه محلی را می‌دهند. فروشگاه‌هایی که تعدادش کمتر است، ولی در آن‌ها می‌توان با صنایع دست‌ساز و حتی مواد غذایی محلی روبه‌رو شد و با افراد بومی صحبت کرد. حتی قیمت‌های این فروشگاه‌ها بسیار پایین‌تر از سایر مغازه‌ها هستند.
در کشور برزیل به این مغازه‌ها «بوتِکو» (Boteco ) می‌گویند. کلمه Boteco از دو کلمه پرتغالی «Botica» و اسپانیایی «Bodega» گرفته شده که به معنی خواربارفروشی است. بوتکوها در برزیل به‌عنوان مغازه‌هایی با قیمت پایین شناخته می‌شوند. همچنین در این مغازه‌ها، مشتری‌ها قادر به خریدن میان‌وعده‌هایی مثل چیپس، سیب‌زمینی سرخ کرده و آجیل در ظرف‌های مخصوصی به نام «تاپاس» هستند. این ظرف‌ها برای به اشتراک گذاشتن غذا، ساندویچ‌ها و انواع مختلفی از نوشیدنی به کار برده می‌شود.
بوتکوها معمولا فضای کوچکی دارند و در طول روز جای نشستن زیادی در مغازه وجود ندارد. اما به همین علت کمبود جا، شب‌ها و وقتی مغازه‌های اطراف تعطیل هستند، تعدادی میز و صندلی پلاستیکی برای نشستن مشتری‌ها در پیاده‌رو‌ها گذاشته می‌شود. هر چند دیدن مشتری‌های که در بیرون از این فروشگاه‌ها ایستاده باشند هم غیر عادی نیست.
آداب احوالپرسی
برزیلی‌ها به‌عنوان مردمی شناخته می‌شوند که خیلی راحت احوالپرسی می‌کنند. این به این معنی است که برخلاف مردم اروپایی خیلی صمیمی احوالپرسی می‌کنند، دست می‌دهند و ممکن است در حین احوالپرسی درست مانند خاورمیانه‌ای‌ها روبوسی هم بکنند. این عادت ممکن است برای افرادی که فضای شخصی خود را مهم می‌دانند و عادت دارند تا فاصله را در حین احوالپرسی و دست دادن رعایت کنند، کمی آزار‌دهنده باشد.
در برزیل از غریبه‌ها گرفته تا دوستان صمیمی، ممکن است در حین صحبت کردن نسبت به یکدیگر خیلی نزدیک‌تر بایستند، این نوع از رفتار هم می‌تواند برای برخی از گردشگرها به‌ویژه گردشگر‌های اروپایی ناراحت‌کننده باشد. حتی در بسیاری از مناطق برزیل احوالپرسی با ۱ یا ۲ و حتی در برخی از مناطق این کشور و درست مانند کشورهای خاورمیانه با ۳ بوسه آغاز می‌شود. در برزیل ممکن است افراد، دست‌های یکدیگر را در حین دست دادن و احوالپرسی تا مدت بیشتری نگه دارند که اتفاقا نشان از صمیمیت و دوستی بیشتر است. پس اگر به این نوع از فرهنگ عادت ندارید، هنگام رویارویی با این عادت‌ها عصبانی نشوید. این نوع از احوالپرسی در برزیل کاملا عادی است.
به غذای خود دست نزنید
در برزیل غذاهایی که با دست خورده می‌شود مثل ساندویچ‌ها، همبرگرها، پیتزاها و مرغ سوخاری به‌طور باور نکردنی و زیادی خورده می‌شوند، ولی یک عادت عجیب برای خوردن این غذاها وجود دارد. حتی در صورتی که دست‌های خود را شسته باشید، نباید غذای خود را با دست بردارید. شاید فکر کنید این کار غیرممکن است، ولی منظور از این حرف این است که غذای خود را با دست خالی برندارید. در برزیل باید این‌طور غذاها را با استفاده از دستمال برداشت و اگر این کار برای شما سخت باشد، ممکن است که مجبور شوید تا از چنگال و چاقو برای خوردن حتی تکه‌ای از پیتزا استفاده کنید. به خاطر داشته باشید که دست‌زدن مستقیم به غذا، حتی غذاهایی مثل پیتزا و همبرگر که در همه جای دنیا با دست خالی خورده می‌شوند در کشور برزیل گستاخی تلقی می‌شود.
برزیل کشوری با کلی سروصدا
خیابان‌های برزیل پر از سروصدا است؛ صدای آواز خواندن، پِچ پِچ کردن، سوت‌ها، بوق‌ها و خلاصه هر نوعی از صدا که می‌توان نام برد. خودروها، فروشندگان خیابانی، دست‌فروش‌ها و مردم شاد و سرزنده در برزیل، هر نوعی از سکوت را از بین می‌برند؛ به شکلی که پیدا کردن یک مکان ساکت و بدون سروصدا شاید در کشور پهناوری مثل برزیل غیرممکن باشد. پس در هنگام ورود به این کشور شگفت‌زده نشوید و سعی کنید غر هم نزنید و تنها لذت ببرید، چون از دست هیچ کسی در این زمینه کاری برنمی‌آید.
