- chevron_right کجارو
- chevron_right مجله گردشگری
- chevron_right اخبار
- chevron_right جاذبهها
- chevron_right راهنمای سفر
- تبلیغات در کجارو
در نزدیکی شهر منجیل درختی همیشه سبز وجود دارد که بر طبق روایت‌ها قدمت آن به هزار تا سه هزار سال قبل بازمی‌گردد؛ درختی با قامت بلند که تنه قطور و درهم پیچیده‌اش، روزهای بسیاری را به چشم دیده است. درخت سرو هرزویل یکی از جاهای دیدنی استان گیلان به شمار می‌آید و به‌عنوان یک اثر طبیعی در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. برای رسیدن به این جاذبه طبیعی و زیبا مسیری آسان و نزدیک به جاده اصلی در پیش رو دارید؛ پس حتما در سفر به استان گیلان برای بازدید از درخت هرزویل برنامه‌ریزی کنید. در ادامه با ما همراه باشید تا شما را با این درخت شگفت‌انگیز و روستای زیبای هرزویل آشنا کنیم.
عکاس: نگین توکلی
عکاس: نگین توکلی
درخت سرو هرزویل در روستایی به همین نام در دو کیلومتری شمال شرقی شهر منجیل در شهرستان رودبار در استان گیلان قرار دارد. روستای هرزویل نیز در دره‌ای سرسبز در میان دو کوه پلنگ مغار و گاوکول واقع شده است. فاصله این جاذبه گردشگری بی‌نظیر تا شهر رشت، ۸۰ کیلومتر است و برای رسیدن به آن باید حدود یک ساعت و نیم رانندگی کنید. درخت سرو هرزویل تا شهر تهران ۲۵۷ کیلومتر (سه ساعت و ۲۰ دقیقه) و تا شهر کرج ۲۰۷ کیلومتر (دو ساعت و ۲۰ دقیقه) فاصله دارد. مختصات جغرافیایی درخت سرو هرزویل به طول جغرافیایی ۴۹٫۴۴۳۴ درجه و عرض جغرافیایی ۳۶٫۷۴۵۶ درجه است.
در مسیر رسیدن به درخت سرو هرزویل. عکاس: نگین توکلی
برای رسیدن به درخت سرو هرزویل باید خودتان را به روستای هرزویل برسانید. اگر از تهران یا کرج راه می‌افتید از طریق اتوبان تهران - کرج، کرج - قزوین و قزوین - رشت به‌سمت رشت حرکت کنید. پس از حدود ۲۵۰ کیلومتر از خروجی سمت راست جاده وارد جاده قدیمی قزوین - رشت شوید. از خروجی سمت اول در جاده قدیمی خارج شوید و به‌سمت روستای هروزیل بروید. پس از حدود چهار کیلومتر در جاده فرعی پشت پادگان منجیل و عبور از منازل سازمانی نیرو دریایی به پای درخت سرو هرزویل خواهید رسید. در مسیر، تابلوهای راهنما شما را به‌سمت روستا و درخت هدایت می‌کنند. درخت سرو هرزویل در خیابان سرو در وسط یک میدان سرسبز قرار دارد.
عکاس: نگین توکلی
اگر از سمت رشت به‌سمت روستای هرزویل می‌روید، وارد آزادراه رشت - قزوین شوید. پس از عبور از عوارضی رشت و شهر رودبار به‌جای خروجی آزادراه وارد خروجی جاده قدیم (منجیل - لوشان) شوید. پس از گذر از سد منجیل به‌سمت روستای هرزویل بروید و با توجه به تابلوهای راهنما خودتان را به درخت سرو هرزویل برسانید.
برای رسیدن به درخت سرو هرزویل به غیر از ماشین شخصی می‌توانید سوار تاکسی‌های خطی نیز بشوید. توجه داشته باشید که اتوبوس‌هایی که از تهران و کرج به‌سمت رشت حرکت می‌کنند در شهر منجیل توقف ندارند و از آزادراه جدید به رشت می‌روند.
