غذاهای خوشمزه آمریکایی و رژیم غذایی مضر این کشور (بخش اول)
غذاهای خوشمزه، خوش‌عطر و وسوسه انگیز آمریکا، شهرتی جهانی را از آن خود کرده است. انواع سوپ، خوراک، فست‌فود، ساندویچ و شیرینی‌هایی که تنها مختص این کشور بوده یا با شنیدن نام آنها، فرهنگ غذایی مردم این سرزمین، در یادها زنده می‌شود. غذاهایی که طبق تحقیقات متخصصان تغذیه و سلامتی، نشان از رژیم غذایی مضر آنها داشته که سلامتی را به خطر می‌اندازد. برای آگاهی بیشتر با کجارو همراه باشید.
تاریخچه‌ای از صنعت غذایی مردم آمریکا
مقاله مرتبط:
رژیم غذایی مردم آمریکا، مانند بسیاری دیگر از کشورهای جهان، بازتاب‌دهنده و برگرفته از تاریخ و فرهنگ پیشینیان این سرزمین است. با ورود مستعمران اروپائی به این کشور و ساکن شدن در بسیاری از مناطق این سرزمین، فصل جدیدی در فرهنگ غذایی مردم این منطقه گشوده شد. مهاجران و کوچ‌نشینان اولیه‌ی آمریکا (اولین مهاجران از کشور انگلستان بودند که با کشتی وارد خاک آمریکا شده و در مناطق مختلف آن، ساکن شدند. سپس دیگر اروپائیان نیز به مهاجرت به این کشور پرداخته و در مدت زمان کوتاهی، سیل عظیمی از مردم ساکن اروپا کشور آمریکا را برای زندگی خود انتخاب کردند)، با حضور در مناطق مختلف این سرزمین، مردم بومی را با سبک جدیدی از روش‌های آشپزی و مواد اولیه‌ی مصرفی، آشنا کردند. این روند به‌ویژه در قرون ۱۹ و ۲۰ میلادی، به وضوح قابل لمس و مشاهده بود. به گونه‌ای که به طور کاملا پیوسته و به صورت قابل‌توجهی، به اوج پیشرفت و شکوفایی رسید.
در سده‌های ذکر شده، ورود پناهندگان از سراسر اروپا به این سرزمین افزایش یافته و تنوع جالب و قابل‌توجهی از انواع غذاها و مواد غذایی اولیه برای تهیه‌ی خوراکی‌های لذیذ و مختلف، در سراسر این سرزمین، به وجود آمد. اولین مهاجران که وارد مناطق مختلف این کشور شدند، به پرورش حیوانات اهلی و زراعت پرداخته و امورات خود را با این روش گذراندند. نکته‌ی جالب در نوع زندگی آنها، پیروی از روش‌هایی بود که در اروپا مورد استفاده قرار میگرفت. ایشان از حیوانات برای تهیه‌ی لباس و پوشاک و همچنین تدارک انواع غذاهای اصلی خود، بهره می‌بردند و این سبک زندگی اهالی اروپا در آن دوران بود. جالب است بدانید که پس از ورود این مردم به این سرزمین، بومیان آمریکایی، تعدادی از غذاها و روش تهیه‌ی آنها را در برنامه‌ی غذایی خود وارد کرده و مورد استفاده قرار دادند. رژیم غذایی مردم کوچ‌نشین، برگرفته از برنامه‌ی غذایی بریتانیا بود ولی با حضور در آمریکا و زندگی در محیط متفاوت این سرزمین، به تدریج تغییراتی در عادات و رژیم غذایی آنها به وجود آمد که ساکنین هر ناحیه، با توجه به اقلیم و منطقه‌ی جغرافیایی که در آن ساکن بودند، فرهنگ غذایی متفاوتی را مورد استفاده قرار دادند.
