شهرهای ارواحی که بهتر است از بازدید آنها صرف نظر کنید (قسمت اول)
در کنار شهرهایی که مقاصد جذابی برای علاقه‌مندان گردشگری وحشت هستند، شهرهای ارواحی هم هستند که بهتر است قید بازدید کردن از آنها را بزنید.
یکی از جذابیت‌های غیرقابل انکار در دنیای گردشگری وحشت، بازدید از مکان‌های متروکه و شهرهای خالی از سکنه‌ای است که از آنها با عنوان شهر ارواح یاد می‌شود. شهرهایی که روزی ضرباهنگ زندگی در رگ و پی‌شان جاری بود، اما به سبب وقوع اتفاقاتی تلخ و غیرمنتظره، از حیات خالی شده و به سمت فروپاشی و ویرانی رفتند.
واقعیت این است که شهرهای ارواح به صرت عجیبی جذاب و فریبنده هستند. علت وجودی آنها سؤالات بسیاری را در ذهن علاقه‌مندان ترس و وحشت ایجاد می‌کند. اینکه چرا این شهرها به چنین سرنوشت شومی گرفتار شدند؟ چرا مردم آنها را ترک کردند؟ و در نهایت اینکه آیا این شهرها واقعا تسخیر شده هستند یا خیر؟
این ابهام، این رمز و راز و البته خطراتی که گویی این مکان‌ها را احاطه کرده است، باعث ایجاد حسی از کنجکاوی و شکل گیری فرضیه‌های عجیبی از توطئه در ذهن گردشگران می‌شود که در نهایت علاقه‌مندان را وسوسه می‌کند تا سری به این شهرها زده و از نزدیک آنها را بازدید کنند. اشتیاقی که نمی‌توان به سادگی آن را نادیده گرفت.
اما در دنیای ترس و وحشت هم قوانینی حکمفرما است، در حالی که درهای تعدادی از شهرهای ارواح به روی عموم باز بوده و کاملا ایمن هستند، اما در مقابل شهرهای ارواحی هم هستند که بازدید از آنها کار ساده‌ای نیست و در یک کلام توصیه می‌شود که بهتر است قید گشت و گذار در آنها را بزنید. شهرهایی که همان ترس و وحشت را در درون خود پنهان کرده‌اند، همان اندازه عجیب و ساکت هستند و در عین حال به همان اندازه و به صورتی واضح، خطرناک و ناپایدار هستند.
در ادامه به معرفی شماری از این شهرهای ممنوع، اما ترسناک خواهیم پرداخت که اگرچه آتش اشتیاق ما را برای تجربه ترس و وحشت شعله‌ور می‌کنند، اما در عین حال طبق توصیه‌های ارائه شده بهتر است از بازدید کردن آنها صرفنظر کنیم.
جزیره نورث برادر (North Brother Island)، نیویورک
جزیره نورث برادر منطقه‌ای در نزدیکی «ایست ریور» (East River) و در نیویورک واقع شده است. این جزیره تا سال ۱۸۸۵ منطقه‌ای غیر مسکونی بود تا زمانی که «بیمارستان ریورساید» (Riverside Hospital) به آنجا منتقل شد.
این بیمارستان در اصل در دهه‌ی ۱۸۵۰ در «جزیره بلک ول» (Blackwell's Island) که امروزه از آن با عنوان «جزیره روزولت» (Roosevelt Island) یاد می‌شود، ساخته شده و به عنوان محلی برای درمان و قرنطینه‌ی بیماران مبتلا به آبله در نظر گرفته شد که آنها را دور از بقیه نگه می‌داشت. اما در ادامه، مأموریت بیمارستان تغییر کرده و دیگر بیماری‌های عفونی با احتمال شیوع بالا را نیز در برگرفت. در نهایت تصمیم گرفته شد که بیمارستان به جزیره نورث برادر منتقل شود.
اما شهرت ناخوشایند این مکان بیشتر به خاطر حضور زنی به نام مری (Typhoid Mary) بود که به نظر می‌رسید علت بسیاری از موارد شیوع و ابتلای افراد به بیماری تیفوئید در این منطقه بود. با این حال مری اعتقاد داشت که او را به اشتباه به این جزیره فرستادند، اما در نهایت تا زمان مرگش در سال ۱۹۳۸، در همین جزیره زندگی کرد.
بعدها بیمارستان برای مدتی بسته شد، اما مجددا بعد از جنگ جهانی دوم بازگشایی شده و به فعالیت خود ادامه داد. اما در نهایت باز هم سرنوشت این بیمارستان و این جزیره، متروکه شدن و انزوا بود. امروزه راهی برای بازدید از این جزیره در دسترس عموم قرار ندارد و این منطقه به عنوان پناهگاه در اختیار حیات وحش است و به عنوان بزرگترین محل برای آشیانه سازی «حواصیل شب تاج سیاه» شناخته می‌شود.