عکاس: نگین توکلی
پیدایش درخت‌ها روی کره زمین را به دوره کربنیفر یعنی حدود ۳۵۰ میلیون سال پیش نسبت می‌دهند. اولین درخت‌ها به‌شکل سرخس‌هایی غول‌پیکر بودند و بعدها در طول میلیون‌ها سال با تکامل و تغییر به‌شکل درخت‌ها و گونه‌های مختلف درآمدند. گیاهان بازدانه و مخروطیان چون سروها از اولین درختان پیشرفته و تکامل یافته‌ای بودند که روی زمین به وجود آمدند.
درختان به‌ویژه درختان چنار و سرو در ایران باستان به‌خصوص در دوره زرتشت از جایگاه ویژه‌ای برخوردار بودند؛ به‌طوری که آسیب رساندن به درخت به‌عنوان امری بسیار ناپسند شناخته می‌شد و عواقب بدی به‌همراه داشت. نگاره سرو یکی از مهم‌ترین تصاویری است که در فرشینه‌ها، قالی، نگارگری، منسوجات سنتی و دیگر هنرهای ایرانیان دیده می‌شود. نقش مشهور و چشم‌نواز بته جقه نیز از نگاره سرو مشتق شده است.
عکاس: نگین توکلی
درخت سرو هرزویل گیلان یکی از انواع درخت سروناز یا همان سرو شیرازی است. در گذشته در بیشتر باغ‌های شیراز این درخت وجود داشت و به همین دلیل، این درخت در ایران به سرو شیراز مشهور شده است. درخت همیشه سبز سرو با ظاهر زیبا و قامت استوار خود در بسیاری از داستان‌ها و اساطیر به‌عنوان نماد پایداری، آزادی، آزادگی و استقامت معرفی می‌شود. این درخت در برابر سرما و کم‌آبی بسیار مقاوم است؛ زیرا شیره خاصی در تنه آن وجود دارد. در تنه درخت سرو، چربی خاصی نیز وجود دارد که باعث می‌شود به آسانی آتش بگیرد؛ به همین علت در طول مسیر با بقایای درختان سوخته بسیاری روبه‌رو خواهید شد.
منبع عکس: اینستاگرام مجتمع گردشگری خاطره
سرو هرزویل در تاریخ ۲۰ شهریور سال ۱۳۶۶ توسط شورای عالی محیط زیست به شماره ۱۱۳ به‌عنوان یک اثر طبیعی ملی به ثبت رسیده است و در حال حاضر تحت حفاظت محیط زیست قرار دارد. این اثر طبیعی با ۳۰ متر ارتفاع و ۴٫۴ متر قطر تنه، ۶۰۰ متر از سطح دریا ارتفاع دارد و در مساحتی معادل ۰٫۶۲۵ هکتار واقع شده است.
عکاس: نگین توکلی
قدمت درخت سرو هرزویل، یکی از سه اثر طبیعی ملی استان گیلان به بیش از هزار سال قبل بازمی‌گردد. آوازه این درخت باشکوه از زمان‌های بسیار دور در میان مردم پیچیده بود و در سفرنامه افراد مشهوری مانند ناصرخسرو قبادیانی نیز از آن یاد شده است. البته باید بدانید که برخی افراد عمر درخت سرو هرزویل را بیش از سه هزار سال تخمین می‌زنند. افرادی چون ناصرالدین شاه قاجار در سال ۱۲۵۰ شمسی نیز به بازدید از این درخت باشکوه رفته‌اند. او در سفرنامه فرنگ خود به درخت هرزویل اشاره کرده و نوشته که زیر این درخت عصرانه خورده است؛ در حالی که موسیقی‌دان‌ها برای او موسیقی نواخته‌اند.
