معرفی محبوب‌ترین و خوشمزه‌ترین غذاهای کره ای

کره جنوبی اغلب به‌واسطه فناوری خود در سراسر جهان شناخته شده است؛ با این وجود و به لطف غذاهای لذیذی چون کیمچی، همه‌چیز در حال تغییر است و در حال حاضر افراد بسیاری به چشیدن غذاهای کلاسیک این کشور و طرز تهیه انواع غذای کره‌ای علاقه‌مند شده‌اند. غذاهای کره‌ای با سبزیجات تازه و سالم، طعم‌ها و ادویه‌های متفاوت و به روش‌هایی خاص طبخ و با انواع ترشی‌جات سرو می‌شوند.

غذاهای مشهور کره‌ای را می‌توان در همه‌جای سئول، از فروشندگان خیابانی در امتداد کوچه‌های باریک گرفته تا رستوران‌های درجه یک در هتل‌های پنج ستاره پیدا کرد. بسیاری از غذاهای کره‌ای بیش از ۲۰۰۰ سال قدمت دارند؛ نکته جالب اینکه در گذشته تعدادی از غذاها تنها توسط خانواده‌های سلطنتی کره مصرف می‌شدند.

در ادامه با ما همراه باشید تا لیستی از معروف‌ترین غذاهای کره جنوبی را به شما معرفی کنیم.

 با انواع غذاهای کره‌ای آشنا شوید:

• کیمچی Kimchi
• بیبیمباپ Bibimbap
• جاجانگمیون Jajangmyeon
• بولگوگی Bulgogi
• جاپچائه Japchae
• هوئه دوک Hoeddeok
• دوکبوکی Ddukbokkie
• سئولئونگ تانگ Seolleongtang
• سون دوبو جیگائه Soondubu Jjigae
• سمگیوپسال Samgyeopsal
• هائمول پجون Haemul Pajeon
• هوباکجوک Hobakjuk
• نائنگ میون Naengmyeon
• سون دائه Soondae
• سمگیه تانگ Samgyetang
• سوپ جامبونگ Jjambbong
• کیمباپ Kimbap
• پات بینگسو Patbingsu
• غذاهای کره‌ای در تهران

کیمچی (Kimchi)

_{منبع عکس: offdecor.com. عکاس: ناشناس}

کیمچی یکی از معروف‌ترین غذاهای کره جنوبی است که به‌نوعی چاشنی ملی کُره‌ای و مشابه ترشی به حساب می‌آید. کیمچی از سبزیجات تخمیر شده مختلف و ادویه‌های متنوع تشکیل شده و طعم آن، بسیار تند و گرم است. 

کاهو چینی، هویج، پیازچه، ترب سفید، آرد برنج، نمک، فلفل تند، پاپریکا، سرکه بالزامیک یا سویا سس، زنجبیل رنده‌شده، سیر رنده‌شده، شکر سفید یا قهوه‌ای، آب، پیاز و گوچوجانگ (نوعی فلفل قرمز) از مواد تشکیل‌دهنده کیمچی هستند. کیمچی بلافاصله پس از آماده‌سازی قابل سرو است؛ اما معمولا یک تا دو روز کاهوهای آغشته به مواد را در یک ظرف پلاستیکی دربسته در دمای اتاق کنار می‌گذارند تا به‌خوبی تخمیر شوند.

کیمچی جیگه یا خورش کیمچی نیز از غذاهای ساده و سریع کره‌جنوبی است که می‌توان آن را با مواد اولیه تازه یا باقی‌مانده کیمچی، پیاز، سیر، پیازچه و گوچوجانگ (gochujang)  تهیه کرد. خورش کیمچی غذایی ایدئال برای گرم شدن در روزهای سرد زمستانی و همچنین درمان آنفلونزا و سرماخوردگی است. مردم کره‌ مواد پروتئینی مختلفی را به خورش کیمچی می‌افزایند که در میان آن‌ها می‌توان گوشت گاو، تن ماهی و توفو (پنیر سویا) را نام برد.

