رژیم غذایی مردم تایلند

از مشخصه‌های بارز رژیم غذایی Thai که در اصل همان برنامه‌ی غذایی ملی کشور تایلند به شمار می‌رود، می‌توان به تعادل، توجه به جزئیات و تنوع مواد غذایی اشاره کرد که در کتاب The Principles of Thai Cookery (قوانین آشپزی تایلندی) نوشته‌‌ی مک‌دانگ به آن پرداخته شده است. او در کتاب خود می‌نویسد: غذای تایلندی چیست؟ هر کشوری ویژگی‌ها و رژیم غذایی ویژه‌ی خودش را دارد. این رژیم جلوه‌ای از فرهنگ، محیط، ابتکار و ارزش‌های آن کشور و مردمانش خواهد بود.

در مورد تایلند کلماتی چون پیچیدگی، توجه به جزئیات، بافت و رنگ‌بندی، تنوع مزه‌ها و استفاده از ترکیبات گیاهی و دارویی بیش از پیش به ذهن می‌رسد. مردم تایلند تنها به مزه‌ی غذای خود اهمیت نمی‌دهند و از نظر آن‌ها ظاهر و بوی غذا، ترکیب آن با دیگر مواد غذایی، بخش‌های تشکیل دهنده‌ی یک وعده غذایی و حتی نحوه‌ی خوردن و مصرف کردن غذا نیز از اهمیت ویژه‌ای برخودردار است و شخصیت تایلندی را نشان می‌دهد.

مردم تایلند سعی دارند همواره وعده‌های غذایی سبک و در عین حال معطر، خوشبو و نسبتا تندی را تهیه کنند که به‌دلیل بهره‌گیری از حداقل ۳ تا ۴ مزه‌ی مختلف همواره در هر وعده‌ی غذایی پیچیدگی‌های زیادی به چشم می‌خورد و غالبا طعم‌های اصلی شیرین، شور، ترش، تلخ و حتی تند در یک وعده‌ی غذایی احساس می‌شود.

دیوید تامسون از آشپزهای مشهور استرالیایی که تخصص زیادی در پخت غذاهای تایلندی دارد می‌گوید: غذاهای تایلندی به هیچ عنوان ساده نیستند و تنها هدف بهره‌گیری از المان‌ها و عناصر مختلف برای تهیه‌ی یک وعده غذایی خوش‌طعم و هماهنگ است که می‌توان از آن به یک آهنگ یا موسیقی زیبا ولی پیچیده و مملو از نت‌ها یاد کرد. شاید برای خیلی‌ از غربی‌ها این موضوع اصلا اهمیت نداشته باشد ولی برعکس تایلندی‌ها برای پیچیدگی و بهره‌گیری از طعم‌های مختلف در غذاهای خود ارزش‌ زیادی قائل هستند.

رژیم غذایی تایلند یکی از محبوب‌ترین و در عین حال مهم‌ترین رژیم غذایی در دنیاست. سال ۲۰۱۱ میلادی ۷ نوع از غذاهای تایلندی در بین ۵۰ غذای خوشمزه دنیا به انتخاب مردم قرار گرفته که این نظرسنجی توسط شبکه‌ی بین‌المللی CNN در بین ۳۵ هزار رای‌دهنده برگزار شده است.

تام یام گونگ (tom yam goong)

پد تایلندی (pad Thai)

سم تام (som tam)

کاری ماسامان (massaman curry)

کاری سبز (green curry)

برنج سرخ شده تایلندی (Thai fried rice)

مو نام توک (moo nam tok)

تایلند بیشترین تعداد غذای این لیست را نسبت به دیگر شرکت‌کنندگان به خود اختصاص داده بود. تام یام گونگ (tom yam goong مقام چهارم)، پدتای (pad Thai مقام پنجم)، سام‌تام (som tam مقام ششم)، ماسامان کری (massaman curry مقام دهم)، گرین کری (green curry مقام نوزدهم)، برنج سرخ‌شده تایلندی (Thai fried rice مقام بیست و چهارم) و موونام توک (moo nam tok مقام سی و ششم)، را کسب کردند.

رژیم غذایی ملی و تاثیرپذیری تاریخی

از نظر رژیم و تنوع غذایی می‌توان تایلند را به چهار بخش مهم تقسیم کرد که در واقع تقسیم‌بندی کلی و اصلی این کشور به شمار می‌رود:

تایلند مرکزی

رژیم غذایی این منطقه مبتنی بر برنج کشت شده در زمین‌های پست و مرطوب بانگکوک است که پیش از رسیدن مردم برمه به این منطقه تحت‌تاثیر فرهنگ پادشاه اولیه تایلند سوخوتای و ایوتایا و داراواتی قرار داشته است.

