با گوی های شیشه ای ماهیگیرهای ژاپنی بیشتر آشنا شوید

همه‌ساله در شهر لینکولن، در غرب آمریکا، یک مسابقه برگزار می‌شود؛ در این مسابقه، ۳۰۰۰ گوی شیشه‌ای در جای جای سواحل عمومی شهر مخفی می‌شوند و هرکسی که گوی بیشتری پیدا کند، برنده است. این گوی‌های توخالی، به‌اندازه‌ی یک توپ بسکتبال هستند و رنگ‌های مختلفی دارند.

مسابقات Finders Keepers به یک رویداد سنتی در بیست سال اخیر آمریکا تبدیل شده، ولی قبل از اینکه چنین مسابقاتی در آمریکا برگزار شود و مردم با این گوی‌های شیشه‌ای آشنایی پیدا کنند، اشخاصی بیایند و آن‌ها را در سواحل مخفی کنند تا بقیه به‌دنبال‌شان بگردند، این گوی‌ها به‌صورت طبیعی در دریاها موجود بودند و طوفان‌ها و امواج آب، آن‌ها را به‌ سواحل می‌آوردند و از همان زمان‌ها هم به‌عنوان جوایز و لوازم تزئینی، مورد استفاده قرار می‌گرفت. این گوی‌ها، به «شناورهای ماهیگیری شیشه‌ای» معروف هستند و در سراسر جهان (مخصوصا در ژاپن و نروژ) برای ماهیگیری از آن استفاده می‌شود.

در ماهی‌گیری‌های بزرگ و تجاری، دسته‌های بزرگی از تورهای ماهی‌گیری روی آب‌ها و در مساحت‌های بسیار وسیع، پهن می‌شوند و این گوی‌های توخالی که با هوا پر شده‌اند، به تورها کمک می‌کنند تا خودشان را روی آب حفظ کنند. این گوی‌ها در گذشته از موادی مثل چوب یا پلاستیک ساخته می‌شد و حالا آن‌ها را با شیشه می‌سازند.

گوی‌های شناور شیشه‌ای در ابتدا، در سال ۱۸۴۲ توسط یک کمپانی شیشه‌سازی نروژی ساخته شد. کمپانی شیشه‌بری Hadeland Glassverk که با ایده‌ی یک تاجر نروژی یعنی کریستوف فِی (Christopher Faye) تاسیس شده بود، در ابتدا این گوی‌ها را با چوب و چوب‌پنبه می‌ساخت که آب می‌توانست داخل‌شان نفوذ کند و به‌راحتی کارایی خود را از دست می‌داد و حتی مقاومتش در برابر ضربات وارده از امواج دریا هم کم بود. گوی‌های شیشه‌ای اما مقاومت خوبی در برابر این موارد داشتند؛ وزن کمی که دارند و آن‌ها را می‌تواند برای همیشه روی آب نگه دارد!

گوی‌های شناور بعدها به یک استاندارد در صنعت ماهیگیری اروپا تبدیل شدند. در حدود سال‌های ۱۹۱۰، تولید این گوی‌های شیشه‌ای در کشور ژاپن شروع شد؛ ژاپنی‌ها تا سال ۱۹۷۰ از گوی‌های شیشه‌ای استفاده کردند تا و سپس، از آلومینیوم و پلاستیک در ساخت آن‌ها استفاده کردند و شیشه را کنار گذاشتند. ژآپنی‌ها به‌مدت ۶۰ سال از این گوی‌های پلاستیکی و آلومینیومی استفاده کردند تا اینکه در نهایت، این گوی‌ها هم ناکارآمد ظاهر شدند و تعداد بسیار زیادی از آن‌ها براثر شکستگی و ضربه‌خوردگی، در آب غرق شدند. از آنجایی که صنعت ماهیگیری در ژاپن از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است، این گوی‌ها در آب‌های ژاپن به دفعات استفاده شدند و تعداد زیادی از آن‌ها در آب غرق شد؛ این گوی‌هایی هم که امروزه در آب‌ها کشورهای دنیا ظاهر می‌شود، به گوی‌های برمی‌گردد که در آب‌های ژاپن در آب فرورفت.

این گوی‌های شیشه‌ای که در آب‌ها سرگردان هستند، در یک چرخه گرفتار شده‌اند؛ ابتدا در دریای غرب آمریکا شسته می‌شوند، سپس به کانادا می‌روند و در پایان، آن‌ها را در تایوان و سواحل Micronesia و Polynesia پیدا می‌کنند. این گوی‌ها حتی در صخره‌های مرجانی جزیره‌های اقانوس آرام، جزیره‌های حوزه‌ی کارائیب و اروپا هم دیده شده‌اند.

در اکثر این گوی‌ها رگه‌های سبز رنگ دیده می‌شود، چرا که از بطری‌های بازیافت شده ساخته شده‌اند. در میان این گوی‌ها، یک‌سری گوی کم‌یاب هم یافت می‌شود که از لعل مات ساخته شده‌اند. در برخی از این حباب‌ها عنصر منگنز هم یافت می‌شود و عنصر مذکور، در روشنایی حباب موثر خواهد بود. حباب‌های جدیدی که خیرا برای هدیه دادن، استفاده تزئینی یا موارد اینچنینی ساخته می‌شود، رنگ‌های قرمز، سبز نئونی، آبی کوبالتی، زرد فسفری و بیشتر یافت می‌شود.

در حباب‌های تزئینی که ذکر شد، چراغ‌های کوچکی هم تعبیه می‌شود که روشن کردن‌شان حالت جذابی به خود حباب‌ها و محیط اطراف‌شان می‌دهد. در کنار نورهای مختلف، طرح‌های ژاپنی گوناگونی هم روی این چراغ‌ها نصب کرده‌اند که ظاهر به‌خصوصی به‌ آن‌ها داده است. این حباب‌های تزئینی در سایزهای مختلف از دو تا بیست اینچ در بازار موجود هستند و حتی شکل ظاهری‌شان هم قابل تعویض و انتخاب است.