سفری تاریخی به ایرلند: ۵ هزار سال در ۵ روز

شاید «جزیره‌ی زمردین» (Emerald Isle) مساحت کمی داشته باشد ولی تاریخ پرباری را در خود پنهان کرده است.

برای یک سفر شگفت‌انگیز پنج‌روزه به جاده بزنید تا در راه با مناظر بدیع و روستاها و شهرهای زیبا، از دوبلین تا واترفورد، در حالی که نظاره‌گر گورستان‌های دوران نوسنگی، صلیب‌های برافراشته، قلعه‎ها و کلیساها و در حال گذر از ۵۶۰ کیلومتر راه و ۵ هزاره از تاریخ هستید، روبه‌رو شوید.

روز اول | روز دوم | روز سوم | روز چهارم | روز پنجم

روز اول

دوبلین (Dublin)

سفر خود را با مروری اجمالی بر تاریخ ایرلند در موزه‌ی ملی ایرلند – باستان‌شناسی (تاسیس‌شده در ۱۸۷۷) در پایتخت آغاز کنید. تنها قسمتی از آثار برجسته‌اش شامل کامل‌ترین مجموعه از فلزکاری‌های سنتی قرون‌وسطایی در جهان و چهار جسد محفوظ مانده در گیلاب و متعلق به عصر آهن با ویژگی‌هایی سالم‌مانده نظیر ناخن‌ها است. دیگر نمایشگاه‌ها شامل ایرلند قرون‌وسطا و ایرلند دوران وایکینگ‌ها ارائه‌دهنده‌ی آثار باستانی یافت‌شده در «دوبلینز وود کوئی» (Dublin's Wood Quay) هستند.

برو نا بوین (Brú na Bóinne)

یکی از آثار میراث جهانی یونسکو متعلق به حدود ۳۲۰۰ قبل از میلاد، گورستان نوسنگی وسیع «برو نا بوین»، واقع در ۵۰ کیلومتری شمال دوبلین است که هزار سال از «استون هنج» (Stonehenge) و شش قرن از اهرام بزرگ مصر قدیمی‌تر است. در کشتزارهای حاصل‌خیز پوشیده از سنگ قبرهای ایستاده، گورستان دربردارنده‌ی سه مقبره‌ی اصلی است: «نیوگرنج» (Newgrange)،‌ مقبره‌ای محصور با کوارتز سفید و سرپوشیده از چمن که قطرش ۸۰ متر و ارتفاع آن ۱۳ متر است؛ نوث (Knowth)، مقبره‌ای با سنگ‌نگاره‌های فوق‌العاده؛ «دوث» (Dowth)،‌ که گوسفندان در نزدیکی‌اش به چرا برده می‌شوند.

کمتر از ده کیلومتر به‌سمت غرب،‌ در شهر قرن هجدهمی «اسلین» (Slane)،‌ مسافرخانه‌ی «کانیگم آرمز» (Conyngham Arms) توقفگاه شبانه‌ی جذابی برایتان خواهد بود.

روز دوم

تپه‌ی اسلین (Hill of Slane)

تپه‌ی اسلین جایی است که گفته می‌شود «سنت پاتریک» (St Patrick) آتش عید پاک را در سال ۴۳۳ در سرپیچی از دستور پادشاه ایرلند روشن کرد. سپس پاتریک با چیدن یک برگ شبدر ایرلندی،‌ با مثال، تثلیث مقدس را (جمع پدر، پسر و روح القدس در یک وجود) به او توضیح داد و شعله‌ی مسیحیت را در ایرلند برافروخت.

تپه‌ی تارا (Hill of Tara)

تپه‌ی تارا در ۲۴ کیلومتری جنوب اسلین، زمانی خانه‌ی کاهنان ایرلند قدیم،‌ بوده است. این مکان مقدس دانسته شده، با گورتپه‎های ماقبل تاریخی و مقبره‌ای مربوط به عصر حجر که قدمتش به ۵۰۰۰ سال قبل برمی‌گردد، یکی از مهم‌ترین‌ها در اروپا و مکانی مملو از تاریخ و فولکلور ایرلندی است. بازدید از زمین‌ها در این مکان رایگان است.