تایلند شمال شرقی

ایسان یا همان رژیم غذایی شمال‌شرقی تایلند بیشتر تحت‌تاثیر خورات پلاتئو بوده که با فرهنگ غذایی مردم لائوس شباهت زیادی دارد و بعدها با توجه به اسنادی که از زمان امپراتوری کامبوجی‌ها منتشر شده از فرهنگ مردم کامبوج الهام گرفته شده است.

تایلندی شمالی

این منطقه که مملو از کوهستان‌ها و دهکده‌های سرد است و جزو مناطق پر ارتفاع این کشور به حساب می‌آید و سال‌ها قبل تحت حکمرانی پادشاه لانا بوده و نژاد اثلی تایلندی‌ها در این منطقه ساکن هستند.

تایلند جنوبی

رژیم غذایی تایلند جنوبی مربوط به جزایر و دریاهای میان دو کشور تایلند و میانمار است که به دوران سلطان پاتانی است.

البته در قرون گذشته رژیم غذایی و سنت‌های تایلند و کشورهای همسایه روی یکدیگر تاثیر بسزایی داشته‌اند. تغییرات منطقه‌ای همچون وضعیت آب و هوایی و موقعیت جغرافیایی منطقه تاثیر مهمی روی رژیم غذایی مردم تایلند داشته و به‌عنوان مثل رژیم غذایی تایلندی شمالی وارد رژیم مردم برمه، لائوس شمالی و همچنان استان یونان در چین شده است. در حالی که رژیم غذایی ایسان یا همان شمال‌شرقی تایلند نیز با لائوس جنوبی ویتنام شرقی و کامبوج شباهت‌های زیادی دارد.

تایلند جنوبی تنوع غذایی زیادی دارد و شیره‌ی نارگیل در کنار زردچوبه تازه، مهمترین ترکیبات رژیم غذایی این منطقه را تشکیل می‌دهد که از رژیم مردم مالزی و اندونزی تاثیر زیاد پذیرفته است. علاوه بر این چهار منطقه غذایی در تایلند، رژیم غذایی اصیل مردم تایلند نیز وجود دارد که می‌توان ردپایی از دوران سلطه‌ی چند فرهنگی پادشاهی ایوتایا را در آن مشاهده کرد. روش‌های پخت، سرو و استفاده از ترکیبات غذایی این دوران بیشتر از همه در منطقه تایلند مرکزی به چشم می‌خورد.

کوآیتیائو رات نا (kuaitiao rat na)

در حال حاضر بسیاری از بشقاب‌های معروف تایلند در واقع غذاهای چینی هستند. این غذاها قرن پانزدهم میلادی توسط مردم چینی منطقه هان و قرن هجدم میلادی توسط مردم چوسان قدیم وارد فرهنگ غذایی مردم تایلند شده و مردم اینن شهرها و مناطق به‌عنوان چینی تایلندی شناخته می‌شوند.

چوک تای (chok Thai)

سالاپائو (salapao)

کائو کا مو (khao kha mu)

از مهمترین غذاها می‌توان به chok Thai، salapao، kuaitiao rat na، و khao kha mu اشاره کرد. همچنین چینی‌ها نحوه‌ی به کارگیری واگ یا همان ماهی‌تابه‌ی کاسه‌ای شکل، سبک جدیدی از سرخ کردن مواد غذایی، انواع نودل، خمیر لوبیا، سویا سس و توفو را وارد تایلند کرده‌اند. البته ناگفته نماند مهاجران هندی و ایرانی نیز به‌طور قابل‌توجهی انواع غذاها و سبک پخت و پز ویژه‌ی خود را با وارد تایلند کرده‌اند که همین امر سبب شده تا مردم این کشور گرایش زیادی به غذاهای تند هندی داشته باشند. زمانی که برای اولین بار در دوران حکومت ایوتایا، دیپلمات‌های پرتغالی وارد تایلند شدند ترکیبات و رژیم غذایی غربی‌ها نیز وارد فرهنگ غذایی تایلند شد و مردم این کشور سعی کردند با ترکیب مواد غذایی و رژیم خود و مواد غذایی غربی تعریف جدیدی از غذاها ارائه کنند. به‌عنوان مثال در پخت فرنی به‌جای شیر گاو از شیره‌ی نارگیل استفاده می‌کنند.

گفته می‌شود این تنوع غذایی به‌طور جدی از قرن ۱۷ میلادی به بعد وارد تایلند شده است و در کنار برنج و فلفل تند به‌عنوان دو ماده‌ی اصلی در رژیم غذایی مردم این کشور، گوجه، ذرت، انبه، آناناس، بادنجان، نخودفرنگی، کدو تنبل و بادام زمینی بیشترین مصرف را دارد.

