هفت کافه برتر وین که نباید از دست بدهید

کافه‌ و کافی‌شاپ‌ها که از دیرباز محل گردهمایی افراد خلاق و متفکر (مانند «زیگموند فروید» و «گوستاو کلیمت») بوده‌‌اند در شهر «وین» برای خود تشکیلاتی عظیم دارند. هم افراد محلی و هم گردشگران برای امتحان کردن یک کیک‌ خوشمزه، پیشخدمت‌های خاص و شیوه‌های به اشتراک‌گذاری میز با افراد غریبه‌ی اختصاصی وین، به کافه‌های این شهر مراجعه می‌کنند.

اما بهتر است عاقلانه انتخاب کنید چون تقریباْ در هر گوشه از شهر کافه‌ای وجود دارد. مواردی مانند چیدمان داخلی، کیک‌‌های مخصوص کافه یا کیفیت خدمات سبب تفکیک مکان‌های معمولی از مکان‌های خارق‌العاده می‌شود و از آن‌جایی که هیچ‌کس قصد ندارد وقت خود را برای یک مکان معمولی تلف کند،‌ فهرستی از هفت کافه‌ی برتر وین برای شما تدارک دیده‌ایم.

کافه‌ فرانهوبر

به ازای هر کافه‌ی پر زرق‌وبرق در «وین»، جایی مانند «کافه فرانهوبر»‌ (Café Frauenhuber) وجود دارد که دست‌کم گرفته شده است. قدیمی‌ترین کافه‌ی این شهر به‌جای این‌که مردم را با دکوراسیون پرزرق‌وبرق و گران‌قیمت شگفت زده کند، ساده، راحت و بی‌سروصدا بوده و از آن دسته مکان‌هایی است که دوست دارید ساعت‌ها در آن نشسته و مشغول صحبت‌کردن شوید. بهتر از همه این‌که به راحتی می‌توانید یک میز خالی پیدا کنید چون گردشگران کمی از این مکان بازدید می‌کنند. از سکوت کافه لذت ببرید چون احتمالاْ زمانی که موتسارت و بتهوون در این مکان برای مهمان‌ها موسیقی می‌نواختند به این ساکتی نبوده است.

درست است که «کافه فرانهوبر» هم مانند سایر کافه‌های وین تشریفات خاص خود را دارد. اما زمانی که در این کافه هستید احساس صمیمیت خاصی با کادر آن دارید. برای مثال پیشخدمت‌ها. در وین جلب کردن توجه یک پیشخدمت کار سختی است. اما نه در این مکان.

«کافه فرانهوبر» مکان مناسبی برای امتحان یکی از خوردنی‌های کلاسیک «اتریش» یعنی اشترودل است. می‌توانید بین اپفلشترودل (apfelstrudel) استاندارد که با سیب آماده می‌شود یا نوع غیرمرسوم‌تر آن یعنی اشترودل آلو که ویژه‌ی کافه است انتخاب کنید.

زمان کار کافه از دوشنبه تا شنبه ساعت هشت صبح تا ۱۱ شب است و یکشنبه‌‌ها از ساعت ۱۰ صبح تا ۱۰ شب سرویس‌دهی می‌کند.

کافه زاخای وین

بدون شک مشهورترین کیک در سراسر «وین»، تورته زاخای (sachertorte) شکلاتی فوق‌العاده‌ لذیذ این شهر است. این کیک با مقدار زیادی شکلات، اندکی مربای زردآلو در کنار مقدار فراوانی خامه آماده شده است و احتمالاْ پس از خوردن یک بشقاب دیگر توانایی خوردن بشقاب دومی از آن را ندارید.

با این‌که این کیک را می‌توانید در کافه‌های زیادی پیدا کنید، بهتر است آن را در«هتل زاخا» (Hotel Sacher) امتحان کنید که اولین بار در سال ۱۸۳۲ در آن آماده شده است. به کافه‌ی داخل این هتل یعنی «کافه زاخا» (Café Sacher) بروید و این کیک خوشمزه را میل کنید. البته هنگامی که در سالن مجلل این کافه که با کاغذ دیواری‌هایی قرمز رنگ مزین شده می‌نشینید، متوجه می‌شوید که چیزهایی بیش‌تر از یک کیک برای ارائه دارد.

