آشنایی با کشورهای یورو 2016؛ گروه دو: ولز

یورو ۲۰۱۶ فرانسه در شهرهای پاریس، بوردو، لیل، لیون، مارسی، لان، سنت‌دنیز، سن‌اتین، تولوز و نیس برگزار خواهد شد. ولز یکی از کشورهایی است که برای اولین بار در این مسابقات حضور دارد و همراه با انگلستان، اسلواکی و روسیه در گروه دو رقابت‌ها قرار گرفته است. در ادامه بیشتر با این زیبا و کوچک آشنا می‌شویم.

ولز از جمله کشورهای اروپایی است که بخشی از بریتانیای کبیر به شمار می‌رود. این کشور که در واقع اداره‌ی آن به دست بریتانیا است در غرب رودخانه سِورن قرار گرفته و مرکز آن کاردیف است. جمعیت سه میلیون نفری ولز له دو زبان انگلیسی و ولزی صحبت می‌کنند.

ولز از دیرباز پذیرای مردم سلت بوده و رومی‌ها نزدیک به ۴۰۰ سال بر این سرزمین حکمرانی می‌کردند. سال ۱۲۸۲ میلادی ولز کاملا تحت تملک انگلستان بود و از سال ۱۲۸۴ این حکمرانی رسمی شد. سال ۱۴۸۵ میلادی، هنر هفتم، اولین پادشاه ولزی انگلستان، شد و بعد از او هنری هشتم قانون اتحاد انگلستان و ولز را در سال ۱۵۳۶ تصویب کرد.

مردم ولز از ریشه هندوارواپیی هستند و اسم این کشور از واژه‌ی ارمنی Walha گرفته شده که یک قوم پادشاهی بوده‌اند.‌

پرچم ولز یک نمونه‌ی مستطیلی با دو رنگ سفید و سبز است که یک اژدهای قرمز رنگ در وسط آن قرار گرفته که طرح آن استانداردسازی نشده و نمونه‌های مختلفی از آن وجود دارد. گفته می‌شود اژدهای قرمز رنگ به Cadwaladr پادشاه Gwynedd مربوط می‌شود و رنگ‌های سفید و سبز نیز به حکومت تئودورها بازمی‌گردد.

پرچم بوتان نیز دارای طرح اژدها است. همچنین روی پرچم کشور مالت نیز می‌توان تصویری از این موجود را مشاهده کرد.

ولز کشوری اروپایی به مرکزیت کاردیف است که جزوی از بریتانیای کبیر به شمار می‌رود. این کشور در جنوب‌غربی بریتانیا قرار دارد و از شرق با انگلستان مرز مشترک دارد. این کشور بیش از ۳ میلیون نفر را در خود جای داده و شعار آن «ولز برای همیشه» است. به‌جز کاردیف، از دیگر شهرهای مهم ولز می‌توان به سوانزی، نیوپورت و پمبروک اشاره کرد. ولز حدود ۲۱ هزار کیلومتر مربع وسعت دارد و فضای اطراف آن را بیشتر از خشکی آب فرا گرفته است.

با اینکه ولز سرزمینی خودگران و دارای پرچم و تشکیلات مستقل است، ولی امور خارجی آن توسط بریتانیا اداره می‌شود. سال ۱۹۹۷ میلادی در جریان یک رفراندوم و همه‌پرسی مجمع ملی ولز، به‌عنوان اولین حکومت خودمختار، بعد از ۶۰۰ سال تشکیل شد و سال ۲۰۰۰ میلادی رودری مورگان، به‌عنوان رییس مجمع ملی ولز انتخاب شد.

نوع حکومت ولز همانند انگلستان مشروطه سلطنتی است و بعد از شروع به کار مجمع ملی، رفته‌رفته برخی از اختیارات امور از مجلس لندن به مجلس کاردیف واگذار شده است. البته مجلس ولز قابلیت تصویب قانون ندارد و قانون گذاری همچنان در اختیار مجلس عوام است. واحد پول این کشور نیز پوند است.