نحوه‌ی سرو غذا

استفاده از دست، قاشق و چنگال

آداب غذا خوردن در کشور تایلند بسیار جالب و جذاب است و شباهت‌هایی با غذا خوردن ما ایرانی‌ها دارد. به‌عنوان مثال اکثر آن‌ها هنگام غذا خوردن روی فرش یا حصیر می‌نشینند و غذا خود را با دست راست میل می‌کنند. البته بیشتر این روش غذا خوردن در جاهایی  به چشم می‌خورد که سنت قدیمی خود را حفظ کرده‌‌اند، وگرنه بسیاری از مردم امروزی تایلند برای سرو غذا از قاشق و چنگال استفاده کرده و روی میز و صندلی می‌نشینند که این روش غذا خوردن در زمان پادشاهی مانگکوت از سبک غربی الهام گرفته شده است. تایلندی‌ها هنگام غذا خوردن مانند بسیاری از ما چنگال را در دست چپ گرفته و به کمک قاشقی که در دست راست است، لقمه‌ی خود را برداشته و میل می‌کنند. گاهی پیش می‌آید برای سرو سوپ از قاشق سرامیکی سنتی خود استفاده ‌کنند و روی میز غذا خبری از چاقو نیست.

نکته‌ی جالب دیگر هنگام خوردن برنج این است که برخی از مردم تایلند حتی آنهایی که در مناطق شمال و شمال شرق این کشور زندگی می‌کنند، با دستان (معمولا دست راست) خود گلوله‌های کوچکی از برنج درست کرده، آن‌ها را کنار بشقاب می‌گذارند تا همراه غذا میل کنند.

استفاده از چاپستیک

چاپستیک از جمله دیگر ابزار خوردن غذاست که توسط مهاجران کشورهای همسایه از جمله چینی‌هایی که از استان یونان وارد تایلند شده‌اند، به این کشور آمده و برخی از مردم تایلند هنگام خوردن غذا از آن‌ها استفاده می‌کنند. البته بیشتر مردم تایلند که به‌صورت قومی قبیله‌ای زندگی می‌کنند همچنان عادت دارند با الهام از سبک هندی، غذایشان را با دست بخورند. در واقع چاپستیک‌ها برای خوردن سوپ‌های نودل که به سبک چینی تهیه می‌شوند، مورد استفاده قرار می‌گیرند. همچنین در رستوران‌های چینی، کره‌ای و ژاپنی که در این کشور مشغول به عرضه‌ی انواع غذاهای کشورهای خود هستند، به چشم می‌خورد.

نام نگیاو (Nam ngiao)

از دیگر مصارف چاپستیک می‌توان به استفاده از آن‌ها، هنگام آماده‌سازی غذاهایی مانند Pad thai (نوعی نودل سرخ شده‌ی برنجی است که معمولا به‌صورت غذاهای خیابانی سرو می‌‌شود)، khanom chin nam ngiao (نوعی نودل کاری که از نودل‌های برنجی بسیار تازه تهیه می‌شود. جالب است بدانید گاهی اوقات، فرایند تولید این نوع نودل‌های برنجی، تا سه روز به طول می‌انجامد)، Nam ngiao (یکی دیگر از انواع سوپ‌های نودل در رژیم غذایی مردم تایلند)، که نیاز به هم‌ زدن‌های پی‌درپی دارد، اشاره کرد. البته مردم تایلند هنگام سرو برخی از این سوپ‌ها، از چنگال‌های سه شاخه و قاشق نیز استفاده می‌کنند.

چاشنی، سوپ و خوراکی‌های مصرفی هنگام سرو غذا

به‌طور قطع می‌توان بیان کرد که اکثر غذاهای تهیه شده در رژیم غذایی مردم تایلند، توسط ماده‌ی اولیه‌ی برنج صورت می‌پذیرد که با توجه به نحوه‌ی تهیه و سرو مکمل‌های غذایی، آن‌ها را از هم تفکیک و جدا می‌سازند. برخلاف رژیم غذایی که در کشورهای اروپایی مثلا فرانسه وجود دارد، مردم تایلند اعتقاد زیادی به پیش‌غذا، و دسر نداشته و معمولا تمامی غذاهای خود را از جمله، سالاد، سوپ، دسر و... را هم‌زمان با غذای اصلی میل می‌کنند. یک وعده‌ی غذایی که توسط خانواده‌ی تایلندی تهیه و میل می‌شود غالبا از چندین ظرف غذای متنوع تهیه شده که برنج، یکی از این غذاها و به‌عنوان خوراک اصلی، در نظر گرفته می‌شود. جالب است بدانید که در یک وعده‌ی غذای سنتی که مردم تایلند مصرف می‌کنند، حداقل پنج خوراک، حضور دارند.

نام پریک (nam phrik)

که می‌توان به ظرف غذایی از سبزیجات پخته یا خام (khrueang chim)، که اکثرا در هر وعده‌ی غذایی مردم تایلند حضور دارد اشاره کرد. همچنین سس فلفل چیلی ویژه‌ی تایلندی، که بسیار معروف و پرطرف‌دار بوده و به نام nam phrik (تهیه شده از فلفل خام یا پخته به‌همراه دیگر مواد افزودنی خاص و بکر تایلندی )، معروف است، از دیگر از مواد خوراکی است که به‌عنوان چاشنی هنگام سرو غذا، توسط مردم تایلند، در نظر گرفته می‌شود.