عکاس: نامشخص
دلیل نام‌گذاری سرو هرزویل به این نام، حضور این درخت در روستای هرزویل است. درختان کهنسال جلوه‌ای اساطیری در فرهنگ عمومی ایرانیان دارند. به اعتقاد مردم هرزویل نیز این سرو کهن درختی مقدس و نظرکرده است و به همین دلیل، روی حفاظ دور آن پر از قفل و پارچه‌های گره زده‌ای است که مردم برای رسیدن به آرزوهایشان بسته‌اند. یکی از اهالی هرزویل که در نزدیکی این درخت مغازه دارد دراین‌باره می‌گوید:
از قدیم سرو هرزویل برای مردم منطقه قداست داشت. مردم به نیت حاجت خواهی به شاخه‌های درخت پارچه‌های سبز می‌بستند یا داخل شکاف‌های تنه و شاخه‌های درخت سکه فرو می‌کردند.
از وقتی محیط زیست دورتادور درخت را حصار کشیده، مردم کمتر به شاخه‌ها دسترسی دارند و به فنس‌های فلزی نخ می‌بندند. در سال‌های اخیر اطراف این ابر درخت، واحدهای مسکونی زیادی ساخته شده است. این روند به‌خصوص بعد از زلزله سال ۶۹ منجیل شدت بیشتری گرفت.
عکاس: نگین توکلی
روستای هرزویل مانند بسیاری از روستاها و آبادی‌های رودبار و منجیل در زلزله سال ۱۳۶۹ به‌طور کامل تخریب شد. در حال حاضر تمام بناهای این روستا مربوط به دوران پس از بازسازی است و در نزدیکی درخت سرو قرار دارند؛ موضوعی که باعث نگرانی شدید شده است؛ زیرا پساب و سایر آلودگی‌های روزمره این روستا ممکن است حیات این درخت کهنسال را به خطر بیاندازند.
منبع عکس: villarabet.com
بازدید از درخت سرو هرزویل رایگان و آزاد است و شما می‌توانید در هر ساعتی از شبانه‌روز به این روستا بروید. سروها در تمام سال سبز هستند و هر فصلی از سال برای بازدید از این جاذبه طبیعی مناسب است. البته باید بدانید که زیبایی سرو هرزویل و توربین‌های بادی منجیل تنها در طول روز به چشم می‌آید. به‌علاوه توربین‌های تپه‌های منجیل هنگام طلوع و غروب آفتاب بسیار رویایی به نظر می‌رسند.
جاده منتهی به رشت در تعطیلات آخر هفته یا تعطیلات رسمی به‌خصوص نوروز پرتردد و شلوغ است؛ پس سعی کنید در روزهای وسط هفته به روستای هرزویل بروید. مسیر جاده منتهی به روستای هرزویل گاهی به‌طور موقت و تنها برای چند ساعت جهت عملیات راهسازی جاده بسته می‌شود. دورتا دور حریم درخت سرو هرزویل با حفاظ آهنی پوشانده شده است؛ بنابراین نمی‌توانید تا ساقه درخت پیش بروید و باید آن را از فاصله تماشا کنید.
کوچه‌ای در روستای هرزویل. عکاس: نگین توکلی
روستای هرزویل با آب‌و‌هوای مدیترانه‌ای یکی از بهترین مناطق برای کشت زیتون است و جنگل‌های آن دارای گونه‌های گیاهی متفاوتی هستند که در کمتر جایی دیده می‌شوند. سرو زربین، گونه‌ای از درخت سروناز است که مخروطی شکل، اما با گسترش افقی است؛ درختی که به‌وفور در جنگل هرزویل دیده می‌شود. منشا این درخت ایران یا افغانستان است و فسیل‌هایی مربوط به دوره سوم زمین‌شناسی از آن به دست آمده است. در حال حاضر منبع اصلی این‌گونه کمیاب در جنوب ترکیه و بخش‌هایی از شمال ایران است که آن نیز در معرض نابودی قرار دارد. از دیگر گونه‌های گیاهی این منطقه می‌توان به درختان بلوط اشاره کرد.
