بزرگ‌ترین راهپیمایی جهانی معترضان به تغییرات اقلیمی برگزار شد

میلیون‌ها نفر از ۱۸۵ کشور دنیا در اعتراض به تغییرات اقلیمی و حفاظت از محیط زیست به خیابان‌ها آمدند و خواستار اقدام کشورها برای مقابله با گرمایش جهانی شدند. آن‌ها از مناطق زمانی و فرهنگ‌های مختلف در این راهپیمایی که بزرگ‌ترین راهپیمایی اعتراضی به تغییرات اقلیمی لقب گرفت، حضور یافتند. این جنبش گسترده‌ی جوانان با اقدام اعتراضی گرتا تونبرگ، دانش‌آموز سوئدی در حدود ۱۲ ماه پیش آغاز شد و حرکت اعتراضی مردم از جزایر اقیانوس آرام تا استرالیا، سراسر آسیای جنوب‌شرقی، آفریقا و اروپا و آمریکا را به همراه داشت.

از زمان آغاز اعتصاب مدارس در اعتراض به تغییرات اقلیمی در سال گذشته، برای اولین بار نوجوانان از بزرگسالان خواستند که در این حرکت اعتراضی به آن‌ها ملحق شوند و آن‌ها دست رد به سینه‌ی این نوجوانان نزدند. اتحادیه‌های صنفی حمایت خود از این اقدام را نشان دادند، کارمندان برای حضور در راهپیمایی، محل کارشان را ترک کردند، پزشکان و پرستاران به این حرکت پیوستند و کارگران شرکت‌هایی مثل آمازون، گوگل و فیسبوک نیز در این راهپیمایی شرکت کردند.

با وجود هشدارهای هیئت بین‌دولتی تغییر اقلیم از سازمان ملل مبنی بر اینکه فقط حدود یک دهه برای کاهش تولید گازهای گلخانه‌ای و تثبیت آب‌وهوا وقت باقی مانده است، سال گذشته انتشار کربن رکورد بالایی زد.

ما اینجا هستیم تا حق‌مان برای زندگی‌کردن، نفس‌کشیدن و وجودداشتن را پس بگیریم که همگی به‌واسطه‌ی یک سیستم سیاست‌گذاری ناکارآمد از ما گرفته شده است؛ سیستمی که به‌جای استانداردهای زیست‌محیطی، احترام و ارزش بیشتری برای فعالیت‌های تجاری و صنعتی قائل است.

تظاهرات روز جمعه در جزایر اقیانوس آرام نیز برپا شد، جایی که شهروندانش از کشورهای ثروتمندتر خواستند تا اقدامات بیشتری برای مقابله با افزایش سطح آب دریا انجام دهند. مردم این خطه از دنیا با حضور در اجراهای شعر، تجمع سکوت، رویدادهای ورزشی و بحث‌‌ها، اعتراض خود را به تغییرات اقلیمی نشان دادند. دانش‌آموزان نیز ضمن راهپیمایی در کریباتی فریاد می‌زدند:

ما در حال غرق‌شدن نیستیم، بلکه در حال مبارزه هستیم.

این تظاهرات در سراسر استرالیا نیز برگزار شد، جایی که بیش از ۳۰۰ هزار نفر به خیابان‌ها آمدند. وزیر دارایی استرالیا روز پنجشنبه گفته بود که دانش‌آموزان به‌جای حضور در تظاهرات، باید به کلاس درس بروند. دانیل پورپیلیاسانا، یک دانش‌آموز دبیرستانی اهل سیدنی به او پاسخ داده بود:

رهبران سراسر دنیا به ما دانش‌آموزان می‌گویند که باید سر کلاس درس حاضر شویم. دوست دارم روزی را ببینم که آن‌ها حداقل یک بار به پارلمان بروند و کارشان را انجام دهند.

در توکیو، صدها نفر از دانش‌آموزان و فعالان محیط‌زیست در منطقه‌ی تجاری و خرید شیبویا راهپیمایی کردند و فریاد زدند: عدالت اقلیمی! در عین‌ِ حال که پلاکاردهایی از مقوا داشتند که روی آن‌ها نوشته شده بود: «زمین را نجات دهید»، «زمین در حال سوختن است» و «زندگی سبز داشته باشیم». راهپیمایی‌های کوچک‌تری در چندین شهر اطراف ژاپن از جمله کیوتو نیز برگزار شد.