تام یام (tom yam)

نوع دیگری از سس غنی شده با شیره‌ی نارگیل که lon نامیده می‌شود، نیز در کنار دیگر چاشنی‌های موردعلاقه‌‌ی مردم تایلند، قرار می‌گیرد. سوپ نیز هنگام سرو غذا، در کنار دیگر خوراکی‌های مصرفی، جایگاه ویژه‌ای دارد. از این خوراک لذیذ می‌توان به‌نوعی از سوپ‌های رقیق و لعابدار اشاره کرد که در واقع گونه‌ای خاص از tom yam جا افتاده (نوعی خوراک)، یا tom chuet بسیار خوش‌بو و پرملات، است. خوراک کاری و ظرف غذایی تهیه شده از انواع گوشت‌های سرخ شده، ماهی، غذاهای دریایی و سبزیجات، همگی خوراک‌هایی هستند که وعده‌ی غذایی یک خانواده‌ی تایلندی را تشکیل می‌دهند.

سرو غذا در رستوران‌

نام چیم (nam chim)

در بیشتر رستوران‌های کشور تایلند، سرو شام در کنار لیستی از سس‌های متنوع تایلندی nam chim (تنوع گسترده‌ای از انواع سس‌های تایلندی که در رژیم غذایی مردم تایلند بسیار محبوب و پرمصرف است)، علاوه بر تجربه‌ی غذایی فوق‌العاده با طعمی دلچسب و لذیذ، خاطره‌ی زیبا و به‌یادماندنی را برای مشتریان به ارمغان می‌آورد.

پریک نام پلا (phrik nam pla)

در بین سس‌های متنوعی که در لیست انتخاب مشتریان حضور دارند، مطمئنا سس‌هایی مانند phrik nam pla (سس ماهی، آب لیمو، سیر و فلفل چیلی خرد شده)، دانه‌های فلفل چیلی، سس‌های شیرین فلفل چیلی، برش‌هایی از برگ فلفل که در سرکه‌ی برنج قرار دارند، Sriracha sauce (نوعی از فلفل‌های تند یا چیلی که به‌صورت خمیری از برگ‌های فلفل چیلی، سرکه، شکر، سیر و نمک تهیه می‌شود)، به چشم می‌خورد.

سس سریراچا (Sriracha sauce)

البته حضور شکر در کنار این همه‌ سس‌های تند و شور، به دور از تصور نخواهد بود، چراکه مردم تایلند، علاقه‌ی خاصی به ترکیب انواع طعم‌های ترش و شور و شیرین، هنگام سرو غذاهای خود، دارند. مصرف خیار به‌عنوان دورچین در کنار برنج نیز، یکی از عادات غذایی مردم تایلند به شمار می‌رود. در رژیم غذایی تایلند انواع بی‌نظیری از غذاهایی که توسط نودل، تهیه می‌شوند، به چشم می‌خورد.

کانوم چین (khanom chin)

khanom chin یا ظرف‌های غذایی که توسط نودل‌های برنجی، آماده می‌شوند، معمولا در کنار ادویه‌ی کاری تایلندی، طعم و عطری جالب و دوست داشتنی را برای آن‌ها فراهم می‌سازد. همچنین مردم تایلند هنگام تهیه‌ و سرخ کردن انواع بریانی، از ادویه‌ی کاری استفاده می‌کنند.

کائو کائنگ (khao kaeng)

گاهی اوقات به‌دلیل ضیق وقت، امکان تهیه‌ی غذاهای زمان‌بر وجود ندارد، بنابراین مردم تایلند در این‌گونه اوقات، به سراغ غذاهایی که از نودل تهیه می‌شوند می‌روند. برنج سرخ شده نیز، به‌دلیل صرف زمان کوتاه جهت تهیه، گزینه‌ی دیگری است که مورد توجه آن‌ها قرار خواهد گرفت. البته اگر مردم تایلند مایل به استفاده از غذاهای معمول خود، با در نظر گرفتن کمی وقت باشند، هنوز هم گزینه‌ای برای انتخاب، پیش روی خود دارند، که به غذای khao rat kaeng (ظرف غذایی از برنج و کاری) یا به اختصار khao kaeng، شناخته می‌شود. این ظرف غذا، نسبت به دیگر غذاهای کشور تایلند، از خوراک کمتری برخوردار بوده و آن‌ها با قرار دادن غذاهای سرخ شده و دیگر خوراکی‌های موردعلاقه روی ظرفی از برنج، و نیز استفاده از کاری، علاوه بر میل خوراک مطبوع و موردعلاقه‌ی خود، زمان کمتری را نیز، مصرف می‌کنند.