گوسفندان در حال چرا در روستای هرزویل. عکاس: نگین توکلی
شغل بیشتر اهالی هرزویل کشاورزی (زیتون داری)، دامداری و کار در نیروگاه برق لوشان است. با وجود اینکه آب و هوای مرطوب در سراسرِ منطقه گیلان، فضایی سرسبز و بانشاط را خلق کرده و به روستاها طراوتی مثال‌زدنی بخشیده است؛ اما روستای هرزویل با قرار گرفتن در دامنه دره، امتیاز ویژه‌ای به نسبت دیگر آبادی‌ها دارد. این روستا در زمینهای سبز با خانه‌های کوچکی روبه‌رو می‌شوید که هریک رنگ و شکل متفاوتی دارند.
مراسم علم گردانی هرزویل یکی از سنت‌های مشهور این روستا در دهه اول محرم است؛ به‌گونه‌ای که در شب تاسوعا و روز عاشورا صدها گردشگر برای شرکت کردن در این مراسم به هرزویل می‌روند.
پوشش گیاهی روستای هرزویل. عکاس: نگین توکلی
نام شهرک هرزویل در کتاب‌های تاریخ به‌شکل‌های متفاوتی آورده شده است؛ به‌طور مثال حکیم ناصر خسرو قبادیانی (جهانگرد و سفرنامه نویس) در حدود هزار سال پیش از این روستا با نام‌های «خرزویل» و «نیکیتین» یاد می‌کند؛ در حالی که کنسول در تهران در کتاب «ایرانی که من شناختم» (با قدمتی از ۱۰۰ سال قبل) و رابینو دوبورگومال نایب کنسول انگلستان در رشت در کتاب «ولایات و دارالمرز ایران و گیلان» از عبارت «هرزبیل» استفاده می‌کنند. ناصر خسرو در کتاب سفرنامه خود درباره این روستا این‌طور می‌نویسد:
دوازدهم محرم سنه ثمان و ثلاثین و اربعمائه (۴۳۸) از قزوین برفتم به راه بیل و قپان که روستای قزوین است. و از آنجا به دیهی که خرزویل خوانند. من و برادرم و غلامکی هندو که با ما بود. زادی اندک داشتیم. برادرم به دیه در رفت تا چیزی از بقال بخرد. یکی گفت که «چه می خواهی؟ بقال منم». گفت: «هرچه باشد، ما را شاید که غریبیم و برگذر». گفت: «هیچ چیز ندارم». بعد از آن هر کجا کسی از این نوع سخن گفتی، گفتمی بقال خرزویل است.
منبع عکس: اینستاگرام مجتمع گردشگری خاطره
روستای هرزویل از دو بخش تشکیل شده است که روستای تاریخی هرزویل و روستای نوبنیاد در دامنه جنوبی کوه‌های البرز نام دارند. طبق شواهد تاریخی این آبادی در دو هزار سال گذشته چند بار به‌طور کامل تخریب و دوباره ساخته شده است. هرزویل از جمله آبادی‌هایی بود که در مسیر راه شاهی قرار داشت؛ راهی که ایران را به اروپا متصل می‌کرد و قدمت آن را به دوره هخامنشیان (حدود ۲۵۰۰ سال قبل) نسبت می‌دهند. مردم این منطقه در آن زمان از طرف حکومت مرکزی مامور و مسئول نظم، ایمنی و کنترل رفت‌و‌آمد در این مسیر حساس و حیاتی بودند.
هم‌اکنون می‌توان آثار «هرزویل‌های قدیم» را در روی تپه‌های اطراف شهرک فعلی دید. هرزویل در طول تاریخ ایران، نگهبان یکی از مهم‌ترین درواز‌ه‌های درون مرزی کشور ایران یعنی تنگه سفیدرود بود و منطقه‌ای پرارزش از دیدگاه راهبردی لشکرکشی و جلوگیری از حرکت بیگانگان به طرف داخل یا شمال ایران به شمار می‌آمد. در آن زمان، غارتگران و مهاجمانی چون اسکندر، عرب‌ها، چنگیز یل روس‌ها باید از همین مسیر، خود را به جنوب یا شمال ایران می‌رساندند؛ مسیری که ایرانیان به‌شدت در آن مقاومت می‌کردند.