بیبیمباپ (Bibimbap)

_{منبع عکس: offdecor.com. عکاس: ناشناس}

بیبیمباپ بعد از کیمچی، در بالای لیست شناخته شده‌ترین و محبوب‌ترین غذاهای کره‌ای قرار دارد؛ غذایی که در تاریخ و فرهنگ کره‌ای‌ها جایگاه ویژه‌ای داشته است و از غذاهای ملی این کشور به شمار می‌رود. بیبیمباپ در سال ۲۰۱۱ در لیست ۵۰ غذای خوشمزه ارائه شده توسط خبرگزاری سی‌ان‌ان، در رتبه چهلم قرار گرفت.

بیبیمباپ در زبان کره‌ای به «مخلوط شده با برنج» ترجمه می‌شود. این غذا متشکل از مواد غذایی متنوعی مانند سبزیجات، گوشت و تخم‌مرغ است که روی برنج پخته ریخته می‌شوند. در طول زمان، انواع مختلفی از بیبیمباپ از نسخه ساده گرفته تا نسخه پر از مخلفات خلق شده‌اند. بیبیمباپ «میکرو گرینز» (microgreens)، «دولسوت» (dolsot) و «یانگ‌پون» (yangpun) از مشهورترین نسخه‌های این غذای کره‌ای هستند.

نسخه‌های سنتی بیبیمباپ با گوشت گاو خام و زرده تخم‌مرغ خام همراه با سبزیجات دیگر درست می‌شوند؛ اما برخی افراد ترجیح می‌دهند آن را با مواد پخته درست کنند. برای تهیه نسخه کلاسیک بیبیمباپ به خیار خلالی خرد شده، گوچوجانگ (فلفل تند کره‌ای)، اسفناج و کدو سبز خرد شده، سس سویا، روغن زیتون، هویج و سیر خرد شده، پودر فلفل قرمز، گوشت راسته گوساله خرد‌شده به قطعات باریک، تخم‌مرغ، برنج سفید پخته، کنجد، جوانه گندم، عسل، رب فلفل قرمز و قارچ شیتاکه نیاز دارید.

جاجانگمیون (Jajangmyeon)

_{منبع عکس: spoonforkbacon.com. عکاس: ناشناس}

جاجانگمیون یا نودل سیاه، یکی از غذاهای لذیذ کره‌ای به حساب می‌آید که در واقع متشکل از نودل و سس لوبیای سیاه (سس جاجانگ یا سس سرخ شده) است. این غذا همراه با جامپونگ (سوپ نودل غذاهای دریایی تند) و تانگسویوک (گوشت خوک یا گاو شیرین و ترش) از غذاهای محبوب کره‌ای‌-چینی است که درمجموع با نام Junghwa Yori شناخته می‌شوند؛ غذاهایی که توسط مهاجران چینی در کره درست شدند و بخش مهمی از فرهنگ غذایی کره را تشکیل می‌دهند.

جاجانگمیون با قدمتی از سال ۱۹۰۵ میلادی، غذایی مناسبتی است که در مهمانی‌ها و جشن‌ها، نظیر تولد، جشن فارغ‌التحصیلی و… سرو می‌شود. جاجانگمیون در روز ۱۴ آوریل (روز سیاه) توسط مجردها در یک دورهمی نیز خورده می‌شود؛ مراسمی نمادین که در آن مجردها به خاطر تنهایی و نداشتن رابطه عاطفی، با یکدیگر همدردی می‌کنند. این غذا با نودل معمولی یا مخصوص جاجانگمیون، سس یا رب لوبیا سیاه، شکر، روغن کنجد یا زیتون، زنجبیل تازه رنده‌شده، پیاز، کلم سفید، کدو سبز، نشاسته، سیب‌زمینی، نمک، فلفل و ادویه‌های دلخواه درست می‌شود.