رات کائو (rat khao)

در برخی از محله‌های کشور تایلند، رستوران‌های مخصوصی فعالیت می‌کنند که ویترین بزرگی از غذاهای مختلف و متفاوت، را در اختیار مشتریان خود قرار می‌دهند. در این‌گونه از رستوران‌ها، مشتری بنا به درخواست و سلیقه‌ی خود، می‌تواند سرو غذایش را به‌صورت ظرف‌های غذای مجزا، یا مخلوط آن‌ها درون یک ظرف به‌همراه برنج (rat khao)، سفارش دهند. تمامی رستوران‌هایی که به این سبک عمل می‌کنند، دارای خصیصه و ویژگی بسیار جالبی است ،آن هم سرو انواع غذاهای تازه در کنار برنج کاری است که برای هر مشتری در نظر می‌گیرند.

مواد و ترکیبات اصلی

کشور تایلند از مساحتی حدود ۱۶۵۰ کیلومتر مربع، برخوردار است. قرار گرفتن دامنه‌های کوه هیمالیا در شمال، فلات‌های مرتفع در شمال شرقی، رودخانه‌ها و آبگیرهای روان و خروشان در مرکز و نیز مناطق استوایی و گرمسیری همراه با جزایر و جنگل‌های بارانی در جنوب این کشور، جغرافیای بسیار عالی و ممتازی را برای سرزمین‌های کشور تایلند به ارمغان آورده است. همچنین حضور بیش از ۴۰ گروه از اقوام و نژادهای مختلف با فرهنگ و زبانی جداگانه، باعث ایجاد رژیم غذایی شگفت انگیز و کاملی در بین مردم این کشور شده است که یکی از نکات برجسته‌ در فرهنگ و آداب غذایی آن‌ها، در سراسر جهان به شمار می‌رود.

جالب است بدانید علاوه بر تنوع و در عین حال یکتا بودن رژیم غذایی مردم تایلند، مشخصه‌ی دیگری در رژیم غذایی آن‌ها وجود دارد که بسیار قابل‌توجه و ستودنی است. ساکنان این سرزمین جالب و زیبا، برای تهیه‌ی انواع غذاهای سنتی و بومی و همچنین طبخ غذاهای ملی و جدید، از مواد اولیه‌ی بکر و تازه، ترکیباتی متفاوت و از همه مهم‌تر از روش‌های آماده‌سازی و تدارک غذا که در نوع خود نسبت به سایر کشورها، خاص و متمایز است، استفاده می‌کنند.

ادویه و چاشنی

در سراسر جهان، غذاهای تایلندی را به شوق و حرارت استفاد از حبوبات، مواد اصلی، چاشنی‌ها و ادویه‌های تازه، می‌شناسند. در واقع می‌توان اظهار داشت که آن‌ها مصرف مواد تازه را به نمونه‌ی خشک شده‌ی آن، ترجیح می‌دهند.

لیموی کفیر (kaffir lime)

به‌عنوان مثال می‌توان از سیر، لیمو، فلفل چیلی، برگ‌های درخت کفیر لیمو (kaffir lime)، گالانگال (خولنجان شیرین)، موسیر، میگو، گشنیز، سس ماهی و برگ فلفل‌های چیلی اشاره کرد.

شکر خرما (Palm sugar)

یکی از چاشنی‌هایی که در رژیم غذایی مردم تایلند، در مقیاس زیادی مورد مصرف قرار می‌گیرد، Palm sugar (چاشنی‌ای بکر و ناب که از شیره‌ی برگ درخت خرما و در بعضی مواقع برگ نیشکر به‌دست می‌آید. البته مردم تایلند برای تهیه‌ی این چاشنی فوق‌العاده، از عصاره‌ی نیپا که نوعی نخل بومی در خاور دور به شمار می‌آید، نیز استفاده می‌کنند)، است که برای شیرین کردن طعم غذاهای تهیه شده‌ی خود، به کار می‌برند. آن‌ها همچنین از لیمو و تمبرهندی برای ترش کردن، غذاهایشان بهره‌مند می‌شوند.

گوشت

گوشت‌های استفاده شده در رژیم غذایی مردم تایلند، معمولا خوک و مرغ است. البته مصرف گوشت مرغابی، اردک، گاو و بوفالوی آبی نیز پس از مصرف گوشت خوک و مرغ، از طرفداران بسیاری برخوردار هستند. مسلمانانی که در این کشور زندگی می‌کنند، از گوشت گوسفند برای تهیه‌ی انواع غذای طبخ شده‌ی خود، بهره می‌برند.