آنها از حیوانات برای تهیه‌ی مواد گوشتی مورد نیاز خود بهره بردند. حیواناتی مانند آهو، گوزن، بوفالو، بوقلمون و خرس از جمله موجوداتی بودند که توسط این افراد شکار میشد. همچنین این مردم علاوه بر پوست و گوشت شکار خود، روغن بدست آمده‌ی چربی‌های آنها را نیز استفاده کرده و برای طبخ غذاهای خود، مصرف می‌کردند. در دوران پیش از انقلاب انگلستان، مردم اهل انگلیس که به تازگی در این ایالات متحده حضور یافته بودند، به تولید و مصرف مقدار زیادی از کالاهای خاص بومی از جمله شیره‌ی نیشکر و نوشیدنی‌های محلی پرداخته و این عمل را به عنوان نوعی تجارت و کسب و کار گسترش دادند. درواقع با استفاده از ناوگان‌های دریایی به امر تجارت مواد اولیه‌ی مورد نظر خود مشغول شدند و تهیه و تدارک آن را برای دیگران، تسهیل کردند. آنها با استفاده از شیره‌ی نیشکر و تقطیر آن موادی همچون نوشیدنی‌های لذیذ بومی، مایعات معطر و برخی دیگر از موادی که مورد نیاز مردم بود، تهیه کرده و علاوه بر ارائه در نقاط مختلف کشور، به سرزمین‌های دیگری مانند هند غربی نیز، صادر کردند. معمولا در کنار شیره‌ی نیشکر، شیره‌ی قند نیز از دیگر مواد تولیدی توسط این مردم به شمار می‌آمد. نکته‌ی مهم دیگری که در زندگی مهاجران اولیه‌ی آمریکا مشاهده میشد، تفاوت و تضاد آنها در سبک زندگی و عادات فرهنگی مهاجران ساکن نواحی شمال نشین با جنوب نشین بود که آنها را به مردمی با فرهنگ‌های کاملا متفاوت تبدیل ساخت. تفاوت در سبک کشاورزی، زراعی و برنامه‌ی غذایی که شاید به دلیل فقدان یک فرهنگ اصیل و متمرکز، بوجود آمده بود. در سده‌های ۱۸ و ۱۹ میلادی، مردم ساکن آمریکا، غذاها و خوراک‌های بسیار جدیدی را در برنامه‌ی غذایی خود گنجاندند و آن را به دیگران معرفی کردند. به گونه‌ای که سال‌های ۱۸۹۰ تا ۱۹۳۰ میلادی را می‌توان به رشد چشم‌گیر و تصاعدی صنعت غذایی این کشور، اختصاص داد. در این دوران، غذا به عنوان یک صنعت به جهانیان معرفی و با استقبال و محبوبیت مردم این سرزمین و دیگر کشورها، مواجه شد.
از دیگر مشخصه‌ها و ویژگی‌های بارز در رژیم غذایی مردم کشور آمریکا، می‌توان به سبک تهیه‌ی غذاهای آنها اشاره کرد. این مردم، تخصص فوق‌العاده‌ای در ترکیب و آمیزش غذاهای منطقه‌ای و بومی داشته و با این عمل دستورالعمل آشپزی کاملا تلفیقی و ترکیبی نواحی مختلف را به دیگران ارائه دادند. درواقع آنها با استفاده از دستورات آشپزی و مواد اولیه‌ی بومی هر منطقه‌ی جغرافیایی و ترکیب آنها با یکدیگر، به تهیه و آموزش غذاهای جدید و لذیذ پرداختند. این عمل نه تنها در مورد خوراکی‌های مناطق مختلف داخل آمریکا صورت میگرفت، بلکه آشپزها و کارشناسان تغذیه، از مرزها نیز فرارتر رفته و به ترکیب غذاها و دستورات آشپزی دیگر کشورها با روش تهیه‌ی غذاهای بومی خود، مشغول شدند. به‌گونه‌ای که موجی از برنامه‌های آشپزی در شبکه‌های آمریکایی راه‌اندازی شد و برخی از آشپزان مشهور و به نام آن دوران، به ارائه‌ی برنامه‌های خوراک‌پزی و آشپزی پرداختند. Julia Carolyn Child آشپز و نویسنده‌ی کتاب آشپزی و پیاده کننده‌ی سبک آشپزی فرانسوی در ایالات‌متحده‌ی امریکا در ۱۹۱۲ -۲۰۰۴ و Graham Kerr مشهورترین آشپز انگلیسی در ۱۹۳۴، در دهه‌ی ۱۹۸۰ میلادی، از جمله این افراد بودند که سهم بزرگی در ترقی فرهنگ غذایی مردم این سرزمین ایفا کردند. پس از ایشان، پیروان این روش، در آمریکا با دنباله‌روی فعالیت‌های این افراد، موجبات ترقی و پیشرفت اولین و پایه‌ای‌ترین شبکه‌های تلویزیونی را که مختص آموزش‌های آشپزی بود، فراهم کردند.
