یورو 2016 و شهرهای میزبان آن: سنت اتین و ورزشگاه جئوفروی گویچارد

سنت اتین با اینکه در ورزش و کار سرآمد است اما چیزهای بیشتری برای ارائه دارد، آوردگاه تضادها، یکی از آن شهرهای بزرگ که امتیاز داشتن جامعه‌ای صمیمی را هم دارد. ویژگی‌های ورزشی و فرهنگی شهر بیش از هر جای دیگری در ورزشگاه معروف Chaudron آس سنت اتین و موزه هنرهای مدرن و معاصر، دومین کلکسیون برتر فرانسه بعد از مرکز Pompidou یافت می‌شود.

در افسانه‌ها آمده است که در دوران روم، اولین کسانی که در این ناحیه سکنی گزیدند نام Furanum را از روی رودخانه Furan برای آن انتخاب کردند. این نام به Furania تغییر پیدا کرد و تا قرون وسطی بر آن ماند. شهر که یکی از مهدهای انقلاب صنعتی در فرانسه بود، به مرکز صنایع سنگین و آهن‌آلات بدل گشت. اوایل قرن ۱۹ میلادی سنت اتین بزرگ‌ترین منطقه معدنی در کشور بود و اولین راه‌آهن فرانسه در این منطقه احداث شد. در دهه هفتاد، صنعت سنت اتین رو به افول گذاشته بود و شهر از رکود اقتصادی و جمعیتی آسیب دید.

فوتبال، فراری از واقعیت‌های زندگی روزانه بوده است. باشگاه افسانه‌ای شهر به بخشی انکارناپذیر از شخصیت شهر تبدیل شد. مردم بومی به شدت با سبزها (رنگ پیراهن باشگاه فوتبال شهر) احساس نزدیکی می‌کنند و استادیومی که به آن Cauldron می گویند دوباره به نقطه جوش خود می‌رسد. وقتی بحث فرهنگ به میان باشد سنت اتین شهری پویاست. موسیقی‌دانان معاصر در سالن کنسرت Le Fil اجرا می‌کنند. سنت اتین تنها شهر در منطقه Rhone-Alps است که سالن نمایش بزرگی را در خود جای داده است، سالنی که در سال ۲۰۰۸ تأسیس شد.

• ژولز ماسنه، آهنگساز (۱۹۱۲-۱۸۴۲): از جمله کارهای معروفِ این آهنگساز هم‌عصر فرانتس لیست می‌توان به Manon، Werther و Thais اشاره کرد.

• آریستاید بری‌اند، سیاستمدار (۱۹۳۲-۱۸۶۲): او بین سال‌های ۱۹۰۲ تا ۱۹۱۹ نماینده سنت اتین در پارلمان بود، ۲۰ پست حکومتی داشت و در سال ۱۹۲۶ برنده جایزه صلح نوبل شد.
• جفری گیشارد، صنعتگر (۱۹۴۰-۱۸۶۷): مؤسس گروه Casino و از سرمایه‌گذاران اصلی باشگاه سنت اتین که ورزشگاهش نام او را یدک می‌کشد.
• موریل رابین، کمدین (تابه امروز-۱۹۵۵): او که بازیگری مستعد است در فیلم‌های متعددی شرکت یافته و فیلمنامه هم می‌نویسد.
• مایکل فورنون، خواننده (تا کنون-۱۹۷۰): رهبر گروه Mickey ۳D که با آهنگ جانی رپ به شهرت رسید.

• پارک ورزشی Étiv allière: این پارک که در کنار ورزشگاه سنت اتین قرار گرفته محلی ایده آل، برای پیاده روی صبحگاهی است. این مجموعه امکانات ورزشی متعددی دارد که شامل یک ورزشگاه راگبی نیز می‌شود. ورزشگاه Soccer ۵ که مختص بازی‌های پنج نفره است و موزه باشگاه هم دیدنی هستند.
• پارک موزه Pit Minning: این موزه بر روی تپه‌های آخرین معدن فعال شهر که در سال ۱۹۷۳ تعطیل شد، قرار گرفته است.
• خیابان des Martyrs de Vingré: پیاده روی این خیابان‌ها محلی مناسب برای قدم زدن‌های شبانه هستند. جایی که می‌توانید از فضای بسیار بریتانیایی و فوتبالی‌اش لذت ببرید.