تااورگا یا تاورغاء (Tawergha)، لیبی
جنگ داخلی لیبی قربانیان بسیاری داشت و به نظر می‌رسد شهر تاورغاء هم یکی از آنها است. نام این شهر به معنای «جزیره سرسبز» است و عمده شهرتش به خاطر درختان نخل باشکوهش بود. این شهر روزگرای بیش از ۳۰ هزار نفر سکنه داشت، اما در جریان جنگ داخلی مخالفان حکومت قذاقی سکنه را وادار به تخلیه شهر کردند. هم اکنون اینجا یک مکان مخروبه است و بعید به نظر می‌رسد ساکنان فراری آن فرصتی برای بازگشت و احیای مجدد آن را داشته باشند.
اما چرا سرنوشت این شهر چنین شد؟ ظاهرا مردم این شهر در دوران قذاقی از امکانات رفاهی و تحصیلی بیشتری برخوردار شده و حتی تعدادی از آنها به مناصب بالای دولتی و نظامی رسیدند. بعد از سقوط حکومت قذافی، مخالفان او سکنه این شهر را به جرم حمایت کردن از حکومت پیشین مورد آزار، تجاور و شکنجه قرار داده و حتی ظاهرا تعدادی را به قتل رساندند.
جزیره راس (Ross Island)، هند
این جزیره در سال ۱۷۸۸ به تملک انگلستان درآمد و نامش از «سر دنیل راس» (Sir Daniel Ross) گرفته شده است. مأموران این کشور از این جزیره به عنوان مکانی برای نگهداری زندانیان سیاسی و تبعیدی هند استفاده کردند. از نظر انگلیسی‌ها «جزایر آندمان» (Andaman Islands) به دلیل دورافتاده بودن، بهترین مکان برای نگهداری شورشیان هندی بود. جایی که در آنجا می‌توانستند آزادانه و دور از چشم دیگران زندانیان را مورد آزار و شکنجه قرار داده و زندگی را بر آنها سخت کنند. در طول جنگ جهانی دوم، ژاپن این جزیره را به تصرف خود درآورد، اما در نهایت شرایط سخت زندگی در این جزیره باعث شد که سرانجام جزیره راس متروکه و خالی از سکنه شود.
با این حال به نظر نمی‌رسد این انزوا و ویرانی مانع گردشگران شجاعی باشد که به هر شکل ممکن راهی برای سفر به این جزیره و بازدید از آن پیدا کرده و می‌کنند.
دَلول (Dallol)، اتیوپی
دلول در شمال اتیوپی واقع شده است و در اصل به عنوان یک منطقه مسکونی معدنی شناخته می‌شود. معدن پتاسیم قدیمی که در مجاورت یکی از داغ‌ترین مکان‌های مسکونی زمین قرار گرفته است. هیچ جاده و مسیری به سمت این منطقه کشیده نشده و تنها راه ارتباطی آن از طریق خط آهن است که در هنگام رونق فعالیت معدن، مواد معدنی را جابجا می‌کرد. امروزه تنها از این معدن برای برداشت نمک استفاده می‌شود و مردم تنها برای استخراج نمک، با شتر به معدن رفت و آمد می‌کنند.
تِرمِند (Thurmond)، ویرجینیای غربی
در اوج خوشبختی و رونق، شهر ترمند در ایالت ویرجینای غربی به ۵۰۰ ساکن فعال خود می‌بالید. اینجا هم یک شهر معدنی به حساب می‌آمد که از رونق معدن زغال خود سود می‌برد. برای مدتی طولانی تنها راه رسیدن به شهر از طریق راه آهن بود.
اما بالاخره روزی شانس از شهر روی برگرداند، در آن زمان یکی از بزرگترین و معروف‌ترین هتل‌های شهر به نام «دان‌گلن» (Dunglen) توسط خرابکاران به آتش کشیده شده و از بین رفت. همراه با این هتل شهر نیز از پا افتاده و از نظر اقتصادی دچار مشکل شد و دیگر نتوانست روی پای خود بایستد. در نهایت ترمند نیز خالی از سکنه شد و امروزه تنها ۵ نفر ساکن آن هستند که آنها نیز کارمندان پارک دولتی هست. این شهر مدتی است در تملک خدمات پارک ملی قرار دارد. البته این شهر به دلیل تاریخچه خود در فهرست میراث ملی ثبت شده است.
اوقادور- سوق- گلن (Oradour-sur-Glane)، فرانسه
در سال ۱۹۴۴، نیروهای اس اس نازی پیشروی به سمت شهر اوقادور سوق گلن در فرانسه پیشروی کرده و شهر را به تصرف خود درآوردند و همه ساکنان شهر اعم از مرد و زن و کودک را جمع کردند. آنها در اقدامی وحشیانه دست به کشتار جمعی ۶۴۲ نفر سکنه شهر زدند. آنها مردان را به قطار به محلی بردند که از قبل تیربار در آنج نصب شده و آماده کار بود. در ابتدا به پای مردان شلیک می‌شد تا توان حرکت کردن نداشته باشند. سپس روی آنها سوخت و مواد اشتعال زا ریخته شده و قربانیان را به آتش می‌کشیدند.