مواد اولیه‌ی رایج و مصرفی در رژیم غذایی ساکنین جدید آمریکا
رژیم غذایی ساکنین جدید آمریکا (مهاجران انگلیسی که به سرزمین‌های آمریکا مهاجرت کردند و در آنجا ساکن شدند)، با توجه به منطقه‌ی زندگی و مواد اولیه‌ی در دسترس، با دیگر نواحی، متفاوت بوده و بر اساس سبک زندگی مردم، تغییر می‌کرد. رژیم غذایی مردم محلی و بومی این سرزمین، از اواسط قرن ۱۸ میلادی سرچشمه گرفته و برنامه‌ی غذایی مردم آن دوران را سرمشق و الگوی عادات غذایی خود، قرار داده بودند. شش ایالت معروف کنکتیکوت (این ایالت در شمال غربی ایالت متحده واقع شده است)، ایالت مین، ایالت ماساچوست (این ایالت بخشی از شمال ایالت متحده را در برمی‌گیرد)، ایالت هامپشیر (این ایالت در شمال آمریکا واقع شده است) و ایالت ورمانت (این ایالت در شمال سرزمین‌های آمریکا قرار دارد) که به مستعمراتی‌های انگلستان جدید (New England) شناخته می‌شدند، از رژیم غذایی کاملا مشابه با مردم انگلستان استفاده می‌کردند. اما نکته‌ی قابل توجه برای این مردم که در شمال ایالات‌متحده زندگی می‌کردند، تفاوت سبک زندگی آنها نسبت به مردم ساکن جنوب این سرزمین بود. تفاوتی کاملا آشکار که زندگی آنها را تحت تاثیر خود قرار می‌داد. ساکنین جنوب کشور، تقریبا در تمامی سال می‌توانستند زراعت و کشاورزی انجام دهند و مایحتاج زندگی خود و خانواده‌شان را تامین سازند. این در صورتی است که این امکان برای ساکنین شمال کشور امکان‌پذیر نبود و آنها نسبت به رشد و نمو گیاهان، محصولات زراعی و کشاورزی، به دلیل تغییرات فصلی، در محدودیت و مضیقه بودند. علاوه بر این، جنوبی‌های ساکن آمریکا، به دلیل نزدیکی بسیاری که به دریا داشتند، می‌توانستند از حضور آبزیانی همچون انواع ماهی، در برنامه‌ی غذایی خود، بهره‌مند شوند و آنها این امر را بخشش و انعامی دلچسب از طبیعت، می‌پنداشتند.