ولز از جمله کشورهای زیبا با پیشنیه‌ی کهن است که شاید در بین مردم کمتر شناخته شده باشد. این کشور می‌تواند با توجه به جاذبه‌های تاریخی و طبیعی بکر خود یکی از بهترین مقاصد گردشگری دنیا باشد. ولز آب و هوای بسیار خوبی دارد و اگر علاقه به طبیعت یا تاریخ دارید می‌توانید اوقات لذت‌بخشی را در ولز سپری کنید. با ما باشید تا بیش از پیش کشور ولز را بشناسیم.

غیرممکن است کسی به ولز سفر کند و نخواهد اسنودانیا را ندیده برگردد.‌ منطقه‌ی کوهستانی زیبا با چشم‌انداز باورنکردنی در Gwynedd که شامل ۱۴ قله‌ی بیش از ۳۰۰۰ متر می‌شود. شما می‌توانید حتی از پورثماداگ در ساحل غربی نیز اسنودانیا را نظاره کنید. نمای این منطقه همچون دریاچه‌ی دیستریکت انگلستان زیبا است و بی‌شک عکاسان بیشترین لذت را این فضا خواهند برد.

این پارک ملی بی‌شک یکی از زیباترین و خاطره‌انگیز‌ترین جاذبه‌های طبیعی کشور ولز است که بهشت کوه‌نوردان نیز نامیده می‌شود. کوهستان سیاه، رودخانه اوسک و حیات وحش باورنکردنی در منطقه‌ی حافظت‌شده بخشی از جاذبه‌های پارک ملی برکن بیکنز در ولز است. البته در این پارک می‌توان ساعت‌ها از زیبایی غارها و آبشارها لذت برد که آبشار Henryd Falss در کلبرن مهم‌ترین آن‌ها است.

انتخاب اول بسیاری از توریست‌ها در ولز منطقه‌ای در ۱۲ مایلی شهر Aberystwyth به نام پل شیطان است که می‌تواند کاملا یک روز شما را پر کند. در ابتدا سه پل در دهانه‌ی رود Rheidol Gorge وجود دارد که گفته می‌شود ساخت آن‌ها به قرن ۱۱ میلادی برمی‌گردد. بعد از عبور از رودخانه میناچ به منطقه‌ای با نام اراضی هافود می‌رسید که استفاده از مناطق جنگلی آن به قرن ۱۸ برمی‌گردد. لذت کوهنوردی، تماشای درختان کهن، دیدن آبشارها و استراحت در کلبه‌های چوبی هرگز از ذهن شما پاک نخواهد شد.

یکی از سمبل‌های ولز صنعت معدن و معدن‌کاری آن‌ها است. اما از طرف دیگر ولز ۱۰ خط راه‌آهن معروف و بزرگ دارد که با استفاده از آن‌ها از تمامی مناظر، کوهستان‌؛ سواحل؛ شهرها و قلعه‌های این کشور بازدید می‌کنید. بسیاری از خطوط ریلی بزرگ این کشور از جمله Ffestiniog Railway از پارک ملی اسنودانیا عبور می‌کنند که تجربه‌ای لذت‌بخش از قطارسواری در اختیار شما قرار می‌گیرد.

این قلعه‌ی ساحلی توسط پادشاهی به نام ادوارد در قرن ۱۳ میلادی برای اولین ملکه‌ی ولز ساخته شده و یکی از بزرگ‌ترین قلعه‌های این کشور است. این قلعه ۱۳ برج و دو ورودی دارد و یکی از زیباترین قلعه‌های اروپا است. آب رودخانه‌های Seinot و Menai Strait در کنار آن جریان دارد و تاج‌گذاری چارلز به‌عنوان شاهزاده ولز در سال ۱۹۶۹ میلادی در این قلعه بوده است.