سس لوبیای سیاه از تخمیر دانه‌های سویا همراه با نمک به دست می‌آید؛ همان طور که می‌دانید سویا سیاه رنگ نیست و این رنگ سیاه ناشی از تخمیر طولانی‌مدت آن است. این سس بسیار تند و تیز و شیرین است و علاوه بر جاجانگمیون همراه با برنج سرخ‌کرده، املت و تخم‌مرغ، مرغ و گوشت گاو استیکی، سالاد و سبزیجات و نیز سرو می‌شود.

بولگوگی (Bulgogi)

_{منبع عکس: americastestkitchen.com. عکاس: ناشناس}

بولگوگی یکی از معروف‌ترین غذاهای تند کره‌ای است که با کباب کردن تکه‌های نازک و مزه‌دار شده گوشت گاو یا مرغ به‌همراه تکه‌های فلفل سبز، پیاز و بوته سیر روی منقل یا صفحه گریل درست می‌شود؛ البته می‌توان آن را در تابه و روغن نیز سرخ کرد.

بولگوگی متشکل از ترکیب دو کلمه بول (به‌معنای آتش) و گوگی (به‌معنای گوشت) است. گوشت این غذا را با سس سویا، شکر، روغن کنجد، پودر فلفل سیاه، پیازچه، زنجبیل، پیاز و قارچ برای نیم‌ساعت تا یک شبانه‌روز بسته به سلیقه افراد مزه‌دار می‌کنند. بولگوگی اغلب همراه برنج، کاهو یا هر نوع سبزی با برگ پهن به‌منظور لقمه گرفتن و با مخلفاتی چون کیمچی و سوپ تخم‌مرغ سرو می‌شود.

جالب است بدانید در برخی از رستوران‌های کره‌ای، میزهایی با یک صفحه گریل در وسط آن‌ها وجود دارند که این امکان را به مشتریان می‌دهند تا غذایشان را خودشان کباب کنند. خاستگاه اصلی بولگوگی کره شمالی است؛ غذایی که پس از آزادی شبه‌جزیره کره از استعمار ژاپن در سال ۱۹۴۵ میلادی توسط پناهجویان پیونگ‌یانگ به مردم کره جنوبی معرفی و به سرعت در سراسر کشور محبوب شد.

جاپچائه (Japchae)

_{منبع عکس: myplantifulcooking.com. عکاس: ناشناس}

جاپچائه غذایی خوش‌طعم و کمی شیرین است که از ترکیب نودل شیشه‌ای (نوعی نودل خاکستری کم‌رنگ، نیمه‌شفاف، جویدنی و تهیه‌شده از نشاسته سیب‌زمینی شیرین)، سبزیجات، گوشت گاو نازک خرد‌شده، قارچ و سیب‌زمینی شیرین سرخ‌شده تهیه می‌شود و چاشنی آن، سس سویا، سیر خرد‌شده، شکر و روغن کنجد است. جاپچائه را می‌توان به‌صورت گرم، در دمای اتاق یا به‌صورت سرد سرو کرد؛ غذایی که تازه میل می‌شود یا روز بعد آن را به‌عنوان مخلفات وعده ناهار یا غذای اصلی در وعده شام بر سر میز می‌آورند. گاهی اوقات جاپچائه را روی برنج می‌ریزند؛ غذایی که نام آن «جاپچائه باپ» است.

قدمت جاپچائه به اوایل قرن هفدهم میلادی بازمی‌گردد؛ زمانی که توسط «یی‌چانگ» برای ضیافت کاخ پادشاه گوانگهاگان درست شد. پادشاه این غذا را به‌قدری دوست داشت که یی چانگ را به مقامی عالی، معادل مقام وزیر خزانه‌داری آن دوره، ارتقای رتبه داد.