این کافه که در پیاده‌رویی شلوغ قرار گرفته مکان جالبی برای تماشای رفت‌وآمد و حرکات مردم نیز هست. هر چند ایستادن در صف برای گرفتن یک میز در این مکان طبیعی است، شما می‌توانید ساعت چهار بعدازظهر به بعد به کافه سر بزنید تا سریع‌تر وارد شوید.

ساعات کاری این مکان دوشنبه‌ تا شنبه از ۷:۳۰ صبح تا ۱۰ شب و یکشنبه‌ها از ۱۰ صبح تا ۱۰ شب است.

کافه سنترال

کافه‌های «وین» عادت به جذب افراد مشهور دارند و هیچ کافه‌ی دیگری در شهر مجموعه‌ای کامل‌تر از «کافه سنترال» (Café Central) ندارد. به عنوان مثال «فروید» و «تروتسکی» به مشهور شدن این کافه کمک زیادی کردند. اما چیدمان و دکور ظریف داخل هم نقشی بزرگ در شهرت «کافه سنترال» ایفا کرده است.

کافه در ساختمان بزرگی قرار گرفته که قبلاْ محل بانک ملی و بازار سهام کشور بوده است. با صندلی‌های کوچکی که بین ستون‌‌هایی از جنس سنگ مرمر قرار گرفته و سقفی گنبدی شکل که استادانه طراحی شده، این مکان بسیار دیدنی‌تر از «استارباکس»های معمولی که می‌روید است.

«کافه سنترال» جای شلوغی است. پس قبل از ۱۰:۳۰ صبح یا بعد از هشت شب به این مکان سر بزنید تا با صف‌های طولانی مواجه نشوید. ظهر بدترین زمان ممکن برای مراجعه به کافه است. هنگامی که وارد کافه شدید بهتر است مستقیماْ به محل نمایش کیک‌ها مراجعه کنید تا این‌که منو را بخوانید. اگر تصمیم‌گیری برایتان دشوار بود می‌توانید به تارت شکلاتی و پرتغالی مخصوص «کافه سنترال» یا وافل‌های خامه‌ی لیمویی کافه فکر کنید. برای چیزی سبک‌تر تارت لیمویی انتخاب خوبی است.

ساعات کاری این کافه دوشنبه‌ تا شنبه از ۷:۳۰ صبح تا ۱۰ شب و یکشنبه‌ها از ۱۰ صبح تا ۱۰ شب است.

کافه گرستنر

«کافه گرستنر» (Café Gerstner) در ابتدای کار خود در سال ۱۸۴۷ تنها یک مغازه‌ی قنادی ساده بود. اما تا ۱۸۷۳ تبدیل شد به تأمین‌کننده‌ی اختصاصی دسرهای اپرا و خاندان سلطنتی و کلیه‌ی افراد عالی‌رتبه‌ی «وین» برای صرف کیک و گردهمایی‌ها در این‌ مکان حضور پیدا می‌کردند.

نام کامل کافه « Gerstner K. u. K. Hofzuckerbäcker» بوده که به معنای «قنادی دربار سلطنتی» است. با نگاهی به قفسه‌های نمایش اطراف کافه می‌توان جایگاه این کافه را در دسرهایی دید که با تکه‌هایی از طلا تزیین شده و در معرض دید عموم قرار گرفته اند.

هر طبقه‌ی کافه شکل و شمایل خاص خود را دارد. از طبقه‌ی همکف که قنادی است تا فضای جذاب و صمیمی کافه در طبقه‌ی بالا و در نهایت قسمت سرو کیک که در سالنی بالای راه پله‌ها بوده و مانند یک اقامتگاه سلطنتی با شمعدانی‌ها و تابلوهای نقاشی مخصوص خود است. این کافه از معدود مکان‌‌هایی است که شب‌ها شلوغ‌تر می‌شود. با این حال حتی اگر به صفی بربخورید، معمولا کوتاه است.

این کافه همه روزه از ۱۰ صبح تا ۱۱ شب باز است.

