مرور ۱۹ لوکیشن معروف سریال و فیلم های ژانر وحشت (قسمت اول)
در طول سالیان فعالیت سینما و تلویزیون، همواره آثار ژانر وحشت پرطرفدار و محبوب بودهاند و همین امر باعث شده که هر کارگردانی دستکم در طول دوران حرفهای خود یک بار بهدنبال ساخت آثار اینچنینی برود. در این میان شماری از کارگردانان خوش شانس و البته خوش قریحه موفق شدند آثاری ماندگار را در این عرصه خلق کنند تا سالها همچنان توجه مخاطبان را معطوف به خود کردهاند.
پیش از رونق گرفتن گردشگری وحشت، بسیاری از مردم به همان ترس القا شده از دیدن فیلمهای ترسناک قناعت میکردند. اما با پیش کشیده شدن مبحث گردشگری ترس و محبوبیت رو به فزونی آن در میان گردشگران، این آثار به شکلی دیگر نیز مورد توجه قرار گرفتند. اکنون بسیاری دوست دارند گشتی هم در میان لوکیشن فیلمبرداری آثار محبوب ترسناک زده و وحشتی را که روزی بر پردهی نقرهای سینما یا صفحهی جادویی تلویزیون تجربه کرده بودند را از نزدیک هم لمس کنند.
در طول سالیان اخیر تصویر خانههای تسخیرشده بسیاری، چه روی پرده بزرگ سینما و چه صفحهی کوچک تلویزیون نقش بسته و مورد توجه قرار گرفتند. این خانهها نقشی مهم و حیات در پیشبرد داستان دارند. در واقع چه خودشان و چه اتفاقاتی که در میان دیوارهایشان رخ میدهد، تأثیری قابلتوجه در القای ترس به مخاطبان این ژانر دارد.
در این مجال همراه ما باشید تا مروری بر شماری از شناخته شدهترین خانههای تسخیرشده و معروف عالم هنر هفتم داشته باشیم. البته پر واضح است که این مسئله در مورد هتل و اقامتگاههایی در اقصانقاط جهان نیز صدق میکند، اما تمرکز ما در این مطلب تنها به خانههای معروف ژانر وحشت اختصاص دارد.
قربانی سوخته (Burnt Offerings)
خانه تاریخی «Dunsmuir House» در اوکلندکالیفرنیا در چندین اثر سینمایی همچون شبح (Phantasm) و «پس من با یک قاتل تبر به دست ازدواج کردم» (So I Married an Axe Murderer) نیز مورد استفاده قرار گرفته است. اما بهیادماندنیترین تصویر این خانه قدیمی مربوط به فیلم از ژانر وحشت به نام قربانی سوخته محصول ۱۹۷۶ و به کارگردانی «دن کورتیس» (Dan Curtis) است. کارگردانی که تجربه ساخت اثری همچون «سایههای تاریک» (Dark Shadows) را نیز در کارنامه دارد.
در این فیلم بازیگرانی همچون «کارن بلک» (Karen Black)، «بت دیویس» (Bette Davis)، «بورگس مردیت» (Burgess Meredith) و ستارهای همچون «الیور رید» (Oliver Reed) حضور داشتند و داستان آن آمیزهای از ترس، تعلیق و هیجان بود. داستان عمارتی مخروبه و رو به تباهی که بهدنبال بازگرداندن جوانی از دست رفتهی خود، با مکیدن شیرهی حیات آخرین ساکنانش است. حقیقتا لحظات ترسناکی از این فیلم میتواند کابوسی شبانه را رقم بزند.
Dunsmuir House، اوکلند، کالیفرنیا
وحشت در امیتی ویل (The Amityville Horror)
برای شما همراهان همیشگی ما در بخش گردشگری وحشت، این نام چندان هم غریبه نیست. «امیتی ویل» نام خانهای است ترسناک که حقیقتا شاهد قتل و پدیدههای عجیب و ماورایی بوده است. تاکنون چندین فیلم با موضوع حوادث رخ داده در این عمارت مرموز ساخته شدهاند. البته لوکیشن فیلمبرداری مد نظر ما، خانهای است که در فیلم محصول ۱۹۷۹ مورد استفاده قرار گرفت. این خانه در منطقه «تامس ریور» (Toms River) در نیوجرسیآمریکا واقع شده و در اصل هیچ ارتباطی با خانه امیتی ویل واقعی نداشت، اما بهاندازه کافی عجیب و مرموز بود.
