چرا سیاست منع سفر مانع شیوع جهانی کرونا نشد؟

همه ساله و در تمامی نقاط دنیا، خطرهای مختلفی جان میلیون‌ها انسان را تهدید می‌کنند؛ خطرهایی که عامل اصلی تعداد زیادی از آن‌‌ها، خود انسان‌ها هستند؛ اما اخیرا جامعه‌ی جهانی با یک خطر جدی و اساسی روبه‌رو شده و آن، ویروس کرونای جدید یا کووید ۱۹ است. شاید کسی فکرش را هم نمی‌کرد که ویروس کرونا، به چنین تهدید بزرگی تبدیل شود و به سراسر دنیا سفر کند. خطری که نه جنگ در نقطه‌ای به‌خصوص از دنیا است و نه مواردی مثل سیل یا زلزله که فکر کنیم به‌ندرت ممکن است سراغ ما بیاید؛ بلکه ویروسی است که تمام مردم جهان برای مقابله با آن دچار استرس شده‌اند.

ویروس کرونا از راه‌های بسیار زیادی به انسان‌ها منتقل می‌شود؛ نظیر انتقال از چشم، دست، دهان و موارد این‌چنینی و اکنون پیشگیری از آن به حیاتی‌ترین و اساسی‌ترین مسئله‌ی مردم دنیا تبدیل شده است؛ چراکه هیچ‌کس دوست ندارد در وهله اول، به این بیماری مبتلا شود تا در ادامه به فکر راه‌های مقابله و شکست آن باشد. یکی از جدی‌ترین راه‌های که برای پیشگیری از کرونا توسط کارشناسان سلامت به‌شدت توصیه می‌شود، شست‌شوی مکرر دست‌ها است. در واقع، شستن دست‌ها و عدم تماس دست با صورت بهترین، منطقی‌ترین و ساده‌ترین روش برای مقابله و پیشگیری از ابتلا به آن است. 

علاوه بر راهکارهایی مثل استفاده از دستکش، ماسک، شستن دست‌ها و... که برای پیشگیری از ابتلا به کرونا مطرح شده است، مسئله‌ی «قرنطینه‌ی خانگی» به‌‌عنوان یکی از اصلی‌ترین راهکارهای پیشگیری توسط مردم دنیا انجام می‌شود. هم‌زمان و به‌صورت موازی با مردم، سران کشورهای مختلف نیز درگیر این موضوع شده‌اند و مشغول اندیشیدن راهکارهایی برای رهایی از شر این ویروس هستند! یکی از این راهکارها که بی‌شباهت به روش قرنطینه‌ی خانگی هم نیست، جلوگیری از انجام هرگونه سفر است.

از آنجا که ارتباط انسان با انسان، از جمله مهم‌ترین عوامل ابتلای افراد به ویروس کرونا است؛ اکثر کشورهای دنیا با اعمال قانون ممنوعیت سفر از طریق لغو پروازهای خارجی از/به مقصد کشورهای میزبان ویروس کرونا سعی می‌کنند تا ارتباط افراد ناقل این ویروس با مردم کشور خود را به حداقل برسانند و به حل بحران جهانی کرونا کمک کنند. با این حال، همچنان می‌بینیم که وضعیت ابتلای افراد به ویروس کرونا رو به‌ رشد بوده و حتی لغو پروازهای خارجی هم به نزولی شدن این روند کمکی نکرده است.

این سوالی پیش می‌آید که چرا با وجود لغو انجام هرگونه سفر و بسته شدن مرزهای کشورهای مختلف، همچنان شاهد سیر صعودی انتشار ویروس کرونا هستیم؟ دلایل بسیار زیادی می‌توانند در این موضوع دخالت داشته باشند؛ اما پاسخ این سوال را در سه مبحث می‌توان خلاصه کرد که در ادامه این مقاله از کجارو به آن‌ها می‌پردازیم. 

نقل‌وانتقال افراد شاغل و دانشجویان از کشور آلوده به کشور خود

ویروس کرونا مدتی پیش و طی فعل و انفعالاتی که در یکی از بازارهای شهر ووهان چین اتفاق افتاد، به انسان‌ها منتقل شد و شیوع پیدا کرد. پس از شهر ووهان، سایر شهرهای کشور چین با این ویروس درگیر و کشورهای شرق آسیا، از جمله ژاپن، کره، تایوان و غیره به‌میزبان‌های بعدی این ویروس تبدیل شدند.