منبع عکس: اینستاگرام مجتمع گردشگری خاطره
در کتاب‌های تاریخ «عالم‌آرای عباسی» و «عالم‌آرای نادری» آمده است که شاه عباس صفوی و نادرشاه افشار بارها گروه منتخبی از قوام دلاور و جنگجوی خراسان، به‌خصوص قوچانی‌ها و کردهای غرب ایران را با بهترین تجهیزات جنگی آن دوره مجهز و آن‌ها را برای تقویت قوای نظامی و حفاظت تنگه سفیدرود به هرزویل و منجیل اعزام می‌کردند. جالب است بدانید که امروزه روستاهای کردنشین بسیاری مانند لوشان، کلشتر، دشتویل و غیره در این منطقه وجود دارند.
منبع عکس: اینستاگرام مجتمع گردشگری خاطره
بخش نوبنیاد روستای هرزویل در جنوب غربی هرزویل تاریخی برای اسکان کارمندان سد سفیدرود در اواخر دهه ۳۰ خورشیدی ساخته شد. در آن زمان مهندسان فرانسوی به‌همراه خانواده‌شان، این روستا را به‌دلیل آب و هوای خوب و مناسب و چشم‌انداز زیبا برای اسکان انتخاب کردند.
هرزویل در آن دوران مجهز به امکاناتی چون زمینهای ورزشی (والیبال، بسکتبال، استخر شنا و غیره)، تصفیه خانه، مدرسه، پزشک، درمانگاه، سالن سینمای مجهز (برگزاری مراسم مختلف از جمله نمایش فیلم، تئاتر و موسیقی)، تلفن، فروشگاه، بانک و دیگر امکانات رفاهی بود؛ امکاناتی که باعث بالا رفتن سطح فرهنگ و آگاهی مردم این منطقه نسبت به دیگر آبادی‌ها و شهرک‌های شهرستان شد.
عکاس: نگین توکلی
بخش نوبنیاد روستای هرزویل متاسفانه در زلزله هولناک سال ۱۳۶۹ صدمات بسیاری دید و باقی‌مانده آن نیز به‌دلایل ایمنی تخریب شد. روستای هرزویل جدید پس از زلزله کمی پایین‌تر از جای قبلی از نو ساخته شد و در حال حاضر حدود سه هزار نفر در آن زندگی می‌کنند.
مسیر دسترسی به روستای هرزویل پوشیده از درختان سرسبز و متراکمی است که لذت رسیدن به روستا را دو چندان می‌کنند؛ فضایی آرامش‌بخش و زیبا که برای عکاسی فوق‌العاده است. روستای هرزویل در ارتفاعات قرار دارد و شما می‌توانید از بام روستا عکس‌های زیبایی از سد سفیدرود، توربین‌های بادی، تپه‌های مرتفع، شهر منجیل و بازی نور و رنگ خورشید و آسمان به‌خصوص در زمان غروب و طلوع خورشید بگیرید؛ تصاویری کارت پستالی که تا ابد در ذهن شما نقش می‌بندند.
چشم‌انداز روستای هرزویل از توربین‌های بادی و سد منجیل. عکاس: نگین توکلی
با کمی پیاده‌روی در خیابان سرو به یک رودخانه پرآب می‌رسید که در احاطه جنگلی سرسبز و پر از درختان گردو، تمشک، انجیر و غیره قرار دارد. پیک نیک در کنار رودخانه، چیدن میوه‌های تازه از درختان و مزه کردن آن‌ها، لذت آبتنی در رودخانه و تماشای فضای بکر در سکوت از جمله فعالیت‌هایی است که می‌توانید در روستای هرزویل به آن‌ها بپردازید.
رودخانه هرزویل. عکاس: نگین توکلی
آرامگاه آقا سيد محمود مرندى در روستاى هرزويل در سه کيلومترى شرق منجيل قرار دارد. شخص مدفون در این بقعه بر اساس کتيبه‌اى که بر سنگ مرمر روى گور نوشته شده، سلطان محمدحاجى محمود مرندى، مشهور به امامزاده سيد پرنور است. ساختمان بقعه امامزاده پرنور، يک اتاق مستطيل شکل کوچک از سنگ، گچ و گل است و ارزش معماری ندارد. در کنار سرداب بقعه، دو سنگ مرمر سفيد وجود دارند که روى يکى از آن‌ها ۱۵ بيت شعر در مدح اميره تى‌تى، بانى بقعه نوشته شده است. سنگ قبر ديگر نیز به شخصى به نام ملک ابوالقاسم تعلق دارد.