این منطقه‌ی ساحلی را به‌عنوان ملکه‌ی زیبایی‌های ولز می‌شناسند که در ساحل شمالی قرار گرفته و می‌توان نمایی از دریای ایرلند را در اختیار داشت. این منطقه‌ی توریستی بین قطعه‌ی اصلی ولز و Great Orme قرار گرفته که گفته می‌شود تاریخ آن به عصر سنگی بازمی‌گردد.

این هتل و منطقه‌ی گردشگری بی‌نظیر در ساحل پارک ملی اسنودانیا در شمال ولز قرار گرفته که توسط سِر کاف ویلیامز الیس در سال‌های ۱۹۲۵ تا ۱۹۷۵ میلادی ساخته شده است. این منطقه یکی از جذاب‌ترین مقاصد گردشگری ولز است که در آن باغ، کلیسا، مسیر ساحلی، روستا و مناطق سرسبز زیادی را در خود جای داده است. بسیاری از فیلم‌ها و برنامه‌های تلویزیونی نظیر فیلم The Prisoner در اینجا ساخته شده است.

منطقه‌ای بسیار زیبا در ساحل شمالی ولز که فاصله‌ی کمی تا منچستر دارد. کانوی هر چیزی که شما برای سفر یک‌روزه نیاز دارید در خود جای داده است. از جاذبه‌های این منطقه می‌توان به قلعه، بناهای تاریخی و مراکز خرید اشاره کرد. بهترین نماها مربوط به قلعه‌ی کانوی و رودخانه‌ی کانوی است که پل معلق توماس تلفورد نیز در آنجا دیده می‌شود. پادشاهان زیادی در این منطقه ساکن بوده‌اند و کوچک‌ترین خانه‌ی بریتانیای کبیر در کانوی قرار دارد.

رودخانه‌ی Menai Strait و پل معلق Menai Bridge باعث شده تا آنجلسی از منطقه‌ی اصلی ولز جدا شده و به یک روستا برای ماهیگیری تبدیل شود. ساحل این منطقه می‌تواند ساعت‌ها شما را میخکوب کند. سواحل شنی از جمله South Stack Lighthouse و هوای معتدل این منطقه باعث شده آنجلسی یکی از بهترین مکان‌ها برای تعطیلات باشد. یمی از بهترین جاذبه‌های این منطقه پلتفرم خط‌آهن آن است که بزرگ‌ترین نام جهان را به خود اختصاص داده:

زیبایی این خلیج مثال‌زدنی است. این خلیج که در جنوب گلامورگان قرار دارد یکی از مهم‌ترین و قدیمی‌ترین جاذبه‌های ولز است که ساختاری بسیار عجیب دارد. رسوب‌های این منطقه در کنار غروب زیبای آن باعث شده گردشگران و عکاسان زیادی به اینجا سفر کنند و از چشم‌انداز آن لذت ببرد.

این موزه که در واقع موزه‌ی ملی و موزه‌ی هنر ولز به شمار می‌رود در سال ۱۹۰۵ میلادی بنا شده و مجموعه‌ای از هدایای موزه‌ی کاردیف در آن نگهداری می‌شود. اگر به تاریخ ولز علاقه‌مند هستید می‌توانید به این موزه‌ سر بزنید و از معماری و گنجینه‌های موجود در آن لذت ببرید.

باغ‌ دیفرین مجموعه‌ای از باغ‌های گیاه‌شناسی در نزدیکی دیفرین و سنت‌نیکلاس است که توسط انجمن گردشگری بریتانیا به‌عنوان یکی از ۱۰۰ باغ برتر این منطقه انتخاب شده است. تاریخچه اراضی دیفرین به ۶۴۰ سال بعد از میلاد مسیح برمی‌گردد.

