به‌گفته باستان‌شناسان، شهر تاریخی و مهم سیروان، در دوران شکوه و عظمت خود مرکز ایالت «ماسبذان» از شهرهای مهم و آباد ایران در دوره ساسانی بوده و وجود پل‌ها، راه‌ها، محوطه‌ها، قلعه‌های فراوان و سکونتگاه‌های باستانی، گویای اهمیت این شهر بوده است.
شهر سیروان در ایلام بعد از ۱۴۰۰ سال و استقرار تدریجی حدود ۱۰۰۰ نفر از مردم منطقه روی ویرانه‌های معماری این شهر تاریخی ساسانیان، حالا با مجوز میراث فرهنگی برای گازکشی در عرصه و حریم آن، زیر پای لودرها خرد می‌شود.
مجوزی که نه‌تنها این شهر تاریخی را چند تکه کند، بلکه طرح انتقال روستا به منطقه‌ی جدید را با وجود هزینه‌های میلیاردی بی‌نتیجه باقی می‌گذارد تا به این ترتیب برای مسیر لوله‌گذاری‌ها، بخش زیادی از آثار و بناهای تاریخی این محوطه‌ی تاریخی تخریب شوند؛ ضمن اینکه به‌واسطه‌ی عمق حداقل ۱٫۵ متری برای لوله‌گذاری‌ها درون فضاهای خالی این محوطه‌ی مهم و به‌دنبال آن احتمال نشت گاز طبیعی و انفجار، خطرهای بیشتری این شهر را تهدید می‌کند.
بهزاد فریادیان، کارشناس هماهنگی امور پایگاه‌های میراث فرهنگی ایلام، دراین‌باره می‌گوید:
از یک‌سو ساختوسازهای جدید به‌حدی زیاد شده که خدمات‌رسانی روستایی در این منطقه را غیرممکن کرده‌اند و از سوی دیگر تجمیع فاضلاب روستایی در داخل بناهای تاریخی، ایجاد شبکه فاضلاب و بهداشت روستایی را نیز مختل کرده است.
وی با بیان اینکه شهر تاریخی تمام سنگی سیروان (سراب‌کلان) از دوره‌ی ساسانیان در محوطه‌ای بیش از ۳۰ هکتار، در یک بافت کاملا فشرده کوهستانی ایجاد شده است و حتی در منابع باستانی از آرامگاه انوشیروان عادل در این شهر تاریخی نیز یاد می‌شود، تصریح کرد:
احتمالا ساکنان اولیه روستای امروزی سراب‌کلان، با در اختیار گرفتن فضاهای سالم شهر تاریخی که امروز به‌عنوان انبار علوفه و طویله احشام استفاده می‌کنند، روستای امروزی را رشد داده‌اند که با زیاد شدن جمعیت، ساختوسازهای جدید روی بناهای قدیمی آن شکل گرفته‌اند.
او پیشنهاد می‌کند که برای جلوگیری از تخریب و نابودی تدریجی این شهر تاریخی، به گزینه‌های جایگزین مانند انرژی برق یارانه‌ای توجه و آن را عملیاتی کنند تا این شهر تاریخی ۱۴۰۰ساله که مستعد جذب گردشگران داخلی و خارجی است، حفظ شود.
دیدگاه