جزایز ناشناخته زمین، پیدا و پنهان ده جزیره گمشده! (قسمت سوم)

عماد جعفری
عماد جعفری دوشنبه، ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۶ ساعت ۰۸:۰۰
جزایز ناشناخته زمین، پیدا و پنهان ده جزیره گمشده! (قسمت سوم)

جزایر گمشده و سرزمین‌های ناشناخته در پهنه اقیانوس‌ها، علاوه بر مناظر طبیعی و زیبایی‌های بکر شماری از اسرار روزگاران دور زمین را در خود پنهان کرده‌اند. با جزایر اسرار آمیز آشنا می‌شویم. با کجارو همراه باشید.

جزایر ناشناخته و گمشده زمین، علاوه بر مناظر دیدنی و طبیعت بکر، اسرار جالبی را نیز در سرگذشت خود روایت می‌کنند. برخی از این جزایر، به تازگی به سر از آب بیرون آورده و بعضی دیگر را گرمایش زمین و افزایش سطح آب به ژرفای اقیانوس فرستاده است. جزایر اقیانوسی زمین، بهترین چشم‌اندازهای طبیعی، بکرترین دیدنی‌ها و بخشی از اسرار ناشناخته زمین را در خود جای داده‌اند. در این مقاله اما، با ده جزیره ناشناخته آشنا می‌شویم که گاه و بیگاه، به سطح زمین آمده و یا از چشم انداز بشر محو می‌شوند. با کجارو همراه باشید.

۳ . جزیره ماوریسیا (Mauritia) ، محو شده در عصر دایناسورها

 شبه جزیره لو مورن برابانت (Le Morne Brabant)

شرح تصویر: چشم‌اندازی از شبه جزیره لو مورن برابانت (Le Morne Brabant) در نوک جزیره موریس که پر است از غارهای سنگی یکپارچه شده در کنار هم.

ماوریسیا در جایی قرار داشت که امروزه از آن به عنوان اقیانوس هند (Indian Ocean) یاد می‌شود. جزیره‌ای که هیچ‌کس رنگ آن را هم ندید. برهان هم محو شدن آن در دوره‌ای بود که هنوز دایناسورها روی زمین حضور داشتند و خبری از حضور آدمی نبود. پس از کجا می‌توان فهمید که چه شکل و شمایلی داشته؟ داستان وجود جزیره ماوریسیا از جایی آغاز می‌شود که نام رودینیا (Rodinia)، ابر قاره‌ای باستانی که زمانی تمامی سرزمین‌های خشک روی کره زمین را شامل می‌شد به سر زبان‌ها افتاد. در حدود هفتصد و پنجاه میلیون سال پیش، رودینیا شروع به قطعه قطعه شدن کرد و یکی از بخش‌هایی که از آن جدا شد، جزیره ماوریسیا بود. ابعاد آن زمان ماوریسیا در حدود یک‌چهارم اندازه جزیره ماداگاسکار امروزی است.

 شبه جزیره لو مورن برابانت (Le Morne Brabant)

ماوریسیا برای سال‌های دراز عمر کرد اما هشتاد و پنج میلیون سال پیش، همراه با تغییر مکان خشکی‌های زمین، این قاره کوچک شروع به متلاشی شدن کرد. تا اینکه سرانجام در اقیانوس غرق و ناپدید گشت. اما چه بسا تکه‌هایی از جزیره ماوریسیا بر روی سطح اقیانوس هند به‌جامانده است. تا جایی که ممکن است برخی از قسمت‌های این جزیره گم شده در ژرفای زمین، در حدود ۱۰ کیلومتری زیر آنچه امروز جایگاه جزیره موریس شناخته می‌شود قرار داشته باشد. این جزیره آتش‌فشانی که خیلی کوچک‌تر از خود ماوریسیا است، یک‌بار در حدود نه  میلیون سال پیش سر از آب بیرون آورد. در سال ۲۰۱۳ زمانی که دانشمندان شن‌های سواحل این جزیره را بررسی کردند، کاشف به عمل آمد که این شن‌ها حاوی مواد معدنی‌ای هستند که مربوط به سال‌های خیلی دور و زمانی که جزیره هنوز پوسته‌ای از یک قاره بوده باز می‌گردد. این دستاورد انگیزه‌ای شد تا آن‌ها باور کنند که جزیره ماوریسیا زمانی وجود داشته است.

بیشتر از جزیره‌های اقیانوسی:

۲ . جزیره سارا اَن (Sarah Anne Island) ، از محو تا ثبت اشتباه شدن

ساحل جزیره کریسمس (Christmas Island)

شرح تصویر: جزیره سارا اَن آنسان که پیداست در نزدیکی ساحل جزیره کریسمس (Christmas Island) (همان‌طور که در تصویر می‌بینید) قرار داشته، اما روشن شد که شاهدان این جزیره مختصات جغرافیایی آن را اشتباه نوشته‌اند.