رژیم غذایی مردم ولز شباهت‌های زیادی با دیگر مناطق بریتانیای کبیر دارد. رژیم غذایی این کشور برگرفته از تاریخ سلت‌ها است و همواره سعی کرده‌‌اند تا از مواد غذایی تازه استفاده کنند. در این کشور کشاورزی، دامداری و ماهیگیری رواج زیادی دارد و از همین رو می‌توان تنوع غذایی مختلف را با مواد اولیه تازه و متفاوت مشاهده کرد.

خوراک بره‌ی مردم ولز شهرت جهانی دارد و از آنجایی که در این کشور گوشت تازه توسط مردم ولز تهیه می‌شود، این غذا یکی از لذیذترین نمونه‌های موجود در ولز است. در این غذا علاوه بر گوشت از سبزیجات، پیاز، ادویه، سیب‌زمینی و هویج نیز استفاده می‌شود.

این سوسیس که به سبک سنتی ولزی‌ها تهیه می‌شود در واقع مناسب گیاه‌خواران است. این سوسیس دارای پنیر، تره‌فرنگی و خردل است و داخل تکه نان‌های کوچک پیچیده می‌شود. در منوی اکثر رستوران‌های ولز می‌توان سوسیس گلامورگان را دید.

این غذای پرطرفدار از قرن ۱۸ میلادی تا امروز توسط مردم ولز تهیه می‌شود. این غذا شامل پنیر، آب‌میوه، خردل، کره و ادویه است که داخل نان تست قرار می‌گیرد و سپس آن را داخل فر یا مایکروفر می‌گذارند.

مردم ولز علاقه‌ی زیادی به خوردن کباب بره همراه با رزماری و ماست دارند. آن‌ها بعد از کباب کردن گوشت بره که شبیه کباب کوبیده است، آن را همراه با رزماری و ماست میل می‌کنند.

غذاهای دریایی به‌دلیل موقعیت جغرافیایی ولز تنوع بسیار زیادی دارد و رژیم غذای دریایی را در برنامه‌ی هفتگی خود جای می‌دهند. یکی از غذاهای جالب ولز فیله‌ی ماهی با سیب‌زمینی پمبروک‌شایر و سس سالسا است که طعم منحصربه‌فردی دارد.

یکی دیگر از غذاهای مشهور ولز ماهی سالمون است که در آرد کماج پخته می‌شود و آن را همراه با تره‌فرنگی و آبلیمو میل می‌کنند.

فوتبال ولز هیچ‌گاه در سطح جهان مطرح نبوده است. این کشور نه‌تنها عنوان درخور توجهی ندارد، بلکه هیچ‌گاه نتوانسته در رقابت‌های مهم حضور مسمتر داشته باشد و همیشه جزو تیم‌های درجه چندم اروپا به شمار رفته است. ولز تا امروز فقط یک بار در جام جهانی ۱۹۵۸ حاضر بوده که توانسته تا مرحله‌ی یک چهارم نهایی پیشروی کند. یورو ۲۰۱۶ اولین حضور این کشور در رقابت‌های جام جام‌ ملت‌های اروپا است.

ولز برای اولین به‌صورت رسمی سال ۱۸۷۶ رو‌به‌روی اسکاتلند صف‌آرایی کرده و در سال ۱۹۱۰ به عضویت فیفا و سال ۱۹۵۴ به عضویت یوفا در آمده است. یان راش، رایان گیگر و گرت بیل را باید مشهورترین بازیکنان اژدهایان بدانیم. بهترین رتبه ولز در رده‌بندی فیفا رتبه هفدهم بوده که دسامبر سال ۲۰۱۵ میلادی به آن‌ها تعلق گرفته است. نویل سائتال با ۹۲ بازی ملی و یان راش با ۲۸ گل ملی پرافتخارترین‌ فوتبالیست‌های ولزی هستند.

ولز امسال برای اولین بار در یورو ۲۰۱۶ حاضر شده و با توجه به حضور گرت بیل و نمایش دور از انتظار به‌عنوان تیم اول گروه به مرحله‌ی حذفی رقابت‌ها راه پیدا کرده است.