کارهای رایگانی که می توان در دوبلین پایتخت ایرلند انجام داد

دوبلین، شهری مملو از جاذبه‌های دیدنی و البته با هزینه‌های نسبتا بالا است. خوشبختانه، این شهر گزینه‌های رایگانی هم در اختیار بازدیدکنندگان قرار می‌دهد. گزینه‌هایی که حتی بهتر می‌توانند عطش تاریخی و فرهنگی گردشگران را برطرف کنند. به لطف ورودی رایگان تمامی موزه‌های ملی، و حتی یک تور رایگان خانه‌ی رئیس‌جمهوری می‌توانید دوبلین را از نظر بگذرانید قبل از اینکه حتی کیف پولتان را دربیاورید.

موزه‌های ملی

تمامی موزه‌های دولتی در دوبلین، رایگان و درب آن‌ها به روی عموم باز است. می‌توانید به موزه‌ی ملی تاریخ طبیعی بروید که دوبلینی‌ها، به خاطر وفور جانوارن تاکسیدرمی‌شده که در ساختمان قدیمی نگه‌داری می‌شوند، آن را به «دد زو» (Dead Zoo) هم می‌شناسند. موزه‌ی ملی باستان‌شناسی نمایشگاهی از انسان‌های مومیایی یافت‌شده در گیلاب‌های سراسر ایرلند دارد. و موزه‌ی ملی هنرهای تزیینی نمایشگاهی با عنوان «چیزی که می‌پوشیدیم» دارد که لباس‌های ایرلندی را در ادوار مختلف به نمایش می‌گذارد. این موزه‌ها در روزهای دوشنبه و تعطیلات ملی، تعطیل هستند.

کتابخانه‌ی چستر بیتی

کتابخانه‌ی چستر بیتی که بیشتر از آن که یک کتابخانه باشد، یک موزه است، مجوعه‌ای از مصنوعات و آثار باستانی را که توسط «سر آلفرد چستر بیتی» (Sir Alfred Chester Beatty) به شهر دوبلین اهدا شده، نگهداری می‌کند. این کتابخانه همچنین نسخه‌های اصلی و مصوری از قرآن و کتاب مقدس را نگه می‌دارد و نمایشگاه هنر کتاب،‌ که به شما درباره‌ی شیوه‌ای که کتابت در فرهنگ‌های مختلف،‌ طی قرن‌ها کامل شد نگاهی جامع می‌دهد. حتما پله‌ها را تا باغچه‌ی روی پشت بام بالا بروید تا بتوانید شهر را از بالا ببینید.

گالری علوم

گالری علوم درست واقع در ورودی کالج ترینیتی ترکیبی از مباحث علمی و یک گالری هنری است. نمایشگاه‌های این گالری که توسط دانشجویان ارشد کالج ترینیتی اداره می‌شوند،‌ قصد دارند تا بازدیدکنندگان را به پرسش ترغیب کنند و آغازگر بحث‌هایی درباره‌ی اینکه چگونه نظریه‌های علمی با زندگی روزمره‌ی ما در ارتباط هستند،‌ باشند.

پارک‌ها

پارک‌های شهری آراسته‌ی دوبلین راه گریزی مسالمت‌آمیز در قلب شلوغی خیابان‌ها و پیاده‌روهای شهر فراهم می‌کنند. پرهیجان‌ترین آن‌ها، «سنت استیونز گرین» (St. Stephen’s Green) در بالای خیابان «گرفتن» (Grafton) است که در حوضچه‌ی واقع در آن می‌توانید خانواده‌ی قوها را تماشا کنید. برای تجربه‌ی بهترین پیکنیک، بهتر است در یک پنجشنبه،‌ هنگام ناهار، به میدان «مریون» (Merrion) و غرفه‌های غذاهای محلی آن، سر بزنید و برای تجربه‌ی سکوت و آرامش واقعی، از «آیوی گاردنز» (Iveagh Gardens) جایی که احتمالا تنها فرد غیر محلی خواهید بود،‌ بازدید کنید. پارک‌های شهر هنگام غروب بسته می‌شوند،‌ پس بهتر است حواستان به نواختن زنگ‌ها که به بازدیدکنندگان نسبت به بسته شدن دروازه‌های آهنی هشدار می‌دهند، باشد.