دربند هرزویل یکی از دیدنی های هرزویل است که مسیر دسترسی به آن از انتهای روستا و کنار آسیاب قدیمی آغاز می‌شود و تا ییلاق نودعنبر ادامه دارد. این مسیر، راهی باریک و مالرو از میان جنگل و در امتداد رودخانه هرزویل و جویبارهای متعدد است. این مسیر تا سرچشمه حدود یک ساعت و نیم راه است و طبیعت‌گردان بسیاری این مسیر را به‌خصوص در تورهای آخر هفته طی می‌کنند.
منبع عکس: اینستاگرام مجتمع گردشگری خاطره
چشمه هرزویل منشا آبادانی روستای هرزویل است؛ چشمه‌ای که از دل زمین از میان سنگی بزرگ می‌جوشد و به حوضچه کوچکی سرازیر می‌شود. این چشمه در نهایت در قالب رودخانه هرزویل جریان می‌یابد. آب این چشمه آب شرب و آب کشاورزی روستا را تامین می‌کند و در نهایت به منجیل می‌رسد. افرادی که قصد بازدید از چشمه هرزویل را دارند، معمولا صبح زود حرکت می‌کنند؛ زیرا محوطه چشمه بزرگ نیست و ظرفیت محدودی دارد.
منبع عکس: ویکی لاک
قله آسمانسرا با ۱,۹۵۰ متر ارتفاع یکی از مقاصد محبوب کوهنوردان در منجیل و رودبار است و چشم‌اندازهای زیبا و تماشایی این منطقه کوهستانی بسیاری از کوهنوردان را به‌سمت این قله می‌کشانند. برای صعود به قله آسمانسرا در ابتدا باید وارد مراتع سرسبز و سپس وارد انبوه جنگل‌های سرسبز می‌شوید تا در نهایت در مسیر چمنزارهای سرسبز و از میان ابرها به قله آسمانسرا برسید. برای صعود به این قله باید با گروه‌های کوهنوردی همراه شوید.
منبع عکس: خبرگزاری ایرنا
غار چشمه باد یا «یلی بولاغی» در شمال روستای هرزویل در منطقه جنگلی یوزربین در دامنه قله آسمانسرا و در ارتفاع ۱,۴۰۰ متری از سطح دریا قرار دارد؛ غاری با طول ۷۰۰ متر که از کشف آن بیش از یک دهه نمی‌گذرد. این غار جزو غارهای فصلی و رودخانه‌ای به شمار می‌رود؛ به‌صورتی که در فصل بهار نمی‌توان از آن دیدن کرد؛ اما در دیگر فصول سال می‌توان برای بازدید از غار چشمه باد رفت. استالاگمیت‌ها (قندیل‌های زمینی دوکی شکل) و استالاگیت‌ها (قندیل‌های سقفی) از زیبایی‌های این غار هستند. غار چشمه باد در کنار رودخانه نوده یا به زبان بومی نودی قرار دارد. این غار به‌تازگی در لیست آثار طبیعی ملی استان گیلان قرار گرفته است.
قدمت غار چشمه باد مربوط به دوره سوم زمین‌شناسی ( ۲۴۵ میلیون سال تا ۶۵ میلیون سال پیش) است. این غار از جنس سنگ آهکی و به‌صورت طبقاتی و افقی و بر اثر نفوذ آب‌های اسیدی در لایه‌های آهکی و ترکیب آب‌های سطحی و باران با مواد در سطح یا درون کانی‌ها یا گازها شکل گرفته است.
