بهترین لوکیشن های فیلم در رم برای عاشقان سینما

تعجبی ندارد که «فدریکو فلینی» (Federico Fellini)، کارگردان بزرگ سینما گفته است:

رم شگفت‌انگیزترین مکان برای فیلمبرداری در سراسر جهان است.

فقط کافی است در حالی‌که ناقوس‌های کلیسا به صدا درآمده‌اند در خیابان‌های سنگ‌فرش شده‌ی این شهر قدمی بزنید و یا پشت میزی در یک رستوران یا کافه‌ی محلی بنشینید و شاهد آشپزی هنرمندانه‌ی افراد محلی باشید تا احساس کنید در یک لوکیشن فیلم حضور دارید. «رم» که جزئی از برنامه‌ی شهرهای خلاق سازمان یونسکو در زمینه‌ی فیلم‌سازی نیز هست، پس از هالیوود از مهم‌ترین شهرهای سینمایی در سراسر جهان است.

آثار برتر پرده‌ی نقره‌ای مانند «دزد دوچرخه ۱۹۴۸» (The Bicycle Thief)، «تعطیلات رمی ۱۹۵۳» (Roman Holiday)، «زندگی شیرین ۱۹۶۰» (La Dolce Vita)، «آقای ریپلی با استعداد ۱۹۹۹» (The Talented Mr. Ripley) و «زیبایی بزرگ ۲۰۱۳» (The Great Beauty) تنها تعدادی از آثار بی‌شماری هستند که در این شهر فیلمبرداری شده‌اند.

میدان پوپولو

هر تور سینمایی که در این شهر به‌یادماندنی برگزار می‌شود باید با یک کاپوچینو در «کافه کانووا» (Canova) واقع در «میدان پوپولو» (Piazza del Popolo) یعنی جایی که «فلینی» در آن به بررسی آثارش می‌پرداخته شروع شود. گفته می‌شود او یک دفتر کار مخفی در پشت کافه داشته و عکس‌های سیاه و سفید، نوارهای فیلم و نقاشی‌هایی بر روی دیوارهای آن آویزان بوده است. در حوالی‌ سال‌های ۱۹۶۰ که دوران طلایی سینمای ایتالیا بوده است، بخش اعظمی از تمرکز کارگردانان بر روی این قسمت از شمال شهر «رم» بوده است.

از این میدان به سمت «خیابان ویا مارگوتا» (Via Margutta) بروید و قدمی در این خیابان که «فلینی» در آن زندگی می‌کرده بزنید. (تابلویی را می‌توانید در پلاک ۱۱۰ مشاهده کنید که نشانگر محل زندگی او است) و امروزه نیز هنرمندان و تاجران قاب‌های گران‌بهای او را در این مکان نگه‌داری می‌کنند.

بخش‌هایی از فیلم «تعطیلات رمی» که آغاز کننده‌ی حرفه‌ی بازیگری «آدری هپبورن» (Audrey Hepburn) بوده نیز در پلاک ۵۱ این خیابان فیلمبرداری شده است. این مکان در حال حاضر تحت مالکیت شخصی قرار دارد و ورود به آن امکان‌پذیر نیست. اما در هر صورت این خیابان به قدری دیدنی است که ارزش قدم زدن را داشته باشد. به سمت جنوب پیاده‌روی کنید تا به «پله‌های اسپانیایی» (Spanish Steps) برسید. در نزدیکی آن «کافه دینلی» (Caffè Dinelli)، یکی از لوکیشن‌های فیلمبرداری «آقای ریپلی با استعداد» قرار دارد.

ویا ونتو

در دوران اوج «فلینی»، «خیابان ویا ونتو» (Via Veneto) که از «میدان باربرینی» (Piazza Barberini) تا «ویلا بورگزه» (Villa Borghese) امتداد دارد و چندین سکانس از اثر کلاسیک ساخت ۱۹۶۰ یعنی «زندگی شیرین» در آن فیلمبرداری شده است، قلب تپبنده‌ی شهر به هنگام شب بوده است.

در این فیلم پیاده‌روهای مقابل کافه‌ها بسیار پرزرق و برق هستند و بخش‌هایی از آن‌ها هنرمندانه تراشیده شده‌اند، ستاره‌های سینما و افراد روشن‌فکر در میان هم قدم می‌زنند و عکاسانی مانند «پاپاراتزو» (Paparazzo) (کلمه‌ی «پاپاراتزی» به معنای عکاسی که به دنبال گرفتن عکس از افراد مشهور است از نام این شخص الهام گرفته شده است.) در گوشه و کنار این خیابان کمین کرده‌اند و منتظر این افراد هستند تا پیدایشان شود و شاید حرکتی جالب انجام دهند.

امروزه بخش کمی از خاطرات آن دوره باقی مانده‌اند اما هنوز هم می‌توانید به «کافه‌ هری» (Harry) سری بزنید. در این‌جا عکس‌های فراوانی از هنرمندانی مانند «مارچلو ماسترویانی» و « جولیتا ماسینا» (Giulietta Masina همسر «فلینی» که در بسیاری از آثار برنده‌ی جایزه‌ی او شرکت کرده است) در قاب‌های طلایی یافت می‌شود.

