- chevron_right کجارو
- chevron_right جاذبهها
- chevron_right هتل
- chevron_right مقاصد
- chevron_right رستوران
- افزودن مکان
مسجد جامع بوکان که از جاهای دیدنی استان آذربایجان غربی به حساب میآید، در طول بیش از یک قرن مکان برگزاری نماز جمعه شهر بوکان بوده است. بر اساس اسناد تاریخی ساخت مسجد در دوره قاجار توسط فردی با نام علی اصفهانی به سبک معماری اسلامی و بسیار ساده انجام شد. مسجد جامع بوکان در سال ۱۳۷۹ هجری شمسی به شماره ۳۴۸۰ در فهرست آثار ملی به ثبت رسید.
مسجد جامع بوکان از جاهای دیدنی بوکان در استان آذربایجان غربی است که در کنار تپه قدیمی قلعه سردار و در ضلع شرقی رود سرآب قرار دارد. همچنین روبهروی مسجد بازاری به چشم میخورد که به بازار سردار شهرت دارد.
منبع عکس: گوگل مپ (عکاس: علیرضا رحیمی شاهرودی)
مسجد جامع بوکان در حال حاضر برای برگزاری نماز جمعه مردم شهر بوکان مورد استفاده قرار میگیرد. این محل یکی از بناهای تاریخی و مذهبی به حساب میآید که محبوبیت زیادی بین مردم دارد.
حاکم وقت بوکان که فردی با نام محمد حسین خان سردار مکری بود و با مظفرالدین شاه نسبت فامیلی داشت، دستور ساخت مسجد را صادر و زمینی را نیز وقف این کار کرد.
مسجد جامع بوکان به دست علی اصفهانی از معماران ماهر و چیرهدست در سال ١٢۶٨ هجری شمسی ساخته شد و در سال ۱۳۷۹ هجری شمسی به شماره ۳۴۸۰ در فهرست آثار ملی به ثبت رسید.
منبع عکس: ویکی مدیا (عکاس: مسعود بوکانی)
مسجد جامع بوکان با مساحتی بالغ بر ۱,۸۷۱ متر مربع، معماری سنتی اسلامی دارد که معماری اولیه آن در دوره قاجار انجام شد. شبستان اصلی مسجد پلانی مستطیلی شکل دارد که ۴۲ ستون سنگی در هفت ردیف ۶تایی، پلان را به هشت ناو تقسیم کردهاند. محراب مسجد در ضلع جنوبی شبستان بزرگ (بخش مردانه) داخل طاقنمایی با قوس جناغی ساخته شده است. یک نیمطبقه نیز در ضلع شمالی مسجد جامع دیده میشود که بهعنوان شبستان زنانه به کار میرود. روی تابلوی سردر مسجد توضیحاتی درباره وسعت مسجد، تزیینات و طاقها به چشم میخورد.
در سال ۱۳۴۵ هجری شمسی بنای مسجد گسترش یافت و چهار گنبد آجری و سه ستون به آن اضافه شد. در سال ۱۳۷۵ هجری شمسی نیز شبستانی به بزرگی ۲۰ در ۳۰ متر به بنا افزده شد که به مانند شبستان نخستین مسجد دارای ستونهای متعدد بههمراه طاقهای چشمنواز است و به شبستان اولیه متصل شده است.
مسجد هماکنون بدون مناره است و ظاهر بسیار سادهای دارد؛ با این حال، در سالهای نخستین دارای یک مناره بوده است که امروزه اثری از آن به چشم نمیخورد.
منبع عکس: گوگل مپ (عکاس: سید مصطفی حسینی)
نویسنده: بهاره غنچه/ بازنویسی: صدیقه شجاعی