دهلی قدیم در سال ۱۶۹۳ توسط امپراتور گورکانی، شاه جهان بنیان نهاده شد و نام اصلی آن، شاه‌جهان‌آباد بود. این شهر تا پایان سلسله‌ی گورکانیان، پایتخت آن‌ها باقی ماند و بعدها انگلیسی‌ها آن را دهلی قدیم نامیدند. این بخش دیدنی از هند، مجموعه‌ای از معماری‌های جذاب، تنوع زیادی از غذاهای لذیذ و قطعه‌ای زنده و خارق‌العاده از تاریخ را پیشکش گردشگران می‌کند. برای گشت‌وگذاری کوتاه در دهلی قدیم با کجارو همراه باشید.
غذاهای دهلی قدیم
در شهر دهلی قدیم، غذا اهمیت زیادی دارد و در خیابان‌های باریک این شهر می‌توان شاهد انواع مختلفی از غذاها بود. عطروبوی خوش غذا عملاً باعث تحریک غدد چشایی می‌شود. این غذاها که در کتاب‌های راهنمای غذاهای ملی و بین‌المللی تحسین شده‌اند، هر گردشگری را وسوسه می‌کنند. غذاهای این خطه از هند غالباً از گوشت تشکیل می‌شود، هرچند که خوراکی‌های خوشمزه‌ی دیگری مثل نان مسطح پاراتا، انواع چات‌ها و شیرینی‌ها نیز به گردشگران فروخته می‌شود.
در خیابان باریک و معروف «Paranthe Wali Gali» در چاندنی چوک، تعدادی از مغازه‌ها، نان پاراتا می‌فروشند _ یک نوع نان هندی سرخ‌شده که داخل آن با موادی پر شده است و با چاتنی نعنا، چاتنی تمرهندی، ترشی و خورش‌های کاری سرو می‌شود. در این خیابان می‌توانید، ۳۰ مدل مختلف نان پاراتا را امتحان کنید. از دیگر خوراکی‌های خوشمزه‌ی این خیابان می‌توان به سوهان حلوا، کراچی حلوا، بادام بورفی، شیرینی کالاکند، سمبوسه pista و موتیچور لادو اشاره کرد.
بازار چاندنی چوک و بازار چاوری، تقاطع‌های خیابانی متعددی وجود دارد که چات‌های تند، اسنک dahi bhalle، تیکی، فرنی و چات پرشده با میوه را می‌فروشند. کباب نیز از دیگر غذاهای خوشمزه‌ی این منطقه است که طرفداران غذاهای گوشتی می‌توانند دلی از عزا در بیاورند.
معماری دهلی قدیم
معماری دهلی قدیم، نمونه‌ای عالی از معماری دوران مغول به شمار می‌رود که مملو از کاریزما و نوستالژی است. با پیاده‌روی در کوچه پس‌کوچه‌های دهلی قدیم متوجه می‌شوید که هر دیواری در این منطقه، داستان خودش را دارد. در واقع دهلی قدیم، یک شهر محصور بود که تقریباً به‌شکل یک‌چهارم دایره ساخته شد و قلعه‌ی سرخ در نقطه‌ی مرکزی آن قرار داشت. این شهر از طریق دیواری با ۱۴ دروازه احاطه شده بود. با اینکه بخش اعظمی از این دیوارها از بین رفته‌اند؛ اما اکثر دروازه‌ها همچنان پابرجا هستند.
قلعه‌ی سرخ به‌خاطر دیوارهای عظیمش که از ماسه‌سنگ‌های قرمزرنگ بودند و نزدیکی آن به قلعه‌ی سلیمگار، به این نام نام‌گذاری شد.
این قلعه، مرکز سیاسی و تشریفاتی مغول‌ها بود که در سال ۱۶۴۸ توسط شاه جهان ساخته شد و معماری آن نشان‌دهنده‌ی تلفیقی از سنت‌های ایرانی و تیموری است. این قلعه، باغ بسیار بزرگ زیبایی نیز دارد و در سال ۲۰۰۷ به ثبت میراث جهانی یونسکو رسید.
قلعه سرخ مساحتی بالغ بر ۱۰۳ هکتار دارد که اطرافش را ۲٫۴۱ کیلومتر دیوار دفاعی احاطه کرده است. برج‌های دیده‌بانی و جان‌پناه‌های متعددی با ارتفاع‌های مختلف در این دیوار وجود دارد که از ارتفاع ۱۸ متر در ضلع رودخانه تا ۳۳ متر در ضلع شهر متغیر هستند. قلعه‌ی یادشده به‌شکل هشت ضلعی است و محور شمالی - جنوبی آن بلندتر از محور شرقی - غربی آن است. تزیینات مرمری گل‌دار و گنبدهای دولایه در ساختمان‌های قلعه، نمونه‌ای از معماری‌های بعدی مغول‌ها هستند.
مسجد جامع دهلی در چاندنی چوک قرار دارد و یکی از بزرگ‌ترین مساجد هند به حساب می‌آید. شاه جهان، امپراتور مغول این مسجد را در فاصله‌ی سال‌های ۱۶۴۴ تا ۱۶۵۶ با هزینه‌ای بالغ بر یک میلیون روپیه ساخت که سه دروازه، چهار برج و دو مناره به ارتفاع ۴۰ متر دارد که از نوارهای ماسه‌سنگ قرمزرنگ و مرمر سفید ساخته شده‌اند. این مسجد روی ایوانی از ماسه‌سنگ قرمز قرار دارد که حدود ۹ متر از سطح زمین بالاتر است.
حیاط مسجد جامع دهلی گنجایش ۲۵ هزار نفر را دارد. کف مسجد با سنگ‌های مرمر سیاه و سفید تزیینی پوشیده شده است تا شبیه به سجاده‌ی نمازگزاران مسلمان باشد و با یک خط سیاه باریک، هر یک از سجاده‌ها از هم جدا شده‌اند. قلعه‌ی سرخ درست در نقطه‌ی مقابل آن به چشم می‌خورد.
اگر شما هم مشتاق سفر به هند و بازدید از دهلی قدیم هستید می‌توانید به کمک کجارو قیمت تور هند آژانس‌های مسافرتی مختلف را با یکدیگر مقایسه کنید و تور موردنظرتان را با پایین‌ترین قیمت از آژانس‌های همکار کجارو بخرید.