جاپچائه زمانی غذایی سلطنتی بود و در حال حاضر، یکی از محبوب‌ترین غذاهای جشن‌های سنتی کره به شمار می‌آید که اغلب در مناسبت‌های خاص مانند ضیافت‌ها، مهمانی‌ها، عروسی‌ها، تولدها (به‌ویژه اولین تولد و شصتمین تولد) و تعطیلات سرو می‌شود. جاپچائه بافتی نرم و کمی جویدنی دارد و معنای نام آن در زبان کره‌ای، «مخلوط سبزی» است. برای تزیین چاپچائه معمولا از دانه‌های کنجد برشته‌شده و فلفل چیلی ورقه‌ای استفاده می‌کنند.

هوئه دوک (Hoeddeok)

_{منبع عکس: offdecor.com. عکاس: ناشناس}

هوئه دوک یا هوتوک (Hotteok) از غذاهای خیابانی محبوب کره‌ای، به‌خصوص در فصل زمستان است که اولین بار در قرن نوزدهم در دوره حکومت سلسله تانگ (Tang Dynasty) از چین به کره وارد شد. هوئه دوک به‌عنوان نسخه شیرین‌تر پنکیک‌های غربی شناخته می‌شود. 

هوتوک خمیری دایره‌ای شکل و مسطح (متشکل از آرد گندم، آب، شیر، شکر و مخمر) است که با ترکیبی از دارچین، عسل، شکر قهوه‌ای و تکه‌های کوچک بادام‌زمینی یا دانه کنجد پر شده و در تابه طبخ می‌شود. سطح بیرونی هوتوک، بافتی ترد و داخل آن بافتی نرم دارد.

هوئه دوک چای سبز، هوئه دوک صورتی بوکبونجا، هوئه دوک ذرت و هوئه دوک پیتزا  از انواع این غذای خوشمزه کره‌ای هستند.

دوکبوکی (Ddukbokkie)

_{منبع عکس: offdecor.com. عکاس: ناشناس}

دوکبوکی از پرطرفدارترین غذاهای تند و شیرین کره است که در بیشتر غرفه‌های غذای خیابانی در کشور کره به فروش می‌رسد. برای تهیه دوکبوکی، در ابتدا کیک برنجی متشکل از آرد برنج، نمک، آب جوش و روغن کنجد، به‌صورت رولی آماده می‌شود.

از مواد تشکیل‌دهنده دوکبوکی می‌توان پیازچه خرد شده، آب جوش، پودر فلفل چیلی، ماهی کولی خشک‌شده، شکر، سس سویا، سیر رنده شده، روغن کنجد، کلم سفید خرد‌شده، رب فلفل چیلی یا رب گوجه‌فرنگی، تخم‌مرغ آب‌پز شده، نودل، کیک ماهی (نوعی نان شیرینی که از ماهی خرد‌شده و پوره سیب‌زمینی تهیه می‌شود) و کنجد خام یا بو داده را نام برد.

سئولئونگ تانگ (Seolleongtang)

_{منبع عکس: bonedbroth.com. عکاس: ناشناس}

«سئولئونگ تانگ» یا سوپ استخوان گاو یکی از سوپ‌های سنتی کره است که از استخوان (بیشتر استخوان قلم) و گوشت سینه گاو درست می‌شود. این سوپ که از غذاهای محلی سئول است، با نمک، فلفل سیاه، پیازچه و سیر خرد شده مزه‌دار می‌شود و معمولا درست کردن آن از چند ساعت تا یک روز کامل به طول می‌انجامد؛ سئولئونگ تانگ را روی شعله ملایم گاز می‌پزند تا طعم استخوان‌ها به خورد سوپ برود.

سئولئونگ تانگ، سفید مایل به شیری است و معمولا با برنج و دیگر غذاها سرو می‌شود؛ البته برخی اوقات برنج را مستقیما در سوپ می‌ریزند. طبق منابع مختلف تاریخی، قدمت این غذا به دوره حکومت چوسان‌ها‌ یا پیش از سلسله چوسان‌ها‌ در قرن سیزدهم بازمی‌گردد.

