بهسازی سازه های نمادین جهان، از برج ایفل تا خانه اپرای سیدنی (بخش اول)


امروزه بهرهوری انرژی در ساختمانها به مسئله مهم دولتها تبدیل شده به طوری که سازههای نمادینی نظیر فنوی پارک، برج ایفل، امپایر استیت و... بهسازی شدهاند که باعث صرفهجویی انرژی و اقتصادی شده است.
مقالههای مرتبط
سازههای نمادین جهان به شهرت زیادی رسیدهاند، زیرا معماری آنها از آزمون زمان سربلند بیرون آمده است. اما چه تکنولوژی در زیر این نماهای پایدار قرار دارد؟
طراحی و مهندسی به سرعت در حال پیشرفت است و بسیاری از سازههای شهری و تقریبا نیمی از فضاهای اداری شهر نیویورک قبل از سال ۱۹۴۵ ساخته شدهاند، یعنی در بازه زمانی که مفهوم پایداری، تغییر آب و هوا و بازیافت وجود نداشت که در نتیجه به اتلاف انرژی و عدم بهرهوری در این سازهها انجامید. به همین دلیل بهسازی ساختمانها شروع شد و پنجرههای جدید، روشنایی، تجهیزات لولهکشی، سیستمهای گرمایشی و سرمایشی ساختمانهای قدیمی بهروز شدند که باعث صرفهجویی هزینهها برای مالک و اپراتور و در عین حال حفظ انرژی شد.این ساختمانها، ۷۳ درصد برق ایالات متحده را مصرف کرده و غیرمستقیم، ۳۸ درصد دیاکسید کربن را تولید میکنند که این میزان بیشتر از صنایع یا حمل و نقل است. برای مقابله با تغییرات آب و هوا، شهرها باید سازههای کارآمدتری داشته باشند. در ادامه با ما همراه باشید تا با بهسازی برخی از سازههای نمادین جهان آشنا شوید.
امپایر استیت
امپایر استیت (Empire State) در سال ۲۰۱۲ از چراغهای جدید LED خود رونمایی کرد و توجه افراد زیادی در نیویورک را به خود جلب نمود. تعداد رنگ چراغها از ۹ رنگ به شهرفرنگی از میلیونها رنگ تغییر کرده و در عین حال میزان برق آن به یک چهارم کاهش یافت. نمایش نور در شب باعث جلب توجه جمعیت زیادی شد، اما تغییرات اساسیتری در شرف وقوع بود. به هر حال با بهسازی یک آسمانخراش قدیمی، به آن زندگی تازهای دادند.
مالکان این سازه مجبور بودند به شکایات پیدرپی ۳۰ هزار کارگر مستاجر رسیدگی کنند. در فصل تابستان، فضای داخلی سازه به حدی داغ میشد که حتی سیستم تهویه هوا هم نمیتوانست هوا را به اندازه کافی خنک کند. راهکار متداول معمولا استفاده از کولرهای قویتر بود که بیش از ۱۲ میلیون دلار هزینه برمیداشت. به همین دلیل مدیریت تصمیم گرفت روی مرمت و بهسازی ساختمان سرمایهگذاری کند تا مصرف انرژی را کاهش داده و به سود بیشتری برسند.
پس از آنکه گروهی از کارشناسان ساختمان را بررسی کردند، بیش از ۶۰ ایده مطرح شد که با استفاده از مدلسازی کامپیوتری، ۸ ایده به عنوان کاربردیترین و با ارزشترین ایدهها انتخاب شد. بهسازی ساختمان عبارت بود از ارتقای سیستم سرمایشی و گرمایشی، روشناییها که به صورت خودکار در طول روز خاموش میشدند و موانع سادهای که مانع از هدر رفتن گرمای رادیاتور از طریق دیوارها میشد.
۶۵۰۰ پنجره دوجداره این سازه اساسا بیفایده بودند؛ اما آنها را تعویض نکردند، بلکه این پنجرهها را برداشتند و در خود محل نوسازی کرده و بعد از چند ساعت مجددا نصب کردند. یک فیلم پر از گاز به عنوان عایق پنل به این پنجرهها اضافه شد و اکنون این پنجرهها باعث کاهش گرمای تابستان و سرمای زمستان به نصف شدهاند.
بهسازی بازدهی انرژی در سال ۲۰۱۳ با هزینه ۱۳ میلیون دلار به اتمام رسید که میزان مصرف انرژی را تقریبا ۴۰ درصد کاهش داده و باعث صرفهجویی ۴ میلیون دلار در سال شده است. انتظار میرود طی ۱۵ سال آینده، ۱۰۵ میلیون کیلوگرم از تولید دی اکسید کربن هوا کاسته شود.
کارا کارمایکل (Cara Carmichael) از موسسه راکی مونتین، سازمانی که در این پروژه مشارکت داشته است، عنوان میکند:
امیدواریم مردم به مسئله مالی که در پس این بازسازیها بوده، پی ببرند. این روش، یک راهگشای بزرگ در صنعت بوده است.