کافه پروکل

چیدمان داخلی «کافه پروکل»‌ (Café Prückel) شاید به مجللی موارد قبلی نباشد. اما برای یک کافه بسیار شیک است. نیمکت‌های راحتی کنار پنجره‌ها که ساخت سال ۱۹۵۰ هستند با الهام از طراحی‌های اندکی مدرن‌تر ساخته شده‌اند و طبع هنرمندانه در شمعدانی‌‌های این کافه موج می‌زند.

افسوس که «کافه پروکل»‌ بیشتر محلی برای اجتماع افراد محلی است تا گردشگران چون این کافه مجموعه‌ای از روزنامه‌‌های روز محلی و بین‌المللی دارد و انواعی از نوشیدنی‌ ارائه می‌دهد که تنها در این‌جا پیدا می‌شود. کرم پروکل، لیوانی موکا با خامه، در کنار انواع قهوه‌‌ از موارد ویژه‌ی این کافه هستند. قاعدتاْ انواع کیک‌‌ها نیز برای همراهی با نوشیدنی‌ گرمتان موجود است. کیک‌هایی مثل تاپفنکوخن (topfenkuchen) که نوعی چیزکیک اتریشی است.

درهای این کافه همه روزه از هشت صبح تا ۱۰ شب به روی مشتریان باز است.

کافه هاولکا

همه‌ی کافه‌های وین قدمتی در حد یک قرن و نیم ندارند. اما به این معنی نیست که فاقد تاریخچه یا شخصیت منحصربه‌فرد خود باشند. «کافه هاولکا» (Cafe Hawelka) سندی بر اثبات این مطلب است. به نظر نمی‌رسد که این کافه از زمان بازگشایی در سال ۱۹۴۵ پس از جنگ، حتی ذره‌ای تغییر کرده باشد. تعجبی هم ندارد چون زوجی با نام‌های «لیوپلد» (Leopold) و «یوزفین هاولکا» (Josefine Hawelka) بودند که ۶۶ سال اول عمر این کافه را به اداره‌ی آن پرداختند.

«کافه هاولکا» مکانی پرطرفدار بین هنرمندان و نویسندگان است. با قاب عکس‌های چوبی و دکور ساده‌اش، از مکان‌هایی شبیه «کافه سنترال» بسیار آرام‌تر و ساکت‌تر است. افراد محلی در این‌جا غالباْ مشغول میل کردن قهوه و بوختل، نوعی نان شیرین که با مرباهایی که دستورپخت آن‌ها خانوادگی است پر شده هستند. هر چه به شب نزدیک‌تر می‌شویم، افراد محلی و گردشگران از سکوت و آرامش کافه استفاده می‌کنند و مشغول مطالعه‌ی یک کتاب یا یکی از چندین روزنامه‌ی موجود می‌شوند.

درهای این کافه از دوشنبه تا پنجشنبه از هشت صبح تا ۱۲ شب، جمعه‌ها و شنبه‌‌ها از هشت صبح تا ساعت یکِ نیمه شب و یکشنبه‌ها از ۱۰ صبح تا ۱۲ شب به روی مشتریان باز است.

فولپنزیون

برخی از کافه‌های بزرگ «وین» ممکن است بسیار خشک و رسمی به‌نظر برسند. اگر دنبال جایی راحت‌تر هستید، به «فولپنزیون» (Vollpension) سری بزنید. بیرون از قسمت‌‌های داخلی شهر «وین»، این کافه‌ی خانوادگی برای رسیدن به موفقیت بر روی آشپزی خانگی با مواد اولیه‌ی محلی تمرکز کرده است.

افراد محلی به این مکان می‌آیند تا غذا و خوردنی‌هایی میل کنند که برایشان یادآور دوران قدیم و غذاهایی است که مادربزرگ‌هایشان برایشان آماده می‌کردند. تمام آشپزهای این کافه مادربزرگ‌های اتریشی هستند و دکوراسیون آن از جمله صندلی‌‌ها و مجمسه‌های جورواجور آن همگی یادآور خانه‌ی مادربزرگ هستند.

ساعات کاری این کافه از دوشنبه‌‌ها تا شنبه‌ها ساعت ۹ صبح تا ۱۰ شب و یکشنبه‌‌ها ساعت ۹ صبح تا هشت شب است.