در گذشته، شکار حیوانات وحشی همچون گراز نر و آهوی کوهی، و نیز برخی از پرندگان وحشی، از عمومیت زیادی برخوردار بود، اما امروزه، این امر، به‌دلیل حفظ محیط زیست و ایجاد مکان‌هایی برای حفظ و نگهداری گونه‌های حیوانات و پرندگان وحشی، رو به کاهش و حتی در برخی موارد منسوخ شده است. از سال ۱۹۸۰ میلادی به بعد، مسئولان صنعت دام و کشاورزی کشور تایلند، با به کار گیری روش‌های جدید پرورش حیوانات خانگی، نگهداری و توسعه‌ی گله‌های دام‌های اهلی و افزایش تجارت محصولات کشاورزی ( صنعت غذا و کشاورزی کشور تایلند) به کم‌رنگ شدن شکار غیر متعارف حیوانات، کمک شایانی کرده است.

آبزیان

بر اساس گفته‌های مسئولان تغذیه‌ی کشور تایلند، انواع ماهی، خرچنگ‌ و حلزون‌، نقش بسیار مهمی را در رژیم غذایی مردم تایلند، ایفا می‌کنند. Anna Leonowens (سفرنامه نویس، مربی و فعال اجتماعی هندی- انگلیسی ۱۹۱۵ - ۱۸۳۱)، در کتابش The English Governess at the Siamese Court چنین نوشت: رودخانه‌ها و جویبارهای کشورهای آسیای شرقی، زیستگاه تنوع بی‌نظیری از آبزیان، به‌ویژه platoo (نوعی ماهی ساردین)، در کیفیت و طعمی بسیار عالی است که خود از امتیازات منحصربه‌فرد این سرزمین‌ها، در تهیه‌ی انواع غذاهای دریایی به شمار می‌رود. فراوانی آبزیان در آسیای شرقی، باعث ارائه و عرضه‌ی محصولات متنوع دریایی در انواع خشک و تازه، با قیمتی بسیار پایین و مناسب شده است.

پلاتو (platoo)

مردم این مناطق در کنار پیاله‌ای از برنج پخته شده، محصول خشک شده‌ی platoo را میل می‌کنند. گونه‌های مختلفی از آبزیان که در بسیاری از رودخانه‌ها، دریاچه‌ها، تالاب‌ها، برکه‌ها و حتی آب موجود در شالیزارهای کشور تایلند زندگی می‌کنند، همچنین ماهی‌های دریاهای مناطق استوایی و گرمسیری که در نیمه‌ی جنوبی کشور تایلند، وجود دارند نیز، در سبد غذایی مردم روزانه، از مصرف بالایی برخودار هستند. در میان آبزیان مصرفی توسط مردم تایلند، میگوها، دارای محوبیت بیشتری نسبت به سایر موجودات دریایی بوده و سالانه هزینه‌های بسیاری توسط مردم تایلند، صرف خرید آن‌ها می‌شود.

شاه میگو

کوکل خونی (blood cockle)

شاه‌میگو یا میگوهای عظیم الجثه (از خانواده‌ی خرچنگ‌های خوراکی)، در ابتدای رشدشان به آب‌های شور احتیاج دارند ولی کم‌کم، پس از طی پروسه‌ی رشد، هنگام بلوغ و تکامل، نیازمند آب‌های شیرین می‌شوند. پرورش دهندگان آبزیان در کشور تایلند، به تولید، عرضه‌ و صادرات گونه‌هایی همچون Nile tilapia، گربه ماهی، تیلاپیای رود نیل (نوعی از تیلاپیا که در مناطقی از آفریق مانند مصر و در مرکز آن همچون رود نیل زندگی می‌کنند)، شاه میگو (نوعی آبزی عظیم الجثه که از خانواده‌ی خرچنگ‌ها بوده و در وسعت زیادی برای تهیه‌ی انواع غذا، پرورش داده می‌شود) و نوعی صدف خوراکی معروف به blood cockle، که منبع عظیمی از پروتئین را تشکیل می‌دهند، می‌پردازند.

برنج، نودل و نشاسته

کائو (khao)

همانند بسیاری از کشورهای آسیایی، مخصوصا آسیای شرقی، برنج، غلات و حبوبات از مهم‌ترین کالاهای مصرفی در رژیم غذایی مردم تایلند است. بر اساس گفته‌های McDang یکی از کارشناسان خبره‌ در حوزه‌ی غذا در کشور تایلند، برنج از مهم‌ترین و مهم‌ترین مواد تشکیل دهنده‌ در هر وعده‌ی غذایی مردم را تشکیل می‌دهد. به‌گونه‌ای که الفاظ و اصطلاحات خاصی برای این ماده‌ی غنی و پرمصرف در بین گویش‌های مردم تایلند وجود دارد. آن‌‌ها برای کلمه‌ی غذا و برنج، khao را به کار می‌برند. آن‌ها برای غذا خوردن و برنج خوردن، از جمله‌ی یکسان "kin khao" استفاده می‌کنند (تلفظ این جمله کین کآو است).