گلندلا (Glendalough)

نام ایرلندی «گلندلا»،‌ Gleann dá Loch، به معنی «دره‌ی دو دریاچه» است و هر دو دریاچه و همچنین چشم‌انداز طبیعی «کوه‌های ویکلو» (Wicklow Mountains) و نهان‌گاه عتیقه‌جات مذهبی، که در ۱۰۰ کیلومتری جنوب تارا واقعند،‌ مکان‌هایی شگفت‌آورند. در سال ۴۹۸، «سنت کوین» (St Kevin) در محل یک مقبره‌ی متعلق به عصر برنز مستقر شد و بعدها صومعه‌ای در آنجا تاسیس شد که تا قرن هفدهم پابرجا بود. «مرکز بازدیدکنندگان گلندلا» معدنی از اطلاعات است. در نزدیکی آنجا،‌ «هتل گلندلا» استراحتگاه مناسبی خواهد بود.

روز سوم

مون

در میان سنگ‌ویرانه‌های ۵۰ کیلومتری غرب گلندلا،‌ می‌توانید برای دیدن «صلیب برافراشته‌ی مون» (Moone High Cross)،‌ توقف کنید. قدمت این صلیب برافراشته به قرن هشتم یا نهم بازمی‌گردد و به خاطر حکاکی‌های پیچیده و ظریفش از صحنه‌های کتاب مقدس،‌ مشهور است.

برونز هیل دلمن (Browne's Hill Dolmen)

برونز هیل دولمن، با وزن بیش از ۱۰۰ تن، بزرگ‌ترین سنگ سرطاق اروپا و سنگ یادبود گرانیتی ۵۰۰۰ ساله‌ای است که در حدود ۲۰ کیلومتری جنوب «مون» قرار دارد و یکی از خیره‌کننده‌ترین آثار ماقبل تاریخ ایرلند محسوب می‌شود.

انیسکورتی (Enniscorthy)

یکی از فصل‌های محوری تاریخ ایرلند در «تپه‌ی ونگار» (Vinegar Hill)، واقع در ۵۳ کیلومتری جنوب برونز هیل، در طول شورش ۱۷۹۸ علیه حکومت بریتانیا، رقم خورد. در نزدیکی آنجا، مرکز ملی شورش ۱۷۹۸، نمایش‌های مهیجی اجرا می‌کند. شورشیان از قلعه‌ی نرماندی انیسکورتی به‌عنوان زندان استفاده می‌کردند. امروزه این مکان یک موزه با مناظر عالی در پشت بام است.

 وکسفورد (Wexford)

شهر وکسفورد، واقع در ۲۲ کیلومتری جنوب انیسکورتی، از جانب وایکینگ‌ ها که به نظر می‌رسد حوالی سال ۸۵۰ در آنجا لنگر انداخته بودند «ویسفیورد» (Waesfjord)، به‌معنای بندرگاه به‌گل‌نشسته، خوانده می‌شد.

آثار به جا‌ مانده از دژ بنا شده توسط نرماندی‌ها که در سال ۱۱۶۹ آن را تصرف کردند در زمین‌های موزه‌ی فضای باز «پارک میراث ملی ایرلند»، هنوز دیده می‌شود.

جهت استراحت، هتل «وایتس آو وکسفورد» (Whites of Wexford) مرکزی اتاق‌ها و رستوران‌های شیک و زیبایی دارد.

روز چهارم

صومعه‌ی جرپوینت (Jerpoint Abbey)

حکاکی‌های روی سنگ مربوط به قرون‌وسطا اثری ممتاز از ویرانه‌های سیسترسی‌ صومعه‌ی جرپوینت (تاسیس شده در قرن دوازدهم) در حوالی ۶۰ کیلومتری شمال غرب وکسفورد و در محیطی روستایی است.