ظاهرا شماری از اتفاقات رخ داده حین فیلمبرداری در این خانه ربطی به جلوههای ویژه نداشته و هیچ توضیح منطقی برای رخ دادنشان وجود نداشت. مثلا بازیگر نقش کشیش هنگام فیلمبرداری یکی از صحنههای مهم فیلم موسوم به (GET OUT)، دچار احساساتی عجیب شده و بازیگران اصلی فیلم جیمز برولین (James Brolin) و مارگوت کیدر (Margot Kidder) نهتنها بهصورت نمایش در این خانه که حتی در منزل جدید خود نیز دردسرهایی را تجربه کردند. در نهایت به نظر میرسد این خانه نیز با پیروی از الگوی واقعیش، بیش و کم چیزهایی عجیب از خود نشان داده است.
کانال صفر: خانه بی انتها (Channel Zero: No-End House)
عنوان متفاوت این فیلم که بهنوعی یادآور آثار علمی- تخیلی است که شاید چندان نیز توجه مخاطب را جلب نکرده و در نهایت در یکی دو پست اینستاگرامی به آنها اشاره شود، اما حقیقت چیز دیگری است!
کانال صفر بهرغم این نام غیرمتعارف، سریالی است مملو از صحنههای ترسناک و آشفته که با الهام از افسانههای ترسناک ساخته و پرداخته شده است. خانه سیاه رنگ و عجیب که بیمقدمه در انتهای خیابانی با حال و هوایی کسل کننده و یکنواخت ظاهر شده، لوکیشن قابلتوجهی است که خواب را از چشمان شما میرباید. در واقع ظاهر آن با چیز که در بطنش در حال رخ دادن است به غایت متفاوت است.
بازدیدکنندگان این خانه با ورود به آن ناخواسته درگیر اتفاقاتی ناخوشایند شده و از طریق دروازههای مرموزش به بُعدهای دیگری منتقل میشدند که از قضا بیشترشان ترسناک بودند.
رصد ارواح (Ghostwatch)
یک بعدازظهر معمولی و تماشا کردن یک فیلم از شبکهی BBC که به نظر نمیرسید محتوی چیزی عجیب و غیرقابل انتظار باشد. در این برنامه کاراگاهان بهدنبال کشف علل پدیدهای ماورایی قدم به یک خانه مرموز میگذارند. آنها بههمراه فیلمبردار در تلاش هستند تا حقایق پشت پرده یکی از تسخیر شدهترین خانهای انگلستان را افشا کنند. آنها فکر میکردند که همه چیز را در کنترل داشته و خود نیز درامانند. بینندگان نیز پای تلویزیون چنین احساسی داشتند و آماده بودند تا کمی تفریح کرده و بخندند. اما تنها نود دقیقه بعد، همه ناگهان تغییر عقیده داده و ترسی را تجربه کردند که اثراتش تا به امروز بهنوعی باقی مانده است.
این فیلم تلویزیونی محصول ۱۹۹۲ بهشکل مستند گونه ساخته شده و بهدنبال نمایش حقیقت در خانهای جنزده بود. روند استفاده شده در ساخت فیلم همان چیزی است که فیلمهای ترسناک دیگری همچون «فعالیت ماورایی» (Paranormal Activity) نیز از آن بهره بردهاند، هرچند در زمان ساخت این فیلم این شیوه چندان معمول و متداول نبود. در نهایت بخشی از موفقیت این اثر به خانه ترسناک آن برمیگردد که در شمال لندن در منطقه «Northolt» واقع شده است، جایی که برای نخستین بار شاهد حضور روح شیطانی موسوم به «پایپز» (Pipes) بود.
