مکان‌های تاریخی که دیگر وجود خارجی ندارند (قسمت چهارم)

زندان Libby

در شروع جنگ داخلی آمریکا، انبار یک مرکز تجاری به نام lutter libby در ریچموند توسط دولت متحد به یک زندان تبدیل شد. با پیشرفت جنگ، شرایط زندانیان هم بدتر شد، گوشت از لیست غذاهای آنها حذف شد، بیماری‌های فراوانی در میان آن‌ها شیوع پیدا کرد و بعلاوه زمانی هم که تبادل زندانیان در سال ۱۸۶۳ متوقف شد، جمعیت زندانیان از ۳۵۰ مرد در سال ۱۸۶۳ به ۴۰۰۰ نفر در سال ۱۸۶۴ رسید. در شرایط بد زندان، زندانیان کارهایی انجام می‌دادند که بتوانند شرایط را تحمل کنند، از جمله کارت بازی، کنده‌کاری بر روی چوب و همچنین طراحی توطئه‌های مختلف. دو زندانی به نام‌های توماس الوود روز (Tomas Ellwood Rose) و همیلتون (A.G.Hamilton) که در سال ۱۸۶۳ به زندان آمدند، سعی کردند که یکی از توطئه‌ها را عملی کنند. و شروع به حفاری کردند. آنها بوسیله‌ی نوک چاقو  تونلی را در دیوار آشپزخانه‌ی زندان حفر کردند و به درون اتاقی به نام جهنم موش‌های صحرایی رسیدند که مملو از موش‌های بزرگ صحرایی بود. این دو زندانی برای رسیدن به راه خروجی ۴ مرتبه تلاش کردند. اولین تونل به یک لوله‌ی فاضلاب برخورد کرد و سبب آب گرفتگی شد. دومین تونل ریزش کرد. سومین تونل به یک لوله‌ی بسیار باریک رسید که برای ادامه‌ی راه مناسب نبود. سرانجام، چهارمین تلاش رز و همیلتون با کمک ۱۳ مرد دیگر به نتیجه رسید و شرایط را برای فرار مهیا ساخت. در شب نهم فوریه سال ۱۸۶۴، ۱۰۶ زندانی تحت فشار زیادی سعی می‌کردند که از طریق تونل به بیرون فرار کنند. ۴۸ نفر از آنها از جمله رز (Rose) مجددا دستگیر شدند، دو نفر غرق شدند و ۵۹ نفر موفق به فرار از زندان شدند. باقیمانده‌ی زندانیان به یک زندان جدید در دهکده اندرسون در ایالت جرجیا منتقل شدند. پس از جنگ، زندان Libby تعطیل شد، و به شیکاگو منتقل گشت و در آنجا به عنوان یک موزه بازسازی شد. اما پس از کم شدن بازدیدکننده‌ها و از رونق افتادن این مکان ، موزه نیز تعطیل شد و وسایلی که در آن بودند به عنوان سوغاتی فروخته شدند.

چوبه دار TYBURN

به مرور زمان، دهکده‌ی Tyburn به محلی برای کشتن مردم تبدیل شد. در حدود ۶۰۰ سال، و البته با کشتن  William Fitzosbert در سال ۱۱۹۶ این جریان ادامه داشت. و Tyburn محل اجرای بسیاری از احکام قضایی شد. درسال ۱۵۷۱، دار Tyburn ساخته شد. به صورت ۳ چوبه‌ی دار به هم متصل و حلقه‌های کافی برای به دار آویختن ۲۰ نفر. در دوره‌ی ملکه الیزابت در انگلستان وقتی گفته می‌شد که شخصی به غرب می‌رود به معنای آن بود که به کام مرگ می‌رود. زندانیان با گاری در حدود ۳ مایل را از زندان نیوگیت(Newgate ) تا چوبه دار Tyburn طی می‌کردند و از میان جمعیتی که در حال مسخره کردن یا سوگواری برای آنها بودند می‌گذشتند. این اتفاق تقریبا ۸ بار در سال اتفاق می‌افتاد و در هر اجرا هم ۲۰ نفر باهم به دار آویخته می‌شدند. سوابق کسانی که مجرم شناخته می‌شدند کاملا متفاوت بود: دزدان، قاچاقچیان، شکارچیان متخلف، توطئه‌گران، خائنین و البته افراد بی گناه ، که این‌ها تنها شماری از کسانی بودند که زندگیشان در       Tyburn خاتمه می‌یافت. تعدادی از مجرمانی که در این مکان به دار آویخته شدند عبارتند از: یک ساعت ساز فرانسوی که اشتباها باعث آتش سوزی بزرگ در لندن شد. دیگری مجرم مشهوری بود به نام جک شفرد (Jack sheppard )  که ۴ مرتبه از زندان فرار کرد و در آخرین دستگیری به دار آویخته شد، برای دیدن صحنه‌ی به دار آویخته شدنش حدود ۲۰۰۰۰ نفر جمع شده بودند. و البته اولیور کرامول (Oliver Cramwell) که پس از مرگش قبر وی را مجددا باز کردند و بدنش به مدت یک روز در Tyburn آویزان شد و سرش را از بدنش جدا کردند، و تا سال ۱۹۶۰ سرش را مجددا خاک نکردند. آخرین کسی که در این محل به دار آویخته شد یک راهزن جاده‌ای به نام John Austin در سال ۱۷۸۳ بود. امروزه در لندن یک علامت به عنوان یادبود آن دوران برروی یکی از جداکنندگان وسط خیابان در محلی که اولین بار طناب‌های دار قرار داشتند واقع شده است.