سنت اتین شبکه جاده‌ای خوبی دارد و بزرگراه‌های متعددی این شهر را به شهرهای لیون و مارسی متصل می‌کنند. قطارهای سریع السیر هم شهر را در عرض ۴۰ دقیقه به لیون و طی دو ساعت به پاریس وصل می‌کنند.

سنت اتین نزدیک به دو فرودگاه است، فرودگاه Andrézieux-Bouthéon که پروازهای چارتر و کم هزینه دارد و دیگری فرودگاه دوسنت اگزوپری لیون است که در فاصله یک ساعته از شهر قرار دارد، وجود این دو فرودگاه موجب می‌شود تا سنت اتین با بزرگترین شهرهای اروپایی کمتر از دو ساعت فاصله داشته باشد.

• فاصله سنت اتین تا لیون: ۶۵ کیلومتر
• فاصله سنت اتین تا مارسی: ۳۳۵ کیلومتر
• فاصله سنت اتین تا نیس: ۵۰۰ کیلومتر
• فاصله سنت اتین تا پاریس: ۵۲۵ کیلومتر
• فاصله سنت اتین تا سنت دنیس: ۵۴۰ کیلومتر
• فاصله سنت اتین تا تولوز: ۵۴۰ کیلومتر
• فاصله سنت اتین تا بوردو: ۵۴۰ کیلومتر
• فاصله سنت اتین تا لان: ۷۳۵ کیلومتر
• فاصله سنت اتین تا لیل: ۷۵۰ کیلومتر

باشگاه سنت اتین که در منطقه‌ای صنعتی پا گرفته است، عمدتاً به عنوان باشگاهی متعلق به طبقه کارگر شناخته می‌شود. در ابتدا بخش ورزشی کارکنان Casino Stores فوتبال بازی می‌کردند، سازمانی که در سال ۱۹۱۲ توسط گروه Casino به راه افتاده بود. باشگاه رنگ سبز را به عنوان رنگ پیراهن خود انتخاب کرده بود، که رنگ فروشگاه‌های زنجیره‌ای به حساب می‌آمد.

راجر روشر در سال ۱۹۶۱ رئیس باشگاه شد و ویترین افتخارات باشگاه خیلی زود پر شد. در دهه هفتاد همه فرانسه با دیده تحسین به سنت اتین نگاه می‌کردند. آنها در یک دیدار به یاد ماندنی در فینال جام European Champion Clubs در سال ۱۹۷۶ نتیجه را ۱-۰ به بایرن مونیخ باختند، اما این باعث نشد تا هواداران سنت اتین برای خوشحالی به خیابان‌های شهر نیایند.

میشل پلاتینی به تیم اضافه شد و با قهرمانی در سال ۱۹۸۱ (آخرین قهرمانی آنها) و برخی موفقیت‌های ناگهانی در صحنه اروپایی (از جمله پیروزی ۶-۰ برابر آیندهوون)، روزهای پر افتخار باشگاه به یک گذشته خوب تعلق دارد. فاجعه به شکل یک رسوایی به باشگاه ضربه زد و منجر به سقوط آنها به دسته دو در سال ۸۴ شد.

در طی ۲۰ سال مجموعه‌ای متنوع از روسا و سرمربیان متعدد و مشکلاتی خارج از زمین، سبزها را بین دسته یک و دوی کشور مدام در آمد و شد قرار داد. در سال ۲۰۰۴ برناردو کایازو و ولند رومه‌یر کنترل باشگاه را به دست گرفتند و سنت اتین خیلی زود خودش را در لیگ یک تثبیت کرد. سیاست باشگاه به پرورش بازیکن تغییر یافت، که با ظهور بازیکنانی نظیر لویک پرین، فوزی گولام، کرت زوما و جاشووا گیلاووگی، این سیاست تا به امروز خیلی خوب نتیجه داده است.

در طی ۴ سال گذشته تمرکز آنها روی کسب ثبات مالی و ورزشی بوده است و باشگاه توانسته است با سیاست حقوق بر اساس عملکرد به مورد اول دست یابد. آنها در طی سال‌های اخیر تحت هدایت کریستوف گالتیر به ترتیب به رتبه‌های ۱۰، ۷، ۵ و ۴ دست یافته‌اند و موفق شدند دوباره به رقابت‌های اروپایی راه پیدا کنند.

