چای واژه‌ای است چینی که در چین و شمال هندوستان به کار می‌رود و تقریبا با همان تلفظ وارد زبان فارسی شده است. چای یک منبع طبیعی از کافئین، تئوفیلین، تیانین و آنتی اکسیدان‌ها است؛ اما تقریبا بدون چربی، کربوهیدرات‌ها یا پروتئین.
بوته چای برای نخستین بار در چین و در حدود پنج هزار سال پیش شناخته شد که به‌تدریج خواص درمانی آن کشف شد. علاوه بر آن، از چای برای مصارف رنگ‌آمیزی نیز استفاده می‌شده است. هلندی‌ها در سده هفدهم چای را از چین به اروپا بردند.
در اروپا چای در مغازه‌های عطاری عرضه می‌شد. نوشیدن چای برای مدتی در مستعمرات انگلیس و آمریکا تحریم شد. زمانی که بریتانیایی‌ها بر خریداران چای حتی برای اهداف درمانی، مالیات تحمیل کردند، مستعمره‌نشینان در برخی جوامع به اعتراض برخاستند؛ بعدها همین معترضان تندخو مخفیانه سوار کشتی‌های بریتانیایی شدند و ۳۴۲ صندوق چای را به «لنگرگاه بوستون» بردند و با بهای ارزان‌تری فروختند. با کجارو همراه باشید تا ببینید مردم دنیا چگونه چای می‌خورند.