کالج ترینیتی

کالج ترینیتی در زمینی به مساحت چهل هکتار، در مرکز شهر دوبلین،‌ واقع است و از هر طرف با حصارهای فلزی بلند احاطه شده شده است. به‌محض ورود از طریق درب چوبی بزرگ، هیاهوهای شهر محو می‌شود. می‌توانید یک تور راهنمایی که هدایتش بر عهده‌ی دانشجویان تاریخ این کالج است، اختیار کنید، یا به‌راحتی راه خود را به‌سمت گالری هنری پردیس کالج کج کنید یا حتی یک مسابقه‌ی کریکت را در یک بعدازظهر یکشنبه تماشا کنید.

تور خانه‌ی رئیس‌جمهوری

می‌توانید در «آرس ان اوکتران» (Aras an Uachtarain)، اقامتگاه رئیس‌جمهوری ایرلند، گردش کنید. این بنا، در کنار بزرگ‌ترین فضای سبز دوبلین، فونیکس پارک، به‌عنوان کلبه‌ی محقرانه‌تر جنگلبان آنجا در سال ۱۷۵۱ ساخته شد. بعد از چندین مورد توسیع بنا و نوسازی، این ساختمان سفید عظیم، به کاخ سفید آمریکا شباهت پیدا کرده است. برای تهیه‌ی بلیط مجانی به «مرکز بازدیدکنندگان فونیکس پارک» مراجعه کنید. بلیط‌های رایگان نصیب کسانی خواهد شد که زودتر مراجعه کرده باشند.

گالری‌ها

علاوه بر موزه‌های ملی، دوبلین دست‌چینی از گالری‌ها را،‌ هم بزرگ و هم کوچک، در خود جای داده است. گالری «هیو لین» (Hugh Lane) جنب «گاردن آو ریممبرنس» (باغی برای بزرگ‌داشت درگذشتگان) که اتفاقا آن هم رایگان است، قرار دارد. این گالری تمام کارگاه هنری «لندن» فرانسیس بیکن (نقاش) را در خود جای داده است. «گالری آکادمی سلطنتی هیبرنیان» (Royal Hibernian Academy Gallery)، سالانه، هر تابستان، یک نمایشگاه دوماهه برگزار می‌کند که مملو از هنرمندان آماتور و تحسین‌شده است. گالری ملی ایرلند هم، همه‌روزه چندین نوبت تورهایی کوتاه برای معرفی مجموعه‌ی دائمی‌شان به بازدیدکنندگان برگزار می‌کند.

بازار مواد غذایی تمپل بار

میدان «میتینگ‌هوس» (Meetinghouse) در تمپل بار، شنبه‌ها، تبدیل به بازار کشاورزان با غرفه‌هایی پر از محصلات کشاورزی، پنیر، محصولات پخته، زیتون و حتی صدف، می‌شود. میدان میتینگ‌هوس، چترهای دائمی زیبایی هم بالای سر خود دارد، که آن را حتی در روزهای بارانی به مقصدی عالی تبدیل می‌کند.

شنیدن به آوازخوانان خیابانی

شاید بتوانید صحنه‌های خرید در خیابان «گرفتن» (که پر از فروشگاه‌های زنجیره‌ای‌ای است که در آمریکا پیدا می‌کنید) را نادیده بگیرید و از آن‌ها رد شوید، ولی آوازخوانان خیابانی دلیلی کافی هستند برای اینکه در این خیابان عریض (که مخصوص عابرین پیاده هم هست) آرام و آسوده‌خاطر قدم بزنید. نزدیک تعطیلات می‌توانید حتی «بونو» (خواننده‌ی مشهور ایرلندی) و «گلن هنزارد» (Glen Hansard) را هم در آنجا پیدا کنید.

درب‌های سبک گرجستانی

فرقی نمی‌کند کجای دوبلین باشید،‌ به هر حال خیلی از درهای زیبای سبک گرجستانی که مناسب کارت‌پستالند، دور نیستید. می‌توانید در خیابان «هنریتا» (Henrietta) در شمال شهر یا در میدان مریون در جنوب شهر، قدم بزنید و مسحور در رنگ درها و درکوبه‌های پر از جزئیات شوید. این سبک درها بازماندگانی از سال‌های ۱۷۰۰ هستند؛ زمانی که دوبلین بزرگ‌ترین و آبادترین شهر امپراتوری بریتانیا بعد از لندن بود و خانه‌های گرجی با آجرنماهای قرمز و سقف‌های گچ‌کاری‌شده‌ی زیبا ساخته می‌شدند. برای اینکه بتوانید بفهمید خانه‌های گرجی که در آن زمان که ساخته می‌شدند به چیزی شباهت داشتند، می‌توانید از «شماره ۲۹ – موزه‌خانه‌ی گرجی» بازدید کنید. (دارای هزینه‌ی ورودی)