پاکسازی بقایای معماری محوطه تاریخی صفه سرمسجد در مسجد سلیمان

معاون میراث فرهنگیخوزستان، مرجان شوشتری، امروز شنبه ۵ اسفند ۹۶ گفت:

به‌منظور پاک‌سازی و سامان‌دهی بخش‌های آسیب‌دیده مجموعه سرمسجد بر فراز صفه مقدس که پیش‌تر از سوی گیرشمن کاوش و معرفی شده بود، هم‌اکنون طی قراردادی با هماهنگی پژوهشگاه ، تحت عنوان پاک‌سازی و سامان‌دهی صفه سرمسجد از‌ سوی اداره‌کل خوزستان عقد شد و مقدمات اجرایی لازم فراهم آمد.

وی اضافه کرد:

به‌منظور رعایت کامل اصول فعالیت در محوطه‌های ، دقت حداکثری در شناخت بقایای موجود، بهره‌گیری کامل از اسناد منتشرشده از سوی کاوشگران اولیه مجموعه و انجام نظارت مستمر بر جمع‌آوری بقایای فروریخته معماری با مشورت استادان و پیشکسوتان امر، قرار شد در وهله اول در محل‌های مشخص‌شده پیش از هرگونه اقدام در راستای پاک‌‌سازی، تیم باستان‌شناس اقدام به جمع‌آوری بقایای فروریخته، پاک‌سازی محیطی و فراهم آوردن مقدمات لازم کند.

معاون میراث فرهنگی اداره‌کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری خوزستان تاکید کرد:

بر این اساس، طرح اولیه آماده و مجوز لازم با عنوان برنامه پاک‌سازی و جمع‌آوری بقایای معماری فروریخته بزرگ و معبد شمال شرقی از‌ سوی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری صادر شد. در حال حاضر عملیات مستندسازی میدانی اولیه با رعایت تمام اصول علمی، اقدامات اولیه برای پاک‌سازی محیطی و گردآوری بقایای آواری فروریخته در دو بخش مشهور به معبد مرکزی و بنای مشهور به شمال شرقی صورت گرفته و فضاهای لازم برای انجام اقدامات پاک‌سازی با هدف سامان‌دهی و حفاظت مشخص شده است.

شوشتری افزود:

پس از مشخص شدن فضاها و بقایای معماری، اقدامات لازم به‌منظور حفاظت و تثبیت وضع موجود و در صورت لزوم بازچینی و تکمیل بخش‌های فروریخته با استفاده از مصالح خود مجموعه انجام شد.

وی بیان کرد:

گمانه‌زنی برای تعیین عرصه و پیشنهاد حریم محوطه سرمسجد، طراحی سایت ، بازچینی برخی جداره‌های فروریخته، پژوهش‌های منظر فرهنگی به‌منظور تکمیل نقشه عرصه و حریم پیشنهادی محوطه‌ی سرمسجد و عملیات سال جاری با هدف مرمت و ساماندهی مجموعه، از دیگر طرح‌های اجراشده از‌ سوی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری برای شناخت، حفاظت و معرفی این اثر تاریخی ارزشمند است.

صفه تاریخی سرمسجد مشرف بر شهر مسجدسلیمان و در جوار بافت مسکونی محله نصیرآباد قرار گرفته و در سال ۱۳۱۶ با شماره سند ۳۰۰ در فهرست آثار ملیایران ثبت شده است. رومن گیرشمن بیشترین پژوهش‌های میدانی در این مجموعه را انجام داده است. کسانی مانند ژاک دومرگان، آندره گدار و سراورل اشتاین قبل از او نیز به آثار تاریخی این منطقه اشاره‌هایی کرده‌اند.