فنوی پارک
شاخصه مهم فنوی پارک (Fenway Park) در شهر بوستون، دیوار هیولای سبز آن است که در ضلع چپ زمین، قد برافراشته است. اینجا که قدیمیترین استادیوم لیگ اصلی بیسبال محسوب میشود، در روز افتتاحیه در سال ۲۰۱۵، بخش غیرمنتظرهای از این میدان سبز را به طرفداران بیسبال معرفی کرد که یک مزرعه روفتاپ به ابعاد ۴۶۴ هزار مترمربع بود. فنوی فارمز (Fenway Farms)، اسم پروژه کشاورزی است که به پرورش حدود ۲۷۲۱ هزار کیلوگرم مواد غذایی ارگانیک در این محل پرداخته و برخی از محصولات این مزرعه به رستوران باکلاس فنوی که در ۹۰ متری مزرعه قرار دارد و غرفههای فروش غذا فرستاده میشود. چغندر، کلم، بادمجان، بروکلی و توت فرنگی از جمله محصولات این مزرعه در سال ۲۰۱۷ بودهاند. با اینکه شاید در استادیومهای بیسبال مرسوم نباشد، اما دلمه کلم در کنار هات داگ و سیب زمینی سرخ کرده به فروش میرسد.
این مزرعه بخشی از تلاشهای گستردهتر رکس ساکس برای مسئله پایداری بود که با همکاری شورای دفاع از منابع طبیعی در سال ۲۰۰۷ کلید خورد. یکسال بعد، فنوی اولین استادیوم لیگ اصلی بیسبال بود که اقدام به نصب پنلهای خورشیدی کرد، این سرمایهگذاری باعث کاهش ۳۷ درصدی مصرف گازهای طبیعی شد که برای گرم کردن آب به کار میرفت. گرین تیم (Green Team)، برنامه دیگری بود که افراد داوطلبی را در فواصل بازی برای جمعآوری مواد بازیافتی به غرفهها میفرستاد و به این ترتیب حدود ۴۰۰ هزار کیلوگرم زباله از میان زبالههای دیگر جدا شد.
مزرعه فنوی برای موسسه رد ساکس، نقش یک هوم ران (اصطلاحی در بیسبال) را دارد. جسی بنهازل (Jessie Banhazl)، مدیرعامل پرورشدهندگان شهر سبز است که این مزرعه و بخشهای مورد نظر بلا استفاده شهری را مدیریت میکند، وی معتقد است:
وقتی در شهر بزرگ میشوید، از مزرعه سنتی فاصله زیادی پیدا میکنید. اما اگر مزرعهای را بخشی از یک استادیوم بیسبال کنید، فاصلهتان با یک مزرعه واقعی کمتر میشود. به مردم یاد میدهید که چطور مواد غذایی را پرورش دهند، بنابراین همه آنها میتوانند سبزیجات تازه را در بالکن یا حیاط خانه خود بکارند.
مورد پارک فنوی به جریانهای بزرگی منتهی شده است. امروزه، اتحاد ورزشهای سبز (Green Sports Alliance) به متخصصان ورزشی و تیمهای دانشگاهی کمک کرده تا در امور پایداری بیشتری مشارکت داشته باشند. در حال حاضر ۱۶ لیگ مختلف و ۱۹۳ تیم به عنوان اعضای آن هستند.
برج ایفل
سال گذشته، در شبی که توافقنامه پاریس درباره تغییرات آب و هوا اجرا شد، چراغهایی که برج ایفل را رو روشن میکنند به افتخار این مناسبت، به رنگ سبز درآمدند. اما این سازه، عملکردی فراتر از اطلاعرسانی دارد و از آنجا که نماد تخصص مهندسی است، با هزینه ۳۷ میلیون دلار به عنوان بخشی از یک برنامه ۴ ساله در سال ۲۰۱۵ بهسازی شد. هدف پاریس، کاهش مصرف انرژی و تولید کربن تا ۲۵ درصد تا سال ۲۰۲۰ بوده است.
در فاز اول، ۳ سالن در ارتفاع ۵۷ متری شامل یک رستوران، اتاق کنفرانس و مغازه بازسازی یا نوسازی شدند. بیش از ۹ مترمربع پنل خورشیدی روی سقف این سالنها نصب شد و انرژی کافی برای گرم کردن نیمی از آب داغ مورد استفاده را تامین میکرد. جمعکنندههای جدید آب باران، به شکل قیفهایی بودند که آب باران را به سرویس بهداشتی منتقل میکرد و باعث صرفهجویی در آب و کاهش میزان کار پمپها شد. چراغهای LED، میزان مصرف برق را کاملا پایین آورده و افزایش خاصیت صیقلی شیشههای جداکننده باعث کاهش جذب گرمای خورشید تا ۲۵ درصد شد.
بیشترین میزان صرفهجویی در انرژی به دو توربین ۵ متری تعلق دارد که در میان شبکه آهن ورزیده روی رستوران طبقه دوم، از نظرها مخفی شده و باد را به انرژی تبدیل میکند. این توربینها در ارتفاع ۱۲۲ متری قرار دارند و بیشترین میزان باد را دریافت کرده و محورهای عمودی این آسیاب بادی، بدون توجه به مسیر باد، میچرخند. این توربینها در طول سال، ۱۰ هزار کیلو وات ساعت انرژی تولید میکنند که اصلا نیاز کلی برق این برج را تامین نمیکند، اما انرژی بهینه برای طبقه اول را تولید میکند.
دیدگاه