در سال ۱۸۵۸ هنگامی که خدمه یک کشتی به نمایندگی از شرکت بزرگ نیویورک گوآنو (New York Guano) در آب‌های اقیانوس آرام در پی جست‌وجوی منبع و منشاء هایی از کود مرغی پرندگان دریایی بودند (البته باور اینکه زمانی چنین تشکیلاتی وجود داشت کمی خنده‌دار است)، جزیره‌ای را کشف کردند. آن‌ها نام این جزیره را سارا اَن گذاشتند و مالکیت آن را از آن شرکت خود دانستند. این افراد عرض جغرافیایی ۴ شمالی و طول جغرافیایی ۱۵۴٫۲۲ غربی را برای مختصات محل قرارگیری این جزیره ثبت کردند. در نقشه‌های دریانوردان هم این جزیره اندکی متمایل به شمال شرق جزیره کریسمس قرار داشت، اما ۱۵ سال بعد زیردریایی یو اس‌ اس پورتسموث (USS Portsmouth) تلاش کرد تا جزیره سارا اَن را در همان مختصات جغرافیایی پیدا کند اما اصلاً موفق نشد. با این وجود مقاماتی که وظیفه طراحی نقشه‌های ایالات متحده را بر عهده داشتند نخواستند تا نبود این جزیره را بپذیرند.

ساحل جزیره کریسمس (Christmas Island)

تمامی اتفاقات بالا تا تاریخ ۱۹۳۷ بی‌اهمیت ماند، تا اینکه در این سال ستاره شناسان خود را برای مشاهده یک پدیده گرفتگی آماده می‌کردند. این پدیده گرفتگی قرار بود حدود ۷ دقیقه به طول بیانجامد و دانشمندان دریافتند که تنها سرزمین خشک روی اقیانوس آرام که آن زمان می‌توانست برترین و مناسب‌ترین نقطه برای نظاره آن باشد همین جزیره سارا اَن بود.

ساحل جزیره کریسمس (Christmas Island)

همین شد که نقشه‌سازان دولتی یک‌بار دیگر به سراغ بررسی نقشه‌های خود رفتند. نتیجه‌گیری که به عمل آمد این شد که در این میان یک نفر در تعیین مختصات جغرافیایی این جزیره دچار اندکی اشتباه شده است. عرض جغرافیایی می‌بایست ۴ جنوبی ثبت می‌شد که همخوانی درستی با مختصات جغرافیایی جزیره این دیپِن دِنس (Independence Island) (یا جزیره مالدِن)، که یکی دیگر از سرزمین‌های بزرگ نزدیک به جزیره کریسمس است داشت. برای همین جزیره سارا اَن تنها جزیره‌ای است که بر اثر یک اشتباه محاسباتی برای همیشه ناپدید شد.

هاوایی، جزیره زیبای آمریکا:

۱ . جزیره کِین (Kane) ، شبه‌جزیره‌ای که روزگاری جزیره بود

اولودِنیز (Oludeniz) دهکده و گردشگاه ساحلی

شرح تصویر: اولودِنیز (Oludeniz) دهکده و گردشگاه ساحلی کوچکی در جنوب غرب کشور ترکیه است و پیوندگاه دریای اژه (Aegean) و آب‌های مدیترانه‌ای است. جزایر گاریپ (Garip Islands) هم در دریای اژه قرار گرفته‌اند اما تهی از سکنه هستند.

جزایر گاریپ، یک جفت جزیره کوچک هستند که در دریای اژه و فاصله چند صد متری خط ساحلی کشور ترکیه آرام گرفته‌اند و اصلاً به نظر نمی‌رسد که موضوع جالب‌توجهی در موردشان وجود داشته باشد. اما خیلی پیش‌تر در سال ۴۰۶ پیش از میلاد مسیح، زمانی که این دو با نام جزایر آرجینوسا (Arginusae Islands) شناخته می‌شدند، در نزدیکی منطقه‌ای قرار داشتند که بسیار با ارزش بود. علت هم این است که اینجا نقطه نبرد دریایی میان شهرهای آتن و اِسپارتا بود که به جنگ پلوپونز (Peloponnesian) مشهور شد.

اولودِنیز (Oludeniz) دهکده و گردشگاه ساحلی

نکته شگرف داستان این است که بر پایه منابع مکتوب باستان در حقیقت به جای دو جزیره، سه جزیره آرجینوسا در این منطقه وجود داشته است. آنسان که پیداست سومین جزیره محل قرار گرفتن شهر بندری و باستانی کِین بوده. برای سال‌های طولانی اهل دانش بر اثر این دوگانگی دچار سردرگمی می‌شدند، چرا که حالا این منطقه به یک شبه جزیره تبدیل شده. نقشه‌های امپراتوری عثمانی نشان می‌داد که این جزیره دست کم از قرن ۱۵، بخشی از سرزمین اصلی کشور ترکیه بوده است.

اولودِنیز (Oludeniz) دهکده و گردشگاه ساحلی

پس از آن پژوهشگران در سال ۲۰۱۵ سرانجام پاسخ این معما را پیدا کردند. آن‌ها با سوراخ کردن عمیق زمین توانستند مدرکی که شامل بقایای بندرگاه باستانی بود را پیدا کنند و متوجه شوند که این شبه جزیره، واقعاً یک زمان برای خود جزیره‌ای بوده است. آنسان که پیداست در زمان‌هایی پیش از قرن پانزدهم میلادی، زمین‌لرزه‌ها یا رسوب و فرسودگی برآمده از مزارع کشاورزی، دلیلی شد تا تشکیل یک پل زمینی بزرگ را بدهد.

مطالب مرتبط:

منبع howstuffworks

دیدگاه