از دیگر مواد اولیه‌ی مصرفی ساکنین جدید آمریکا، غلات، به‌ویژه گندم بود. مردم انگلستان، نان‌هایی را که با استفاده از غلات تهیه می‌شدند را مصرف می‌کردند. اما به دلیل شرایط جوی و محیطی، رویش و کاشت گندم در این سرزمین امری غیر ممکن و دور از دسترس بود. همچنین وارد کردن این کالای اساسی به کشور، بسیار پرهزینه و زیان‌آور برای اقتصاد بازرگانان و تاجران، به شمار می‌آمد. بنابراین آنها به جایگزین کردن مشتقات این ماده‌ی مهم و ضروری پرداخته و با ذخیره کردن پوست گندم، آرد گندم و آرد ذرت، نان‌ها و خوراکی‌های مصرفی خود را تهیه می‌کردند. Johnnycake (نوعی نان شیرمال یا کیک)، یکی از نان‌های مصرفی و در عین حال فقیرانه‌ی ساکنان جدید آمریکا به شمار می‌آمد که آن را جایگزین نان‌های گندمی کرده بودند. هرچند پذیرش مصرف این نوع خوراکی، از طرف ساکنین شمالی و جنوبی ایالات‌متحده، به نظر امری کاملا بدیهی می‌رسید. انگلستان جدید (به مناطق مهاجرنشین بخش‌هایی از مناطق آمریکا که ساکنان آن از انگلستان مهاجرت کرده بودند، انگلستان جدید گفته میشد)، دنیای جدیدی را پیش روی مهاجران گشوده و زندگی بکر و تازه‌ای را برای این مردم به وجود آورده بود. گویی به جهانی نو و دست نخورده سفر کرده و بهشتی نوین را برای خود انتخاب کرده‌اند. شکار حیوانات به‌ویژه در مناطق شمالی، به عنوان حرفه و راه کسب درآمد و رفع امورات زندگی آنها به شمار می‌آمد. این مردم، توانایی قابل‌توجهی در امر شکار داشته و خرید دیگر ساکنین سرزمین‌های مجاور از محصولات ایشان، انگیزه و اعتماد به نفس آنها را در پرداختن هرچه بهتر و بیشتر به امر شکار، دو چندان می‌کرد. جالب است بدانید که مردم نواحی شمالی، شکار را به پرورش حیوانات، زراعت و امور کشاورزی ترجیح داده و این حرفه بیشتر توسط بومیان آمریکا (ساکنین اولیه‌ی آمریکا که سرخ‌پوستان بودند) و مهاجران فرانسوی، انجام میشد.
غذاهای دریایی
مصرف انواع آبزیان در برنامه‌ی غذایی ساکنان جدید ایالات‌متحده، در سطح وسیع و گسترده‌ای صورت میگرفت. درواقع طبخ و استفاده از غذاهای دریایی از رژیم غذایی بومیان اولیه‌ی این سرزمین سرچشمه گرفته و به ساکنان جدید آن، منتقل شده است. آنها اغلب از آبزیانی همچون ماهی کد، ماهی فلوندر (flounder نوعی ماهی پهن)، شاه‌ماهی، ماهی خاویار و ماهی هالبیت (halibut نوعی ماهی پهن) که معمولا در نواحی شرقی و ماهی‌هایی مانند ماهی سالمون و ماهی روغنی در نواحی غربی، استفاده می‌کردند. بومیان آمریکایی بویژه مردم قوم ماکا (Makah بومیان ساکن شمال غربی آمریکا)که در سواحل شمال غربی این سرزمین زندگی می‌کردند، تمساح را شکار کرده و از گوشت و روغن این حیوان، استفاده می‌کردند. فوک، شیرماهی و مارماهی در منطقه‌ای از نیویورک در دریاچه‌ای به نام Finger Lakes، نیز توسط مردم ساکن آمریکا، شکار و مصرف میشد. گربه‌ماهی، میگو، خرچنگ، خرچنگ خاردار (مخصوص آب‌های شیرین)، از دیگر آبزیانی بودند که توسط بومیان و ساکنین سرزمین ایالات متحده، به‌ویژه مناطق شمال غربی، صید و استفاده میشد.
