- chevron_right کجارو
- chevron_right مجله گردشگری
- chevron_right اخبار
- chevron_right جاذبهها
- chevron_right راهنمای سفر
- افزودن مکان
کاخ سفید آمریکا معروفترین کاخ و بنای ایالت متحده آمریکا محسوب میشود و شاید کمتر کسی بداند چه اتفاقاتی در خانهای که قدرتمندترین رئیسجمهوری دنیا در آن زندگی میکند، رخ میدهد. با کجارو همراه باشید.
ساختمان سفیدی که با تصور شرقی ما از عظمت و شکوه یک کاخ فاصله دارد و خانه بزرگی در پلاک ۱۶۰۰ خیابان پنسیلوانیا (Pennsylvania Avenue NW) در شهر واشنگتن است، دفتر کار و محل اقامت رئیسجمهوری آمریکا و خانوادهاش است. طبقه دوم و سوم این کاخ اقامتگاه خانواده رئیسجمهوری است که بسته به دوره ریاست جمهوری چهار یا هشت سال در آن زندگی میکنند.
امروزه کاخ سفید به سه قسمت منزل رئیسجمهور در مرکز، شاخه غربی کاخ و شاخه شرقی کاخ تقسیم شده است. ساختمان کاخ سفید شامل ۶ طبقه است: طبقه همکف، طبقه اول، طبقه دوم، طبقه سوم و دو طبقه زیرزمین که مساحتی برابر ۵۱۰۰ متر مربع را پوشش میدهد. کاخ سفید ۱۳۲ اتاق و ۳۵ سرویس بهداشتی، ۶ آشپز تماموقت و روزانه حدود ۵۰۰ بازدیدکننده دارد. کاخ سفید در مالکیت سازمان پارکهای ملی است.
عکس از وبسایت unsplash (عکاس: René DeAnda)
کاخ سفید بین سالهای ۱۷۹۲ و ۱۸۰۰ میلادی با ماسه سنگهای سفید به سبک معماری جرجی همزمان با ساخت شهر نیویورک ساخته شد.
جان آدامز اولین رئیسجمهوری آمریکا بود که در کاخ سفید اقامت داشت و از آن دوران کاخ سفید همواره محل اقامت رئیسجمهوری وقت آمریکا بوده است. هنگامی که توماس جفرسون (۱۸۰۱ میلادی) در کاخ سفید ساکن شد، با کمک مهندس معمار، بنجامین هنری لاتروب، بنای بیرونی کاخ را با افزودن دو ستون گسترش داد.
نخستین عکس شناخته شده از کاخ سفید به سال ۱۸۴۶ میلادی
کاخ سفید در سال ۱۸۱۴ میلادی (در طول جنگ ۱۸۱۲ میلادی) توسط ارتش بریتانیا صدمات فراوان دید و محتویات آن به تاراج رفت؛ اما کمی بعد از ویرانی اقدام به بازسازی آن شد. در اکتبر سال ۱۸۱۷ میلادی رئیسجمهوری آمریکا، جیمز مونرو در کاخ سفید که فقط قسمتی از آن بازسازی شده بود، اقامت یافت. کاخ سفید در طول سالیان متمادی چندین بار بازسازی و گسترش یافته است.
کاخ سفید به انگلیسی White House نوشته میشود و بنای آن در ابتدا قصر ریاست جمهوری یا عمارت ریاست جمهوری نامیده میشد. این بنا برای اولین بار در سال ۱۸۱۱ میلادی کاخ سفید نام گرفت. به روایتی در زمان بازسازی، این بنا را سفید کردند تا آثار سوختگی آن را بپوشانند و از آن زمان سفید نامیده شد. این روایت بیاساس است؛ زیرا این بنا از زمان ساخت آن در سال ۱۷۹۸ میلادی سفید رنگ شده بود.