سون دوبو جیگائه (Soondubu Jjigae)

_{منبع عکس: naturallynidhi.com. عکاس: ناشناس}

«سون دوبو جیگائه» یا خورش تند توفو و کیمچی از غذاهای سنتی و پرطرفدار کره به شمار می‌رود که معمولا با برنج کته سرو می‌شود. توفوی تازه، گوشت دنده یا راسته گوساله (چربی‌دار)، پیازچه، پودر فلفل قرمز کره‌ای یا فلفل چیلی، روغن کنجد، سیر رنده شده، نمک، غذاهای دریایی (ماهی کولی خشک شده، میگو، صدف)، قارچ، کیمچی و تخم‌مرغ از مواد اولیه سون دوبو جیگائه هستند. این خورشت معمولا در کاسه‌های بزرگ سنگی سرو می‌شود و برخی افراد در زمان سرو، یک تخم‌مرغ خام روی آن می‌شکنند و با آن مخلوط می‌کنند.

سمگیوپسال (Samgyeopsal)

_{منبع عکس: okims.at. عکاس: ناشناس}

سمگیوپسال به‌معنای «گوشت سه لایه»، یکی از غذاهای پرطرفدار کره جنوبی و از انواع غذاهای گریل شده به شمار می‌آید که در هر رستوران کره‌ای در سراسر دنیا پیدا می‌شود. سمگیوپسال با برش‌های گریل شده گوشت شکم خوک درست می‌شود؛ گوشت گریل شده را معمولا به نمک، فلفل و روغن دانه کنجد آغشته می‌کنند و سپس به‌همراه سیر و پیاز گریل شده، پیازچه خرد شده و حتی کیمچی در کاهو می‌پیچند.

در کره جنوبی، سوم مارس به نام روز سمگیوپسال نامگذاری شده است. به‌علاوه افسانه‌ای در این کشور وجود دارد که طبق آن این غذا از انسان در برابر آلودگی هوا توسط ذرات ریز مانند گرد و غبار محافظت می‌کند؛ البته باید بدانید که برخلاف افسانه، سمگیوپسال می‌تواند به جذب مواد شیمیایی موجود در ذرات محلول در روغن کمک کند.

تا دهه ۱۹۸۰ میلادی گوشت گاو، ترجیح اول کره‌ای‌ها برای تهیه غذا بود؛ اما دولت، مردم را تشویق به خوردن گوشت مرغ و خوک می‌کرد؛ زیرا بیشتر گاوها در صنعت کشاورزی مورد استفاده قرار می‌گرفتند و دولت با کمبود منابع گوشت گاوی روبه‌رو بود. در پاسخ به سیاست‌های دولت، برخی شرکت‌های خانوادگی به‌ویژه سامسونگ، شروع به راه‌اندازی مزارع گوشت خوک کردند. در اواخر دهه ۱۹۸۰ تا ۱۹۹۰ میلادی، با ورود شرکت‌های سامسونگ و لوته (Lotte) به صنعت فرآوری گوشت، سمگیوپسال همراه با جاکبال (Jokbal) و سوندائه (نوعی سوسیس) به غذایی محبوب در سراسر کره تبدیل شدند.

هائمول پجون (Haemul Pajeon)

_{منبع عکس: the۳۵۰degreeoven.com. عکاس: ناشناس}

Pa در زبان کره‌ای به‌معنای پیازچه و jeon به‌معنای غذای پخته شده در ماهیتابه است. «هائمول پجون» یا پنکیک سبزیجات دریایی نوعی غذای کره‌ای است که معمولا به‌عنوان وعده اصلی سرو می‌شود و به‌دلیل بافت نرم و جویدنی و همچنین طعم‌های متنوع غذاهای دریایی‌اش مشهور است.