رژیم غذایی مدرن در آمریکا
در مدت زمان پیشرفت و ترقی مناطق و سرزمین‌های آمریکا که به Progressive Era (۱۹۳۰-۱۸۹۰) شهرت یافته است، تولیدات غذا یا محصولات ارائه شده‌ی غذایی، بیشتر به صورت صنعتی در اختیار مردم قرار میگرفت. به‌گونه‌ای که آنها با این عمل قصد در نشان دادن پیشرفت صنعت غذایی و توانایی آنها در عرضه و ارائه‌ی غذاهای اعیانی حتی در محل‌هایی غیر از مناطق مسکونی مانند راه‌آهن بود. ایشان با ساخت رستوران‌های زنجیره‌ای و استاندارد کردن غذاها، وسایل، مواد اولیه و ... طبق نمونه‌های قابل قبول جهانی، گام بزرگ و موثری را در پیشبرد اهداف خود برداشتند. لیست غذاهای عالی، رستوران‌ها، هتل‌ها و پذیرایی فوق‌العاده از میهمانان، به نوعی تجارت و کسب و کار عالی تبدیل شده و در این راستا افراد بسیاری از جمله Fred Harvey که خود از صاحبان به نام Harvey House (صاحب رستوران‌ها، هتل‌ها و خانه‌های پذیرای مسافران و گردشگران که در مناطقی مانند اسکله و راه‌آهن‌های موجود در غرب آمریکا، به تجارت و کسب و کار مشغول بود) اقدامات مهم و ارزنده‌ای را انجام دادند. در دانشگاه‌ها نیز آموزش و تعلیم رویکرد جدیدی در مورد علم تغذیه و صنعت مربوط به این امر مهم، ارائه شد. جالب است بدانید که در مدت زمان جنگ جهانی اول، ابتدا اقدامات کوچکی در مورد آموزش بانوان و زنان خانه‌دار نسبت به چگونگی نگهداری غذاها و اهمیت دادن به این موضوع در طی کمبود مواد غذایی، انجام شد. این مسئله کم کم به موضوعی مهم و ارزشمند تبدیل شده و برنامه‌ریزی‌های موثری در تربیت و تعلیم زنان در این مورد، صورت گرفت. این عمل حتی پس از جنگ جهانی دوم نیز ادامه یافت تا اینکه آمریکا را به پیشرفت قابل توجهی در سطح جهان رساند؛ به‌گونه‌ای که می‌توانست آنها را با استانداردهای روز اروپا، مقایسه کرد.
رسانه‌‌ها نیز در سطح وسیعی به کمک و مساعدت جهت پیشرفت هرچه بهتر آمریکا در این زمینه پرداختند. آنها با انتشار دستورالعمل‌های موفق و عالی غذاها، بیان پایه‌های درست آشپزی، عرضه کردن غذاهای لذیذ و خوشمزه در بسته‌بندی‌های اصولی و جالب، که همگی با توجه به تحقیقات و پژوهش‌های علمی صورت گرفته بودند، نقش پررنگی را در این زمینه ایفا کردند. شاید بتوان ترکیب و ادغام غذاها و استفاده از آشپزی اقوام و نژادهای مختلف را در تهیه‌ی انواع غذاهای محلی و بومی آمریکا را یکی دیگر از خصوصیات و ویژگی‌های جالب رژیم غذایی آنها معرفی کرد که خود نیز سهم قابل‌توجهی را در شهرت و پیشرفت برنامه‌های غذایی مردم این کشور در سراسر جهان، دارا است. البته در کنار آمیزش دستورالعمل‌های آشپزی و استفاده از مواد اولیه‌ی بومی سایر اقوام ملل مختلف، آشپزها و متخصصان این حرفه توانستند با شبیه‌سازی یا درواقع نزدیک سازی سبک آشپزی دیگر ملل با نوع آشپزی خود، نوع دیگری از سبک آشپزی را در بین مردم و خانواده‌های ایشان، رواج دهند که امروزه نیز ادامه یافته است. مثلا نمی‌توان هیچ غذای اصیل را که متعلق به مردم آمریکا باشد؛ در رژیم غذایی مردم این کشور یافت. به‌طوری که مردم کشور ایتالیا با اسپاگتی یا پیتزاهای خود، مردم آلمان با هات‌داگ‌های خوشمزه و بی‌رقیب خود، مردم ایران با انواع کباب و آش‌های ناب و ... هویت فرهنگ آشپزی و رژیم غذایی خود را به دیگر ملل، عرضه کرده‌اند. این در حالی است که ترکیب غذاهای بومی و اصیل دیگر کشورها به نوعی عادت در بین مردم آمریکا تبدیل شده است که می‌توان به راحتی در برنامه‌ی غذایی آنها به خوبی مشاهده کرد. به عنوان مثال پاستا با هات‌داگ، نمونه‌ی جالبی از ادغام غذاهای ملل مختلف است که در مدارس و دانشگاه‌ها به عنوان غذایی رایج برای دانش‌آموزان و دانشجویان، سرو می‌شود.