عکس از وبسایت britannica.com (عکاس: نامشخص)
این بنا در متون رسمی «عمارت هیئت اجرایی» نامیده میشد؛ اما در زمان ریاست جمهوری تئودور روزولت (سال ۱۹۰۱ میلادی) نام غیررسمی کاخ سفید واشنگتن روی نامههای رسمی آن چاپ شد. در سفرنامههای فعلی نیز لغت کاخ سفید و واشنگتن در وسط صفحه چاپ میشود که به زمان کابینه فرانکلین دلانو روزولت برمیگردد. نظریه دیگر این است که نام کاخ سفید از نام مزرعه عمارت سفید (White House Plantation) که محل اقامت مارتا کاستیس واشنگتن (Martha Custis Washington) بود گرفته شده است. مزرعه عمارت سفید در بخش نیو کنت در ایالت ویرجینیا واقع شده بود و در قرن هجدهم رئیسجمهوری و همسرش در آن زندگی میکردند.
در سال ۱۷۹۱ میلادی، زمانی که معمار شناخته شده پیر شارل لافانت (Pierre L’Enfant) طرحهایش را برای پایتخت جدید آمریکا، واشنگتن دی سی آماده میکرد، کاخ ریاست جمهوری یکی از مهمترین بخشهای این طرح بود. پیر شارل لوفان مهندس و طراح ساختمان شهری است که به خاطر طراحی شهر واشینگتن دی سی در جهان شناخته شده است.
وی همچنین با طراحی دوباره شهر نیویورک و بازسازی تالار آن بهعنوان نخستین کنگره فدرال شهر به شهرت زیادی دست پیدا کرد. علاوه بر آن لافانت مدالها، سکهها و خانه اشراف را نیز طراحی میکرد.
عکس از وبسایت parade.com (عکاس: نامشخص)
با برگزاری یک مسابقه برای طراحی کاخ ریاست جمهوری، ۹ طرح ارائه شد که یکی از این طرحها توسط رئیسجمهوری آینده آمریکا، توماس جفرسون (Thomas Jefferson)، ارائه شده بود. او طرح خود را با نام مستعار فرستاد. برنده این مسابقه معمار ایرلندی جیمز هوبان (James Hoban) شد. اما با این وجود جورج واشنگتن برخی تغییرات را در طرح جیمز هوبان پیشنهاد داد. ساخت کاخ سفید در زمان دوران ریاست جمهوری خود جورج واشنگتن به اتمام نرسید و اولین رئیسجمهوری که در این کاخ سکونت کرد جان آدامز بود.
لافانت در سال ۱۷۹۱ میلادی از سوی رئیسجمهوری آمریکا مامور طراحی پایتخت جدید آمریکا شد؛ شهری که سالهای بعد به نام همان رئیسجمهوری، واشینگتن نام گرفت. لافانت اعتقاد داشت ساخت این شهر نهتنها طرحی است برای ابداع نقشه شهری و ساختمانهای درون آن، بلکه پروژهای است به بزرگی ساخت یک پایتخت منحصربهفرد.
این نقشه شامل محل قرار گرفتن ساختمان کنگره آمریکا (کاپیتول) که ساخت آن بر عهده جنکیس هیل قرار گرفته بود و کاخ ریاست جمهوری (در کنار رودخانه پوتیمیک) میشد. پیشبینی لافانت از کاخ ریاست جمهوری (کاخ سفید) خانهای با ابعاد پنج برابر آنچه که در زمان وی وجود داشت، بههمراه باغهای عمومی و ویژگیهای ساختمانی منحصربهفردی بود که از آرمانگرایی این معمار بزرگ حکایت داشت. همچنین برای تاکید بر اهمیت مرکز قانونگذاری جدید، محل قرارگیری ساختمان کنگره آمریکا را در عرض جغرافیایی صفر در نظر گرفته بود.
عکس از وبسایت unsplash (عکاس: Tabrez Syed)
با این حال طرحهای فاخر و پرزرقوبرق وی با مخالفت ماموران عالی رتبهای مواجه شد که تلاش داشتند بودجه محدود خود را بر ساخت ساختمانهای فدرال متمرکز کنند و در این مورد بهدلیل حمایت توماس جفرسون این وزرا از قدرت بیشتری بهره میبردند.