درست در پشت «ویا ونتو»، «هتل ایدن» (Hotel Eden) قرار دارد که باید حتما از آن دیدن کنید. این‌جا همان هتلی است که «فلینی» کنفرانس‌های خبری و مصاحبه‌های خود را در بالکن آن برگزار می‌کرده است. این هتل سال گذشته به طور کامل مورد بازسازی قرار گرفت تا به شکوه و جلال سابق خود برگردانده شود. رستوران‌ها و کافه‌های پشت‌بام این هتل بهترین مناظر رم را برای شما به نمایش می‌گذارند و پاستای سرو شده در این مکان بی‌نظیر است. بدون شک شخص «فلینی» نیز با این مطلب موافق بوده است.

حمام کاراکالا

«حمام کاراکالا» (The Baths of Caracalla) در نزدیکی «سیرکوس ماکسیموس» ( Circus Maximus) قرار دارد. جایی که «فلینی» و کارگردان مشهور و برنده‌ی جایزه‌ی ایتالیایی یعنی «پائولو سورنتینو» (Paolo Sorrentino) با ۵۳ سال فاصله از یکدیگر به ساختن فیلم پرداختند.

این مکان را یک امپراطور رومی به نام «کاراکالا» ۲۱۶ سال قبل از میلاد مسیح ساخت و زمانی یک حمام عمومی با نقاشی‌های دیواری، موزائیک‌ها و مجسمه‌های تراشیده شده‌ی زیبا بود. باقی‌مانده‌های این حمام رومی که از برترین آثار متعلق به آن دوران است امروزه برای بازدید عموم در دسترس است و در طول ساعات گشایش می‌توانید به تماشای اجراهای اپرای فصلی این محل بپردازید.

چنترو استوریکو

«شهر قدیمی رم» (Centro Storico) در «رم» ترکیبی از چندین لوکیشن فیلم است و نمادین‌ترین مکان آن «فواره‌ی تروی» (Trevi Fountain) است که شخصیت «آنیتا اکبرگ» (Anita Ekberg) در فیلم «زندگی شیرین» به داخل آب آن می‌پرد. (یک توصیه‌ی حرفه‌ای: تا نیمه‌شب صبر کنید تا گردشگران از این محل متفرق شوند و سپس به بازدید آن بروید).

از اینجا می‌توانید به سمت «پانتئون» (Pantheon) بروید که از لوکیشن‌های فیلم «تعطیلات رمی» بوده است. «پالاتزو تاورنا» (Palazzo Taverna)، این بنای متعلق به قرن ۱۵ زیبای ایتالیایی نیز از دیگر مکان‌های فیلمبرداری دیدنی «رم» است. حیاط پوشیده از پیچک این بنا را می‌توانید در اثر برنده‌ی جایزه‌ی «سورنتینو» یعنی «زیبایی بزرگ» ببینید. این ساختمان در یک محل سکونت شخصی قرار دارد بنابراین بدون کمک راهنماهای گردشگری نمی‌توانید وارد این مکان شوید.

از بالکن‌های این ساختمان می‌توانید محل فیلمبرداری «دزد دوچرخه» را نیز ببینید که علاوه بر «چنترو استوریکو» در «ویا دل تریتونه» (Via del Tritone)، از خیابان‌های مهم نزدیک به «فواره‌ی تروی» نیز فیلمبرداری شده است.

پینیتو

نمی‌توان در مورد تاریخچه‌ی سینمای ایتالیا حرف زد و از پینیتو محله‌ای قدیمی و کارگرنشین در حاشیه‌ی مرکز شهر چیزی نگفت. «نوواقع‌گرایی» که پس از جنگ جهانی دوم تبدیل به یک جنبش در سینمای ایتالیا شد درباره‌ی نشان دادن خوبی‌ها و بدی‌ها و زشتی‌های چهره‌ی زندگی روزمره‌ی ساکنان متوسط شهر «رم» در «ایتالیا» بود. «پیر پائولو پازولینی» (Pier Paolo Pasolini) کارگردان مشهور ایتالیایی در پینیتو بزرگ شد و «آکاتونه» (Accattone) را در خیابان‌های این محل فیلمبرداری کرد.

اگرچه خیابان‌های اینجا هم‌چنان غرق در هنر هستند، محله در حال تغییر شکل و مدرن‌تر شدن است و به ویژه از زمانی که خط C مترو دسترسی به این محل را آسان‌تر کرده است، چهره‌ی قدیمی خود را روز به روز بیش‌تر از دست می‌دهد. اگر از اینجا گذر می‌کردید حتما سری به «کافه نچی دال ۱۹۲۴» (Necci dal 1924) بزنید و از نوشیدنی‌های آن لذت ببرید. «پازولینی» رفت‌وآمد زیادی در این کافه داشته است.

چینچیتا

بزرگ‌ترین استودیوی ایتالیا یعنی «استدیوی چینه‌ چیتا» (Cinecittà) که در سال ۱۹۳۷ و برای رقابت با هالیوود ساخته شد در جنوب شرقی شهر «رم» قرار دارد. (از مرکز شهر و با مترو حدود یک ساعت طول می‌کشد که به این محل برسید.) فیلم‌سازان فراوانی از جمله «فلینی» و تهیه‌کنندگان سریال مانند «اچ‌بی‌او رم» از این محل استفاده کرده‌اند.

بخشی از استودیو به عنوان نمایشگاهی دائمی با نام «چینچیتا شو آف» (Cinecittà Shows Off) فعالیت می‌کند و به کمک تورهای گردشگری می‌توانید از آن بازدید کنید. در نزدیکی آن می‌توانید «پاركو آكکودوتی» (Parco degli Acquedotti) را پیدا کنید که هم «فلینی» و هم «سورنتینو» در آن فیلمبرداری کرده اند. ( «فلینی» سکانس آغازین «زندگی شیرین» را در اینجا کارگردانی کرده است.)