«پجون» با پیازچه، خمیر تخم‌مرغ، آرد گندم و آرد برنج درست می‌شود و برای تهیه «هائمول پجون»، غذاهای دریایی نظیر صدف، میگو و اختاپوس را به آن اضافه می‌کنند. از دیگر انواع پچون در غذاهای کره‌ای می‌توان به پچون کیمچی، buchjeon و nokdujeon (یکی از محبوب‌ترین پیش‌غذاها و اسنک‌های کره‌ای) اشاره کرد.

هوباکجوک (Hobakjuk)

_{منبع عکس: thekitchn.com. عکاس: ناشناس}

هوباکجوک یا فرنی کدوحوایی از دسرهای سنتی کره‌ای است که با کدو حلوایی و کوفته‌های کوچک آرد برنج درست می‌شود. این دسر شیرین و خوش‌طعم به‌دلیل وجود گلوله‌های برنجی، بافت بسیار جالبی دارد. هوباکجوک به‌صورت گرم یا سرد سرو می‌شود؛ اما نوع داغ آن لذیذتر است. کره‌ای‌ها معمولا این فرنی را برای صبحانه می‌خورند؛ البته خوردن آن به سالمندان و بیماران نیز توصیه می‌شود؛ بیمارانی که قادر به خوردن و هضم غذاهای سنگین نیستند.

برای تهیه هوباکجوک، کدوحلوایی را به به قطعات ضخیم سه تا پنج سانتی‌متری برش می‌زنند؛ سپس آن‌ها را در آب می‌جوشانند، پوست می‌گیرند و پوره می‌کنند. پوره کدوحلوایی در ادامه از صافی رد می‌شود تا بافت نرم‌تری حاصل شود. پوره را با گلوله‌های آرد برنج کوچک خیس خورده در آب مخلوط می‌کنند و می‌جوشانند. در برخی طرز تهیه‌ها در حین جوشاندن پوره کدوحلوایی و گلوله‌های آرد برنج، لوبیا قرمز یا لوبیاd سیاه آب‌پز نیز به این فرنی اضافه می‌شود. تخم بلدرچین از دیگر افزودنی‌های رایج به هوباکجوک است.

نائنگ میون (Naengmyeon)

_{منبع عکس: asianfoodnetwork.com. عکاس: ناشناس}

نائنگ میون یا نودل سیاه سرد، غذایی متداول در میان کره‌ای‌ها است که با رشته‌های باریک و بلند نودل، خیار خرد‌شده، برش‌های گلابی کره‌ای، تربچه، ترشی، گوشت گاو و همچنین تخم‌مرغ سفت آب‌پز درست می‌شود. نودل استفاده‌شده در تهیه این غذا معمولا از گندم سیاه، سیب‌زمینی معمولی و شیرین تهیه می‌شود؛ اما بسته به نوع و مدل نائنگ میون می‌توان آن را از ریشه گیاهان، جلبک دریایی، چای سبز یا کودزو kudzu نیز درست کرد. نائنگ میون را در کاسه‌های بزرگ برنجی سرو می‌کنند و معمولا قبل از خوردن، به آن سس خردل تند (یا روغن خردل) و سرکه می‌زنند.

نائنگ میون غذایی محبوب در فصل تابستان است و خوردن آن در آب‌و‌هوای مرطوب و گرم کره جنوبی به‌شدت توصیه می‌شود. البته نائنگ میون در فصل زمستان نیز طرفداران خود را دارد. خاستگاه این غذا به کره شمالی و قدمت آن به قرن نوزدهم (دوره حکومت چوسان‌ها‌) بازمی‌گردد. نائنگ میون پس از جنگ کره در سراسر این شبه‌جزیره محبوب شد. نودل‌ها به‌طور سنتی، به‌صورت بلند و برش نخورده سرو می‌شدند؛ زیرا آن‌ها نمادی از طول عمر و سلامتی بودند؛ اما در حال حاضر در رستوران‌های کره‌ای از مشتری سوال می‌شود که آیا مایل است نودل‌ها به‌صورت برش خورده یا بلند برای او سرو شوند.

