معرفی آمریکایی‌ هایی که زندگی در کره شمالی را انتخاب کرده اند

جیمز جوزف رسناک یکی از شش سربازی است که در طول جنگ کره، به کره‌ی شمالی فرار کرد. در ابتدای دهه‌ی ۶۰، رسناک به‌عنوان یک سرباز درجه‌ اول ارتش آمریکا در منطقه‌ی غیر نظامی کره‌ی شمالی حضور داشت. او پس از جعل امضا در اوراق اداری ارتش آمریکا، از خدمت نظام فرار کرد. او به‌جای آنکه با تنبیه از طرف ارتش مواجه شود، از منطقه‌ای مین گذاری شده گذشت و به کره‌ی شمالی پناهنده شد.

در طول منطقه‌ی غیر نظامی، رسناک با تعداد بیشتری از سربازان فرارای آشنا شد و به‌همراه آن‌ها گروهی تشکیل داد تا افراد بیشتری را از ارتش به‌سمت پناهندگی به کره‌ی شمالی ترغیب کنند. در سال ۱۹۶۶ او به‌همراه چهار نفر دیگر، تلاش کردند تا با تقاضای پناهندگی به سفارتخانه‌ی اتحاد جماهیر شوروی، کره‌ی شمالی را ترک گویند. اما کمی بعد تصمیم گرفتند که در همان کشور باقی بمانند. رسناک تاکنون سه بار ازدواج کرده است و هم‌اکنون به‌عنوان هنرپیشه و معلم زبان انگلیسی در پیونگ یانگ پایتخت کره‌ی شمالی، مشغول به کار و زندگی است.

چارلز رابرت جنکینز در زمان خدمتش در کره‌ شمالی به سال ۱۹۶۵، هنگامی که مشغول دادن پاس شب بود، در حالت مستی، از منطقه‌ غیر نظامی کره‌ شمالی عبور کرد. او پس از ورود به این کشور، با این فکر که احتمالا او را به اتحاد جماهیر شوروی فرستاده و سپس به آمریکا باز می‌گردانند، خود را تسلیم کرد. او بعدتر، به خاطر تصمیم به ترک ارتش، خود را بسیار سرزنش کرد.

این کهنه سرباز،در سال ۲۰۰۴، به ژاپن سفر کرد و سرانجام توانست وضعیت خود را به اطلاع اردوگاه ارتش آمریکا برساند. پس از گذراندن مدت تنبیه‌اش به خاطر ترک خدمت، او را به آمریکا بازگرداندند تا بتواند مادرش را ملاقات کند. او که حالا ۷۴سال دارد و به‌همراه همسر و فرزندانش در ژاپن زندگی می‌کند، امیدوار است که تا هنگام مرگ همان جا بماند.

پس از ترک کره‌ شمالی، جنکینز یادنامه‌ای با عنوان "کمونیست بی‌میل" نوشت. در این یادداشت، او به توصیف زندانی شدن خود در یک اتاق به‌همراه چهار فراری دیگر پرداخت. این افراد ضمن اینکه شدیدا توسط ماموران کتک می‌خوردند، مجبور بودند تا فلسفه‌ کیم ایل سونگ را خوانده و به خاطر بسپارند. آن‌ها البته از امکان معاشرت با خانم‌های کره‌ای برخوردار بودند.

جری وین پریش در ۶ دسامبر ۱۹۶۳ از منطقه‌ی غیر نظامی کره‌ی شمالی عبور کرد. دلیل فرار او از خدمت ارتش این بود که فکر می‌کرد چنانچه به ایالات متحده بازگردد، پدر زنش او را خواهد کشت. این شخص فراری، شهروندی کره‌ شمالی را دریافت کرد و به سرعت با زنی لبنانی ازدواج کرد. او پیش آنکه به‌دلیل بیماری کلیه، در سال ۱۹۹۸ از دنیا برود، به‌مدت دو دهه در دفتر ارتباطات دانشکده‌ زبان‌های خارجی مشغول به کار بود.

لری الن ابشیر اولین سرباز آمریکایی بود که در طول جنگ کره، از منطقه‌ غیر نظامی عبور کرد. پس از آن، او و دیگر رفقای فراری‌اش، به‌دلیل بازی در نقش آدم‌های شرور آمریکایی در فیلم‌های کره‌ شمالی، به افراد بسیار مشهوری در این کشور تبدیل شدند. بر اساس ادعای دیگر فراریان همراه او، ابشیر بسیار جذب زبان کره‌ای شده بود. با وجودی که خود زیاد در صحبت کردن به این زبان، روان نبود. او، زمانی که ۴۰ سال بیشتر نداشت، بر اثر یک حمله‌ قلبی در سال۱۹۸۳، جان خود را از دست داد.

در سال ۱۹۸۲، جوزف تی.وایت به قفل دروازه‌ منطقه‌ غیر نظامی کره‌ی شمالی شلیک کرد و به‌همراه کوله‌پشتی‌ای پر از اسناد و مدارک دزدی‌ که حاکی از محل اختفای مین‌های کره‌ جنوبی بود، به کره‌ی شمالی فرار کرد. این سرباز، سریعا در رسانه‌های کره‌ شمالی حاضر شد و به تقبیح فرهنگ آمریکا پرداخت. البته این در حالی است که در ارتباط با صحت این موارد ضبط شده، شک‌هایی وجود دارد. وایت، پیش از آن که در رودخانه‌ چونگ‌چون غرق شود، تنها دو سال در کره‌ شمالی زندگی کرد. جسد او، هرگز پیدا نشد.

سرباز درجه‌ی اول، روی چانگ (نام او به هنگام تولد، چانگ ریو ساپ بود) از فرزند خانواده‌ای مهاجر از کره‌ جنوبی بود که برای دریافت هزینه‌ تحصیل، به ارتش پیوسته بود. او در سال ۱۹۷۹ هنگامی که مشغول خدمت در آلمان غربی بود، از خدمت فرار کرد و بعد‌تر نام او به‌عنوان فراری ثبت شد. دو ماه پس از ناپدید شدن این سرباز، کره‌ شمالی، پناهندگی او را اعلام کرد. مقامات آمریکایی و پنتاگون، ادعای کره‌ شمالی مبنی بر پناهندگی چانگ را پذیرفتند اما خانواده‌ او اصرار داشتند که پسرشان ربوده شده است. هیچ کس نمی‌داند که نهایتا چه بر سر چانگ آمده است.

در سال ۲۰۰۶، فیلم‌سازان بریتانیایی، دنیل گوردن و نیکولاس بونر، مستندی به نام "عبور از مرز" را درباره‌ سرباز آمریکایی پناهنده تحت عنوان جیمز جوزف رسناک عرضه کردند. این فیلم سعی دارد تا زندگی روزمره‌ کاملا مدرن رسناک را در کره‌ شمالی نشان دهد و همچنین به زندگی دیگر آمریکایی‌های پناهنده به کره‌ شمالی بپردازد.