همان طور که پیش‌تر اشاره شد، برنج یکی از بخش‌های اصلی و جدایی ناپذیر در فرهنگ غذایی مردم کشور تایلند به شمار می‌آید. اهمیت آن به حدی است که هرگاه یکدیگر را ملاقات می‌کنند، از جمله‌ی برنج خوردی؟ استفاده می‌کنند. (در واقع با این عمل به‌گونه‌ای از طرف مقابل احوال پرسی می‌کنند، تقریبا چیزی شبیه به تعارفات ما ایرانی‌ها زمانی که مهمانی به منزلمان می‌آید برای احترام و تعارف، از وی می‌پرسیم: غذا که خوردید).

کشاورزان و مزرعه‌داران در کشور تایلند، مهم‌ترین و برجسته‌ترین نقش را در توسعه و گسترش کشت ده‌ها گونه از انواع برنج، ایفا کردند که به نوبه‌ی خود تحسین برانگیز و قابل ستایش است. همچنین با توجه به تنوع بی‌نظیری از برنج‌های کشت شده در این کشور، بیش از 30 دستورالعمل‌ متفاوت، از تهیه‌ی انواع خوراک‌هایی که بر پایه‌ی برنج تولید می‌شود، در رژیم غذایی سنتی این کشور وجود دارد.

انواع برنج

همانگونه که ذکر شد، ده‌ها نوع از برنج در کشور تایلند پرورش و کشت می‌شوند که در زیر به بیان برخی از آن‌ها می‌پردازیم.

گونه‌ای از برنج، که به برنج ملوکانه یا شاهانه معروف بوده و در رژیم غذایی مردم تایلند به khao chao  شناخته می‌شوند. این نوع از برنج، در زمره‌ی برنج‌های دان (غیر چسبناک که هنگام پخت، شفته نمی‌شوند)، قرار می‌گیرد. نوع دیگری از برنج در مصرف روزانه‌ی مردم تایلند از جایگاه و اهمیت بالایی برخوردار است، که به jasmine rice) khao hom mali)، شناخته می‌شود. این‌گونه از برنج، دارای عطر تند و خوش، دانه‌هایی درشت و بلند است که در مقیاس بسیار زیاد، در شالیزارهای کشور تایلند کشت و با قیمتی گزاف و بهایی بالا در بازار این کشور، به فروش می‌رسد. معمولا مردم تایلند، برنج‌ها را به‌صورت بخارپز، طبخ می‌کنند. که به khao suai (برنج زیبای روشن) معروف است. برنج‌های دان و بلند، در تهیه‌ی خوراک برنج سرخ شده، مصرف می‌شوند.

کونجی (Congee)

کائو تام (khao tom)

کائو تام کوئی (khao tom kui)

همچنین در تدارک غذاهایی مانند Congee (حریره‌ی برنج که در بسیاری از کشورهای آسیایی تهیه و مصرف می‌شود)، khao tom (یک سوپ کم چرب، رقیق و بسیار مقوی که با گوشت‌های قیمه‌ شده‌ی خوک یا ماهی طبخ می‌شود)، khao tom kui (نوعی از حریره یا فرنی برنج که رقیق و بدون چاشنی تهیه می‌شود و معمولا در کنار غذای اصلی از آن استفاده می‌کنند) و chok (نوع دیگری از حریره یا فرنی که بسیار خوش عطر و خوش‌طعم بوده و هنگام پخت از گوشت قیمه شده نیز بهره می‌برند)، از این نوع برنج‌های دان، استفاده می‌کنند.

برنج چسبان (sticky rice)

نوع دیگری از برنج‌های کشت شده در کشور تایلند به مصرف عموم مردم قرار می‌گیرد که به نام sticky rice  (برنج‌های شفته)، شناخته می‌شوند. خاستگاه اصلی این‌گونه از برنج در شرق و جنوب شرقی آسیا بوده و به‌دلیل چسبندگی و به اصطلاح شفته شدن هنگام پخت، در سراسر جهان، زبانزد و شناخته شده هستند.

وعده‌های غذایی

مردم تایلند، علاقه‌ی زیادی به غذا خوردن دارند. به‌گونه‌ای که هر بار احساس گرسنگی به آن‌ها دست دهد، بلافاصله مشغول غذا خوردن می‌شوند. این یکی از عاداتی است که در رژیم غذایی مردم تایلند وجود داشته و هنوز هم، در زندگی روزمره‌ی آن‌ها به‌وفور مشاهده می‌شود. شاید اگر برای اولین مرتبه وارد این کشور بسیار زیبا و مملو از جاذبه‌های گردشگری شوید، با دیدن مردم زیادی که مشغول غذا خوردن هستند، این تصور در ذهن شما شکل گیرد که آن‌ها هرگز غذا خوردن را متوقف نمی‌کنند.

جالب است بدانید که تصور شما کاملا درست و به جاست. چراکه خود مردم تایلند نیز بر این مسئله واقف بوده و از بیان آن، سرباز نمی‌زنند. با توجه به توضیحاتی که داده شد، می‌توان گفت که نمی‌توان زمان مشخصی برای وعده‌های غذایی مردم تایلند در نظر گرفت. ولی قطعا آن‌ها نیز همانند دیگر کشورها، هنگام اوایل صبح، مشغول خوردن وعده‌ی صبحانه، در زمان ظهر به میل کردن ناهار و پس از غروب آفتاب نیز به خوردن وعده‌ی شام مشغول می‌شوند.