در همین دوران اندرو الیکوت از اعضای شورای تعیین مرزها و گستره پایتخت، اعضای علیرتبه کنگره را قانع کرد که لافانت قادر به اجرای نقشههایش نیست و در حالی که او طرحهای خود را در چندین نسخه منتشر کرده بود، کنگره حمایت مالی خود را از او دریغ کرد. همزمان الیکوت به کمک برادرش به بازنگری نقشه و طرحهای لافانت پرداخت و در عین حال از حمایتهای جفرسون نیز بهره میبرد. همین امر باعث ناامیدی و لجبازیهای این شهرساز و نقشهکش ماهر شد که در نهایت باعث شد جرج واشینگتن لافانت را از پروژه اخراج کند.
عکس از وبسایت washingtonpost.com (عکاس: Bruce M. White)
این معمار ورشکسته فرانسوی که اکنون اعتبار و آبروی خود را نیز از دست داده بود، هیچ دستمزدی برای طرحها و نقشههای واشینگتن دی سی دریافت نکرد و بخش عمدهای از سالهای پایانی عمرش را صرف اقناع کنگره برای احیای دستمزد از دست رفتهاش کرد؛ دستمزدی نزدیک به دهها هزار دلار که زمانی موفق به دریافت آن شد که مجبور شد تمام آن را صرف تسویه بدهیهایش کند.
دفتر رئیسجمهوری (دفتر بیضی شکل) و دفتر کارمندان رتبه بالای او با اتاقی برای ۵۰ کارمند و همچنین اتاق هیئت دولت که ملاقاتهای رئیسجمهوری با هیئت دولت در آنجا صورت میگیرد، در شاخه غربی کاخ سفید واقع شده است.
اتاق شرقی در طبقه اول، بزرگترین اتاق در اقامتگاه رئیسجمهوری آمریکا و معمولا محل برگزاری رویدادهای رسمی در کاخ سفید است. این شاخه که دارای یک دفتر اضافی است، در سال ۱۹۴۲ میلادی به کاخ سفید اضافه شد. این قسمت از کاخ سفید در سال ۱۹۷۷ میلادی علاوه بر استفادههای سابق آن، برای اولین بار دفتر کارکنان همسر رئیسجمهوری آمریکا، روزالین کارتر را نیز در خود جای داد؛ از آن پس بهطور رسمی دفتر همسر رئیسجمهوری نام گرفت.
شاخه شرقی در طول جنگ جهانی دوم بهمنظور پنهان کردن ساختمان پناهگاه زیرزمینی که برای مواقع اضطراری ساخته شده بود، بنا شد. پناهگاه زیرزمینی مرکز عملیات اضطراری ریاست جمهوری نام گرفت.
کاخ سفید بهعنوان یکی از بناهایی که همیشه مورد توجه سیاسی بوده است تنها بهظاهر آن شناخته شده است؛ اما مطمئنا دانستن برخی مطالب راجع این بنا جالبتوجه خواهد بود.
عکسهای گالری از وبسایت travelandleisure.com (عکاس: نامشخص)، وبسایت jfklibrary.org (عکاس: Healy, G. P. A)، وبسایت whitehousehistory.org (عکاس: نامشخص) و وبسایت edition.cnn.com (عکاس: Patrick Semansky)
خدمه کاخ سفید در سایه مهمترین سیاستمدار جهان، رئیسجمهوری ایالات متحده پنهان هستند. اما کیت اندرسن براور، کوشیده است آنها را از سایه بیرون بیاورد. کتاب او با عنوان اقامتگاه، دنیای پنهان کاخ سفید (The Residence: Inside the Private World of the White House) روایت زندگی آدمهایی است که در نزدیکترین فاصله به قدرتمندترین رئیسجمهوری دنیا و خانوادهاش زندگی کردهاند؛ مانند رئیسجمهوری آمریکا محل کارشان کاخ سفید است اما تاکنون درباره خاطراتشان در رسانهها حرفی نزدهاند.