عکاس: نگین توکلی
در ارتفاعات شمالی روستای هرزویل منطقه‌ای به نام «تخت» وجود دارد که باد شدیدی در آن می‌وزد. به همین دلیل پس از افتتاح اولین نیروگاه بادی کشور در منجیل، مزرعه بادی هرزویل در این منطقه احداث شد. تماشای چرخش توربین‌های بادی بزرگ در مزرعه بادی هرزویل برای گردشگران بسیار جذاب است. برای رسیدن به این مزرعه باید یک جاده خاکی پرپیچ‌وخم را طی کنید. در منطقه تخت که جزو مراتع دامی منطقه نیز به شمار می‌آید، یک چشمه زلال و گوارا نیز وجود دارد.
عکاس: نگین توکلی
هرزویل روستایی با پیشینه تاریخی طولانی است و آثار باستانی فراوانی تا قبل از زلزله سال ۱۳۶۹ در آن وجود داشت که متاسفانه تخریب شدند. پس از زلزله نیز عده‌ای افراد سودجو به حفاری‌های غیر اصولی در بقایای تپه باستانی، آسیاب قدیمی و گورستان تاریخی منطقه پرداختند و آثار باستانی را به تاراج بردند. در حال حاضر در خرابه‌های هرزویل قدیم آثار اندکی از آن شهر تاریخی قابل‌مشاهده است. در گوشه و کنار خرابه‌ها نیز تکه‌های سفال نشان از تلاش افراد سودجو برای کشف عتیقه‌جات دارند.
ویرانه های شهرک فرانسوی‌ها (کلیسا، استخر، کانتین، زمین تنیس، گورستان و غیره) و طاق ساخته شده از ساروج (ورودی شهر یا قلعه) از دیگر آثار تاریخی هرزویل هستند. در طاق هرزویل هفت بیت شعر نوشته شده بود که در بیت آخر سال ساخت این بنا (۱۰۹۰ هجری قمری) دیده می‌شد؛ البته این طاق در زلزله نابود شد و امروز تنها یادگار آن، تصاویری است که از گذشته باقی مانده‌اند.
عکاس: نامشخص
اقامتگاه گردشگری خاطره هرزویل مکانی مناسب در میان باغ‌های زیتون هرزویل برای اقامت تورها، کوهنوردها، طبیعت‌گردان و خانواده‌هایی است که به‌صورت گروهی سفر می‌کنند. این اقامتگاه در فاصله چند دقیقه‌ای درخت سرو هروزیل قرار دارد.
شما همچنین می‌توانید برای اقامت در نزدیکی روستای هرزویل به اقامتگاه های بومگردی گیلان در روستاهای اطراف و شهر منجیل یا هتل‌های شهر رودبار بروید.
چشم‌اندازی زیبا از سد منجیل. عکاس: نگین توکلی
در سفر به روستای هرزویل در فضای روستا و اطراف درخت، زباله (ته سیگار، پوست میوه و پلاستیک) نریزید. از آتش روشن کردن در جنگل‌های اطراف و آسیب رساندن به طبیعت نیز خودداری کنید. در زمان حضور در روستای هرزویل به فرهنگ اهالی منطقه احترام بگذارید و با خرید صنایع دستی به درآمد اهالی کمک کنید.
سد منجیل یا سد سفیدرود یکی از زیباترین جاهای دیدنی منجیل است. در پشت این سد قدیمی، دریاچه‌ای وجود دارد که با چشم‌اندازی زیبا و بی‌نظیر از کوه‌ها و تپه‌های اطراف و همچنین نیروگاه بادی منجیل با توربین‌های بلند، محصور شده است؛ منظره‌ای که امکان ندارد شما را مجذوب خود نکند.
قایق‌سواری در دریاچه و رودخانه سفیدرود و عکاسی از جمله فعالیت‌هایی هستند که می‌توانید در سفر به این جاذبه به آن‌ها بپردازید. برای سفر به سد منجیل بهتر است، نیمه اول سال را انتخاب کنید؛ زیرا منجیل شهری بادخیز است و در فصول پاییز و زمستان، عملا امکان ایستادن در کنار سد را نخواهید داشت.