پسوند‌های -inho و -inha
پسوند inho- برای مردان و -inha برای زنان به کار می‌روند. شاید در گام اول فکر کنید برای شما که تنها یک گردشگر هستید، این اصول گرامری زبان مهم نباشد، اما در برزیل به‌قدری از این پسوندها استفاده می‌شود که یادگیری آن حتی برای گردشگرها هم ضروری است. در برزیل پس از نام افراد برای نشان دادن حس مهربانی و دوستی، نشان دادن حس ناراحتی یا حتی بدون هیچ دلیل خاصی از این پسوندها استفاده می‌شود،. پس تعجب نکنید که در برزیل هیچ کسی نام شما را درست و به‌شکل ساده صدا نزند و با این پسوندها آن را به کار ببرد.
دستمال کاغذی‌های روغنی
در برزیل افراد خارجی معمولا با «دستمال کاغذی»های روی میز در رستوران‌های این کشور، مشکل دارند. این دستمال‌ها بیشتر شبیه کاغذهای روغنی (مومی) هستند که در اصل به تمیز کردن دهان یا انگشت‌ها هیچ کمک نمی‌کنند و حتی آن‌ها را روغنی و چرب هم می‌کنند. اما با توجه به این نکته که در کشور برزیل نباید غذا را مستقیما با دست لمس کرد، خیلی سریع متوجه خواهید شد که این دستمال کاغذی‌ها برای تمیز کردن دست به کار نمی‌روند. در واقع دستمال‌هایی هستند که در زمان برداشتن غذا باید مورد استفاده قرار بگیرند. مفهوم و روش استفاده از این دستمال کاغذی‌ها برای گردشگرانی که دفعه اول به برزیل می‌روند، کمی گیج‌کننده است؛ اما استفاده آن برای برزیلی‌ها امری کاملا معمولی به حساب می‌آید.
آوکادوهای شیرین
روشی که در جنوب شرق آسیا از آواکادو استفاده می‌کنند، کمی متفاوت از روش برزیلی‌ها است. در کشورهای آسیایی از آوکادو برای تهیه نوعی سالاد مخصوص (مخلوط آوکادو، پیاز، گوجه و سایر افزودنی‌ها) استفاده می‌شود. حتی ممکن است آن را خلال کنند و با پاشیدن کمی نمک، درست مثل سیب‌زمینی سرخ کرده بخورند. به‌طور خلاصه در آسیا آواکادو به‌عنوان یک سبزی شناخته می‌شود. اما در برزیل شرایط کمی فرق دارد و از آواکادو به‌عنوان یک میوه استفاده می‌کنند. آوکادوها در کشور برزیل شیرین است؛ برزیلی‌ها آن را به خوراکی‌های شیرین و خنک تبدیل می‌کنند که در تابستان‌های داغ این کشور مصرف می‌شود. پس در برزیل دیدن اسموتی آوکادو، موس آوکادو و حتی بستنی آوکادو اصلا تعجب‌آور نیست و البته به شما توصیه می‌کنیم حتما آن‌ها را امتحان کنید. مزه این خوراکی‌‌‌ها کاملا خاص و لذت‌بخش است که همه آن‌ها ارزش امتحان کردن دارند.
نحوه‌ی درست نوشتن برزیل
شاید شما هم کمی گیج شده باشید که بالاخره نام کشور برزیل در انگلیسی چطوری نوشته می‌شود؟ «Brazil» یا «Brasil» سرانجام استفاده از حرف «z» صحیح است یا «s»؟ در پاسخ باید گفت اگر به ریشه کلمه برزیل در زبان پرتغالی برگردید، جواب این است که باید با «s» یعنی Brasil نوشته شود. این کلمه از کلمه قدیمی‌تری به نام «Pau-Brasil» گرفته شده است. نام کشور برزیل در آن زمان که مستعمره‌ی کشور پرتغال بود، این‌گونه تلفظ و نوشته می‌شد تا به همه بدانند که کشور برزیل تحت سلطه کدام کشور است. برای همین مدت‌ها بعد از استقلال این کشور باز هم نام آن با کلمه «s» نوشته می‌شد.
مدت‌ها بعد از استقلال این کشور و برای این بین رفتن هرگونه آثاری از دوران استعمارگری، در سال ۱۹۸۷ میلادی آکادمی زبان برزیل که تازه تاسیس هم بود، قوانینی را درباره املای صحیح برخی از کلمات وضع کرد. مهم‌ترین تصمیم این آکادمی استفاده از حرف «z» به‌جای «s» در نام کشور برزیل بود. البته نوشتار صحیح برزیل سابقه‌ی قدیمی‌تری دارد؛ مثلا در برخی از یادداشت‌های رسمی دولتی در سال ۱۹۲۱ میلادی و سربرگ‌های آن، کلمه برزیل با استفاده از حرف «z» نوشته شده بود. اما این موضوع تا بعد از تصویب نهایی آکادمی زبان برزیل به‌شکل قانون و گسترده اجرایی نشد. هرچند هنوز گاهی مشاهده می‌شود که در برزیل یا سایر کشورهای دنیا برای نوشتن نام آن از حرف «s» هم استفاده شود، ولی اگر شما خیال ندارید مردم برزیل را به یاد دوران سختی که مستعمره بودند، بیندازید، بهتر است از حرف «s» استفاده نکنید.
دیدگاه