سون دائه (Soondae)

_{منبع عکس: freepik.com. عکاس: ناشناس}

سون دائه نوعی سوسیس خونی و از غذاهای خیابانی پرطرفدار کره‌ای است که با بخارپز کردن روده پر شده خوک یا گاو با مواد مختلفی چون رشته فرنگی، خون خوک، جو و همچنین کیمچی، ماهی مرکب تازه یا خشک شده، خمیر و جوانه سویا درست می‌شود. در استان‌ها و شهرهای مختلف کره جنوبی نسخه‌های مختلفی از این نوع سوسیس با محتویات و بسته‌بندی‌های متفاوت به چشم می‌خورد؛ اما با وجود طرز تهیه‌های متنوع، تمام سون دائه‌ها بافت بیرونی سفت و جویدنی و باف داخلی نرم و خوش‌طعم دارند. 

قدمت سون دائه به دوره حکومت پادشاهی گوریو (۹۱۸ تا ۱۳۹۲ میلادی) بازمی‌گردد؛ زمانی که گرازهای وحشی در سراسر شبه‌جزیره کره در دسترس بودند و در تهیه این غذا استفاده می‌شدند. دستور پخت این سوسیس خونی در کتاب‌های آشپزی قرن نوزدهم نیز دیده می‌شود. سون دائه را معمولا با قلوه یا جگر سفید بخارپز شده و با سس نمک و فلفل یا سس گوچوجانگ سرو می‌کنند.

سمگیه تانگ (Samgyetang)

_{منبع عکس: koreanbapsang.com. عکاس: ناشناس}

سمگیه تانگ نوعی سوپ سنتی کره‌ای است که معمولا در فصل تابستان خورده می‌شود؛ زیرا این سوپ انرژی لازم برای تحمل گرمای تابستان را فراهم و مواد مغذی از دست رفته در اثر تعریق و فعالیت‌های بدنی را جبران می‌کند.

سمگیه تانگ متشکل از مرغ کامل جوان (کمی بزرگ‌تر از جوجه)، سیر، برنج، موسیر، عناب، جنسینگ و ادویه‌های مختلف است و بافتی خامه‌ای و طعمی لذیذ دارد. در گذشته برای تهیه سمگیه تانگ، داخل مرغ را با سه قاشق برنج چسبناک و یک قاشق پودر جنسینگ پر می‌کردند و پس از دوختن مرغ، آن را در آب می‌جوشانند. از دهه ۱۹۶۰ میلادی تاکنون، مرغ را به‌جای پودر با یک تکه جینسینگ پر می‌کنند.

در دوره حکومت سلسله چوسان‌ها (۱۳۹۲ تا ۱۸۹۷ میلادی)، سوپ‌های مرغ متعددی از جمله یئونگی تانگ، چونگی تانگ و هوانگی تانگ (مشابه سمگیه تانگ) در سفره مردم دیده می‌شد. در آن زمان رسم بر این بود که سوپ را با جوجه جوان درست و در روزهای تابستان برای بزرگ‌ترها سرو کنند؛ اما در همان زمان (دوره حکومت پادشاه اینجو)، مرغ پخته‌شده با ریشه‌های گون برای ملکه بیمار سرو می‌شد. 

سوپ «جامبونگ» (Jjambbong)

_{منبع عکس: bearnakedfood.com. عکاس: ناشناس}

جامبونگ سوپی تند با طعم آتشین، شیرین، دودی و پرادویه است که توسط مهاجران چینی ابداع شد؛ مهاجرانی که در دهه ۱۸۰۰ به اینچئون در کشور کره مهاجرت کردند. جامبونگ متشکل از انواع غذاهای دریایی مانند صدف و ماهی مرکب، گوشت، نودل و سبزیجاتی چون هویج، کلم و کدوی سبز است و مایه قرمزرنگ آن با جلبک کتانجک و «گوچوگارو» (gochugaru) مزه‌دار می‌شود. «گوچوگارو» نوعی پودر چیلی کره‌ای است که از فلفل‌های قرمز چیلی خشک شده زیر نور آفتاب درست می‌شود. 

