پرواز با پاراگلایدر در آسمان های استان گلستان

ایستاده بر ارتفاعی بلند؛ تجهیزاتی برای شروع تجربه‌ای هیجان‌انگیز در اختیارتان قرار می‌گیرد. حس جدا شدن از زمین، شوری بر دلتان می‌اندازد، اما نترسید، چند قدمی به جلو بردارید و ناگهان خود را معلق بین زمین و آسمان ببینید. بالاتر و بالاتر می‌روید و در کرانه آسمان گم می‌شوید و تنها چتری در بالای سر و طنابی به کمر همراهی‌تان می‌کند.

رویای پرواز، حسی سبکبار و حالی شگفت‌انگیز داشته و دارد و آدمی از گذشته مشتاق پرواز بوده است. تجربه پرواز در ایران برای کسانی که عاشق لمس تجربه معلق ماندن در آسمان هستند نیز وجود دارد و آرزوی پرواز دیگر آرزوی دوری نیست و در سال‌های اخیر سایت‌های پروازی بسیاری ایجاد شده تا دوست‌داران پرواز از پاراگلایدر سواری لذت ببرند.

عکس از : سایت www.kkday.com

ورزش پاراگلایدر یک تفریح جذاب، هیجان‌انگیز و ماجراجویانه است و افرادی که زمانی رویای خلبانی و پرواز در آسمان را در سر داشتند اکنون می‌تواند تجربه شیرین و دلچسبی از پرواز داشته باشند. در پاراگلایدر یا چتربال، خلبان با در دست داشتن چتر و نصب متعلقات آن روی بدن خود به‌آرامی از سطح شیب‌دار که می‌تواند دامنه‌های کوه باشد به‌سمت پایین شروع به دویدن می‌کند و بعد از جدا شدن از سطح زمین به‌آرامی در آسمان به پرواز در می‌آید. در ابتدا پاراگلایدر وسیله‌ای شبیه چتر بود و با گذشت زمان و پیشرفت تکنولوژی به‌شکل امروزی تغییر پیدا کرد و امروز به‌عنوان یک ورزش حرفه‌ای مورد استقبال بسیاری از ورزشکاران قرار گرفته است. ایران به‌دلیل داشتن اقلیم مناسب و قرارگیری دشت‌ها و فضاهای وسیع در حاشیه کوه‌ها شرایط منحصر به فردی را برای انجام این ورزش مفرح فراهم می‌کند.

عکس از: پریسا مرتضوی

یکی از مهم‌ترین نکات برای انجام ورزش پاراگلایدر انتخاب سایت (محل) مناسب پرواز است که از امکانات کافی و امنیت کامل برخوردار باشد و خصوصیاتی همچون شدت باد مناسب، وجود دشت و مکان امن برای فرود آمدن را دارا باشد. شکل دیواره کوه و وجود یک دشت یا فضای باز برای فرود و فضایی مسطح در روی قله با شیب ملایم برای باز کردن وسیله پروازی از دیگر ملاک‌های یک سایت خوب است. چنانچه محل فرود آمدن در دره‌ای باشد که مجاورت با کوه‌ها داشته باشد و با وزیدن باد امکان انحراف پاراگلایدر سوار وجود داشته باشد شرایط خطرناکی را ایجاد می‌کند و امکان هر خطری را می‌توان پیش‌بینی کرد. وزن کلی این وسیله به‌طور کامل حدود ۲۰ کیلوگرم است؛ تمامی تجهیزات درون یک کوله‌پشتی جمع می‌شود. حمل و نقل آن را آسان است و به‌راحتی داخل صندوق عقب ماشین جای می‌گیرد.

پاراگلایدر به بال پرنده‌ای می‌ماند که از نایلونی ساده ساخته شده باشد و با آویزهایی به صندلی خلبان متصل شود. برای اینکه امنیت پرواز تامین شود خلبان با کمربند به صندلی محکم نگه داشته می‌شود. اگرچه ورزش پاراگلایدر ورزش ساده‌ای به نظر می‌رسد ولی خلبان باید با نحوه بلند شدن و فرود آمدن و همچنین هدایت وسیله حمل و نقل خود در حین پرواز آشنایی کامل داشته باشد و آموزش‌های لازم را ببیند. خلبان در هنگام پرواز باید از تمرکز کافی برخوردار باشد و از بدن خود برای هدایت وسیله پروازی به جا استفاده کند، چون ممکن است با اندکی بی‌دقتی دچار اشتباه شود و برای خود یا همراهش خطری ایجاد کند. در کنار وسیله تسمه‌هایی قرار دارد که خلبان با طناب‌های رنگی که به آن‌ها متصل شده است و جهت و سرعت پاراگلایدر را کنترل می‌کند.

عکس از: پریسا مرتضوی

برای پرواز با پاراگلایدر دو روش وجود دارد که در سایت‌های پروازی این روش‌ها به کار گرفته می‌شوند:

۱- هنگامی که خلبان خود را مهیای پرواز می‌کند در خلاف جهت باد و در شیب ملایم به‌آرامی شروع به دویدن می‌کند تا باد به زیر چتر پاراگلایدر زده و او را از زمین بلند کند. اگر شدت باد زیاد باشد خلبان در هنگام بلند شدن باید سعی کند تعادل خود را نگه دارد و بتواند چتر را در حالت ثابتی قرار دهد و سپس با حرکات بدن آن را به کنترل خود درآورد.