در تایلند، صدها جوان و نوجوان بیرون وزارت محیط‌زیست این کشور در بانکوک تجمع کردند و مثل مرده‌ها روی زمین خوابیدند. یک نوجوان دوازده ساله به نام رالین لیلی ساتیدتاناسارن که به‌خاطر کارزارش علیه استفاده از کیسه‌های پلاستیکی در تایلند، به او لقب گرتای تایلند داده‌اند، نیز گفت:

ما آینده هستیم و لیاقت بهترین از این را داریم.

در دهلی، پایتخت هند، جایی که آلودگی هوای خفه‌کننده هدف اصلی تظاهرات بود، یک جوان ۱۸ ساله گفت، این فقرا هستند که بیشترین آسیب را می‌بینند، ثروتمندان وضع خوبی دارند و می‌توانند از تهویه‌ی هوا و خودروهای شخصی استفاده کنند.

در کابل، پایتخت افغانستان نیز حدود ۱۰۰ نفر جوان به‌همراه تعدادی زن در این تظاهرات شرکت داشتند، در حالی که بنرهایی با مضمون «جمعه‌های آینده» را حمل می‌کردند و یک نفربر زرهی برای محافظت از آن‌ها فرستاده شده بود.

در نایروبی، پایتخت کنیا، برخی تظاهرات‌کنندگان کلاه‌ها و لباس‌هایی پوشیده بودند که از جنس بطری‌های پلاستیکی بود تا با این کار خطرات زباله‌های پلاستیکی برای مردم کشورهای در حال توسعه را نشان دهند.

تظاهرات در شهرهای مختلف نیجریه نظیر لاگوس نیز جریان داشت که اغلب با مقادیر چشمگیر زباله‌های سمی از جمله هزاران تن زباله‌ی الکتریکی اتحادیه‌ی اروپا دست‌وپنجه نرم می‌کند.

جمعیت کم اما پر سروصدایی در منطقه‌ی تجاری سندتون ژوهانسبورگ، درست بیرون دفاتر شرکت ساسول تظاهرات کردند. یکی از شرکت‌کنندگان، نوجوان ۱۶ ساله‌ای بود که می‌گفت:

در حال حاضر، آینده‌ی روشنی پیش رو نداریم. علاوه بر کمبود غذا، با مشکلاتی مثل خشکسالی، سیل و فجایع طبیعی مواجه خواهیم شد. شرکت ساسول بدون هیچ دردسری در حال سرقت آینده‌ی ما است.

تظاهرات علیه تغییرات اقلیمی در اکثر کشورهای اروپایی نیز برگزار شد. در آلمان بیش از ۱٫۴ میلیون نفر در این تظاهرات حضور داشتند و صدراعظم این کشور در واکنش به این اقدام، خبر از بسته‌ی جدید ۵۰ میلیارد یورویی برای مهار انتشار کربن و بررسی روند پیشرفت‌ها در تحقق اهداف اقلیمی تا سال ۲۰۳۰ داد. او همچنین گفت:

پیشرفت خوبی داشته‌ایم و انتظار می‌رود که این بار به اهداف اقلیمی خود برسیم. اگر بفهمیم که از این مسیر فاصله گرفته‌ایم، آن را تصحیح خواهیم کرد.

اعتراض جهانی در نیویورک به اوج خود رسید، به‌طوری که پیش‌بینی شده بود یکی از بزرگ‌ترین اعتراضات اقلیمی این شهر آمریکایی باشد. مقامات آموزشی نیویورک به ۱٫۱ میلیون دانش‌آموزان مدارس اجازه‌ی حضور در این اعتراض و شنیدن سخنرانی گرتا تونبرگ را دادند. گرتا در سخنرانی خود گفت:

ما هر کاری از دست‌مان بر بیاید، انجام می‌دهیم تا اوضاع از این بحرانی‌تر نشود، حتی اگر مجبور شویم سر کلاس درس و محل کار حاضر نمی‌شویم، چراکه این موضوع بسیار مهم است. چرا باید برای آینده‌ای تحصیل کنیم که در حال گرفته‌شدن از ما است؟ ما خواستار آینده‌ای امن هستیم. آیا واقعاً توقع زیادی است؟

طبق برآوردها بیش از ۲۵۰ هزار نفر در تظاهرات نیویورک و هزاران نفر در تظاهرات بوستون، میامی و سان فرانسیسکو شرکت کردند.

تظاهرات‌کنندگان مکزیکوسیتی نیز فریاد می‌زدند: «شما می‌بینید و احساس می‌کنید که زمین در حال گرم‌ترشدن است.»

در برزیل، جایی که آتش‌سوزی‌های اخیر آمازون توجه دنیا را به ضرورت مقابله با تغییرات اقلیمی جلب کرد، دانش‌آموزان در تظاهرات شهرهای ریودوژانیرو، سائو پائولو و برازیلیا شرکت کردند.