کیمباپ (Kimbap)

_{منبع عکس: Recetatis. عکاس: ناشناس}

کیمباپ یا گیمباپ (Gimbap) از غذاهای خیابانی کره‌ای است که شباهت بسیاری به رول سوشی ژاپنی دارد. برای تهیه کیمباپ به برنج سفید دانه کوتاه (برنج قهوه‌ای دانه کوتاه، برنج سیاه)، گوشت، اسفناج و سبزیجات سرخ شده و رول جلبک دریایی نیاز دارید. در طرز تهیه این غذا پس از پیچیدن سوشی، رول‌ها به‌شکل لقمه‌ای برش می‌خورند و همراه با کیمچی و تربچه زرد سرو می‌شوند.

گیم در زبان کره‌ای به جلبک دریایی و باپ به برنج پخته شده ترجمه می‌شود. در طرز تهیه برخی از انواع کیمباپ از پنیر، ماهی مرکب پخته شده تند، کتلت گوشت خوک، فلفل ورقه‌ای، ژامبون، گوشت خرچنگ، بولگوگی، هویج، ریشه بیدمشک، خیار یا ماهی تن تند نیز استفاده می‌کنند. گیمباپ ممکن است پس از آغشته شدن به روغن کنجد، دانه کنجد یا حتی تخم‌مرغ سرخ شود.

پات بینگسو (Patbingsu)

_{منبع عکس: koreatripguide.com. عکاس: ناشناس}

پات‌بینگسو از محبوب‌ترین و مشهورترین دسرهای کره‌ای است که با تکه‌های یخ و تاپینگ‌های شیرین درست می‌شود. کره‌ای‌ها رسم دارند پس از غذا یک کاسه بزرگ پر از یخ و شیر غلیظ شده بخورند که با میوه‌های خرد شده و لوبیا قرمز (بینگسو) تزیین شده است؛ پس اگر در رستوران‌های کره پس از غذا با یک کوه یخ در کاسه‌ای بزرگ روبه‌رو شدید، تعجب نکنید.

قدمت پات بینگسو به دوره حکومت چوسان‌ها‌ بازمی‌گردد. اولین نسخه این دسر لذیذ با یخ، خمیر لوبیا قرمز، کیک برنج و پودر آجیل آسیاب شده درست می‌شد؛ اما به‌تدریج انواع میوه، شربت، شیر و خامه نیز به آن اضافه شدند. برخی نسخه‌های پات بینگسو با قهوه، چای سبز و ماست درست می‌شوند؛ دسری که علاوه بر کره جنوبی، در ژاپن و سنگاپور نیز طرفداران بسیاری دارد.

غذاهای کره‌ای در تهران

_{منبع عکس: chefspencil.com. عکاس: ناشناس}

کافه رستوران مهر و ماه، رستوران سوان، رستوران سو، رستوران چاپ چاپ، رستوران بونسای و رستوران مانسون لانژ از بهترین رستوران‌های غذاهای کره‌ای در تهران هستند که می‌توانید غذاهایی چون بولگوگی، برنج، مندو، جابچه، چیکا، بیبیم باپ، جاجانگمیون، اسپرینگ رول، داک بولگوگی، توکبوکی، کیمچی و ماندرول را در آن‌ها نوش جان کنید یا خودتان به طبخ آن‌ها بپردازید.

اگر تجربه طبخ یا مزه کردن غذاهای کره‌ای را دارید، در بخش نظرات، تجربه خود را با ما و دیگر کاربران کجارو به اشتراک بگذارید.

_{منبع عکس کاور: miami.eater.com. عکاس: ناشناس}