۲- در این روش که معمولا در فضای باز و نواحی دشت‌ها یا ساحل انجام می‌شود خلبان و چترش با وسیله دیگری مثل اتومبیل کشیده می‌شوند. وقتی چتر و خلبان در ارتفاع مشخصی قرار گرفتند، خلبان خود را از طناب جدا کند و به‌صورت مستقل به پرواز در می‌آید.

عکس از : سایت parklijak.com

اگر بعد از تجربه پاراگلایدر سواری حس کردید هم علاقه و هم پول لازم را برای ادامه و انجام کار حرفه‌ای دارید، می‌توانید در دوره‌های مقدماتی، متوسطه، پیشرفته و مربیگری شرکت کنید. در دوره‌های مقدماتی شما با وسایل پرواز، مفاهیم اولیه ایرودینامیک، ترافیک هوایی و هواشناسی اولیه آشنا می‌شوید و تمرینات زمینی مثل بلند شدن، کنترل و تغییر جهت را یاد می‌گیرید. طول این دوره حداکثر سه ماه است و بنابر توانایی فرد و وضعیت آب و هوا ممکن است تغییر کند. دو دوره متوسطه فرد توانایی‌های بیشتری را در پرواز یاد می‌گیرد و در انجام آن‌ها مهارت پیدا می‌کند. دوره پیشرفته مخصوص خلبانانی است که پس از طی دوره‌های قبلی، می‌خواهند با پاراگلایدر به‌راحتی برای مدت طولانی‌تری در آسمان پرواز کنند. اگر یکی از خلبانانی شدید که ۱۰۰ ساعت پرواز تایید شده دارند، می‌توانید با شرکت در آزمون، گواهینامه مربیگری دریافت کنید، اما مربی شدن در رشته پاراگلایدر کمی پرهزینه است و از قبل باید به آن فکر کنید.

سیستم پرواز با پاراگلایدر طوری است که در ابتدا روی زمین کنترل و درک وسیله پرواز و همچنین تئوری آن را یاد می‌دهند و بارها روی زمین با بال می‌دوید و کم کم سه متر، پنج متر و ده متر از زمین کنده می‌شوید. پس از آن در یک شیب تندتر ۲۰ متر از زمین جدا می‌شوید و در همین فرایند پلکانی حس پرواز را تا حدودی تجربه می‌کنید. هنگامی که کسی برای نخستین بار از یک شیب تند کوه و به‌تنهایی و مستقل از زمین جدا می‌شود اصطلاحاً می‌گویند سولو شده است.

عکس از: پریسا مرتضوی

استان گلستان از جمله مکان‌هایی است که چند سایت پروازی معروف و زیبا دارد که این امکان را مهیا می‌کند تا به‌صورت آموزشی و تفریحی از امکانات پرواز و پاراگلایدر استفاده کنید.

اگر نوروز را در مینودشت یا حوالی جنگل گلستان هستید، می‌توانید این ورزش- تفریح را تجربه کنید. برای هر پرش که حدود ۱۵ دقیقه در آسمان خواهید بود باید حدود ۲۰۰ هزار تومان بپردازید. البته اگر پرواز بر مبنای زمان باشد هزینه آن هم بالاتر می‌رود. در این پروازها خلبان پشت مسافر می‌نشیند و او را همراهی می‌کند. بنابراین نیازی نیست شما وسیله‌ای با خود ببرید، به‌جز یک کفش مناسب و راحت.

عکس از: پریسا مرتضوی

در استان گلستان سایت‌های پروازی مختلفی وجود دارد که هرکدام ویژگی‌های خاص خود را دارند.

سایت پروازی ترسه: این سایت در نزدیکی روستای ترسه در شهرستان مینودشت در چشم‌اندازی زیبا و منحصربه‌فرد قرار دارد و یکی از قوی‌ترین سایت‌های ترمیک و دیواره‌ای با قابلیت پروازهای مسافت است.

سایت پروازی چراغ‌تپه: این سایت در شرق شهر مینودشت قرار گرفته است و حدود سه کیلومتر تل این شهر فاصله دارد و مسیر دسترسی به آن آسفالته است. این سایت، اولین سایت پروازی مینودشت است که از سایت ۱۳۸۲ برپا شده است.

سایت پروازی زنگلاب: یکی از زیباترین سایت‌های شهرستان مینودشت همین سایت است که در حاشیه پارک جنگلی چهل‌چای قرار دارد. این منطقه قابلیت پروازی طولانی ترمیک و دیواره را هم مهیا کرده. این سایت در فاصله هفت کیلومتری شهر مینودشت قرار گرفته است و روستای کلوکند در نزدیکی این سایت قرار دارد. سایت تنگراه هم یکی دیگر از سایت‌های پروازی مینودشت است که در نزدیکی پارک ملی گلستان قرار دارد.

سایت پروازی ریگ چشمه: در نزدیکی روستایی به همین نام در شهرستان علی‌آباد کتول یک سایتت دیواره‌ای بسیار زیبا است، این سایت با دیواره‌ای تقریبا دو کیلومتری، قابلیت پروازهای طولانی و تاپ‌لند (فرود در محل پرواز) را فراهم می‌کند.

سایت پروازی رامیان: بعد از سایت مینودشت، نزدیک‌ترین سایت به شما همین سایت است، ۵۰۰ متر ارتفاع دارد و مناظر تماشایی بسیار زیبا و جریان‌های بالابرنده بسیار قوی از مزایایش است.

سایت پروازی درازنو: سایت پروازی درازنو در نزدیکی همین روستا با ارتفاع دو هزار و ۲۰۰ متر از سطح زمین، بلندترین سایت پروازی ایران است و چشم‌انداز جنگل‌های شمال و دریای خزر را دارد.

عکس کاور از سایت www.wallsauce.com