حقیقت امر این است که تا قبل از سال ۱۹۶۰ میلادی که روش‌های آشپزی آسیایی نقش بزرگ و پررنگی را در رژیم غذایی مردم آمریکا ایفا کرد، آنها اهمیت چندانی به ترکیب و ادغام دستورالعمل‌های پخت و پز سایر ملل با سبک آشپزی خود نداده و تهیه و تدارک غذا را نوعی عادت روزانه و امری رایج در زندگی روزمره‌ی خود می‌دانستند. از دیگر ویژگی‌های رژیم غذایی مردم آمریکا، تفاوت برنامه‌ی غذایی هر منطقه نسبت به سایر مناطق این کشور است. مثلا در هر ایالت از این کشور، سبک آشپزی، مواد اولیه‌ی مورد استفاده و ذائقه‌ی متفاوتی را شاهد هستیم که شاید بتوان دلیل آن را پراکندگی سکونت مهاجران اولیه و تولید نسل آنها در نواحی مختلف این سرزمین تلقی کرد. هرچند بسیاری از کارشناسان مسائل اجتماعی، دلیل این امر را فراتر از این بیان کرده و معتقدند که نمی‌توان به‌طور قطع حضور مهاجران را علت متفاوت بودن سبک آشپزی و برنامه‌ی غذایی مردم آمریکا دانست. اما چیزی که امروزه بیش از پیش شاهد آن هستیم، توجه، علاقه‌مندی و ذوق مردم و به‌ویژه آشپزان بین‌المللی این کشور در یادگیری، ارائه و استفاده از روش‌های بکر و تازه‌ی آشپزی در تهیه‌ی انواع غذاهای روز و گنجاندن آنها در برنامه‌ی غذایی مردم کشور خود و سایر کشورهای جهان است. متاسفانه آنچه که امروزه شاهد آن هستیم، رژیم غذایی مضر و غلط مردم آمریکا است که با وجود به روز بودن مواد اولیه، بسیار پرچرب، سرشار از کلسترول، فاقد ارزش غذایی مناسب و مملو از مواد و ادویه‌هایی است که با مصرف زیاد و غیر متعادل آنها می‌تواند باعث به خطر افتادن سلامتی مردم شود. با توجه به آمار ارائه شده توسط کارشناسان تغذیه و سلامتی، بیشتر مردم این کشور از اضافه‌وزن و چاقی رنج برده و افراد مبتلا به دیابت، کلسترول بالا، فشارخون زیاد و بیماران قلبی و عروقی روز به روز بر تعدادشان افزوده می‌شود. البته این مردم توجه بسیاری به ورزش و تناسب‌اندام خود داشته و سعی می‌کنند که با پرداختن به ورزش‌های صبحگاهی، باشگاه‌های ورزشی و انجام حرکات نرمشی تا حدودی از ایجاد مشکلات ناشی از برنامه‌های غذایی غیر استاندارد، بکاهند. ولی با توجه به افزایش روند رشد بیماری‌هایی که به دلیل رژیم غذایی غلط صورت می‌گیرد، می‌توان به ضعیف بودن این راهکار در مقابله با مصرف غذاهای چرب و سرشار از کلسترول پی برد. انواع هات‌داگ‌هایی که میل کردن آن به نوعی عادت در بین جوانان تبدیل شده است، همبرگرهای مملو از مواد چرب و پنیرهای خوشمزه، سس‌های چاق‌کننده، نوشیدنی‌های شیرین، شیرینی‌ها و میان وعده‌های مضر، تهدیدی جدی برای حفظ سلامتی مردم این سرزمین به شمار می‌روند.
ادامه دارد...
دیدگاه