اروگوئه کشور کوچکی واقع در جنوب شرقی آمریکای جنوبی، به پایتختی مونتهویدئو است. نام رسمی اروگوئه «جمهوری خاوری اروگوئه» و یا «جمهوری شرقی اروگوئه» است. اروگوئه به عنوان سکولارترین کشور آمریکای جنوبی شناخته میشود. بیشتر مردم این کشور از تبار اسپانیایی و ایتالیاییاند.
نخستين بار در پنجم ژانويه سال ۱۵۱۶ میلادی در جريان اكتشافات دريانوردان اسپانيايى كشف شد و شهر کولونیا در سال ۱۶۸۰ توسط آنان بنیان نهاده شد، ولی نخستين سكنه اروپايى آن كه در اواخر قرن هفدهم در اين سرزمين مستقر شدند، پرتغالیها بودند. در اوائل قرن هجدهم، مجدداً اسپانيايیها بر اين سرزمين مسلط شدند و شهر مونتهویدئو را تأسیس کردند. در سدههای ۱۷ و ۱۸ میلادی جنگهایی بر سر مالکیت اروگوئه بین اسپانیا و پرتغال در گرفت که منجر به پیروزی اسپانیا شد. آنها نزدیک یک قرن بر اروگوئه حكومت كردند تا اينكه پرتغالیها دوباره در سال ۱۸۱۷ میلادی درصدد تسلط بر اين منطقه برآمدند.
كشمكش بين اسپانيا و پرتغال به استقلالطلبان اروگوئه فرصت داد تا عليه هر دوی آنها قيام كنند. در سال ۱۸۲۰، برزیل این سرزمین را اشغال کرد و به صورت یکی از ایالات خود در آورد. در تاریخ بیست و پنجم آگوست سال ۱۸۲۵، فردی به نام «خوان آنتونیو لاوالیا» خیزش مردم را برای استقلال کشور رهبری کرد که این استقلال در سال ۱۸۲۸ به رسمیت شناخته شد. اکنون این تاریخ، روز تعطیلی ملی اروگوئه است. اروگوئه امروزه یک جمهوری پارلمانی است.
اروگوئه پس از استقلال صحنه جنگهای داخلی و رقابت گروههای طالب قدرت شد. همچنين از نيمه قرن بيستم، اين كشور شاهد چندين كودتای نظامی بوده و نزدیک به پنجاه سال متناوباً به وسيله دولتهای نظامی اداره شده است. فشار و اختناق حاكم بر اروگوئه در دهه ۱۹۶۰ میلادی به آغاز یک شورش مسلحانه و جنگهای چريکی در اين كشور انجاميد و نظاميان سرانجام در سال ۱۹۸۰ میلادی به رفراندومی برای تدوين یک قانون اساسی برای اروگوئه رضايت دادند. قانون اساسی جديد اروگوئه به حكومت نظاميان پايان داد و از ۱۹۸۵ میلادی به اين طرف، حكومت غيرنظامی در اين كشور زمام امور را به دست گرفته است.
اروگوئه مراحل پیشرفت را در ابعاد اقتصادی، سیاسی و فرهنگی عمدتا در ابتدای قرن بیستم شروع کرد به طوریکه تا دهه پنجاه این سده به سوئیس آمریکای لاتین معروف بود.
شهرهای مهم اروگوئه
مونتهویدئو (montevideo)
مونته ویدئو یکی از زیباترین پایتختهای منطقه است و این شهر ۳/۳ میلیون نفری که اکثریت جمعیت آن را اروپاییها تشکیل میدهند، مهد فرهنگ آمریکای جنوبی محسوب میشود. میزان فقر در حداقل ممکن در منطقه است و ثروت بهطور یکنواخت میان مردم تقسیم شده است.
سالتو (salto)
پایساندو (paysandu)
سیوداد دلا کاستا (ciudad de la casta)
لاسپیدراس (las piedras)
ریورا (rivera)
مالدونادو (maldonado)
تاکوآرمبو (tacuarembo)
ملو (melo)
مرسدس (mercedes)
آرتیگاس (artigas)
میناس (minas)
غذاهای اروگوئه
آسادو
سنت ملی، کباب انواع گوشت و نوعی سوسیس (چوریزوس) که همراه با نوشیدنی سرو میشود.
دولس دلچه (dulce de leche)
خوراکی شیرین تهیه شده از شیر و شکر
پاسکوالینا (Pascualina)
پای اسفناج که معمولاً حاوی تخم مرغ و پیاز است.
میت (mate)
چای تهیه شده از یربا (Yerba) که از کدوی میت استخراج شده و آن را با بومبیلا (نی آهنین) به آرامی میخورند.
پای کوچک که با گوشت، زیتون، تخم مرغ و هویج پر شده است.
مارتین فیرو (Martin Fierro)
یک برش پنیر و یک برش نان شیرینی به دانه (دولسه د مصبریلو)
سس کاروسو (Caruso Sauce)
سسی برای سرو کردن پاستا که از خامه، رب گوجه فرنگی، پیاز، ژامبون و قارچ تهیه شده است.
ساندویچ چیویتو (chivito)
ساندویچ حاوی گوشت گاو، گوجه فرنگی، پنیر و فلفل
پس یادتان باشد اگر روزی به سرزمین اروگوئه سفر کردید، حتما غذاهای متنوع آن را نیز امتحان کنید.
در همین روز:
- راهآهن خوزستان افتتاح و بهرهبرداری شد. (۱۳۰۸ شمسی)
- تولد «ابن اياس» مورخ مشهور مصری (۸۵۲ قمری)
- آغاز جنگهای ۲۴ ساله بين امپراتوری ايران و روم (۶۰۳ میلادی)
- چاپ نخستين اسكناس اروپا در سوئد (۱۶۹۱ میلادی)
- درگذشت «ژان شاردن» خاورشناس، جهانگرد و فيلسوف فرانسوی (۱۷۱۳ میلادی)
- امضای عهدنامه «داردانل» بين امپراتوری عثمانی و دولت انگلستان (۱۸۰۹ میلادی)