گردشگری؛ موثر بر نزدیکی فرهنگ ها و صلح جوامع بشری
گردش و سفر از جمله رفتارهای پسندیده و محبوبی است که بشر از بدو خلقت، به انجام آن پرداخته است. با کجارو همراه باشید تا با تاثیرات مختلف گردشگری بر فرهنگ و صلح جوامع بشری، بیشتر آشنا شوید.
گردشگری پدیدهای است جهانی که متشکل از چندین بعد با اثراتی شگرف و عمیق است که ملل مختلف در سراسر جهان، با پذیرفتن مسافران، گردشگران و توریستها از سراسر جهان، به طور مستقیم با آن روبهرو شده و برای ارتقا و پیشرفت آن، به دنبال راهکاری مناسب، منطقی و در عین حال سودآور هستند. همان گونه که میدانید، گردشگری تاثیرات شگفتانگیزی بر جوامع بشری وارد میکند که هر کدام در نوع خود، مهم و قابل توجه خواهد بود. در این مقاله به تاثیرات گردشگری بر توسعه و ارتقا فرهنگ جوامع و صلح جهانی میپردازیم.
گردشگری و فرهنگ
۱. گردشگری و تاثیر آن بر ارتقا فرهنگ ملل مختلف
مقالههای مرتبط:
بسیاری از کارشناسان امور فرهنگی، گردشگری را یکی از ارزشمندترین پدیدههای اجتماعی و اقتصادی جهان امروز میپندارند و معتقدند که به واسطهی حضور توریستها در سرزمینهای مختلف، تعاملات فرهنگی صورت میپذیرد و ایشان با سفر به کسب تجربیات و دانش جدید دست خواهند یافت.
همچنین گردشگران، به اهمیت و ضرورت حفظ محیط زیست پی برده و در نتیجه سعی میکنند که روابطشان را با ساکنین مقصد، ارتقا بخشند. یادگیری و تاثیرپذیری آداب و رسوم ملل مختلف، میتواند زمینهای مناسب جهت گسترش روابطی دوستانه باشد.
۲. تاثیرات گردشگری بر نزدیکی فرهنگ ملل مختلف
محققان بر این باورند که گردشگری، وسیلهای است مناسب که میتوان از آن برای نزدیک کردن فرهنگها استفاده کرد. در واقع آنها معتقدند که جهانگردی، فرصتی گرانبها است که میتوان از آن برای آموزش دادن انسانها در مورد فرهنگها و محیطهای دیگر بهره برد. در واقع با مدیریت و استفادهی درست و عقلانی از این پدیدهی منحصربهفرد، بسیاری از تفاوتهای سیاسی، ایدئولوژیهای فریبنده و نگرشهای متعصبانه کاهش یافته و میتوان به تعاملی سازنده و اساسی در کنار ارتباطات صحیح بین فرهنگها رسید.
در این زمینه، مونیر بوشناکی در اجتماع جهانی فرهنگها که در سال ۲۰۰۴ میلادی برگزار شد، به نقش و تاثیر گردشگری در به وجود آمدن مکانهایی جهت اظهار و روشنسازی فرهنگها اشاره و تاکید کرد و به وضوح اعلام داشت که نتیجهی این نوع گردشگری، شکلی از گفتگوی بین فرهنگی است که پایان آن به صلح و آسان شدن راه و مسیر توسعهی پایدار ختم خواهد شد. به بیانی جامعتر، گردشگری به دلیل تفاوت در فرهنگها، اخلاق، مذهبهای مختلف، ارزشها، نوع و سبک زندگی، زبان و سطح رفاه افراد میتواند به عنوان وسیله و عامل محرکی در به وجود آمدن برخوردها و رفتارهای فرهنگی ظاهر شده و با همگام شدن فرهنگها که از طریق درک آداب و رسوم جوامع میزبان صورت میپذیرد، به گسترش و توسعهی احترام به فرهنگ جامعهی میزبان از طرف توریست و گردشگر، بینجامد.