کنگره ایالت اورگان

قبل از آنکه اورگان به یک ایالت تبدیل شود، ساختمان کنگره آن در آتش سوخت. ساختمان کنگره که دارای بدنه‌ی چوبی بود، در دسامبر سال ۱۸۵۵، در اثر آتش سوزی سوخت و به خاکستر تبدیل شد. گفته می‌شد که آتش سوزی عمدی بوده است اما هرگز کسی در رابطه با آن اتفاق دستگیر نشد. پایه‌های اولیه ساختمان جدید کنگره که از سنگ بودند در سال ۱۸۷۳ گذاشته شد و در سال ۱۸۷۶ این ساختمان تکمیل شد. تا آماده‌سازی کامل این ساختمان، قانون‌گذاران، جلسات خود را در ساختمان Holman در سالم Salem - -پایتخت اورگان- برگزار می‌کردند. این ساختمان که دارای یک گنبد مسی بود تا ۲۵ اوریل سال ۱۹۳۵ و قبل از اینکه Henry Weslowski بابت آتش سوزی در زیرزمین به اداره‌ی اتش نشانی زنگ بزند، میزبان قانون‌گذاران اورگان بود. آتش سوزی که از زیرزمین شروع شده بود در کمتر از یک ساعت و نیم به گنبد ساختمان رسید و تقریبا همه چیز را نابود کرد. ماموران آتش نشانی قادر بودند تنها یک میلیون دلار از اوراق و سهام‌ها را حفظ کنند اما در واقع خیلی کمک شایانی به اصل ماجرا نکردند و نتوانستند  خود ساختمان را که بالغ بر دو میلیون دلار ارزش داشت را نجات دهند. تامین مالی ساختمان جدید صورت گرفت و ساخت آن به PWA که یک شرکت طراح آرت دکو بود و از یک مسابقه بین المللی برگزیده شده بود، واگذار شد. معمار برتر این ساختمان جدید را اینگونه توصیف می‌کرد:" این ساختمان بازتابی از سادگی آثار مصری و پالایش آثار یونانی است". اما گنبد استوانه‌ای آن توسط منتقدین به سخره گرفته می‌شد و می‌گفتند شبیه به قفس سنجاب یا قوطی رنگ است. این ساختمان با سنگ‌هایی از ورمونت، مونتانا و میزوری ساخته شد. فرانکلین دلانو روزولت ( سی و دومین رئیس جمهور آمریکا) در ۱ اکتبر ۱۹۳۸ در آن سخنرانی کرد. اکنون ستون‌هایی از ساختمان دوم گنگره را می‌توانید در پارکی نزدیک به ساختمان سوم کنگره پیدا کنید.

فانوس دریایی اسکندریه

فانوس دریایی اسکنریه یک برج عظیم بود که تقرییا مربوط به همان دوران ساخت کتابخانه اسکندریه است وبه دست معماری به نام سوسترات ، ساخته شد. این فانوس یکی از عجایب هفتگانه دوران باستان به شمار می‌رفت. برفراز این برج آتشی قرار داشت تا شب‌ها راهنمای ملوانان برای رسیدن به بندر اسکندریه باشد. متاسفانه این اثر کم نظیردر سال ۱۳۷۵ میلادی بر اثر زلزله ویران شد، اما این فانوس دریایی به عنوان الگویی برای ساخت تمامی فانوس‌های دریایی بعد از ان نیز مورد استفاده قرار گرفت.

شهر ارم یا اوبار (Ubar)

شهری که در قران و در سوره‌ی فجر نیز از آن نام برده شده است و برای قرن‌ها کسی از وجود آن خبر نداشت. این شهر در حدود ۳۰۰۰ سال پیش از میلاد مسیح وجود داشته است. شهری که گفته می‌شود دارای کاخ‌ها و عمارت‌هایی از طلا و نهرهایی در زیر آنها جاری بوده است. و به دلیل بی توجهی پادشاه این شهر به نام شداد به هشدارهای پیامبر آن دوران حضرت هود ، دچار عذاب الهی شدند و سراسر سرزمین در ماسه و شن مدفون شدند و دیگر اثری از انها باقی نماند. تا اینکه سرانجام در سال ۱۹۸۰ باستان شناسان، با کمک تصاویر ماهواره‌ای شهری که گمان می‌رفت سوخته است در میان صحرای ظفار در عمان یافتند و شواهد حاکی از ان بود که این همان محل احتمالی شهر گمشده ی ارم است. منبع:atlasobscura ، virgin