به گفته اندرسن:
آنها طبق یک قانون نانوشته نباید جلوی هیچ صحنهای باشند. اگر دوربینی در کار باشد، نباید مقابلش باشند.
یکی دیگر از کارکنان گفته است در روز بازنشستگیاش از او خواسته شده کاغذی را امضا کند و متعهد شود دستکم تا ۲۰ سال دیگر کتاب خاطراتی نخواهد نوشت. آنها محرم اسرار کاخ سفید هستند. رون ریگان، پسر رونالد ریگان به خاطر میآورد که پدر و مادرش به خدمه اطمینان داشتهاند و نیازی نمیدیدهاند در حضور آنها پنهانکاری یا ملاحظهکاری کنند.
خانم اندرسن نویسنده کتاب اقامتگاه میگوید:
این کاخ ۹۶ خدمه ثابت دارد و ۲۵۰ نفر هم بهصورت پارهوقت برایش کار میکنند.
در سال ۱۹۴۱ میلادی بودجه کاخ سفید ۱۵۲ هزار دلار بود. هر سال ۷۵۰ هزار دلار هزینه تعمیرات سالانه آن میشود. تونی ساووی که تا سال ۲۰۱۳ مدیر اجرایی کاخ سفید بوده است، میگوید فرصتهای شغلی کاخ سفید آگهی نمیشوند. تقریبا همه کسانی که مصاحبه میشوند از طرفت دوستان یا اعضای خانوادهشان پیشنهاد شدهاند.
کیت اندرسن براور برای نوشتن این کتاب علاوه بر بیش از صد نفر خدمه سابق کاخ سفید، با سه بانوی اول پیشین این کاخ، لورا بوش (همسر جورج بوش پسر)، باربارا بوش (همسر جورج بوش پدر)، روزالین کارتر (همسر جیمی کارتر) و چند نفر از فرزندان روسای جمهوری سابق آمریکا گفتوگو کرده است. او تلاش کرده است در کتاب خود از خلال گفتوگو با خدمه کاخ سفید، چهرهای انسانی و قابل لمس از روسای جمهوری آمریکا ارائه کند؛ کسانی که مثل بقیه در روزهای سختشان گریه میکنند (مثل کارتر در ماجرای گروگانگیری) یا در لحظات خشم به جانب هم کتاب پرت میکنند (مثل هیلاری کلینتون در ماجرای رسوایی لوینسکی).
گاهی همین خدمه به مهمترین زوج جهان کمک کردهاند که از دل توفان بیرون بیایند تا دوباره وضع عادی شود؛ مثل وقتی که جان اف کندی کشته شد و همسرش، بدون او به کاخ سفید برگشت یا وقتی همه دوربینها روی بیل کلینتون تمرکز کرده بودند تا داستان رابطه خارج از ازدواجش را با یک زن بگوید.
خانواده رئیسجمهوری آمریکا باید خودشان هزینههای زندگیشان را بپردازند و زندگی در کاخ سفید هزینههای سرسامآوری دارد. معمولا هرکدام از بانوان اول در گفتوگو با رئیس خدمه از آنها میخواهند هزینهها را پایین بیاورند. هزینه خورد و خوراک خود خانواده و مهمانهایشان در روز سوگند ریاست جمهوری و تعطیلات نیز با خودشان است. گری والترز یکی از سرپیشخدمتها میگوید همه بانوهای اول بهجز باربارا بوش از شنیدن این موضوع شگفتزده میشدند و ناراضی بودند.
خداحافظی از کاخ سفید و خدمهاش که هشت سال با خانواده رئیسجمهوری آمریکا زندگی کردهاند کار سادهای نیست. نویسنده کتاب میگوید وقتی خدمه برای خداحافظی از جورج بوش پدر جمع شدند، رئیسجمهوری آمریکا گریسته است. باربارا بوش، همسرش نیز گفته است که وقت خداحافظی خیلی احساساتی شده بود. او تکتک پیشخدمتها را شخصا بغل و از آنها خداحافظی کرده است.