عکاس: نگین توکلی
روستای کلشتر در ارتفاع ۵۵۰ متری از سطح دریا در سه کیلومتری شهر رودبار و در کوهپایه‌های البرز غربی قرار دارد. آب و هوای معتدل و شبه مدیترانه‌ای، این منطقه را به یکی از خوش آب و هواترین مناطق شهرستان رودبار تبدیل کرده است. باغ‌های زیتون، مزارع کشت گندم و جو با سیستم سنتی، طبیعت پوشیده از درختان کاج، انار، انجیر، گردو، گیلاس و پرتقال، آبشار کلشتر و ارتفاعات آسمان سرا از جمله جاذبه‌های گردشگری این روستا هستند که مقصدی فوق‌العاده برای یک سفر یک روزه در نزدیکی روستای هرزویل به شمار می‌آید.
منبع عکس» وبلاگ شب
روستای دیورش در هفت کیلومتری بخش توتکابن یکی از جاذبه‌های توابع بخش رحمت آباد و بلوکات شهرستان رودبار به شمار می‌آید. این روستا با قدمتی از ۵۰۰ سال قبل دارای جاذبه‌های طبیعی و تاریخی بی‌نظیری از جمله «پل تاریخی گِل پل»، چشمه زیبای سفیدآب، غار مرموز نورچشمه، غذاها و نان‌های محلی و یک رودخانه است. شما می‌توانید در سفر به این روستا، به کوه‌های پلنگ کول و ییلاق لارنه و همچنین قله درفک نیز سر بزنید و روزی به‌یادماندنی و سرشار از آرامش در منطقه‌ای بکر را برای خود رقم بزنید.
عکاس: نامشخص
روستای اسطلخ جان در دهستان رحمت آباد شهرستان رودبار با قدمتی از چند ۱۰۰ سال قبل، یکی از جاذبه‌های گردشگری اطراف رشت است. نام این روستا در گذشته «سلچان» بوده است؛ اما نام آن در طول سال‌ها به‌دلیل وجود برکه‌ها و استخرهای متعدد به «اسطلخ جان» تغییر یافت. آب و هوای مطبوع، نزدیکی به قله درفک و چشم‌اندازهای سرسبز و زیبا، این روستا را تبدیل به یکی از مقاصد طبیعت‌گردی محبوب کرده است.
منبع عکس: خبرگزاری شبستان
در سفر به این منطقه روستایی، حتما سری هم به روستای «شهران» در شمال اسطلخ جان بزنید. برای رسیدن به این روستا، باید در مسیر آزادراه قزوین-رشت، پس از عبور از شهر رستم آباد، به‌سمت راست جاده نگاه کنید تا تابلوی ورودی آن را ببینید. روستای اسطلخ جان، دارای دو بخش جلگه‌ای با آب و هوای گرم و مرطوب و کوهپایه‌ای با آب و هوایی معتدل است. برکه‌ها و استخرهای این روستا در در دل چمنزارها و مراتع سرسبز، منظره‌ای مسحور کننده را خلق کرده‌اند که بی‌نهایت آرامش‌بخش است.
منبع عکس: خبرگزاری میزان
روستای استخرگاه از توابع بخش رحمت آباد و بلوکات رودبار، یکی دیگر از روستاهای زیبا و سرسبز در نزدیکی شهر رودبار است که در دامنه کوه درفک و در قلب جنگل‌های مسحورکننده قرار دارد. سفر به این روستا در تمام فصول سال از بهار پر از شکوفه‌های درختان و تابستان سرسبز گرفته تا پاییز رنگارنگ و زمستان سحرانگیز، تجربه‌ای به‌یادماندنی است. مسیر دسترسی به روستای استخرگاه با وجود چشم‌اندازهای طبیعی، آبشار استخرگاه در دل جنگل‌های بکر و سرسبز و دو استخر طبیعی در دو ضلع شرقی و غربی روستا، این مکان را تبدیل به یکی از بهترین دیدنیهای اطراف رشت کرده‌اند.
نویسنده: نگین توکلی
