ایستگاه های مترویی که جاذبه گردشگری هستند

مقاله‌های مرتبط:

ایستگاه‌های مترو در برخی از شهرهای جهان دارای فضایی زیبا و متفاوت هستند و ازاین‌رو، به بخشی از جاذبه گردشگری آن شهر نیز تبدیل شده‌اند.

ایستگاه متروی استکهلم به طولانی‌ترین نمایشگاه هنری جهان شهرت دارد، زیرا در حدود ۹۰ ایستگاه از ۱۰۰ ایستگاه متروی این شهر با مجسمه‌هایی زیبا، کاشی‌کاری‌ها، نقاشی‌ها، حکاکی‌ها و نقوش برجسته از ۱۵۰ هنرمند مزین شده‌اند. ایستگاه T-Centralen نیز در سال ۱۹۷۵ توسط هنرمندی به نام Per Olof Ultvedt (پراولوف اولوت) زیباسازی شده است. پایه اصلی طراحی این ایستگاه استفاده از نقش‌ها و خطوط به رنگ آبی است.

زیباسازی این ایستگاه در سال ۱۹۷۳ توسط دو هنرمند به نام‌های انو هالک (Enno Hallek) و آکه پالارپ (Ake Pallarp) انجام شده است. گفتنی است نخستین خط سیستم متروی استکهلم در سال ۱۹۵۰ آغاز به کار کرده است.

مجسمه سنگی این ایستگاه در سال ۱۹۷۷ توسط هنرمند سوئدی اولریک ساموئلسون (Ulrik Samuelson) نصب شده است.

در سال ۲۰۱۳، آمار جابه‌جایی مسافر با مترو ۳۲۸ میلیون نفر بوده است که با این روند آمار روزانه به ۸۹۸۶۳۰ مسافر می‌رسد.

مترو مسکو به‌دلیل ویژگی‌های متعدد مانند سرعت، عمق، تعداد کاربران و ... در میان سایر سیستم‌های حمل و نقل در سطح جهان بی‌همتا است. در سال، ۲۰۱۳ متروی مسکو جایگاه شلوغ‌ترین متروی خارج از آسیا، شلوغ‌ترین متروی جهان از نظر جابه‌جایی روزانه مسافر و پنجمین متروی طولانی دنیا را به دست آورد.

از مشخصه‌های زیبایی این ایستگاه می‌توان به ستون‌های مربعی با مرمرهای سفید اورال، کاشی‌کاری استادانه و سقف گچ‌بری شده و مزین به نقاشی‌های هنرمندان با الهام از زندگی در اکراین اشاره کرد. سنگ بزرگ انتهای سکو نیز به‌عنوان یادبودی به مناسبت سیصدمین سالگرد وحدت روسیه و اکراین نصب شده است. گفتنی است این ایستگاه در سال ۱۹۵۳ آغاز به کار کرده و با هزینه گزافی به سبک باروک - سبک رایج در روسیه در سال‌های نخست دهه ۱۹۵۰- زیباسازی شده است.

این ایستگاه در سال ۱۹۳۸ راه‌اندازی شده و فضای داخلی آن ترکیبی از سبک دکو و تم روسی است.

این ایستگاه مملو از مجسمه‌های برنزی کارگران مرد و زنی است که در حال ساخت آرمانشهر هستند.

دیوارهای مرمرین، سقف بلند و آویز‌های پرنور، ایستگاه مترو مسکو را به آفتابی در زیر زمین تبدیل کرده است.

شهر پیونگ‌یانگ، پایتخت کشور کره‌ شمالی، جمعیتی بالغ بر ۲۵۰۰۰۰۰ نفر دارد و شبکه متروی این شهر نیز در فاصله سال‌های ۱۹۶۹ تا ۱۹۷۲ و در زمان حکومت رئیس‌جمهوری متوفی این کشور -کیم ایل سونگ- ساخته شده است. این مترو به‌دلیل قرار گرفتن در ۱۱۰ متری عمق زمین، دارای عنوان عمیق‌ترین متروی جهان است و در واقع، پناهگاهی برای حمله‌های اتمی محسوب می‌شود. علاوه بر این، خطوط ویژه‌ای نیز برای استفاده افراد منصوب به دولت وجود دارد. گفتنی است کل مسافت خطوط عمومی مترو در حدود ۲۲/۵ کیلومتر برآورد شده و دارای دو مسیر اصلی شمال به جنوب - خط کولیما که نام اسبی افسانه‌ای است - و مسیر شرق به غرب - هیوکسین - است. ساختار و امکانات ایستگاه مترو پوهانگ دارای شباهت بسیاری به ایستگاه‌های پرطمطراق مسکو است.

اگرچه موقعیت بهتری در انتظار این ایستگاه است، ولی جای تردیدی نیست که ایستگاه متروی واشنگتن یکی از نمونه‌های برجسته معماری بروتالیستی در سطح جهان است. این ایستگاه در سال ۱۹۷۶ آغاز به کار کرده و بسیاری از گردشگران از آن به‌عنوان گذرگاهی برای مرکز خرید استفاده می‌کنند، ولی با این وجود ایستگاه مترو یکی از مخازن اسرار شهر واشنگتن به شمار می‌رود. همچنین مترو واشنگتن جایگاه دومین سیستم حمل و نقل شلوغ و پرسرعت آمریکا را از لحاظ جابه‌جایی مسافر پس از شبکه مترو نیویورک در اختیار دارد. روز برگزاری مراسم تحلیف باراک اوباما، رئیس‌جمهوری آمریکا، در تاریخ بیستم ماه ژانویه سال ۲۰۰۹ با ۱۱۲۰۰۰۰ نفر مسافر به‌عنوان پرترددترین روز مترو واشنگتن ثبت شده است. اگرچه ظاهر این ایستگاه شبیه به آینده است، ولی سقف چوبی آن همانند ایستگاه‌های کاپیتول (Capitol) و یونیون (Union) سبک نئوکلاسیک را به بیننده القا می‌کند.

ایستگاه مترو ویتون (Wheaton) دارای طولانی‌ترین پله‌برقی به طول ۷۰ متر در آمریکا و نیم‌کره غربی است! ایستگاه روزلین (Rosslyn) نیز با ۳۶ متر عمق پایین‌تر از سطح زمین، عمیق‌ترین ایستگاه در خط آبی/نارنجی است. البته این ایستگاه نیز دارای دومین پله‌برقی طولانی است که طول آن ۵۹ متر بوده و با استفاده از آن می‌توان فقط در عرض ۲ دقیقه از خیابان وارد ایستگاه شد.