• امه ژاکه (-۱۹۴۱): کاپیتان سبزها در دوران بازیگری، ژاکه در سال ۹۸ فرانسه را به قهرمانی جهان رساند.
• دومینیک روشتو (-۱۹۵۵): او که لقب فرشته سبز یدک می‌کشد، درموفقیت اروپایی سال ۷۵ باشگاه نقشی کلیدی داشت.
• میشل پلاتینی (-۱۹۵۵): رئیس حال حاضر یوفا کمک کرد تا سنت اتین در سال ۸۱ قهرمان فرانسه شود و بعد در همان سال به یوونتوس انتقال یافت.
• لوران به لان (-۱۹۶۵): سرمربی پاریسن ژرمن و عضوی از تیم قهرمان ۹۸، او دو سال برای سبزها بازی کرد.
• ویلی سانیول (-۱۹۷۷): از پرورش یافته‌های آکادمی باشگاه که در خارج از کشور (بایرن مونیخ) به موفقیت‌های قابل توجهی دست یافت.

جالب است بدانید باشگاه فوتبال سنت اتین با ۱۰ قهرمانی رکورد دار بیشترین تعداد قهرمانی در تاریخ فرانسه است.

سنت اتین میزبان‌های بازی‌های یورو ۸۴، جام حهانی ۹۸ و جام جهانی راگبی در سال ۲۰۰۷ بوده است. شهر همچنین یکی از میزبانان همیشگی رقابت‌های تور دو فرنس است سنت اتین در سال ۲۰۱۴ برای بیست و پنجمین بار میزبان بازی‌ها بود و این سنت اتین را بعد از Pau و Alpe-d’Huez به سومین رکورد دار بیشترین میزبانی از تور دو فرنس بدل کرده است. پارک Exhibition شهر هم میزبان آعاز مسابقه دوی شبانه هفتاد کیلومتری SaintéLyon به لیون است که هر ساله در اوایل دسامبر برگزار می‌شود.

ورزشگاه جئوفروی گویچارد که در تاریخ ۱۹۳۰ افتتاح شد، ظرفیت پذیرش حدود ۴۲٬۰۰۰ نفر را دارد. این ورزشگاه در جام ملت‌های اروپا در سال ۱۹۸۴ میزبان دو بازی و در بازی‌های جام جهانی ۱۹۹۸ میزبان شش بازی از جمله یکی از بازی‌های تیم ملی ایران بود. ورزشگاه جئوفروی گویچارد که به دلیل میزبانی جام ملت‌های اروپا ۲۰۱۶ در سال ۲۰۱۵ بازسازی شد، میزبانی سه رقابت از دور گروهی یورو ۲۰۱۶ را بر عهده دارد:

• سه شنبه ۱۴ ژوئن (۲۵ خرداد ۱۳۹۵): پرتغال - ایسلند، ساعت ۲۳: ۳۰ (گروه ششم)
• جمعه ۱۷ ژوئن (۲۸ خرداد ۱۳۹۵): جمهوری چک - کرواسی، ساعت ۲۰: ۳۰ (گروه چهارم)
• دوشنبه ۲۰ ژوئن (۳۱ خرداد ۱۳۹۵): اسلواکی - انگلیس، ساعت ۲۳: ۳۰ (گروه دوم)

همچنین این ورزشگاه بازی اول رقابت‌های دور یک‌هشتم نهایی میان تیم دوم گروه اول و تیم دوم گروه سوم را در ساعت ۱۷: ۳۰ روز شنبه پنجم تیرماه میزبانی خواهد کرد.

• تاریخ آغاز ساخت: ۱۹۳۰
• تاریخ افتتاح: ۱۳ سپتامبر ۱۹۳۱
• تاریخ بازسازی: ۱۹۸۳–۱۹۸۴, ۱۹۹۶–۱۹۹۸, ۲۰۱۱–۲۰۱۴
• نوع زمین: چمن طبیعی
• ظرفیت ۴۲,۰۰۰
• مستأجر: باشگاه فوتبال سنت اتین