میلان، آمیزه‌ای از بلوک‌‌های بتونی، هنر خیابانی و فضای طبیعی

شهر پویا و در جریان است و همواره چیزی جدیدی در انتظار کشف شدن است. در این مقاله سعی کرده‌ایم به دیدنی‌ها و فعالیت‌های کمتر شناخته شده در میلان بپردازیم.

می‌دانستید که میلان آثاری از دوره‌ی روم باستان دارد؟ مشهورترین‌شان «کولونه دی سان لورنزو» است. در این ناحیه تفریح‌های شبانه وجود دارد و بومیان برای صرف غذا در تابستان حول میدان گرد هم می‌آیند.

تماشای آدم‌ها همیشه لذت‌بخش است و در طول تابستان موسیقی زنده به صورت بداهه نواخته می‌شود.

اگر میل دارید سبک غذاخوری ایتالیایی را از نزدیک لمس کنید به آلبرو فیوریتو بروید و به اعماق دهه ۶۰ میلادی سفر کنید. غذا بسیار ارزان است (پاستا و سوپ تنها ۲ یورو، وعده‌ی اصلی ۴).

فضای این رستوران آن را از سایرین متمایز می‌سازد، بهتر است آن را در ذهنتان مجسم کنید: باجه‌‌های تلفن عمومی، لیست غذای دست‌نویس، چیدمان گرد گرفته و مالکی با سبیل ایتالیایی که به ندرت لبخند می‌زند.

نکته‌ی آخر: رستوران تنها زمان نهار باز است و قبل از ۱۲ پر می‌شود.

از کانال‌های مصنوعی موسوم به «Navigli» تنها سه عدد باقی مانده که زمانی جزئی از شبکه‌ی آبی گسترده‌ای بوده‌اند. غالب مردم «ناویگلیو گرنده» و «ناویگلیو پاوسه» را به خاطر زندگی شبانه‌اش می‌شناسند.

کانال سوم، ناویگلیو مارتسانا، کانالی به طول ۴۰ کیلومتر است که به رود آدا سرازیر می‌شود. دوچرخه‌سواری در راستای کانال بسیار خوشایند است. کمی خارج میلان روستاهای زیبایی وجود دارند و قفل‌های طراحی شده توسط داوینچی چشم را به خود جلب می‌کنند.

«ایست مارکت»، همزاد راسته‌ی «بریک لین» در لندن، رویدادی است که در سومین یکشنبه هر ماه در محله‌ی پساصنعتی «Lambrate» برگزار می‌شود.

غرفه‌های فروش در محلی که سابقا انبار بوده گردهم می‌آیند. آن‌ها اشیای صنعتی، لباس و لوازمی که به دست طراحان بومی خلق شده را به فروش می‌گذارند. موسیقی زنده و وانت‌های میوه فضا را رنگارنگ‌تر می‌کنند.

بررا در میلان محله‌ای است که به لطف «آکادمی هنرهای زیبا» جوی هنری و بوهمی دارد. روز و شب بررا هر دو دیدنی است و اگر در زمان روز به این محل می‌روید از رفتن به «اورتو بوتانیکو» غافل نشوید.

این باغ پر از گیاهان سرسبز است که حتی محلی‌ها هم از وجود آن کمتر اطلاع دارند: باغی مخفی در قلب شهر.

علاقه‌مندان به هنر خیابانی میلان را هیچ‌گاه فراموش نخواهند کرد، شهری که هنرمندان خیابانی آن بابت کارشان از شهرداری کمیسیون دریافت می‌کنند.

برای دیدن این آثار به «Isola»، «Via Santa Croce» در نزدیکی «Colonne» و «ایپودرومو»، که گفته می‌شود بزرگ‌ترین دیوار منقوش در اروپا است بروید.

دیگر جاذبه‌ی هنری میلان جعبه‌های الکتریکی موسوم به «جعبه‌های انرژی» است که توسط هنرمندان خیابانی در سرتاسر شهر خلق شده‌اند.

مکان‌های متعددی برای دیدن میلان به صورت دورنما وجود دارد: از «تراس دومو» گرفته تا بسیاری از پشت‌بام‌ها.

بهترین مکان شاید بالای «پالازو لومباردیا» در نزدیکی «ویا ملچیوره جیویا» است. روزهای جمعه بازدید رایگان است. در روزهای روشن نمای بی‌نظیری از آلپ را مشاهده خواهید کرد.

میلان اگرچه در نگاه اول خاکستری و کسل‌کننده به نظر می‌آید اما پارک‌های زیبای شهر نظرتان را عوض خواهد کرد. اکثر کتاب‌های راهنما «Parco Sempione» یا «Giardini Pubblici Indro Montanelli» را برای گشت و گذار توصیه می‌کنند.

اما اندکی آن طرف‌تر مونتستلا قرار گرفته است: پارکی با تپه‌ای عجیب در مرکز آن. میلان شهری مسطح است پس از این تپه از کجا سر بر آورده است؟ منتستلا در حقیقت تپه‌ای مصنوعی است که با مخروبه‌های جنگ جهانی دوم پوشیده از چمن ساخته شده است.

این محل برای دوندگان ایده‌آل است و نمای دلپذیری از شهر در بالای تپه انتظارتان را می‌کشد.

اگر در گذشته به میلان سفر کرده باشید می‌دانید که سوشی در حد و اندازه‌ی پیتزا محبوبیت دارد. مشکل اصلی این است که افزایش تعداد رستوران‌ها کیفیت غذا را تحت الشعاع قرار داده است.

برای تجربه‌ی طعم اصیل ژاپنی به «Sol Levante» بروید و در کانتر بنشینید تا هنر سرآشپز در قطعه قطعه کردن ماهی تن قرمز و سالمون را تماشا کنید. قیمت غذا گران است اما قطعا به تجربه‌اش می‌ارزد.

«10 Corso Como» ایده‌ی کارلا سوتزانی بوده و بوتیکی مشهور است. در این مجموعه، رستوران، هتلی کوچک، گالری هنری و کتاب‌فروشی وجود دارد.

بهترین مکان اما بالکن آن است که دسترسی به آن رایگان بوده و محلی ایده‌آل برای استراحت کردن و لذت بردن از مناظر باشکوه آسمان‌خراشی در نزدیکی آن است.

محله‌ی چینی‌های میلان به میانه‌های قرن ۱۹ام بازمی‌گردد، زمانی که خانواده‌های استان «Shenzhen» برای کار کردن بر روی ابریشم به دست آمده از آسیاب‌های «Lake Como» وارد شهر شدند.

۱۵۰ سال بعد، نواحی اطراف «Via Paola Sarpi» مملو از غذاخوری‌هایی باب میل همه‌ی سلیقه‌ها و بودجه‌ها شده است.

«Hua Cheng» برای وعده‌ای ارزان و لذت‌بخش فوق‌العاده است، «Wang Jiao» اما اندکی گران‌تر است. در زمینه‌ی غذاهای خیابانی پیشنهاد می‌کنیم پودینگ‌های میوه‌ای و «Bubble Tea» (نوشیدنی تایوانی تهیه شده بر اساس چای) را از دست ندهید.