مهرهای پاسپورت برای همیشه از بین خواهند رفت؟
با دیجیتالی شدن روزافزون فرآیند سفر، سنت محبوب دریافت مهر در گذرنامه که برای بسیاری از مسافران ارزشمند است، در آستانه منسوخ شدن قرار دارد. فرآیند تحویل گذرنامه به مامور مرزی و دریافت مهری که نشانه ورود به یک کشور جدید است، بهزودی به بخشی از تاریخ میپیوندد. در مهر و آبان ۱۴۰۴، اتحادیه اروپا اجرای «سیستم ورود/خروج» (EES) را آغاز کرد. این ابزار جدید مدیریت مرزی، دادههای بیومتریک و تاریخهای دقیق ورود و خروج اتباع غیراروپایی را در منطقه شنگن ثبت میکند. انتظار میرود با پیادهسازی کامل این طرح تا فروردین و اردیبهشت ۱۴۰۵، بازرسیهای دیجیتال جایگزین مهرهای دستی شوند و این تغییر علاوه بر افزایش امنیت و سرعت، تحولی بزرگ در نحوه عبور مسافران از مرزهای اروپایی ایجاد خواهد کرد. (BBC)
این تحول بخشی از یک روند جهانی است؛ کشورهایی مثل استرالیا، ژاپن و کانادا هماکنون از دادههای بیومتریک استفاده میکنند و ایالات متحده نیز برنامههایی برای گسترش سیستمهای مشابه دارد. با تبدیل شدن پردازشهای دیجیتال به یک هنجار، آیین قدیمی «مهرهای گذرنامه» در سکوت به پایان راه خود نزدیک میشود.
از قرونوسطا تا عصر طلایی سفر
یکی از استادان دانشگاه ایالتی آریزونا معتقد است ریشه این مهرها به دوران قرون وسطی یا رنسانس بازمیگردد؛ زمانی که پادشاهان بر روی اماننامهها، مهرهای مومی میزدند.
اگرچه اسناد سفر قرنها وجود داشتهاند، گذرنامههای مدرن در اوایل قرن بیستم شکل گرفتند. پس از جنگ جهانی اول، «جامعه ملل» (League of Nations) به استانداردسازی گذرنامهها در مرزهای تحت نظارت کمک کرد؛ اما در دهه ۱۳۳۰ خورشیدی (۱۹۵۰) و با آغاز «عصر طلایی سفر»، این مهرها به نمادی از تحرک و جایگاه اجتماعی بدل شدند؛ چراکه پروازها در دسترس عموم قرار گرفته بودند. به گفته کارشناسان، ارزش عاطفی و نوستالژیک این مهرها محصول دوران پس از جنگ جهانی دوم و از سرگیری سفرهای بینالمللی است.
واکنش مسافران: حسرت یا استقبال؟
احتمال حذف مهرها با واکنشهای متفاوتی روبهرو شده است. برخی مسافران میگویند دلشان برای این مهرها تنگ خواهد شد؛ چراکه آنها را فراتر از یک مدرک ورود و به عنوان «نشانه خاطرات» از سرزمینهای دیدهشده میدانند. برای آنها، دریافت مهر حکم یک تاییدیه و گواهی رسیدن به مقصدی را دارد که زمانی تنها یک رویا بوده است.
در مقابل، کسانی که زیاد سفر میکنند نگاهی عملگرایانه دارند. برای کسی که حدود ۳۰۰ روز از سال را در جادهها و عبور مداوم از مرزها سپری میکند، این تغییر یک آسودگی بزرگ و راهی برای صرفهجویی در زمان است.
بسیاری از مسافران قصد دارند جای خالی مهرها را با سوغاتیهای دیگر مثل مگنت یخچال پر کنند؛ اما برخی تحلیلگران معتقدند چیزی جایگزین سند فیزیکی سفر نخواهد شد. آنها بر این باورند که داشتن سندی که در لحظه حضور در مقصد و به شکل فیزیکی همراه مسافر بوده، حس خاصی ایجاد میکند که با تبدیل شدن همهچیز به دادههای دیجیتال، از میان میرود.
اگر قرار باشد دیگر مهری در کار نباشد، دوست دارید آخرین مهر پاسپورتتان متعلق به کدام کشور باشد؟ نظرات خود را با ما و مخاطبان دیگر کجارو در میان بگذارید.
منبع عکس کاور: Shutterstock | عکاس: نامشخص