رونالد ریگان موقع خداحافظی به خدمه گفت که بعد از هشت سال که شما چراغها را برایم روشن و خاموش کردید حالا من یادم رفته چطور باید این کار را بکنم. برگشتن به زندگی عادی بعد از این همه مدت کار سختی است.
ژاکلین کندی گفته بود ما آن قدرها که در روزنامه ها می نویسند پولدار نیستیم، کمتر خرج کن
کاخ سفید ایران در مجموعه سعدآباد قرار دارد و از آن با عنوان کاخ موزه ملت نیز یاد میشود. دلیل این نامگذاری نمای سفید ساختمان است. این بنا حدود هفت هزار متر مربع مساحت دارد و بزرگترین کاخ مجموعه سعدآباد به شمار میآید. برخی از بخشهای کاخ سفید تهران شامل سرسرای اصلی، اتاق خواب و استراحت نیمروزی اختصاصی محمدرضا پهلوی، رخنکنهای اختصاصی محمدرضا پهلوی و فرح دیبا، سالن مخصوص بازی و سرگرنی، گالری هنری اختصاصی فرح دیبا، مخزن اصلی ظروف سلطنتی و مخزن اصلی پوشاک میشود.
فضاهای کاخ سفید نمایانگر تلفیقی از هنر ایرانی و اروپایی، بهخصوص سبک اشراف فرانسوی است. در تالار انتظار کوچک نیز میتوان نقاشیدیواریهایی به سبک روم و یونان را مشاهده کرد. مجموعه تختخواب و پرده کریستین دیور در اتاق فرح دیبا، درخت نخل طلایی نقرهای شیخ زهرون، کلکسیونهای ظروف رزنتال و موزر و نقاشی نبرد لوتزن از قرن ۱۷ میلادی از دیگر جذابیتهای کاخ سفید سعدآباد هستند.
عکس از گوگلمپ (عکاس: طهورا محمدزاده)
برای بازدید از کاخ سفید آمریکا گردشگران میتوانند در تورهای عمومی شرکت کنند. این تورها در روزهای سهشنبه، چهارشنبه، پنجشنبه، جمعه و شنبه، بین ساعات ۸:۰۰ تا ۱۲:۳۰ برگزار میشوند. روزهای تعطیلی حکومتی امکان بازدید وجود ندارد. در صورت تغییر در برنامهها نیز به شما اطلاع داده میشود. بازدید از کاخ سفید آمریکا رایگان است.
برای بازدید از کاخ سفید، باید درخواست از طریق یکی از اعضای کنگره ثبت شود. برای این منظور وبسایت رسمی کاخ سفید اطلاعات را در اختیار میگذارد. از آنجا که تنها عده معدودی از اعضای کنگره آمریکا به شهروندان غیرآمریکایی اختصاص دارند، این کار میتواند زمانبر باشد. اگر بخت یار باشد، درخواست گردشگر ثبت میشود و پیام تایید را برای آن ارسال میکنند. هنگام دریافت تایید درخواست تور، زمانی معین برای بازدید به گردشگر اطلاع داده میشود که این زمان حداقل ۲۱ روز بعدتر است.
عکس از ویکیمدیا (عکاس: Pete Souza)
مدارک مورد نیاز برای بازدید شهروندان غیرآمریکایی شامل پاسپورت معتبر یا کارت اقامت موقت و نظایر آن میشود. حمل برخی اشیا نیز به کاخ سفید ممنوع است که از جمله آنها میتوان به افشانهها، مایعات، کیف، تجهیزات نظامی، غذا، پرچم، چاقو، اسلحه و تبلت اشاره کرد. اطلاعات دقیقتر در وبسایت رسمی کاخ سفید موجود است.
نویسنده: سمیه اکبری