تاثیرات گردشگری بر صلح جوامع بشری
صلح چیست؟
برخی از کارشناسان معقدند که صلح مفهومی است ذهنی و واژهای ناملموس که علاوه بر اشاره به برقراری صلح و آشتی بین ملل مختلف، ایجاد صلح بین جوامع، گروهها، انسانها و حتی طبیعت را نیز شامل میشود. در این میان، دیدگاه جان گالتانگ (۱۹۳۰ - جامعه شناس نروژی، ریاضیدان و استاد دانشگاه)، در مورد صلح جالب و قابل توجه است. وی براین باور است که صلح به دو بخش اصلی مثبت و منفی تقسیمبندی شده و هر کدام به شرایط و امکانات خاصی برای ظهور نیاز دارد. از دید این جامعهشناس نروژی، صلح مثبت در شرایطی ایجاد میشود که دولتها برای دست یافتن به امتیازات متقابل با یکدیگر همکاری کرده و در این زمینه به وجود هماهنگی، تساوی و برقراری عدالت در داخل جوامع، تاکید میکنند. همچنین از دیدگاه وی برای صلح منفی، لزومی به وجود درگیری بین افراد و ملل نخواهد بود، بلکه دشمنی و خصومت بین احزاب و گروهها، خود صلحی منفی است. البته برخی دیگر از کارشناسان نیز نبود خشونت ساختاری را صلح مثبت بیان میکنند.
اکنون بسیاری از محققان و کارشناسان پس از تعریف و شناسایی مفهوم صلح، این پدیده را در مناسبات بشر از جمله گردشگری، موثر میدانند. ایشان معتقدند که گردشگری از پتانسیلی قوی و قدرتمند در اثرگذاری بر روابط بین ملل مختلف برخوردار است که یکی از مهمترین اثرات آن، ایجاد یا گسترش صلح در سطح جهان خواهد بود. همچنین ایشان براین باورند که میتوان به صنعت گردشگری، به عنوان وسیلهای ارزشمند در دیپلماسی عمومی و توسعهی بینالملل نگریست. همچنین میتوان این پدیدهی مهم را پاسخی دندانشکن و قدرتمند به چالشهای جهانی و تروریسم، در نظر گرفت. در واقع با نگاهی عمیق و کلی به صنعت گردشگری نتایج جالب و قابل توجهی بدست آمده است که مهمترین آنها، ایجاد صلح در جهان است؛ به گونهای که برخی از کارشناسان مسائل حقوقی و محققان صنعت گردشگری معتقدند که نه تنها میتوان صلح را یکی از آثار گردشگری در نظر گرفت، بلکه این صنعت، یکی از راهکارهای مناسب جهت گسترش صلح در بین ملل مختلف جهان است.
جالب است بدانید که تحقیقات انجام شده در زمینهی گردشگری به عنوان وسیلهای ارزشمند در برقراری و گسترش صلح، به حدود سه دههی پیش بازمیگردد. در سال ۱۳۶۶ موسسهی بینالمللی صلح، از طریق گردشگری، تاسیس و نخستین کنفراسی که به طور مستقیم به صنعت گردشگری و صلح ارتباط داشت، به عنوان «گردشگری، نیرویی حیاتی برای صلح»، در ونکور برگزار شد. همچنین مطالعات کارشناسان و علاقهمندان به این حوزه، به صورت کنفراسی با عنوان امنیت و همکاری در اروپا، مورد بررسی قرار گرفت و صنعت گردشگری را وسیلهای مناسب جهت گسترش صلح، بیان کردند. در سال ۱۹۸۰ میلادی نیز کنفراس جهانی گردشگری دیگری، در مانیل برگزار شد و ناطقان آن مراسم، این صنعت را نیرویی حیاتی برای صلح جهانی عنوان کردند.
دی آمور، اپی، وار، کیم، کرومپتون، آبراهام پیزام، استفان لیتوین، اکسجرالد و پیرودکس، از جمله محققانی بودند که از قرن ۲۰ میلادی، به مطالعات، پژوهش و تحقیق بر گردشگری و تاثیرات این صنعت سودآور، بر صلح جهانی و ملل مختلف پرداخته و با ارائهی مقالات و کنفرانسهای متعدد، این پدیدهی ارزشمند را بارها به چالش کشیدهاند. اما آنچه در مقالات و مطالعات اکثر محققان واحد و یکسان است، تاثیرات شگفتانگیز صنعت گردشگری بر محیط، اقتصاد، اجتماع و فرهنگ است.
حال جامعهی جهانی با توجه به مطالعات و پژوهشهای انجام شده توسط کارشناسان صنعت گردشگری، به دنبال محقق شدن اثرات ارزشمند گردشگری بر صلح جهانی و نزدیکی و ارتقا فرهنگ ملل مختلف است.
دیدگاه