روزشمار: ۱۰ فروردین؛ زادروز سرگئی ايليوشين، طراح هواپیما
سرگئی ولادیمیرویچ ایلیوشین در ۳۰ مارس ۱۸۹۴ در دهکدهای واقع در روسیه مرکزی در یک خانواده روستایی پرجمعیت متولد شد. ولادیمیرویچ کوچکترین عضو خانواده ۱۱ نفرهشان بود.
ایلیوشین در سنین پایین خانه را ترک کرد. او در ابتدا بهعنوان یک کارگر در یک کارخانه رنگ در پتروگراد و در سال ۱۹۱۰، در یک فرودگاه بهعنوان متصدی نگهداری، به ترمیم و تمیز کردن باند فرودگاه میپرداخت. در اولین جشن بالن که در پاییز ۱۹۱۰ در روسیه برگزار شد، موفق به ملاقات با خلبانان پیشگام روسیه شد و همین امر علاقه به حمل و نقل هوایی را در او بیدار کرد. با این حال او در سال ۱۹۱۱، به روستای مادری خود بازگشت و بهعنوان یک راننده گاری در یک کارخانه لبنیات مشغول به کار شد.
در سالهای بعد، بهعنوان یک کارگر ساختمانی برای راهآهن آمور و در سال ۱۹۱۳ بهعنوان یک کارگر در یک کارخانه کشتیسازی کار میکرد. با وقوع جنگ جهانی اول، ایلیوشین به ارتش روسیه ملحق شد. وی در ابتدا بهعنوان پیادهنظام و بعدها بهعنوان یک کارمند در دولت نظامی ولوگدا خدمت کرد.
بهدنبال درخواست ارتش از هفت داوطلب برای خدمت در بخش حمل و نقل هوایی به سرعت داوطلب شد. او در ابتدا بهعنوان یک مکانیک و عضو خدمه زمینی کار میکرد ولی با تلاش و کوشش عاقبت موفق شد در مدرسه آموزش خلبانی محلی ثبت نام کند و به سرعت به فنون پرواز آشنا و مسلط شود. تا اینکه در تابستان سال ۱۹۱۷، بهعنوان خلبان در ارتش سرخ پذیرفته شد. با این حال، در ماه مارس سال ۱۹۱۸، با عقبنشینی دولت به روستای مادری خود برگشت.
با جنگ داخلی روسیه، در می ۱۹۱۹، ایلوشین به ارتش سرخ پیوست و در آنجا بهعنوان یک تکنسین هواپیما VVS RKKA (ارتش سرخ) خدمت میکرد. طی همین جنگهای داخلی بود که در ماموریتی از او خواسته شد تا یکی از هواپیماهای سرنگون شده دشمن را پیاده کرده و قطعات آنرا به مسکو انتقال دهد. در حین اجرای این ماموریت، زمانی که سرگئی در حال جداکردن قطعات این هواپیمای ساخت انگلیس بود، بهشدت مجذوب ساختار و طراحی آن شد و همین امر باعث شد که تحولی مهم در زندگی او ایجاد شود.
در پاییز ۱۹۲۱ ایلیوشین خدمت نظامی را ترک کرد و به تحصیل در موسسه مهندسان هوا فضای ناوگان سرخ مشغول شد. در طول سالهای دانشجویی خود، روی طراحی گلایدر متمرکز شد و در مسابقات متعددی شرکت کرد.
در سال ۱۹۲۵، یکی از طرحهای خود را به یک مسابقه در آلمان فرستاد که در آن زمان جایزه اول برای زمان پرواز را از آن خود کرد.
پس از اخذ مدرک در رشته مهندسی در سال ۱۹۲۶، ایلیوشین شروع کرد به طراحی هواپیما در موسسه «TsAGI» جایی که با نیکلای نیکلایویچ پولیکارپف و آندره توپولف کار کرده بود. در سال ۱۹۳۱، او معاون رئیس موسسه تحقیقات و آزمون در TsAGI بود. اما به این امر قانع نشد و به فکر ایجاد دفتر مستقل خود بود. در سال ۱۹۳۳، ایلیوشین رئیس کارخانه «TsKB» در مسکو شد.
با اقدامات هیتلر در اروپا، شروع جنگ دوم جهانی کاملا محسوس شده بود و ارتش سرخ در تدارک ملزومات مورد نیاز برای جنگی قریبالوقوع بود. زندگی سرگئی در این زمان دچار تحولی عمیق شد. او احساس کرد که این زمان، وقتی است که باید دین خود را به کشور با طراحی هواپیماهایی موثر ادا کند.
او دولت را با صدها نامه و تقاضا بمباران کرد تا به او اجازه طراحی در یکی از کارخانجات صنایع هوایی روسیه داده شود. سرسختی او عاقبت نتیجه داد و موفق شد که اولین هواپیمای خود را که یک بمبافکن دوربرد بود، طراحی کرده و نمونه اولیه را تولید کند.
این بمبافکن «ایلیوشین-۴» یا «IL-4» نام گرفت و در سال ۱۹۳۸ یک رکورد جهانی را به خود اختصاص داد ، IL-4 موفق شد که یک سفر هوایی رفت و برگشت از مسکو تا ولادی وستوک را به انجام رساند. آلمانیها اين هواپيما را به دليل قدرت مانور «مرگ سياه» میخواندند.
در سال ۱۹۶۲ سرگئی یکی از شاهکارهای طراحی خود را به نمایش گذاشت که هواپیمای مسافربری IL-62 بود. این هواپیما در زمان خودش بهعنوان یکی از بهترینها شناخته میشد. جالب است بدانید که هنوز هم ریاست جمهوری روسیه برای سفرهای هوایی از نگارشهای بهینه شده IL-62 استفاده میکند.
بعضی مدالهای دریافتی ایلیوشین:
- مدال طلایی هوانوردی از FAI
- سه مدال کارگر قهرمان سوسیالیست (۱۹۴۱، ۱۹۵۷،۱۹۷۴ )
- مدال جمهوری (۱۹۴۱، ۱۹۴۲، ۱۹۴۳، ۱۹۴۶، ۱۹۴۷، ۱۹۵۰، ۱۹۵۲، ۱۹۷۰)
- مدال لنین (۱۹۶۰)
- ۸ تقدیرنامه لنین
- مدال سوروف درجه ۱ و ۲
- دو تقدیرنامه ستاره سرخ
همچنین دو پیکره نیمتنه برنزی از سرگئی ایلیوشین در مسکو و ولگا نصب شدهاند و کارخانجات ماشینسازی مسکو نیز به پاس خدمات او به نام سرگئی ایلیوشین تغییر نام دادند.
سرگئی ایلیوشین، سرانجام در ۹ فوریه سال ۱۹۷۷ دیده از جهان فرو بست تا غم فروپاشی بسيار ارزان شوروی را كه برای پايداریاش آن همه رنج برده، نخورد. مدفن وی در مسکو قرار دارد.
در همین روز:
۱. جشن آبانگاه
۲. گشایش کنگره جهانی حافظ در شهر رُم (۱۳۵۵ ش)
۳. كشف سرزمين «كاستاريكا» در آمريكای مركزی توسط كريستف كلمب (۱۵۰۰ م)
دیدگاه