صبحانه

ظرف‌های غذایی که مردم تایلند به‌عنوان اولین وعده‌ی روز، در نظر می‌گیرند، نسبت به سایر کشورها، از محدودیت برخوردار است. در واقع آن‌ها غذاهای مشخصی را هنگام صرف صبحانه، میل می‌کنند. اما نکته‌ی مهم و متفاوتی که در صبحانه‌ی یک فرد تایلندی مشاهده می‌شود، استفاده از ظرف‌های غذایی است که برنج مهم‌ترین نقش را در تهیه و تدارک آن بازی می‌کند.

درست همان ظرف‌های غذایی که هنگام وعده‌ی ناهار و شام نیز، در میز مردم تایلند وجود دارد. غذاهایی مانند برنج سرخ شده، سوپ‌های نودل، برنج‌های بخار پز و همچنین برنج‌هایی که به روش‌هایی شبیه ایران، دم می‌کشند، انواع املت، گوشت‌های کباب شده یا سرخ شده‌ی خوک و مرغ و بالاخره سبزیجات سرخ شده‌ای که بخش جدا نشدنی این وعده‌ی غذایی به شمار می‌آیند، از جمله خوراکی‌هایی هستند که هنگام سرو صبحانه، روی میز هر خانواده‌ی تایلندی مشاهده می‌شود.

نکته‌ی جالب دیگری که در مورد صبحانه‌ی مردم تایلند وجود دارد، این است که اغلب آن‌ها در خارج از خانه و توسط فروشنده‌های خیابانی، وعده‌ی صبحانه‌ی خود را تهیه کرده و میل می‌کنند. بنابراین اگر هنگام صبح، وارد محله‌های کشور تایلند شوید، قطعا از دیدن هیاهوی مردم هنگامی که مشغول میل صبحانه‌ی خود هستند، به وجد خواهید آمد. البته از این نکته نیز نباید غافل شد که با توجه به مناطق مختلفی که در کشور تایلند وجود دارد، رژیم های غذایی متفاوتی توسط مردم، رعایت شده که با توجه به آن، ظرف غذاهایی که در هر منطقه به‌عنوان وعده های صبحانه، ناهار و شام، میل می‌شود، با یکدیگر متفاوت است. در زیر به نمونه هایی از غذاهای سرو شده که توسط عموم مردم مصرف می‌شود، اشاره می‌کنیم.

چوک (Chok)

نوعی فرنی یا حریره‌ی برنج است که معمولا در وعده‌ی صبحانه و همراه با دیگر خوراکی‌هایی که مردم تایلند تهیه‌ می‌کنند میل می‌شود.

کائو کای چیائو (Khao khai chiao)

املت تایلندی که اغلب در کنار بشقابی از برنج و برش‌هایی از خیار تازه میل می‌شود.

پاتانوگکو (Pathongko)

یک غذای سرخ شده‌ی چینی است که در کشور تایلند، از طرفداران بسیاری برخوردار است. مردم تایلند اغلب این غذا را در ظرفی مملو از روغن داغ سرخ کرده و با فروبردن درون انواع سس (تند، شور و شیرین)، میل می‌کنند.

ناهار و شام

پد تای گونگ (Pad Thai Goong)

باز هم برنج، یکی از مواد اصلی تشکیل دهنده‌ی وعده‌ی غذایی ناهار و شام، در رژیم غذایی مردم تایلند به شمار می‌رود. از جمله غذاهایی که مردم تایلند در هنگام صرف این دو وعده غذایی انتخاب می‌کنند غذای Pad Thai Goong است. آن‌ها معمولا این غذای لذیذ را بوسیله‌ی برنج سرخ شده و انواع نودل (با توجه به ذائقه‌ی شخصی) میل می‌کنند.

کائو نیو با گای یانگ (Kao Niow with Gai Yang)

همچنین Kao Niow with Gai Yang یکی دیگر از غذاهایی است که توسط مردم تایلند هنگام وعده‌ی ناهار و شام، در نظر گرفته می‌شود.

تایلند یکی از کشورهای زیبا با جاذبه های گردشگری فراوان و فوق‌العاده است که یکی از مکان های موردعلاقه برای بسیاری از مردم کشورهای جهان مخصوصا ایرانی هاست. بنابراین با جمعیتی که هرسال از کشور جهت حضور در این کشور برای مسافرت و گشت و گزار، اقدام می‌کنند، برخود دیدیم تا مقاله ای در مورد رژیم غذایی این کشور تهیه کنیم. امید است که مورد رضایت شما دوستان قرار گرفته باشد.

 تهیه شده در کجارو