در ادامه سربازان نازی زنان و کودکان را در کلیسا حبس کرده و سپس آنجا را به آتش کشیدند. در این زمان همه به سمت در و پنجره‌ها هجوم می‌بردند تا خود را نجات دهند ولی در عوض با رگبار مسلسل‌ها مواجه شده و کشته می‌شدند. ظاهرا این حمله مرگبار و توأم با قساوت در رابطه با فعالیت‌های پارتیزان‌های آن حوالی و دزدیدن یکی از افسران SS صورت گرفته بود.
این شهر ارواح در طول سال‌ها بعد همچنان سرپا ایستاده است تا یادبودی بر زندگی‌هایی باشد که اینگونه از دست رفته‌اند.
ترلینگوا (Terlingua)، تگزاس
ترلینگوا در تگزاس را باید یک شهر ارواح کلاسیک به سبک شهرهای غرب وحشی دانست. این شهر همچون بسیاری دیگر از شهرهای این چنینی به واسطه‌ی فعالیت‌های معدنی به رشد و موفقیت رسید و با افول استخراج معادن، دوران رونق آن نیز به پایان رسیده و رو به خرابی و متروکه شدن گذاشت.
معدن این منطقه بیشتر نیاز کشور به جیوه را برطرف می‌کرد، اما به دنبال آب گرفتگی معدن، قیمت مواد معدنی کاهش یافت. در نهایت ساکنان نیز آنجا را ترک کرده و شهر در نبود جریان زندگی و مراقبت کافی، رفته رفته ویران و متروکه شد.
کاهابا (Cahawba)، آلاباما
شاید باورش سخت باشد، اما بهتر است بدانید روزگاری این شهر ارواح امروزی به اندازه‌ای رونق داشت که برای مدتی به عنوان مرکز ایالت آلاباما شناخته می‌شد. اما دست سرنوشت این شانس را از کاهابا گرفت و طبیعت طومار آن را در هم پیچید. زمینی که شهر در آن ساخته شده بود باتلاقی و نامناسب بود و سیل به سادگی در آنجا جریان می‌یافت. اما بعد از سیل بزرگی که در سال ۱۸۲۵ اتفاق افتاد، تصمیم گرفته شد تا شهر از محل اصلی خود جابجا شود.
در جریان جنگ داخلی آمریکا اوضاع برای شهر و ساکنانش بدتر شد. وقتی که شهر محاصره شده و سربازان به دنبال غارت منابع شهر بودند، ساکنان از ترس دست به فرار زدند و باز هم شهر خسارت دید. در نهایت سیل ویرانگر سال ۱۸۶۵ آسیب زیادی به شهر وارد کرد و پایان کار شهر را رقم زد.
زندان اسکس کانتی (Essex County Jail)، نیوجرسی
ساختمان زندان قدیمی اسکس کانتی در ایالت نیوجرسی یکی از قدیمی‌ترین ساختمان‌های این ناحیه است که به شدت در معرض تخریب و آسیب دیدگی قرار گرفته است.
این ساختمان در آتش سوزی سال ۲۰۰۱، خسارات شدیدی دید، اوضاع به حدی خطرناک بود که بسیاری از اسناد محرمانه در داخل ساختمان باقی ماند، چرا که همه باید به سرعت ساختمان را ترک میکردند. وضعیت بنای زندان به حدی بد بود که قرار شد ساختمان را خراب کرده و از زمین آن برای ساخت یک پارک علمی استفاده کنند. اما این طرح با مخالفت کمیته شهر مواجه شد که قصد داشتند این بنا را مرمت کرده و آن را نگهداری کنند. تصمیمی که هرگز جامه عمل نپوشید و در ادامه بنای زندان همچنان به سمت خرابی پیش رفته و حتی بخش‌هایی از آن فرو ریخت.
در نهایت امروزه این بنا خانه‌ی افراد بی‌خانمان و معتادانی شده که در و دیوار آن را با دیوارنویسی پوشانده‌اند.
کنیکات (Kennicott)، آلاسکا
کنیکات در آلاسکا دیگر شهر معدنی است که به خاطر کشف مس در سال ۱۹۰۳ به سرعت مورد توجه قرار گرفته و رونق و شکوفایی را تجربه کرد. از آنجایی که اینجا منطقه‌ای نه چندان معروف بود، مالکان معدن دستمزد قابل توجهی را برای افرادی که به قصد کار به این معدن می‌آمدند، در نظر گرفتند. این مردان هفت روز هفته و آن هم در ساعات طولانی کار میکردند و دستمزد خود را برای خانواده‌هایشان می‌فرستادند.
اما سرنوشت این شهر نیز شبیه شماری دیگر از شهرهای معدنی بود. دوران رونق و کامیبابی این شهر نیز دومی نداشته و سرانجام در سال ۱۹۳۸ و با کاهش بازده معدن مس، آنجا نیز از رونق افتاده به شهر ارواح مبدل شد.
به پایان بخش نخست این مطلب رسیدیم. امیدوارم داستان این شهرهای متروکه مورد توجه شما عزیزان نیز قرار گرفته باشد.
دیدگاه