فعالیت فراطبیعی (Paranormal Activity)
مجموعه فیلمهای فعالیتهای فراطبیعی به شکلی با همان شیوه فیلم «رصد ارواح» ساخته شدهاند. نخستین فیلم این مجموعه در سال ۲۰۰۷ روانه سینما شد و در شمار فیلمهای محبوب آن زمان قرار گرفت. فیلمی با بودجهای اندک که فروشی قابلتوجه را در گیشه تجربه کرد.
در این فیلم نه خبری از کشتار و خونریزی است و نه خبری از هیولاهای ترسناک، همه چیز در صداهایی خلاصه شده که بسیاری از ما نیز گاه بیگاه شنوندهشان بودیم و اتفاقاتی که اغلب از چشممان دور ماندهاند. داستان قسمت نخست این مجموعه پیرامون خانهای تسخیر شده در حومهی سن دیگو بود. جایی که زوجی جوان بهتازگی به آن نقل مکان کردند، اما خیلی زود متوجه اتفاقاتی عجیب و غیرقابل توضیح شدند که هرروز وسعت بیشتری یافته و آرامششان را مختل کرد.
خانه کنار گورستان (The House by the Cemetery)
در سال ۱۹۸، کارگردان افسانهای ژانر وحشت ایتالیا «لوسیو فولسی» (Lucio Fulci) که آثاری همچون «زامبی ۲» و «The Beyond» را در کارنامه دارد، داستان خانوادهی نیویورکی را به تصویر کشید که بهدلیل کار پدر خانواده به خانهای در حومه شهری کوچک در ماساچوست نقل مکان میکنند. خانهای با سرگذشتی آمیخته با قتل و خشونت و اسراری که زیرزمین تیره و تار آن پنهان شدهاند.
در واقع چه به لطف ایده پردازی و کارگردانی درخشان فولسی و چه ظاهر ترسناک خانه، گورستان با همه ترس و وحشت حاکم بر فضایش، توجهی را به خود جلب نکرده و همان جا در کناری باقی میماند تا خانه به بهترین شکل ممکن درخشیده و وحشت آفرینی کند.
مادر (mother)
قبل از آغاز وقایع عجیب، ناراحت کننده و گاه غیرقابل توضیح فیلم مادر محصول سال ۲۰۱۷، ما «جنیفر لارنس» (Jennifer Lawrence) را در نقش زنی میبینیم که در حال زندگی بخشیدن مجدد به خانهای است که ظاهرا طی یک آتشسوزی مهیب از بین رفته است. از دید این زن این خانه چیزی فراتر از سنگ و چوب است، چیزی در میان دیوارهای آن زندگی میکند و اسرار فراوانی در مورد ساکنان قبلی و فعلی آن وجود دارد.
در مقابل تمام حمایتهای زن که بیوقفه در تلاش است خانه را برای خانوادهاش حفظ کرده و دیگران را از آن دور نگاه دارد، همسرش با بازی «خاویر باردم» (Javier Bardem) قادر نیست، یا در واقع اصرار ندارد که جلوی ورود افراد دیگر به خانه را گرفته و حتی آگاهانه به آنها اجازه دست اندازی به خانه را میدهد.
تازه ترین اثر «دارن آرنوفسکی» (Darren Aronofsky) چیزی نیست که بتوان با یک بار تماشا درکش کرد. «مادر» فیلمی است مملو از مفاهیم پنهان شده در ورای رخدادهای سطحی، فیلمی که یا عاشقش خواهید شد یا شما را خسته و پریشان خواهد کرد. در نهایت اما خانه در این فیلم نقشی کلیدی و قابلتوجه دارد. لوکیشن اصلی فیلم جایی در کبک در کشور کانادا قرار دارد.
به پایان بخش نخست این مطلب رسیدیم، در مجالی دیگر داستان این لوکیشنهای ترسناک اما خاطرهانگیز را پی خواهیم گرفت. خوشحال میشویم همچنان ما را در این بخش همراهی کنید.