کیلکنی (Kilkenny)

کیلنکی، در رودخانه‌ی در جریان «نور» (Nore) با شبکه‌ای از انشعابات باریک، با فاصله‌ای کم در ۲۰ کیلومتری شمال صومعه‌ی جرپوینت واقع است و یک مدعی جدی برای تماشایی‌ترین شهر ایرلند است. مسیر «مدیوال مایل»اش از قلعه‌ی قرن دوازدهمی «کیلکنی» تا کلیسای مهم «سنت کانس» (St Canice) کشیده شده است. این کلیسا اکنون بر محل صومعه‌‌ای که سنت کانس،‌ قدیس حامی کیلکنی،‌ در قرن ششم تاسیس کرد، قرار دارد. امروزه آنجا یکی از مراکز خلاقیت است که آثارش در «گالری صنایع ملی» (National Craft Gallery) به نمایش در می‌آیند.

غار دانمور (Dunmore Cave)

«غار دانمور» که پوشیده از استالاگمیت‌ها و استالاکتیت‌های پرزرق‌وبرق است، در ۱۰ کیلومتری شمال کیلنکی قرار دارد. در سال ۹۲۸ وایکینگ‌ها ۱۰۰۰ نفر را در نزدیکی دژهای حلقوی قتل عام کردند و بازماندگان به این غار پناه آوردند تا آنکه وایکینگ‌ها آن‌ها را با دود بیرون کردند. حفاری‌های انجام‌شده در سال ۱۹۷۳ موجب کشف بقایای اجساد آن‌ها همراه با سکه‌های وایکینگی شد.

در «کشل» (Cashel) واقع در ۶۰ کیلومتری جنوب غرب، «هتل بیلیس» (Baileys Hotel) با گزینه‌های اقامتی جذاب شامل بوتیک،‌ در انتظار شما است.

روز پنجم

راک آو کشل (Rock of Cashel)

«راک آو کشل» مجموعه‌ای خارق‌العاده از استحکامات قدیمی‌ای است که با دیوارهایی از ملاط آهک محصور شده است و مسند قدرتی است برای پادشاهان و روحانیونی که بر آن منطقه به‌مدت بیش از ۱۰۰۰ سال حکومت می‌کرده‌اند. از طریق تالار قرن پانزدهمی ویکارز کورال (Vicars Choral) که وارد شوید،‌ می‌توانید از کلیسایی قرن سیزدهمی که هم‌سرایان در آن آواز می‌خوانده‌اند، دیدن کنید و همچنین برج مدور حدودا قرن یازدهمی یا «کورمکس چپل» (Cormac's Chapel)، اولین کلیسای کوچک رومیان در ایرلند را که در سال ۱۱۲۷ بنا شد، از دست ندهید.

کِر (Cahir)

«قلعه‌ی کر» بناشده در سال ۱۱۴۲ و واقع در ۲۰ کیلومتری جنوب کشل،‌ با داشتن یک خندق، برج‌ها و سیاه‌چال‌ها،‌ یکی از بزرگ‌ترین‌ها در ایرلند است. چند قرن بعدتر در سال ۱۸۱۰ در کر،‌ بنای رومانتیک «سوئیس کاتج» (Swiss Cottage) با سقفی کاه‌گلی در میان باغ‌های گل و به سبک زیبای «دوره‌ی ریجنسی» (Regency)،‌ بنا شد.

واترفورد (Waterford)

قدیمی‌ترین شهر ایرلند، واترفورد،‌ که به‌عنوان بندرگاه وایکینگ‌ها در سال ۹۱۴ تاسیس شد،‌ آخرین توقفگاه در این سفر سراسر تاریخی است. «وایکینگ تراینگل» (Viking Triangle) این شهر سه موزه‌ی جذاب را در خود جای داده است: موزه‌ی قرون‌وسطا؛ عمارت گرجستانی که موزه‌ی «بیشاپس پلس» (Bishop's Palace) را در خود دارد و تاریخ واترفورد را از سال ۱۷۰۰ تا ۱۹۷۰ پوشش می‌دهد و «رجینالدز تاور» (Reginald's Tower)، قدیمی‌ترین بنای کامل ایرلند که در قرن سیزدهم ساخته شد و همراه با نمایشگاه وایکینگ‌ها است.