نکته اینجا است که این کشورها، میزبان افراد شاغل و دانشجویان بسیار زیادی از سراسر جهان هستند که بسته به موقعیت خود، به این کشورها مهاجرت کرده‌اند و در زمان‌های مختلف سال، سفرهای پرتعدادی بین کشور محل کار و زادگاه خود انجام می‌دهند. پس از شیوع کرونا در سراسر جهان، مهاجران کاری/تحصیلی کشورهای آلوده که قصد سفر به کشورهای زادگاه خود را داشته‌اند، توانسته‌اند به کشورشان برگردند؛ اما این مسافران مانند سایر افراد ساکن در کشورهای آلوده که با کرونا در تماس هستند، ممکن است به آن آلوده شده باشند و در سفر به کشور زادگاهشان (در ورای تمامی محدودیت‌های سفر) این ویروس را منتقل کنند. این موضوع صرفا برای افراد محصل یا شاغل در سایر کشورها صدق نمی‌کند و مقام‌های سیاسی، تاجرها، ورزشکارها و افرادی که سفرهای کاری انجام می‌دهند، هم از این قائده مستنثا نیستند.

ارسال کالاهای آلوده

این روزها شاهد بسته شدن مرزهای مختلف کشورها، به‌خصوص مرزهای هوایی، هستیم؛ هرچند اکثر کشورها هنوز صادرات و واردات خود را غیرفعال نکرده‌اند؛ به‌طوری که طی روزها و ماه‌های اخیر، ارسال کیت‌های آزمایش ویروس کرونا و صدالبته کالاهایی مثل ماسک، دستکش و داروهای مقابله با ویروس، حجم بزرگی از واردات و صادرات کشورها را به خود اختصاص داده‌اند. حالا فرض کنید که آلوده بودن این کالاها به ویروس کرونا چقدر می‌تواند خطرآفرین باشد.

شاید بدانید که ویروس کرونا می‌تواند تا مدت‌ها روی اشیا باقی بماند؛ در نتیجه، با صادرات کالاهای آلوده به کرونا احتمال می‌رود که این بیماری به افراد مختلف کشورهای دیگر منتقل شود، حتی در کشورهایی که مرزهای هوایی خود را بسته‌اند. دقیقا همان طور که توانست از طریق کیت‌های آلوده وارد کشور آمریکا شود و دردسرهای بسیار زیادی ایجاد کند.

بستن دیرهنگام مرزهای هوایی

بستن دیرهنگام مرزهای هوایی را می‌توانیم بهترین و منطقی‌ترین پاسخ به سوالی بدانیم که مشغول بحث راجع به آن هستیم. این روزها می‌بینیم که مسئولان عالی‌رتبه‌ی کشورهای مختلف پس از شناسایی کرونا در مردم خود، مرزهای هوایی خود را به روی کشورهای درگیر کرونا می‌بندند؛ مثل آمریکا که همین تازگی‌ها و به‌دستور دونالد ترامپ، مرزهای هوایی خود را به روی چندین کشور، به‌خصوص کشورهای اروپایی، بسته است.

نکته‌ی مهم اینجا است که بستن مرزهای هوایی، یک اقدام «پیشگیرانه» است و زمانی که کشوری درگیر کرونا می‌شود، دیگر اهمیت سابق را ندارد و در این مقطع فعالیت‌های درمانی اهمیت پیدا می‌کنند. در واقع، وقتی ویروس کرونا وارد کشوری می‌شود، حتی بستن مرزهای هوایی نمی‌تواند تاثیر خاصی روی روند درمان بیماری و کاهش آن بگذارد. در این شرایط، کشورهای درگیر باید تمامی تمرکز خود را روی درمان بگذارند تا شیب ابتلا را از حالت صعودی، به وضعیت ثابت و کاهشی تغییر دهند که اصلی‌ترینِ آن‌ها، فاصله‌ گرفتن از یکدیگر و اتخاذ تصمیم‌هایی نظیر تعطیلی مدارس، دانشگاه‌ها، لغو برگزاری رویدادهای جمعی و... هستند. البته در این شرایط، مردم نیز باید با رعایت موارد پیشگیرانه و تصمیم برای سفر نکردن، حضور نیافتن در تجمع‌ها و روی آوردن به قرنطینه‌ی خانگی، به کاهش سرعت شیوع کرونا و در نهایت ریشه‌کن شدن آن کمک کنند.

دیدگاه‌های خود را با کجارو درمیان بگذارید. از نظر شما چرا بسته شدن مرزهای هوایی نتوانسته است جلوی شیوع ویروس کرونا را بگیرد؟